Newsletter Podatkowy 08-12.05.2017r.
Samochód służbowy dla pracownika – przedstawiciela handlowego i wynajem dla celów prywatnych nie daje prawa do odliczenia pełnego podatku VAT
Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z dnia 10 maja 2017 r. (I FSK 1556/15) orzekł, że wykorzystywanie samochodów przez doradców handlowych w celu realizacji ich obowiązków i wynajem tych samych samochodów doradcom do wykorzystania w celach prywatnych nie pozwala na stworzenie jasnych i przejrzystych zasad, z których wynikałby brak możliwości użycia samochodów do celów prywatnych w czasie wykorzystywania ich do wykonywania obowiązków służbowych. Z uwagi na to, że samochody będą wykorzystywane do celów prywatnych doradców handlowych (po ich wynajęciu od Wnioskodawcy), Spółka nie ma obiektywnych możliwości wyeliminowania ich użycia w takim celu również w czasie kiedy powinny być wykorzystywane wyłącznie do wykonywania obowiązków na rzecz Spółki. Praca doradców handlowych charakteryzuje się tym, że nie możliwe jest dokładne określenie z góry w jakim czasie (każdego dnia) samochód będzie wykorzystywany do realizacji obowiązków na rzecz Spółki, a w związku z tym w jakim czasie będzie podlegał wynajęciu na rzecz doradcy handlowego. Zatem z przedstawionego opisu sprawy wynika, że istnieje realna możliwość wykorzystywania samochodów do celów prywatnych zatrudnionych pracowników.
Zatem zarówno w sytuacji kiedy doradca handlowy będzie parkować samochód w miejscu przez siebie wybranym lub w miejscu wybranym przez Wnioskodawcę, lub w drodze wyjątku będzie odpłatnie korzystać z samochodu dla celów innych niż związanych z wykonywaniem pracy, uprzedzając uprzednio pracodawcę, ale tylko w godzinach poza wykonywaniem pracy, mimo tego, że pracownik zgadza się na prowadzenie pełnej kontroli przez pracodawcę sposobu używania samochodu oraz zobowiązany jest do prowadzenia ewidencji przebiegu pojazdu zgodnie z art. 86a ustawy, Wnioskodawcy będzie przysługiwało prawo do odliczenia 50% podatku naliczonego z tytułu użytkowania samochodów na podstawie umowy leasingu oraz wydatków eksploatacyjnych z nimi związanych, zgodnie z art. 86a ust. 1 u.p.t.u., w brzmieniu obowiązującym od 1 kwietnia 2014 r., w powiązaniu z art. 12 ust. 2 ustawy z dnia 7 lutego 2014 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz niektórych innych ustaw. Natomiast w okresie od dnia 1 kwietnia 2014 r. do 30 czerwca 2015 r., Wnioskodawcy nie przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego w przypadku nabycia paliw silnikowych, oleju napędowego oraz gazu, przeznaczonych do napędu samochodów osobowych wykorzystywanych do celów "mieszanych" tj. do działalności gospodarczej i do celów prywatnych.
Źródło: http://orzeczenia.nsa.gov.pl/doc/4C0874BD53
Można zutylizować papierowe wersje faktur i zachować prawo do odliczenia
Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w interpretacji z dnia 21 marca 2017 r. (1462-IPPP2.4512.147.2017.1.DG) uznał, że faktury dokumentujące zakupy, przechowywane przez Wnioskodawcę w formie elektronicznej w ramach opisanej procedury archiwizowania – przy zapewnieniu autentyczności pochodzenia, integralności treści i czytelności tych faktur – będą potwierdzały jego prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego wykazanego w nich.
W konsekwencji, fakt zutylizowania papierowych wersji faktur, które zostaną objęte opisanym systemem archiwizacji, nie będzie miał wpływu na możliwość odliczenia podatku VAT z nich wynikającego. Zatem Wnioskodawcy będzie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego (na zasadach przewidzianych w ustawie VAT) wynikającego z zeskanowanych faktur oraz faktur otrzymywanych w formie elektronicznej, przechowywanych jedynie w formie elektronicznej, zgodnie z opisaną we wniosku procedurą.
Źródło: http://sip.mf.gov.pl/faces/views/szczegoly/szcz...
Gdy pracodawca urządza dla pracowników siłownię, to wydatki może zaliczyć w koszty
Czy wydatki na urządzenie i wyposażenie siłowni oraz na jej bieżące utrzymanie, w tym czynsz najmu, media oraz koszt opiekuna/trenera dla pracowników, mogą zostać zaliczone do kosztów uzyskania przychodów Wnioskodawcy na podstawie art. 22 ust. 1, względnie na podstawie art. 22 ust. 8 w zw. z art. 22a ust. 1 pkt 2 i 3 oraz art. 22a ust. 2 pkt 1) ustawy o PDOF?
Część spośród tych kosztów będą stanowiły odpisy amortyzacyjne od elementów wyposażenia (urządzeń do ćwiczeń) zakwalifikowanych jako własne środki trwałe (art. 22 ust. 8 w zw. z art. 22a ust. 1 pkt 2 i 3 ustawy o PDOF) oraz odpisy amortyzacyjne od inwestycji w obcym środku trwałym (art. 22 ust. 8 w zw. z art. 22a ust. 2 pkt 1 ustawy o PDOF). Podkreślić należy, że żaden z opisanych środków trwałych nie kwalifikuje się pod wyłączenia, o których mowa w art. 22c cyt. ustawy.
Z perspektywy Spółki korzystanie z siłowni ma na celu przede wszystkim dbałość o kondycję psychofizyczną pracowników, w tym przypadku z naciskiem na stronę fizyczną. Ponadto wysiłek fizyczny może również w sposób pośredni oddziaływać na sferę psychiczną wpływając korzystnie na samopoczucie pracowników poprzez zmniejszenie czy wręcz zniwelowanie stresu wywołanego opisanymi powyżej niekorzystnymi czynnikami (odreagowanie stresu poprzez wysiłek fizyczny).
Należy w tym miejscu wspomnieć, że tego rodzaju świadczenia (urządzenie i wyposażenie siłowni zlokalizowanej w siedzibie Spółki) nie mogą być traktowane jako „świadczenie socjalne" (wyłączone z kosztów uzyskania przychodów na mocy art. 23 ust. 1 pkt 42 ustawy o PDOF). Opisane świadczenia są bowiem całkowicie niezależne od sytuacji życiowej, rodzinnej i materialnej poszczególnych pracowników, a więc nie spełniają definicji wydatków na działalność socjalną o której mowa w przepisach o zakładowym funduszu świadczeń socjalnych.
Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w Interpretacji z dnia 13 kwietnia 2017 r. (0114-KDIP3-1.4011.15.2017.1.IF) uznał, że w świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.
Źródło: http://sip.mf.gov.pl/faces/views/szczegoly/szcz...
Pokój relaksacyjny dla informatyków
Czy wydatki na urządzenie oraz utrzymanie pokoju relaksacyjnego (muzycznego), stanowiące inwestycję w obcym środku trwałym, jak również ponoszone na bieżąco opłaty (czynsz, media i inne) przypadające na powierzchnię ww. pomieszczenia, można zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów Wnioskodawcy na podstawie art. 22 ust. 8 w zw. z art. 22a ust. 2 pkt 1, względnie na podstawie art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych?
Zdaniem Wnioskodawcy, wydatki na urządzenie oraz utrzymanie ww. pokoju relaksacyjnego (muzycznego) można zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów Wnioskodawcy jako tzw. koszty pośrednie, tj. poniesione w celu zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, na podstawie art. 22 ust. 1 ustawy o PDOF. Dotyczy to przede wszystkim ponoszonych na bieżąco opłat (np. czynsz najmu, media), które przypadają na powierzchnię ww. pomieszczenia, w ramach wynajmowanej na siedzibę Spółki powierzchni biurowej (użytkowej).
Natomiast odrębną część ww. kosztów będą stanowiły odpisy amortyzacyjne od inwestycji w obcym środku trwałym, które można zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów na podstawie art. 22 ust. 8 w zw. z art. 22a ust. 2 pkt 1 ustawy o PDOF.
Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w Interpretacji z dnia 7 kwietnia 2017 r. (0114-KDIP3-1.4011.13.2017.1.IF) uznał, że w świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.
Źródło: http://sip.mf.gov.pl/faces/views/szczegoly/szcz...
Więcej uprawnień dla służb w walce z przestępczością zorganizowaną - nowelizacja Kodeksu karnego przewiduje konfiskatę i przepadek przedsiębiorstwa
27 kwietnia 2017 r. weszła w życie przygotowana w Ministerstwie Sprawiedliwości ustawa o konfiskacie rozszerzonej - nowelizacja Kodeksu karnego oraz niektórych innych ustaw, która umożliwia odbieranie majątków pochodzących z przestępstwa, pozwala skutecznie walczyć ze zorganizowaną przestępczością oraz dostosowuje polskie prawo do współczesnych standardów. Do wdrożenia tych przepisów zobowiązuje Polskę prawo unijne.
Do prawa karnego wprowadzone zostały regulacje, które poprawią efektywność działań służących pozbawianiu sprawców przestępstw korzyści osiągniętych z popełnienia czynu zabronionego. Z założenia ma to być uderzenie w przestępczość zorganizowaną.
Obowiązujące do tej pory w Polsce rozwiązania dotyczące konfiskaty rozszerzonej były niedoskonałe i nie odpowiadały przyjętym dyrektywom europejskim. Stąd w wielu krajach z powodzeniem stosowane są różne modele konfiskaty rozszerzonej, czyli takiej, która opiera się na domniemaniu przestępczego pochodzenia mienia sprawcy i daje możliwość skutecznego pozbawienia przestępców owoców ich nielegalnej działalności, nawet zanim jeszcze zostaną prawomocnie skazani.
Państwowy zarząd nad zabezpieczoną w trakcie postępowania karnego firmą pozwoli jej przetrwać i uregulować zobowiązania, a w wyjątkowych sytuacjach nawet zaciągać nowe, jeśli jest to dla niej korzystne. Zarządca będzie wypłacać pensje pracownikom i dochodzić wierzytelności od dłużników. Takie rozwiązanie jest korzystne dla skarbu państwa, który - jeśli taka będzie decyzja sądu - przejmie przedsiębiorstwo. Jest również korzystne dla przedsiębiorstwa, umożliwia bowiem kontynuację jego działalności.
Dotychczas niemal zawsze zajęcie majątku kończyło się upadłością nawet najbardziej prężnie działających przedsiębiorstw. Zajęcie kont bankowych łączyło się bowiem z natychmiastową utratą płynności finansowej. Ustawa zmienia ten stan rzeczy.
Źródło: https://ms.gov.pl/pl/informacje/news,9311,wiecej-praw-w-walce-z-przestepczoscia.html
Podatkowa Grupa Kapitałowa – rozliczenie strat po utracie statusu PGK
Wnioskodawca zadał następujące pytania:
1.Czy po upływie okresu obowiązywania umowy PGK albo w przypadku utraty przez PGK statusu podatnika CIT z innych przyczyn, Wnioskodawca będzie uprawniony do rozliczenia strat podatkowych poniesionych przez Spółkę przed pierwszym dniem roku podatkowego PGK?
2. W jaki sposób dla celów rozliczenia przez Spółkę wartości strat podatkowych poniesionych przed pierwszym dniem roku podatkowego PGK należy ustalić okres „najbliższych kolejno po sobie następujących pięciu lat podatkowych” w rozumieniu przepisu art. 7 ust. 5 ustawy o CIT?
Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w interpretacji z dnia5 maja 2017 r. (0111-KDIB1-2.4010.42.2017.1.AW) uznał, że:
Ad. 1. po upływie okresu obowiązywania umowy PGK albo po utracie przez PGK statusu podatnika CIT z innych przyczyn, będzie on uprawniony do rozliczenia strat podatkowych poniesionych przez Spółkę przed pierwszym dniem roku podatkowego PGK na podstawie art. 7 ust. 5 ustawy o CIT.
Ad. 2. dla celów rozliczenia wartości strat podatkowych poniesionych przez Spółkę przed pierwszym dniem roku podatkowego PGK, przez okres „najbliższych kolejno po sobie następujących lat podatkowych” dla celów zastosowania przepisu art. 7 ust. 5 ustawy o CIT, należy rozumieć okres następujących po sobie kolejno lat podatkowych Spółki jako podatnika nieuwzględniający okresu przynależności Wnioskodawcy w PGK (tj. okresu od 1 stycznia 2017 r. do ostatniego roku, w którym upłynął okres obowiązywania umowy PGK/rozwiązano umowę PGK albo w którym nastąpiła utrata przez PGK statusu podatnika CIT).
Źródło: http://sip.mf.gov.pl/faces/views/szczegoly/szcz...
Dołożyliśmy wszelkich starań, aby informacje przekazywane w naszym Newsletter były zgodne ze źródłem ich pochodzenia. Jednocześnie nie bierzemy odpowiedzialności za ich prawidłowość, kompletność ani aktualność.