Newsletter Podatkowy 22-31.12.2017r.

Szczegóły

Utworzono: wtorek, 02, styczeń 2018 21:58

Czy wydatki związane ze zorganizowaniem siłowni dla pracowników stanowią koszty uzyskania przychodów Spółki?
Dyrektor Krajowej Izby Skarbowej w interpretacji z dnia 25 października 2017 r. (0111-KDIB1-3.4010.314.2017.1.MBD) uznał, że z przedstawionego we wniosku zaistniałego stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego wynika, że wydatki związane ze zorganizowaniem siłowni dla pracowników Spółki, przyczynią się do przywiązania pracowników do pracodawcy, a także umożliwią pozyskanie nowych pracowników. Pracownicy korzystając wspólnie z siłowni mają okazję do integracji, co pozytywnie wpływa na komunikację wewnątrz firmy i przekłada się na zwiększenie efektywności i jakości pracy, a także sprzyja utrzymaniu ich zdrowia i kondycji fizycznej, co wpływa na ich zdolność do pracy i zaangażowanie, co w konsekwencji przyczyni się do wzrostu przyszłych zysków osiąganych w ramach prowadzonej działalności gospodarczej Spółki.
Biorąc powyższe pod uwagę, należy stwierdzić, że wydatki poniesione na zorganizowanie siłowni dla pracowników Spółki stanowią/będą stanowiły dla Wnioskodawcy koszty uzyskania przychodów na podstawie art. 15 ust. 1 updop.
Źródło: http://sip.mf.gov.pl/faces/views/szczegoly/szcz...

Korzystny wyrok. Sprzedaż aukcyjna przez Internet – czy jest PCC?
Czy w przypadku zawierania przez Spółkę umowy sprzedaży z podmiotem nieposiadającym miejsca zamieszkania ani siedziby na terytorium RP za pośrednictwem serwisów aukcyjnych, na warunkach przedstawionych wyłącznie przez sprzedawcę, z całkowitym pominięciem możliwości negocjacji (opcja "Kup teraz") w sytuacji, gdy przedmiot transakcji znajduje się poza terytorium RP, jest zobowiązana do zapłaty podatku od czynności cywilnoprawnych?
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu w wyroku z dnia 31 października 2017 r. (I SA/Po 424/17) orzekł, że Spółka jeżeli jako kupujący brała udział w dokonaniu transakcji sprzedaży, która to dokonała się wyłącznie na warunkach przedstawionych przez sprzedawcę, z całkowitym pominięciem możliwości negocjacji (opcja "Kup teraz") i sprzedawca nie ma miejsca zamieszkania ani siedziby na terytorium RP, miejscem dokonania czynności nie jest terytorium RP, to nie powstaje po jej stronie zobowiązanie do zapłaty podatku od czynności cywilnoprawnej w związku z zawarciem umowy sprzedaży.
Źródło: http://orzeczenia.nsa.gov.pl/doc/FFE0328CF6

Darowizna znaku towarowego dokonana przez syna na rzecz ojca nie podlega VAT
Wnioskodawca nie jest zarejestrowany jako podatnik podatku od towarów i usług oraz nie prowadzi działalności gospodarczej w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 2 lipca 2004r. o swobodzie działalności gospodarczej (tekst jednolity: Dz.U. z 2016r. poz. 1829 ze zm.). Jego ojciec również nie jest podatnikiem podatku od towarów i usług. Wnioskodawca nie podejmował wcześniej żadnych czynności z zakresu obrotu jakimikolwiek wartościami niematerialnymi i prawnymi, nie przewiduje też w przyszłości dokonywać innych tego rodzaju transakcji, poza wyżej opisaną darowizną. Z tytułu posiadania znaków towarowych nie uzyskiwał jakichkolwiek dochodów, nie były też one oddawane do używania osobom trzecim na podstawie umowy licencyjnej.
W związku z wytworzeniem i rejestracją ww. znaków towarowych poniósł jedynie opłaty związane z rejestracją i ochroną tych znaków.W związku z powyższym zadano następujące pytania:
1. Czy darowizna opisanych znaków towarowych będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług?
2. Czy podstawą opodatkowania - w przypadku gdy, w ocenie organu, opisana czynność będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług - będzie koszt świadczenia usługi poniesiony przez podatnika, przez który w niniejszym wypadku należy rozumieć opłaty związane z rejestracją i ochroną znaków towarowych?
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie w wyroku z dnia 15 listopada 2017 r. (I SA/Ol 645/17) orzekł, że w odniesieniu do stanu faktycznego przedstawionego we wniosku skarżącego, organ dokonał wadliwej interpretacji przepisów art. 15 ust. 1 i ust. 2 u.p.t.u. Nie jest bowiem działalnością gospodarczą - w rozumieniu ww. przepisów - darowizna składnika majątku osobistego (prywatnego), co ma miejsce w przedstawionym przez skarżącego stanie faktycznym. Uznanie jednorazowej czynności darowizny znaku towarowego za opodatkowaną podatkiem od towarów i usług wymagałoby wykazania, że w momencie jej realizacji skarżący działał w charakterze producenta, handlowca lub usługodawcy, z zamiarem wielokrotnego wykonywania tych czynności, co w sprawie nie wystąpiło.
Należy również podkreślić, że dokonanie darowizny zarejestrowanego znaku towarowego (wraz z prawem ochronnym) czy niezarejestrowanego znaku towarowego pozostaje bez wpływu na opodatkowanie tej czynności.
Źródło: http://orzeczenia.nsa.gov.pl/doc/BE04BC3130

Sprzedaży wierzytelności o zapłatę odszkodowania bez kosztów
Spółka zadała pytanie, czy w przypadku sprzedaży wierzytelności o zapłatę odszkodowania (wierzytelność własna nie rozpoznana jako przychód należny) wartość nominalna tej wierzytelności będzie stanowiła koszt uzyskania przychodów dla potrzeb podatku dochodowego od osób prawnych?
Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z dnia 8 listopada 2017 r. (II FSK 2626/15) orzekł, że istota podatku dochodowego, co do zasady, przewiduje zakaz podwójnego wywodzenia skutków podatkowych od tych samych wartości (dotyczy to zarówno rozpoznawania dochodu do opodatkowania, jak i kosztów uzyskania przychodów). Skoro zatem z tytułu zakupu wierzytelności nabywca może rozliczyć jako koszt podatkowy wartość wierzytelności wyrażoną w jej cenie, trudno zarazem zaaprobować pogląd, by ta sama wartość stanowiła również koszt uzyskania przychodu u zbywcy, bez wcześniejszego jej zarachowania w przychodach podatkowych.
Należy również zgodzić się z Sądem pierwszej instancji, gdy zauważa, że przyjęcie stanowiska przedstawionego przez Spółkę oznaczałoby nieuprawnione uprzywilejowanie tych podatników, którzy zbywają wierzytelność o zapłatę odszkodowania względem tych podatników, którzy wyegzekwowali jego zapłatę. U tych drugich kosztem uzyskania przychodu mogłyby być bowiem jedynie wydatki związane dochodzeniem roszczenia, podczas gdy u tych podatników, którzy zdecydowali się zbyć wierzytelność, kosztem uzyskania przychodu byłaby wartość należnego odszkodowania.
Źródło: http://orzeczenia.nsa.gov.pl/doc/7402BCA99F

Dołożyliśmy wszelkich starań, aby informacje przekazywane w naszym Newsletter były zgodne ze źródłem ich pochodzenia. Jednocześnie nie bierzemy odpowiedzialności za ich prawidłowość, kompletność ani aktualność.