Newsletter Podatkowy 26.02-02.03.2018r.

Szczegóły

Utworzono: poniedziałek, 05, marzec 2018 21:55

VAT: Rozliczanie dostaw w następujących po sobie okresach rozliczeniowych może być stosowane do wszystkich usług, nie tylko usług ciągłych
W celu usprawnienia rozliczeń Strona planuje wystawiać jedną, zbiorczą fakturę dokumentującą wydania towarów na rzecz danego nabywcy dokonane w umówionym okresie rozliczeniowym. Zatem rozliczenie dostaw i płatność następować będzie, co do zasady, nie za pojedyncze dostawy, lecz za ich sumę zrealizowaną w danym przedziale czasowym (z tym, że nie można wykluczyć sytuacji, w której w danym okresie rozliczeniowym nie dojdzie do żadnej transakcji lub nastąpi tylko jedna dostawa). Okresy rozliczeniowe z poszczególnymi kontrahentami ustalane będą indywidualnie i mogą wynosić tydzień, dwa tygodnie bądź miesiąc kalendarzowy lub też inne okresy uzgodnione z nabywcami np. 6 dni.
W związku z wyżej opisanym stanem faktycznym Spółka zadała pytanie, czy obowiązek podatkowy z tytułu dostaw towarów, realizowanych na zasadach opisanych w zdarzeniu przyszłym, będzie powstawał zgodnie z art. 19a ust. 4 w związku z ust. 3 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.; dalej: u.p.t.u.), tj. z upływem okresów rozliczeniowych ustalonych z nabywcami ?
Spółka wyjaśniła, że realizowane przez nią dostawy towarów nie są dostawami, o których mowa w art. 7 ust. 1 pkt 2 u.p.t.u., tj. wydaniem towarów na podstawie umowy dzierżawy, najmu, leasingu lub innej umowy o podobnym charakterze zawartej na czas określony lub umowy sprzedaży na warunkach odroczonej płatności.
Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z dnia 2 lutego 2018 r. (I FSK 1906/15) orzekł, że obowiązek podatkowy z tytułu dostaw towarów realizowanych na zasadach opisanych w zdarzeniu przyszłym będzie powstawał zgodnie z art. 19a ust. 4 w związku z ust. 3 u.p.t.u., tj. z upływem okresów rozliczeniowych ustalonych z nabywcami. Jej zdaniem przepis art. 19a ust. 3 u.p.t.u. w zdaniu pierwszym traktuje o innym rodzaju usług, niż w zdaniu drugim. Usług ciągłych dotyczy zdanie drugie, podczas gdy zdanie pierwsze należy odnosić do wszystkich usług, dla których ustalono następujące po sobie terminy płatności, nie zaś tylko do usług o charakterze ciągłym.
Źródło: http://orzeczenia.nsa.gov.pl/doc/BDB6BD3C8A

Dwie umowy – kontrakt menadżerski i umowa o doradztwo dla byłego pracownika
Wnioskodawca obecnie wykonuje czynności w ramach stosunku pracy na rzecz Spółki, na podstawie umowy o pracę, która zostanie rozwiązana z dniem 31 grudnia 2017 roku. Wnioskodawca ma zamiar zawrzeć od 1 stycznia 2018 roku ze spółką P. Sp. z o.o. (dalej: „Spółka”) kontrakt menedżerski (umowę cywilnoprawną) na podstawie którego będzie zarządzał wybranym obszarem działalności Spółki we wskazanym w kontrakcie menedżerskim zakresie.
Zgodnie z funkcjonującym modelem zatrudniania w Spółce kadry menedżerskiej, współpraca zasadniczo jest dwutorowa, tzn. kadra menedżerska zarządza Spółką w ramach kontraktów menedżerskich, z tym zastrzeżeniem, że obejmują one wyłącznie czynności o charakterze zarządczym. Jednocześnie, niektórzy menedżerowie w ramach prowadzonej działalności gospodarczej świadczą dodatkowo na rzecz Spółki usługi doradztwa gospodarczego (umowa firma- firma).
W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.
1. Czy wynagrodzenie Wnioskodawcy z tytułu świadczenia usług zarządczych, w ramach kontraktu menedżerskiego będzie przychodem z działalności wykonywanej osobiście, o którym mowa w art. 13 pkt 9 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a dochód z tego źródła będzie opodatkowany według skali, o której mowa w art. 27 ust. 1 tej ustawy?
2. Czy wynagrodzenie Wnioskodawcy z tytułu świadczenia na rzecz Spółki usług doradczych, w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej, będzie podlegało opodatkowaniu na zasadach określonych w art. 30c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (podatkiem liniowym)? Przedmiotem interpretacji jest odpowiedź na pytanie drugie.
Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w interpretacji z dnia 7 luty 2018 r. (0115-KDIT3.4011.427.2017.1.WR) uznał, że usługi doradcze mieścić się będą w definicji pozarolniczej działalności gospodarczej.
Ponadto, literalna wykładnia art. 9a ust. 3 powołanej ustawy wskazuje, iż ograniczenie w stosowaniu stawki liniowej do opodatkowania dochodów z działalności gospodarczej w bieżącym roku ma zastosowanie tylko w sytuacji, gdy przedsiębiorca świadczy takie same usługi, które wykonywał lub wykonuje w roku podatkowym na rzecz byłego pracodawcy. A zatem, ww. ograniczenie nie będzie miało zastosowania w przypadku Wnioskodawcy, gdyż obecnie łączący go ze Spółką stosunek pracy zostanie rozwiązany z dniem 31 grudnia 2017 roku, natomiast świadczenie usług doradczych w ramach działalności gospodarczej rozpocznie od 1 stycznia 2018 roku.
Źródło: http://sip.mf.gov.pl/faces/views/szczegoly/szcz...

Jak liczyć wartość transakcji czy innego zdarzenia w celu porównania z progiem powyżej którego powstaje obowiązek sporządzenia dokumentacji?
Minister Finansów w interpretacji ogólnej dotyczącej sporządzania dokumentacji cen transferowych z dnia 24 stycznia 2018 r. (DCT.8201.1.2018) wyjaśnił:

Sposób ustalenia progów dokumentacyjnych dla transakcji jednego rodzaju
Zatem próg dokumentacyjny odnoszący się do wartości transakcji lub innych zdarzeń, o którym mowa w art. 25a ust. 1d updof oraz art. 9a ust. 1d updop należy odnosić osobno do każdego rodzaju transakcji lub do każdego rodzaju innego zdarzenia.
Należy zaznaczyć, że ratio legis ww. przepisów obowiązujących od 1 stycznia 2017 r. (wprowadzonych ustawą z dnia 9 października 2015 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz niektóry innych ustaw, dalej: „nowelizacja”4) było m.in. skoncentrowanie się na transakcjach pomiędzy podmiotami powiązanymi istotnych ekonomicznie, które mają wpływ na wysokość dochodu podatnika.

Sposób ustalenia progów dokumentacyjnych dla transakcji zawieranych z różnymi podmiotami powiązanymi
Zatem jeśli podatnik zawarł transakcję jednego rodzaju z kilkoma podmiotami powiązanymi, to w celu ustalenia, czy podlega ona obowiązkowi dokumentacyjnemu, podatnik jest zobowiązany odnieść łączną wartość takiej transakcji jednego rodzaju realizowaną ze wszystkimi podmiotami powiązanymi do progu dokumentacyjnego, o którym mowa w art. 25a ust. 1d updof oraz art. 9a ust. 1d updop. Innymi słowy, fakt zawarcia analogicznej transakcji jednego rodzaju z różnymi podmiotami powiązanymi nie decyduje o tym, że mamy do czynienia nie z jedną, lecz z wieloma transakcjami jednego rodzaju.
Powyższe rozumienie wynika z brzmienia art. 25a ust. 1d updof oraz art. 9a ust. 1d updop, które w żadnym miejscu nie określają, że próg dokumentacyjny powinien być liczony osobno dla każdego podmiotu powiązanego. Przepis ten ponadto odnosi się do pojęcia transakcji jednego rodzaju lub innych zdarzeń jednego rodzaju. Z pewnością transakcja jednego rodzaju realizowana na analogicznych warunkach z różnymi podmiotami powiązanymi nie przestaje być z tego powodu jedną transakcją danego rodzaju.

Ustalenie transakcji jednego rodzaju
Jednocześnie należy podkreślić, że obowiązkiem podatnika jest prawidłowe określanie jednego rodzaju transakcji lub jednego rodzaju innych zdarzeń. Jeżeli główne parametry transakcji, istotne z punktu widzenia cen transferowych (takie jak np. istotne funkcje, aktywa, ryzyka, a także sposób kalkulacji ceny, istotne warunki płatności, itd.), są do siebie zbliżone, to poszczególne przepływy pieniężne powinny być agregowane do jednego rodzaju transakcji (lub jednego rodzaju zdarzenia). Niedopuszczalne jest bowiem sztuczne dzielenie transakcji jednego rodzaju (lub zdarzenia jednego rodzaju) na kilka mniejszych quasi-transakcji w celu uniknięcia obowiązku sporządzenia dokumentacji podatkowej, o której mowa w art. 25a updof oraz art. 9a updop.
Źródło: http://sip.mf.gov.pl/faces/views/szczegoly/szcz...

Wynajęcie loży VIP ze świadczeniami „dodatkowymi”
Czy wydatki ponoszone w związku wynajmem loży na hali sportowej stanowią koszty uzyskania przychodów dla Wnioskodawcy, w rozumieniu art. 15 ust. 1 nieobjęte wyłączeniem z art. 16 ust. 1 pkt 28 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych?
Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w interpretacji dnia 7 luty 2018 r. (0115-KDIT2-3.4010.358.2017.1.MK) uznał, że po analizie całokształtu okoliczności opisanego zdarzenia i planowanych działań należy stwierdzić, że poniesione wydatki związane z najęciem loży VIP i z świadczeniami „dodatkowymi” z tym najmem związanych nie mogą stanowić kosztów uzyskania przychodów o których mowa art. 15 ust. 1 w związku z art. 16 ust. 1 pkt 28 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Charakter tych wydatków jest bowiem związany z kreowaniem określonego wizerunku firmy na zewnątrz. Wydatki te nie stanowią niezbędnego elementu, bez którego nie mogłoby się odbyć spotkanie biznesowe organizowane przez Spółkę. Koszty te zostały, zatem poniesione na cele reprezentacyjne, tj. na kreowanie wizerunku, prestiżu Spółki na określonym – elitarnym poziomie.
Zaproszenie „gości”, kontrahentów do loży nie jest warunkiem niezbędnym, bez którego nie mogłyby się odbyć spotkanie biznesowe.
Ponadto z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego oraz opisu zdarzenia przyszłego nie można doszukać się charakteru reklamowego (zachęcenie jak największej liczby potencjalnych klientów do nabywania towarów i usług podmiotu gospodarczego).
Nie sposób opierać ich kwalifikacji podatkowej na okoliczności, że stanowią wydatek „charakterystyczny”, dla prowadzonej przez Wnioskodawcę jego działalności marketingowej (reklamowej) - w tym przypadku pod postacią używania na zewnątrz oraz wewnątrz loży własnych materiałów reklamowych - baneru z logotypem Spółki wewnątrz loży oraz logo na drzwiach wejściowych do pomieszczenia – i to zarówno podczas imprez sportowych czy artystycznych, jak tym bardziej, gdy logo firmy jest prezentowane podczas zamkniętych spotkań biznesowych czy pracowniczych.
Źródło: http://sip.mf.gov.pl/faces/views/szczegoly/szcz...

Bezpieczniejszy obrót wirtualną walutą
• Podmioty, które świadczą usługi wymiany waluty wirtualnej (w tym kryptowaluty), będą zawiadamiać Generalnego Inspektora Informacji Finansowej (GIIF) o podejrzanych transakcjach.
• 1 marca 2018 r. Sejm przyjął ustawę o przeciwdziałaniu praniu pieniędzy oraz finansowaniu terroryzmu, która wprowadza m.in. definicję waluty wirtualnej.
Ustawa o przeciwdziałaniu praniu pieniędzy oraz finansowaniu terroryzmu, uchwalona 1 marca br. z poprawkami przez Sejm, następnie trafi do Senatu.
Źródło: https://www.mf.gov.pl/fr/ministerstwo-finansow/...

Dołożyliśmy wszelkich starań, aby informacje przekazywane w naszym Newsletter były zgodne ze źródłem ich pochodzenia. Jednocześnie nie bierzemy odpowiedzialności za ich prawidłowość, kompletność ani aktualność.