TCA Advisers Warszawa - podatki, prawo celne, rachunkowość

Newsletter ogólny 14-18.11.2016 r.

Szczegóły: Utworzono: poniedziałek, 21, listopad 2016 17:23

Podatek bankowy nie stanowi kosztu uzyskania przychodu
Wnioskodawca jest bankiem krajowym prowadzącym działalność na podstawie ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Prawo bankowe (t.j. Dz.U. z 2015 r., poz. 128 ze zm.) . Zgodnie z art. 4 ust. 1 w zw. z art. 5 ust. 1 i art. 6 oraz art. 8 ust. 1 ustawy PNIF na Wnioskodawcę został nałożony obowiązek obliczenia oraz wpłaty na właściwy rachunek urzędu skarbowego podatku w wysokości 0,0366% od nadwyżki wartości aktywów, comiesięcznie w terminie do 25 dnia miesiąca następującego po miesiącu którego podatek dotyczy (dalej: „Podatek Bankowy”). Wnioskodawca od lutego 2016 r. jest zobowiązany do uiszczania wskazanego podatku, zgodnie z art. 13 w zw. z art. 15 ustawy z dnia 15 stycznia 2016 r. o podatku od niektórych instytucji finansowych (Dz.U. z 2016 r. poz. 68; dalej: „ustawa PNIF”).
Czy Wnioskodawca może zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów Podatek Bankowy, który dotychczas został zapłacony w 2016 r.?
Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach w interpretacji z dnia 20 września 2016 r. (2461-IBPB-1-2.4510.757.2016.1.MS) stwierdził, że z dniem 1 lutego 2016 r. - mocą ustawy z dnia 15 stycznia 2016 r. o podatku od niektórych instytucji finansowych – katalog wyłączeń z kategorii kosztów uzyskania przychodów zawarty w art. 16 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych został rozbudowany poprzez wprowadzenie do ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych art. 16 ust. 1 pkt 70. Zgodnie z tym przepisem nie uważa się za koszty uzyskania przychodów podatku, o którym mowa w ustawie z dnia 15 stycznia 2016 r. o podatku od niektórych instytucji finansowych (Dz.U. poz. 68) . Wydatki związane z nowym podatkiem nie mogą zatem stanowić kosztów uzyskania przychodów w świetle dodanego art. 16 ust. 1 pkt 70 do ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.W rezultacie Wnioskodawca nie może zaliczyć Podatku Bankowego, który został zapłacony w 2016 r. do kosztów uzyskania przychodów.
Zamiar uzyskania od organu podatkowego urzędowego aktu stwierdzającego niezgodność regulacji przepisów krajowego prawa podatkowego z aktami hierarchicznie wyższego rzędu nie może zostać zrealizowany w ramach postępowania w przedmiocie wydania indywidualnej interpretacji przepisów prawa podatkowego.
Źródło: http://sip.mf.gov.pl/faces/views/szczegoly/szcz...

Projekt ustawy dot. opodatkowania funduszy inwestycyjnych
Nowelizacja ustawy o podatkach dochodowych wprowadza opodatkowanie funduszy inwestycyjnych zamkniętych. Od 1 stycznia 2017 r. zwolnione z opodatkowania CIT będą jedynie otwarte fundusze inwestycyjne i specjalistyczne fundusze inwestycyjne. Ograniczeniu ze zwolnienia podatkowego podlegać będą też zagraniczne fundusze inwestycyjne. Nowe przepisy zawierają też zwolnienie przedmiotowe Funduszy Inwestycyjnych Zamkniętych i specjalistycznych otwartych stosujących zasady i ograniczenia inwestycyjne określone dla FIZ. Ustawa wyłącza jednak ze zwolnienia szereg przychodów (dochodów). W ustawie opisane zostały też warunki, jakie muszą zostać spełnione, by wpłaty należności dla funduszy inwestycyjnych były zwolnione z opodatkowania. Teraz ustawa trafi do Senatu.

Projekt nowelizacji ustawy o obrocie instrumentami finansowymi
Sejm zajął się w pierwszym czytaniu rządowym projektem nowelizacji ustawy o obrocie instrumentami finansowymi oraz niektórych innych ustaw (druk nr 991). Zgodnie z nim zezwolenia na prowadzenie giełd papierów wartościowych będzie wydawała Komisja Nadzoru Finansowego. Zdaniem rządu przeniesienie tej kompetencji z szefa resortu finansów na KNF skróci okres oczekiwania na zezwolenie na prowadzenie giełdy oraz pomoże skupić całość spraw związanych z nadzorem nad rynkiem kapitałowym w jednym organie.
Ponadto projekt określa zasady funkcjonowania rachunków tzw. derywatów, czyli instrumentów pochodnych (do najpopularniejszych należą np. kontrakty terminowe). Zmiana ta umożliwi KNF dostęp do informacji o wszystkich dopuszczonych do obrotu zorganizowanego derywatach oraz o aktywności poszczególnych inwestorów w zakresie obrotu tymi instrumentami finansowymi. Zgodnie z projektem rząd proponuje też zniesienie podziału rynku regulowanego na rynek giełdowy i rynek pozagiełdowy. W ocenie projektodawcy różnice między tymi rynkami nie są wystarczająco istotne, by uzasadniało to ich dalsze rozróżnianie. Projekt uzasadnił Leszek Skiba – podsekretarz stanu w Ministerstwie Finansów. Projekt został skierowany do dalszych prac w Komisji Finansów Publicznych.

Projekt nowelizacji ustawy o podatku od towarów i usług
Posłowie kontynuowali w drugim czytaniu prace nad rządowym projektem nowelizacji ustawy o podatku od towarów i usług oraz niektórych innych ustaw (pierwotny druk nr 965). Zakłada on rozwiązania ograniczające wyłudzenia VAT poprzez uszczelnienie systemu poboru tego podatku.
Wśród najważniejszych zapisów projektu jest np. rozszerzenie stosowania tzw. mechanizmu odwróconego obciążenia na transakcje obejmujące m.in. określone usługi budowlane i procesory, których łączna wartość w ramach transakcji przekroczy 20 tys. zł, bez kwoty podatku.
Projekt zmienia też warunki skorzystania ze zwrotu VAT w terminie 25 dni. Ponadto ogranicza stosowanie kwartalnych rozliczeń VAT - będą mogły z nich korzystać tylko małe przedsiębiorstwa, tj. podatnicy podatku VAT, u których wartość sprzedaży nie przekroczyła 1,2 mln euro.
Projekt przewiduje także elektroniczne składanie deklaracji VAT: od 1 stycznia 2017 r. m.in. dla podatników zobowiązanych do zarejestrowania się jako podatnicy VAT UE, a od 2018 r. dla pozostałych podatników VAT.
Projekt wprowadza też odpowiedzialność solidarną pełnomocników, co ma ograniczyć rejestrowanie tzw. słupów przez te osoby.
W celu zwalczania tzw. karuzeli podatkowych w projekcie określono także przesłanki odmowy rejestracji podmiotu, jako podatnika VAT i doprecyzowano warunki wykreślenia podatnika z rejestru.
Przewidziano również sankcje podatkowe za nierzetelne rozliczanie podatku VAT. Zaproponowano też podwyższoną sankcję podatkową w wysokości 100 proc. wobec podatników dopuszczających się oszustw podatkowych, np. odliczających podatek z tzw. pustych faktur.
Projekt podwyższa także ze 150 do 200 tys. zł limit wartości sprzedaży uprawniający do skorzystania z tzw. zwolnienia podmiotowego. Pierwsze czytanie projektu przeprowadzono na posiedzeniu Sejmu. W związku z poprawkami zgłoszonymi w drugim czytaniu projekt trafił ponownie do Komisji Finansów Publicznych.
Źródło: http://www.sejm.gov.pl/Sejm8.nsf/komunikat.xsp?...

Rekompensata pieniężna wypłacana pracownikowi za rezygnację z samochodu służbowego
Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach w interpretacji z dnia 2 listopada 2016 r. (2461-IBPB-1-3.4510.891.2016.1.SK) uznał, że wydatki, które będą przez Spółkę ponoszone, stanowiąc formę „rekompensaty” pieniężnej, wypłacanej pracownikowi za rezygnację z samochodu służbowego, stanowią wydatek racjonalny i poniesiony w celu zabezpieczenia źródła przychodu, co z kolei implikuje Spółce prawo do zaliczenia wydatku w koszty uzyskania przychodu zgodnie z zasadami kwalifikacji wydatków do kosztów podatkowych wyrażonych w art. 15 ust. 1 w zw. z art. 16 ust. 1 ustawy CIT.
Źródło: http://sip.mf.gov.pl/faces/views/szczegoly/szcz...

Akcje dla pracowników opodatkowane raz – w momencie zbycia
Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z dnia 17 listopada 2016 r. (II FSK 2456/14) orzekł, że sprzedaż akcji nabytych nieodpłatnie przez uczestników programu oznacza niższy koszt uzyskania przychodów, a więc w konsekwencji zwiększenie podstawy opodatkowania i wyższy podatek dochodowy. Tak więc korzyść, którą uczestnik programu uzyskuje w postaci nieodpłatnego nabycia akcji zostanie uwzględniona przy opodatkowaniu w momencie realizacji dochodu, czyli przy sprzedaży nabytych w ten sposób akcji. Uwzględnienie zaś stanowiska organu, iż do osiągnięcia korzyści po stronie nabywcy akcji dochodzi już w momencie ich nieodpłatnego przekazania (z ograniczonymi jednak prawami), pomimo że Skarżąca nie miała nawet gwarancji, iż zostanie ich pełnoprawnym właścicielem, powodowałoby, że opodatkowany mógłby zostać przychód, którego faktycznie podatnik w ogóle nie uzyskał (w przypadkach opisanych w programie strona nie miałby żadnych praw do akcji). Nie doszłoby, zatem wówczas do spełnienia ogólnych przesłanek z art. 11 ust. 1 u.p.d.o.f.
Wobec powyższego stwierdzić należy, że przychód podatkowy powstanie dopiero w momencie sprzedaży przez Skarżącą omawianych akcji. Przychód uzyskany z tego tytułu należy zakwalifikować, jako przychód z kapitałów pieniężnych. Stosownie, bowiem do treści art. 17 ust. 1 pkt 6 lit. a u.p.d.o.f., za przychody z kapitałów pieniężnych uważa się należne - choćby nie zostały faktycznie otrzymane.
Źródło: http://orzeczenia.nsa.gov.pl/doc/CC8E8B8E53

JPK - czas na małych i średnich przedsiębiorców
Od 1 stycznia 2017 r. mali oraz średni przedsiębiorcy będą podlegali obowiązkowi składania comiesięcznego pliku JPK_VAT (ewidencja zakupu i sprzedaży VAT). Pierwsze sprawozdania ww. przedsiębiorcy będą musieli złożyć do 25 lutego 2017 r. Obecnie JPK przesyłają już duże firmy.
Zaliczenie do określonej grupy przedsiębiorców zależy od liczby zatrudnianych osób oraz od wielkości obrotów firmy.
Za małego przedsiębiorcę uważa się przedsiębiorcę, który w co najmniej jednym z dwóch ostatnich lat obrotowych:
• zatrudniał średniorocznie mniej niż 50 pracowników oraz
• osiągnął roczny obrót netto ze sprzedaży towarów, wyrobów i usług oraz operacji finansowych nieprzekraczający równowartości w złotych 10 milionów euro, lub sumy aktywów jego bilansu sporządzonego na koniec jednego z tych lat nie przekroczyły równowartości w złotych 10 milionów euro.

Za średniego przedsiębiorcę uważa się natomiast przedsiębiorcę, który w co najmniej jednym z dwóch ostatnich lat obrotowych:
• zatrudniał średniorocznie mniej niż 250 pracowników oraz
• osiągnął roczny obrót netto ze sprzedaży towarów, wyrobów i usług oraz operacji finansowych nieprzekraczający równowartości w złotych 50 milionów euro, lub sumy aktywów jego bilansu sporządzonego na koniec jednego z tych lat nie przekroczyły równowartości w złotych 43 milionów euro.

W celu ułatwienia małym oraz średnim przedsiębiorcom wykonania obowiązku została przygotowana bezpłatna aplikacja ze wszystkimi funkcjami niezbędnymi do złożenia JPK. Aplikacja jest już gotowa dla systemu operacyjnego Windows, kolejnym krokiem będzie jej udostępnienie również w systemie Linux.
Na stronach Kontroli Skarbowej i Administracji Podatkowej są dostępne struktury logiczne postaci elektronicznej ksiąg podatkowych oraz dowodów księgowych dotyczące Jednolitego Pliku Kontrolnego.
Więcej o zmianach w JPK w Broszurze informacyjnej dot. struktury JPK_VAT, zamieszczonej na stronach Ministerstwa Finansów
.Podstawa prawna:Art. 105-106 ustawy o swobodzie działalności gospodarczej.
Źródło: http://www.mf.gov.pl/administracja-podatkowa/wi...

Dołożyliśmy wszelkich starań, aby informacje przekazywane w naszym Newsletter były zgodne ze źródłem ich pochodzenia. Jednocześnie nie bierzemy odpowiedzialności za ich prawidłowość, kompletność ani aktualność.

Newsletter ogólny 07-11.11.2016 r.

Szczegóły: Utworzono: wtorek, 15, listopad 2016 09:23

Bardziej stabilne prawo, objaśnienia podatkowe, kontrole tylko u podatników wysokiego ryzyka
Rada Ministrów przyjęła projekt ustawy o zmianie niektórych ustaw w celu poprawy otoczenia prawnego przedsiębiorców, przedłożony przez ministra rozwoju i finansów.
Uproszczenie i poprawa warunków prawnych wykonywania działalności gospodarczej oraz zwiększenie konkurencyjności naszej gospodarki – jest zasadniczym celem przygotowanej ustawy. Cel ten zostanie osiągnięty dzięki redukcji niektórych obowiązków administracyjnych, wprowadzeniu regulacji wspierających rozwój przedsiębiorczości i zwiększających efektywność pracy, usprawnieniu procesu inwestycyjnego oraz zmniejszeniu uciążliwości kontroli działalności gospodarczej. Nowe przepisy gwarantują bardziej stabilne prawo.
Przewidziano rozwiązania, które będą chronić przedsiębiorców przed ponoszeniem konsekwencji wynikających ze zmiany wykładni przepisów – bez zmiany samych przepisów.
Oznacza to, że przedsiębiorcy, którzy nie wystąpili o interpretację indywidualną przepisów mają mieć taką samą ochronę, jaką daje posiadanie takiej interpretacji – o ile stosowali się do utrwalonej (dominującej) praktyki interpretacyjnej. W tej sytuacji nie będą ponosili ryzyka obciążenia daninami publicznymi, sankcjami administracyjnymi i finansowymi lub karami w przypadku zmiany wykładni przepisów. Wprowadzono także instytucję „objaśnień podatkowych”, czyli ogólnych, praktycznych wyjaśnień przepisów podatkowych, napisanych prostym językiem, wydawanych przez ministra właściwego do spraw finansów.
Nowe rozwiązania realizują zapis art. 2 konstytucji (Polska jest demokratycznym państwem prawa, urzeczywistniającym zasady sprawiedliwości społecznej), który tworzy „klauzulę pewności prawa”.
Przewidziano rozwiązanie, zgodnie z którym organy kontroli powinny planować i przeprowadzać kontrole po uprzednim ustaleniu prawdopodobieństwa naruszenia prawa. Tzw. analiza ryzyka (dokument wewnętrzny administracji), powinna wykazać obszary, w których ryzyko naruszenia przepisów jest największe. Regulacja ta ma ograniczyć liczbę i zakres kontroli przedsiębiorców, u których występuje niewielkie ryzyko naruszeń przepisów lub nie stwierdzono wcześniej takich naruszeń.
Możliwe też będzie przeprowadzanie wspólnych kontroli przez organy administracji publicznej, w przypadku gdy przedsiębiorca wystąpił lub wyraził na to zgodę. Wprowadzono też zakaz przeprowadzenia ponownej kontroli przez dany organ, jeśli ma ona dotyczyć obszaru objętego uprzednio zakończoną kontrolą, przeprowadzoną przez ten sam organ. Zobowiązano organy kontroli do zamieszczania na swoich stronach internetowych informacji o procedurach kontrolnych.
Wprowadzono możliwość złożenia skargi do sądu administracyjnego na przewlekłe prowadzenie kontroli.
Podniesiono – z 1,2 do 2 mln euro – roczny limit przychodów netto (ze sprzedaży towarów, produktów i operacji finansowych), do którego podatnicy podatku PIT mogą prowadzić podatkowe księgi przychodów i rozchodów.
Zwiększono – ze 150 do 250 tys. euro – maksymalny roczny próg przychodów uprawniający do korzystania z opodatkowania działalności gospodarczej w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych.
Znowelizowana ustawa ma obowiązywać od 1 stycznia 2017 r., z wyjątkiem części regulacji, które wejdą w życie w innym terminie.
Źródło: https://www.premier.gov.pl/wydarzenia/decyzje-r...

Oświadczenia na potrzeby FATCA
Oświadczenia FATCA służą określeniu, czy posiadacz rachunku finansowego jest rezydentem Stanów Zjednoczonych. Składają je osoby fizyczne i prawne, które posiadają rachunki finansowe otwarte po 30 czerwca 2014 r. Wynika to z ustawy z dnia 9 października 2015 r. o wykonywaniu Umowy między Rządem Rzeczpospolitej Polskiej a Rządem Stanów Zjednoczonych Ameryki w sprawie poprawy wypełniania międzynarodowych obowiązków podatkowych oraz wdrożenia ustawodawstwa FATCA . Ustawa nakłada na polskie instytucje finansowe obowiązek identyfikacji amerykańskich rachunków raportowanych oraz przekazania informacji o nich ministrowi właściwemu do spraw finansów publicznych.
W dalszej kolejności informacje te zostaną przekazane administracji skarbowej Stanów Zjednoczonych (Internal Revenue Service).

Kogo dotyczą oświadczenia FATCA

Obowiązek złożenia oświadczenia FATCA dotyczy osób fizycznych i prawnych posiadających rachunki finansowe otwarte po dniu 30 czerwca 2014 r. O trybie wywiązania się z obowiązku decyduje moment otwarcia rachunku finansowego.
Oświadczenia dla rachunków finansowych otwartych:
• pomiędzy 1 lipca 2014 r. a 30 listopada 2015 r. (tzw. okres przejściowy) są składane na żądanie instytucji finansowej w terminie do 30 listopada 2016 r., przy czym z takim żądaniem instytucja powinna wystąpić w terminie do 30 marca 2016 r.;
• po 30 listopada 2015 r. są składane na bieżąco w ramach procedury otwarcia rachunku finansowego.
Niezłożenie oświadczenia o statusie podatkowym posiadacza rachunku finansowego otwartego w okresie przejściowym w terminie do 30 listopada 2016 r. spowoduje czasową blokadę rachunku finansowego przez instytucję finansową. Nastąpi to w terminie 3 dni roboczych, o czym posiadacz rachunku zostanie niezwłocznie poinformowany. Odblokowanie rachunku nastąpi nie później niż w ciągu 3 dni roboczych od dnia otrzymania przez instytucję finansową wymaganego oświadczenia.

Kto nie składa oświadczeń

Z obowiązku identyfikacji, a więc i składania oświadczeń, wyłączono liczne rachunki o tzw. niskim ryzyku bycia wykorzystanym do uchylenia się od opodatkowania. Należą do nich:
• rachunki depozytowe oraz pieniężne umowy ubezpieczenia posiadane przez osobę fizyczną, których saldo albo wartość nie przekracza na dzień 1 grudnia 2015 r. 50 000 USD oraz
• rachunki kart kredytowych lub rachunki kredytów odnawialnych posiadane przez inny niż osoba fizyczna podmiot, jeżeli instytucja finansowa prowadząca te rachunki wdrożyła zasady i procedury, które zapobiega przekroczeniu wartości kredytu dostępnego dla posiadacza rachunku ponad kwotę 50 000 USD.
Osobną kategorię rachunków finansowych, co do których nie istnieje obowiązek składania oświadczeń, stanowią rachunki otwarte przed 1 lipca 2014 r. Ich identyfikacja nastąpi w oparciu o informacje, którymi dysponują instytucje finansowe. Jedynie w przypadku wątpliwości co do statusu podatkowego posiadaczy takich rachunków instytucja finansowa może wnioskować o złożenie dodatkowych dokumentów poświadczających miejsce rezydencji, np. certyfikatu rezydencji.
Źródło: http://www.mf.gov.pl/ministerstwo-finansow/wiad...

Wydatki na drobne prezenty dla klientów i potencjalnych klientów
Czy wydatki ponoszone przez Spółkę tytułem zakupu drobnych prezentów (długopisy, kalendarze, komplety do kawy, breloki do kluczy, etui, jedwabne krawaty ze spinkami, MP4, multinarzędzia, latarki z kompletem narzędzi, pendrive, portfele, ramki cyfrowe, stacje pogodowe, zegary ścienne, kubki termiczne i inne gadżety), nie mających charakteru okazałości czy wystawności, przekazywanych wybranym kontrahentom podczas organizowanych dwustronnych spotkań, mogą stanowić koszty uzyskania przychodów Spółki ?
Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z dnia 9 listopada 2016 r. (II FSK 2293/16) orzekł, że opisane przez Spółkę we wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej wydatki na drobne prezenty dla klientów i potencjalnych klientów winny być uznane za wydatki zaliczane do kosztów podatkowych na podstawie art. 15 ust. 1 u.p.d.o.p. bowiem stworzenie właściwego klimatu dla prowadzonej działalności rodzi skutek w postaci zwiększenia przychodu.
Wydatki na ich nabycie winny być traktowane jako wydatki na reklamę, a nie jak wydatki na reprezentację, o których mowa w art. 16 ust. 1 pkt 28 u.p.d.o.p., wyłączone z kosztów uzyskania przychodu.
Źródło: http://orzeczenia.nsa.gov.pl/doc/DB92E...

Wydawanie prezentów przez agencje marketingową stanowi odrębną czynność podlegająca podatkowi VAT
Czy prawidłowe jest stanowisko Spółki, że nieodpłatne wydanie towarów przekazywanych osobom trzecim (m.in. osobom fizycznym, osobom prawnym oraz innym podmiotom) w celu realizacji obowiązków wynikających z umów o świadczenie usług marketingowych wykonywanych na rzecz zleceniodawców zagranicznych nie jest czynnością podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług i w konsekwencji Spółka w dacie przekazania towarów nie będzie miała obowiązku naliczania VAT należnego?
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w wyroku z dnia 14 września 2016 r. (III SA/Wa 2084/15) orzekł, że świadczona przez Spółkę na rzecz zleceniodawców usługa marketingowa oraz realizowany w związku z nią zakup przez Spółkę i przekazywanie osobom trzecim (uczestnikom), w ramach organizowanej i prowadzonej akcji promocyjnej, regulaminowych, nagród w postaci towarów, były tak ściśle ze sobą związane, że obiektywnie tworzyły jedno niepodzielne świadczenie gospodarcze, którego rozdzielenie miałoby charakter sztuczny w rozumieniu właściwego temu zagadnieniu orzecznictwa TSUE.
Powyższe stanowisko można uznać za utrwalone w orzecznictwie sądów administracyjnych albowiem znajduje w znacznym zakresie oparcie w ocenach prawnych zawartych - między innymi - w wyrokach TSUE i NSA. Przykładowo TSUE wywroku z dnia 7 października 2010 r. w sprawach połączonych C-53/09 i C-55/09 Commissioners for Her Majesty’s Revenue and Customs przeciwko Loyalty Management UK Ltd (sprawa C-53/09) i Baxi Group Ltd (sprawa C-55/09) wskazał, że świadczenie usługi marketingowej, w ramach której wydawane są przewidziane regulaminem nagrody dla uczestników konkretnej akcji promocyjnej przez podmiot świadczący usługę marketingową obejmującą tę akcję, nie może być uznane na gruncie przepisów o podatku VAT za jedno świadczenie.
W ramach takich czynności wykonywana jest dostawa towarów (nagród) na rzecz uczestnika (po spełnieniu warunków regulaminowych danej akcji promocyjnej) oraz świadczenie usługi na rzecz podmiotu zlecającego i obie te czynności dokonywane są odpłatnie, gdyż dla uznania dostawy towarów lub świadczenia usług za czynności odpłatne nie jest konieczne, aby wynagrodzenie za te towary lub usługi było płatne bezpośrednio przez ich odbiorcę.
Wydawanie zatem nagród uczestnikom akcji promocyjnej bez odpłatności z ich strony nie oznacza, że czynność ta jest czynnością nieodpłatną, albowiem w analizowanej tu sytuacji zapłaty będzie dokonywać zlecający (osoba trzecia - co stanowi o spełnieniu, nota bene niekwestionowanego w niniejszej sprawie, warunku odpłatności).
W rezultacie opisana wyżej czynność wydawania nagród, jak już to wspomniano, wypełnia znamiona dostawy towarów w rozumieniu art. 7 ust. 1 u.p.t.u. i podlega opodatkowaniu stosownie do art. 5 ust. 1 pkt 1 tej ustawy (zob. poza wyrokami powołanymi już w skardze kasacyjnej także podobne wypowiedzi Naczelnego Sądu Administracyjnego w wyrokach z dnia: 15 października 2014 r., sygn. akt I FSK 1443/13 i 26 sierpnia 2015 r., sygn. akt I FSK 1340/13). Ustalenie płatności w części obejmującej wartość tych nagród jest przy tym możliwe, skoro to Spółka nabywa i przekazuje osobom trzecim nagrody.
Źródło: http://orzeczenia.nsa.gov.pl/doc/747451...

Dojazd przedsiębiorcy z domu do klienta i inne sporadyczne użytkowanie samochodu do celów prywatnych nie wyklucza prawa do odliczania kosztów tego samochodu
Minister Finansów, w związku ze stwierdzeniem nieprawidłowości interpretacji indywidualnej z dnia 30 września 2013 r. Nr IPTPB1/415-472/13-3/KO wydanej w imieniu Ministra Finansów przez Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi, zmienia z urzędu wyżej wymienioną interpretację (dnia 30 września 2016 r. sygn. DD9/033/543/JQP/SKT/2014/RWPD-107452) stwierdzając, że stanowisko Wnioskodawcy w sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych sporadycznego wykorzystywania środka trwałego (samochodu osobowego) na cele prywatne - jest prawidłowe.
Przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie wymagają aby dany składnik majątku był wykorzystywany wyłącznie na potrzeby związane z prowadzoną działalnością gospodarczą, jako warunek zaliczenia go do środków trwałych i dokonywania odpisów amortyzacyjnych.
Źródło: http://sip.mf.gov.pl/faces/views/szczegoly/szcz...

Minister Finansów na korzyść podatnika zmienia seryjnie interpretacje dotyczące sprzedaży środków trwałych uprzednio zakupionych ze środków z Urzędu Pracy
Minister Finansów dnia 28 września 2016 r. (DD9/033/493/KZU/SKT/2014/RD-70333) zmieniając z urzędu interpretację indywidualną z dnia 21 czerwca 2013 r. Nr IBPBI/1/415-317/13/ESZ uznał, że otrzymane przez Wnioskodawczynię środki finansowe z Urzędu Pracy, na zakup środków trwałych, tj. pawilonu handlowego oraz lady chłodniczej, nie stanowią przychodu na podstawie art. 14 ust. 2 pkt 2 ustawy, a dokonywane odpisy amortyzacyjne nie są zaliczane do kosztów uzyskania przychodów (art. 23 ust. 1 pkt 45 ustawy). Natomiast w przypadku odpłatnego zbycia częściowo umorzonych (zamortyzowanych) środków trwałych zastosowanie mają szczególne zasady ustalania dochodu określone w art. 24 ust. 2 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Dochód ustala się pomniejszając przychód z odpłatnego zbycia środków trwałych o wydatki na ich nabycie stanowiące ich wartość początkową (niezależnie od źródła finansowania tych wydatków). Tak obliczoną różnicę powiększa się o sumę dokonanych odpisów amortyzacyjnych również tych, które nie zostały zaliczone wcześniej do kosztów podatkowych.
Źródło: http://sip.mf.gov.pl/faces/views/szczegoly/szcz...

Newsletter ogólny 31.10-04.11.2016 r.

Szczegóły: Utworzono: poniedziałek, 07, listopad 2016 22:34

PIT: czynsz za udostępnienie znaku towarowego na zasadzie dzierżawy stanowi przychód z praw majątkowych i podlega opodatkowaniu wg skali
Wnioskodawca posiada zarejestrowany znak towarowy. Planuje zawrzeć umowę dzierżawy tego prawa z osobą prawną. W związku z zawartą umową Wnioskodawca otrzyma wynagrodzenie tytułem czynszu, które będzie stanowiło Jego przychód. Znak towarowy będący przedmiotem umowy dzierżawy stanowi majątek prywatny Wnioskodawcy. Umowa dzierżawy została zawarta na podstawie art. 162 § 1 ustawy Prawo własności przemysłowej w zw. z art. 709 ustawy Kodeks cywilny. Umowa dzierżawy nie będzie zawarta w ramach działalności gospodarczej. Umowa w sposób charakterystyczny dla umów najmu i dzierżawy kształtuje prawa i obowiązki stron. Zgodnie z umową, dzierżawca nie będzie mógł skutecznie występować z roszczeniami z tytułu naruszenia prawa ochronnego, natomiast wydzierżawiający zostanie zobowiązany do powstrzymania się od korzystania ze znaku towarowego, będącego przedmiotem umowy, w okresie jej trwania. Czynsz będzie wypłacany Wnioskodawcy w pieniądzach. Powyższe postanowienia będą decydowały o tym, że zawarta umowa nie będzie umową licencji, ale będzie kształtowała stosunek dzierżawy.
Czy przychód z czynszu z umowy dzierżawy znaku towarowego może zostać opodatkowany ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych na podstawie art. 12 ust. 1 pkt 3 lit. a w związku z art. 6 ust. 1a ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne?
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie w wyroku z dnia 12 października 2016 r. (I SA/Lu 126/16) potwierdził interpretacje Izby Skarbowej w Łodzi (IPTPB3/4511-47/15-4/MS) uznając, że czynsz uzyskiwany przez Wnioskodawcę z tytułu udostępnienia osobie prawnej znaku towarowego do wykorzystania i pobierania pożytków, będzie stanowić przychód z praw majątkowych, o którym mowa w art. 18 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Brak będzie zatem możliwości zakwalifikowania przychodu osiągniętego z ww. tytułu do przychodów z najmu i dzierżawy, tj. do źródła przychodów, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 6 ww. ustawy, a tym samym do opodatkowania tego przychodu zryczałtowanym podatkiem dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne wg stawki 8,5%. Przychody te podlegają bowiem opodatkowaniu według skali podatkowej, określonej w art. 27 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.
Źródło: http://orzeczenia.nsa.gov.pl/doc/8D7CF1EC94http...

Wydatki spółki komandytowej na nabycie usług świadczonych przez wspólnika mogą stanowić koszty uzyskania przychodów tej spółki, a dla wspólnika spółki komandytowej ww. wydatki będą mogły stanowić koszty podatkowe, proporcjonalnie do jego udziału w zysku tej spółki
Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy w interpretacji dnia 14 października 2016 r. (ITPB3/4511-294/16-2/AD) uznał, że wydatki spółki komandytowej na nabycie usług świadczonych przez Wnioskodawcę w ramach prowadzonej przez niego działalności gospodarczej mogą stanowić koszty uzyskania przychodów tej spółki, której jest wspólnikiem, o ile w istocie wydatki te spełniać będą przesłanki wskazane w art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Przy czym, dla Wnioskodawcy, jako wspólnika spółki komandytowej ww. wydatki będą mogły stanowić koszty podatkowe, proporcjonalnie do jego udziału w zysku tej spółki.
Źródło: http://sip.mf.gov.pl/faces/views/szczegoly/szcz...

Czy poręczenie otrzymane od udziałowca stanowi nieodpłatne świadczenie?
Czy uzyskanie poręczeń umów leasingów operacyjnych od udziałowca Spółki będącej Leasingobiorcą, bez wynagrodzenia, stanowi nieodpłatne świadczenie w rozumieniu art. 12 ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych?
Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach w interpretacji z dnia 13 października 2016 r. (2461-IBPB-1-3.4510.768.2016.1.APO) uznał, że otrzymane przez Wnioskodawcę od Spółki X poręczenia z tytułu zawartych umów leasingu operacyjnego bez wynagrodzenia stanowią nieodpłatne świadczenie, o którym mowa w art. 12 ust. 1 pkt 2 updop i skutkują powstaniem przychodu podatkowego z tego tytułu. W związku z tym, że udzielone przez Spółkę X poręczenia umów leasingów operacyjnych nie rodzą po stronie Wnioskodawcy żadnych zobowiązań na rzecz poręczyciela w postaci zapłaty bądź innego ekwiwalentu, posiadają one wymierną wartość czyli cenę, którą Wnioskodawca w normalnych warunkach rynkowych musiałby zapłacić poręczycielowi. Udzielając poręczenia Spółka X przyjęła bowiem finansowe ryzyko niewywiązania się Wnioskodawcy ze swojego zobowiązania względem Leasingodawcy, które na rynku finansowym posiada konkretną wartość. Z uwagi na to, że Spółka X nie świadczy w ramach prowadzonej działalności gospodarczej usług w zakresie poręczeń, wartość nieodpłatnych świadczeń należy ustalić, w myśl art. 12 ust. 6 pkt 4 updop, na podstawie cen rynkowych stosowanych przy świadczeniu usług tego samego rodzaju i gatunku, z uwzględnieniem w szczególności ich stanu i stopnia zużycia i miejsca udostępnienia.
Źródło: http://sip.mf.gov.pl/faces/views/szczegoly/szcz...

NSA: Składki zdrowotne zapłacone w Niemczech odlicza się w Polsce, ale zastosowanie znajdzie limit przewidziany dla polskich składek
Naczelny Sąd Administracyjny w precedensowym wyroku z dnia 27 października 2016 r. (II FSK 2571/14) orzekł, że zapłacone przez podatników w roku 2010 składki na ubezpieczenie zdrowotne zgodnie z przepisami dotyczącymi obowiązkowego ubezpieczenia zdrowotnego obowiązującymi w Niemczech miały charakter składek obowiązkowych, to nie było podstaw do pozbawienia skarżących prawa do obniżenia podatku dochodowego o kwotę tych składek na zasadach określonych w przepisach u.p.d.o.f.
Jednakże NSA zaznaczył, że w sprawie znajdzie zastosowania art. 27b ust. 2 u.p.d.o.f., zgodnie z którym od podatku może zostać odliczona składka w wysokości nie wyższej niż 7,75% podstawy jej wymiaru.
Źródło: http://orzeczenia.nsa.gov.pl/doc/5DFCED0....

PIT: Dodatek mieszkaniowy przyznany pracownikom oddelegowanym korzysta ze zwolnienia z podatku dochodowego od osób fizycznych
Na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 19 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych – wolna od podatku dochodowego jest wartość świadczeń ponoszonych przez pracodawcę z tytułu zakwaterowania pracowników, z zastrzeżeniem ust. 14 – do wysokości nieprzekraczającej miesięcznie kwoty 500 zł”.
Z godnie z art. 21 ust. 14 ww. ustawy – zwolnienie, o którym mowa w ust. 1 pkt 19, ma zastosowanie do pracowników, których:
- miejsce zamieszkania jest położone poza miejscowością, w której znajduje się zakład pracy,
- a podatnik nie korzysta z kosztów uzyskania przychodów określonych w art. 22 ust. 2 pkt 3 i 4”.

Warunki zwolnienia w odniesieniu do dodatku mieszkaniowego są określone w obu wyżej wskazanych przepisach, dlatego treść tych przepisów należy rozpatrywać łącznie.
Co do pierwszej przesłanki, dodatek mieszkaniowy jest wypłacany pracownikowi tylko, wówczas kiedy przebywa on na oddelegowaniu, które zawsze ma miejsce poza granicami Polski. Miejsce zamieszkania oddelegowanych pracowników co do zasady znajduje się w Polsce.
Izba Skarbowa w Katowicach w interpretacji z dnia 29 września 2016 r. (IBPB-2-2/4511-731/16-1/NG) uznała, że obowiązki pracowników związane z realizacją Usług wykonywane są poza miejscem ich stałego zamieszkania.
Ponadto Wnioskodawca wskazał, że pracownik nie korzysta z podwyższonych kosztów uzyskania przychodów. To zaś oznacza, że w rozpatrywanej sprawie zostały spełnione obie przesłanki warunkujące możliwość zwolnienia z opodatkowania do wysokości 500 zł wypłacanego przez Wnioskodawcę jego pracownikom dodatku mieszkaniowego w związku z oddelegowaniem ich do pracy poza granicami kraju.
Źródło: http://sip.mf.gov.pl/faces/views/szczegoly/szcz...

WSA: Ryczałt obejmuje koszty paliwa
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w wyroku z dnia 23 września 2016 r. (III SA/Wa 2142/15) orzekł, że w przypadku, gdy wynikające z umowy opłaty za wykorzystywanie przez pracowników samochodów służbowych do celów prywatnych określone są w wysokości niższej niż wartości wymienione w art. 12 ust. 2a-2b u.p.d.o.f., wówczas Spółka oprócz pobierania od pracowników ww. opłat, dodatkowo rozpoznaje po ich stronie przychód ze świadczeń częściowo odpłatnych, stosownie do art. 12 ust. 2c ww. ustawy. Przychód pracownika w takim wypadku stanowi różnica między wartością nieodpłatnego świadczenia przysługującego pracownikowi określonej w u.p.d.o.f. (tj. 400 zł lub 250 zł), a odpłatnością ponoszoną przez pracownika. Wartość świadczenia częściowo odpłatnego z tytułu wykorzystywania samochodów służbowych do celów prywatnych Spółka dolicza do pozostałych przychodów ze stosunku pracy pracownika oraz pobiera zaliczkę na podatek dochodowy, zgodnie z art. 31 ww. ustawy.
A contrario, gdy opłata ponoszona przez pracownika za użytkowanie samochodu służbowego do celów prywatnych przewyższa kwoty wskazane wart. 12 ust. 2a u.p.d.o.f., Spółka nie ustala pracownikom dodatkowego przychodu ze świadczeń częściowo odpłatnych. Natomiast pobierana przez nią na podstawie umowy opłata za korzystanie z samochodu służbowego w celach prywatnych zawiera w sobie również wynagrodzenie z tytułu zużytego w tym celu przez pracownika paliwa, zakupionego za pośrednictwem przekazanych pracownikom kart paliwowych Spółki, jako element "wykorzystywania samochodu".
Umożliwienie pracownikom wykorzystywania paliwa zakupionego przez Spółkę do użytkowania samochodów służbowych dla celów prywatnych nie stanowi odrębnego, nieodpłatnego świadczenia na ich rzecz.
Źródło: http://orzeczenia.nsa.gov.pl/doc/2C37FE1...

Przychód z tytułu aportu skalników majątkowych równy jest wartości nominalnej udziałów
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w wyroku z dnia 13 wrzesnia 2016 r. (III SA/Wa 2421/15) uznał, że opisując zdarzenie przyszłe Skarżąca jednoznacznie wskazała, że planowany aport, którym nie będzie ani przedsiębiorstwo, ani jego zorganizowana część, zostanie wyceniony według wartości rynkowej na dzień wniesienia aportu. W świetle powyższych rozważań, w tak opisanym zdarzeniu przyszłym przepis art. 14 ust. 1-3 u.p.d.o.p. nie mógłby mieć zastosowania (por. wyrok WSA w Warszawie z 24 lutego 2016r., III SA/Wa 891/15, wyrok WSA w Łodzi z 2 marca 2016r., I SA/Łd 33/16 CBOSA).
Zdaniem Sądu, prawidłowe było stanowisko Skarżącej, zgodnie z którym powinna ona rozpoznać przychód w wysokości równej wartości nominalnej udziałów objętych w zamian za wkład niepieniężny, na który złożą się materialne i niematerialne składniki majątkowe, jak też stanowisko o braku możliwości określenia przez organy podatkowe przychodu w innej wysokości.
Źródło: http://orzeczenia.nsa.gov.pl/doc/91E6423...

Newsletter ogólny 24-28.10.2016 r.

Szczegóły: Utworzono: poniedziałek, 31, październik 2016 19:56

Bezpłatna aplikacja JPK
Od 1 stycznia 2017 r. mali oraz średni przedsiębiorcy będą podlegali obowiązkowi składania comiesięcznego pliku JPK_VAT (ewidencja zakupu i sprzedaży VAT).
Aby ułatwić małym oraz średnim przedsiębiorcom wypełnianie obowiązku, spółka Aplikacje Krytyczne przygotowała bezpłatną aplikację ze wszystkimi funkcjonalnościami niezbędnymi do złożenia JPK. Oprogramowanie będzie umożliwiało walidację danych wejściowych zapisanych w arkuszu kalkulacyjnym, generowanie dokumentu JPK_VAT w oparciu o tak przygotowane dane, a następnie import przygotowanego dokumentu JPK do Ministerstwa Finansów. Aplikacja jest już gotowa dla systemu operacyjnego Windows, kolejnym krokiem będzie jej udostępnienie również w systemie Linux.
Małe i średnie podmioty złożą pierwsze sprawozdania 25 lutego (za styczeń 2017 r.).
Rozszerzenie katalogu podmiotów, które mają obowiązek raportowania, ma za zadanie pozyskanie bieżącej informacji o transakcjach podlegających opodatkowaniu VAT. Umożliwi to szybką i skuteczną identyfikację wyłudzeń oraz unikania opodatkowania. Dane z rejestrów VAT pozwalają ustalać powiązania pomiędzy przedsiębiorcami i lepiej typować podmioty do kontroli. Jednocześnie umożliwiają szybsze przekazanie zwrotów podatku, jeśli transakcje nie budzą wątpliwości.
Na stronach Kontroli Skarbowej i Administracji Podatkowej są dostępne struktury logiczne postaci elektronicznej ksiąg podatkowych oraz dowodów księgowych dotyczące Jednolitego Pliku Kontrolnego.
Źródło: http://www.mf.gov.pl/ministerstwo-finansow/wiad...

Projekt ustawy o zmianie ustawy o obrocie instrumentami finansowymi oraz niektórych innych ustaw
Rada Ministrów przyjęła projekt ustawy o zmianie ustawy o obrocie instrumentami finansowymi oraz niektórych innych ustaw, przedłożony przez ministra rozwoju i finansów.
W projekcie noweli ustawowej przewidziano trzy zmiany:

Zniesiono podział rynku regulowanego na rynek giełdowy i rynek pozagiełdowy
Różnice między rynkiem giełdowym a pozagiełdowym nie są na tyle istotne, by utrzymywać taki podział i nie ma też uzasadnienia prawnego dla takiego podziału. Dlatego przewidziano objęcie obu wymienionych typów rynku tym samym pojęciem – rynku regulowanego.

Wprowadzono instytucję rachunku derywatów
Nowa instytucja likwiduje istniejącą lukę prawną dotyczącą rejestracji instrumentów pochodnych, przez co zwiększy się bezpieczeństwo obrotu i zostanie zapewniony skuteczny nadzór nad rynkiem terminowym.

Zmieniono organ wydający zezwolenie na prowadzenie rynku regulowanego – z ministra rozwoju i finansów na Komisję Nadzoru Finansowego
Rozwiązanie to oznacza skrócenie procesu licencjonowania w Polsce giełd papierów wartościowych oraz skupienie spraw związanych z nadzorem nad rynkiem kapitałowym w jednej instytucji.

Nowe regulacje mają obowiązywać od 1 stycznia 2017 r.
Źródło: https://www.premier.gov.pl/wydarzenia/decyzje-r...

Projekt ustawy o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz niektórych innych ustaw
Rada Ministrów przyjęła projekt ustawy o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz niektórych innych ustaw, przedłożony przez ministra rozwoju i finansów.
Przewidziano rozszerzenie stosowania tzw. mechanizmu odwróconego obciążenia (gdy to nabywca, a nie dostawca rozlicza VAT) na transakcje, których przedmiotem będą:

• określone usługi budowlane (powodem do zastosowania tego mechanizmu będą nieprawidłowości zaobserwowane na rynku usług budowlanych, w tym również z wykorzystaniem faktur nie odzwierciadlających rzeczywistych transakcji);
• procesory (mechanizm ten będzie stosowany do sprzedaży procesorów, gdy łączna ich wartość w ramach jednolitej gospodarczo transakcji przekroczy 20 tys. zł – bez kwoty podatku);
• niektóre towary z kategorii złota o próbie niższej niż 325 tysięcznych, srebra i platyny (mechanizm obejmie wymieniane metale nieobrobione plastycznie lub w postaci półproduktu bądź proszku oraz niektóre półprodukty z nich).

Zmieniono zasady dokonywania zwrotu VAT w terminie 25 dni (zmieniono warunki skorzystania ze zwrotu w tym okresie).
Ograniczono stosowanie kwartalnych rozliczeń VAT. Nadal z tej formy rozliczeń będą mogły korzystać tylko małe przedsiębiorstwa, tj. podatnicy podatku VAT, u których wartość sprzedaży nie przekroczyła 1,2 mln euro w poprzednim roku podatkowym.

Przewidziano elektroniczne składanie deklaracji VAT. Obowiązek elektronicznego składania deklaracji VAT zostanie wprowadzony od 1 stycznia 2017 r. dla podatników:

• zobowiązanych do zarejestrowania się jako podatnicy VAT UE;
• będących dostawcami lub nabywcami towarów i usług objętych mechanizmem odwróconego obciążenia;
• obowiązanych, na podstawie przepisów o podatku dochodowym, do składania deklaracji, informacji oraz rocznego obliczenia podatku za pomocą środków komunikacji elektronicznej.

Od 1 stycznia 2018 r. obowiązek składania deklaracji VAT w formie elektronicznej zostanie wprowadzony dla pozostałych podatników VAT.
Wprowadzono także obowiązek elektronicznego składania informacji podsumowujących, wyłącznie za okresy miesięczne. Ułatwi to wprowadzanie danych do systemu informatycznego resortu finansów, a w efekcie przyspieszy ich analizę i wykrywanie ewentualnych oszustw.
Przewidziano modyfikację przepisów dotyczących kaucji gwarancyjnej i tzw. odpowiedzialności solidarnej (gdy nabywca odpowiada solidarnie z dostawcą za jego zaległości podatkowe). Wprowadzono dodatkowe warunki, które muszą być spełnione, aby nabywca towarów (wymienionych w załączniku nr 13, np. paliw) był zwolniony z odpowiedzialności solidarnej. Wprowadzono dodatkowe wymagania, które muszą być spełnione, aby sprzedawca mógł złożyć kaucję gwarancyjną i być wpisany do wykazu podmiotów, które złożyły taką kaucję. Wszystkie wprowadzone zmiany spowodują, że kaucję gwarancyjną będą mogli złożyć, a następnie pozostać w wykazie, sprzedawcy, którzy zapewniają wywiązywanie się z obowiązku regulowania swoich zobowiązań podatkowych.
Zaproponowano objęcie solidarną odpowiedzialnością transakcji, której przedmiotem jest folia typu stretch (służąca m.in. do owijania palet), a także dyski HDD (twarde) i dyski SSD.
Wprowadzono odpowiedzialność solidarną pełnomocnika. Odpowiedzialność solidarna pełnomocnika, który złożył zgłoszenie rejestracyjne, wraz z zarejestrowanym podatnikiem, dotyczyłaby zaległości podatkowych powstałych w wyniku czynności wykonanych w ciągu 6 miesięcy od dnia zarejestrowania podatnika jako czynnego podatnika VAT. Odpowiedzialność ta nie przekraczałaby 500 tys. zł. Rozwiązanie to ograniczy rejestrowanie tzw. słupów przez pełnomocników.
Wskazano przesłanki odmowy rejestracji podmiotu jako podatnika VAT i doprecyzowano warunki wykreślenia podatnika z rejestru podatników VAT.
Odmowę rejestracji założono w przypadku, gdy weryfikacja wykaże, że podane zgłoszeniu rejestracyjnym dane są nieprawdziwe, dany podmiot nie istnieje lub (mimo podjętych prób) nie można skontaktować się z nim albo jego z pełnomocnikiem lub nie stawiają się oni na wezwania naczelnika urzędu skarbowego. Z kolei wykreślenie podatnika zarejestrowanego ma nastąpić np. w sytuacji: zawieszania działalności gospodarczej (na co najmniej 6 kolejnych miesięcy); niezłożenia deklaracji VAT (za 6 kolejnych miesięcy lub 2 kolejne kwartały); wystawienia faktur lub faktur korygujących, dokumentujących transakcje do których nie doszło). Rozwiązania te powinny pomóc w walce z tzw. karuzelami podatkowymi.
Przewidziano sankcje podatkowe za nierzetelne rozliczanie podatku VAT. W przypadku zaniżenia zobowiązania podatkowego lub zawyżenia kwoty zwrotu podatku oraz niewpłacenia należnego zobowiązania w sytuacji niezłożenia deklaracji – groziłaby sankcja podatkowa w wysokości 30 proc. kwoty zaniżenia lub zawyżenia, a 20 proc. w przypadku złożenia korekty deklaracji po kontroli podatkowej lub w trakcie postępowania kontrolnego. Przewidziano także podwyższoną sankcję podatkową w wysokości 100 proc. w stosunku do podatników dopuszczających się oszustw podatkowych, w tym odliczających podatek z tzw. pustych faktur. Proponowane sankcje mają charakter prewencyjny, i powinny skłonić podatników do rzetelnego oraz starannego wypełniania deklaracji podatkowych.
Zaproponowano podwyższenie limitu wartości sprzedaży – z 150 do 200 tys. zł – uprawniającego do skorzystania z tzw. zwolnienia podmiotowego. Rozwiązanie to będzie szczególnie korzystne dla małych firm, które do tego podwyższonego progu nie będą musiały rozliczać VAT, a w konsekwencji wypełniać wszystkich obowiązków z tym związanych.
Ponadto, zaproponowano utrzymanie do końca 2018 r. dotychczasowych stawek podatku VAT: 8 i 23 proc., obok obowiązującej stawki 5 proc. Jest to konieczne ponieważ rozwiązania uszczelniające system podatkowy przyniosą efekty dopiero w roku następnym i latach kolejnych.
W nowelizowanych przepisach Kodeksu karnego skarbowego zaproponowano zaostrzenie sankcji wobec osób biorących udział w oszustwach podatkowych. Za wystawienie tzw. pustych faktur lub posługiwanie się takimi fakturami w celu odliczenia podatku, przewidziano sankcję znacznie wyższą od obecnej, w tym również karę pozbawienia wolności. Z kolei w ustawie Ordynacja podatkowa zaproponowano zmiany, które w większości wynikają z rozwiązań wprowadzonych do ustawy o VAT.
Nowe rozwiązania mają obowiązywać od 1 stycznia 2017 r., z wyjątkiem części przepisów, które wejdą w życie 1 stycznia 2018 r.
Źródło: https://www.premier.gov.pl/wydarzenia/decyzje-r...

Newsletter ogólny 17-21.10.2016 r.

Szczegóły: Utworzono: wtorek, 25, październik 2016 07:55

Zmiany w podatku CIT oraz PIT - ustawa z dnia 5 września 2016 r. – nowe zasady dotyczące podatku u źródła (withholding tax)
Ustawa ma na celu obniżenie stawki podatku dochodowego od osób prawnych z 19% do 15% dla grupy małych podatników oraz podatników rozpoczynających działalność – w roku, w którym rozpoczęli działalność.
Celem ustawy jest także uszczelnienie systemu podatkowego. W tym celu nowelizacja:
-doprecyzowuje w ustawie o PIT oraz wprowadza w ustawie o CIT katalog przypadków, w których dochód podatnika podlegający ograniczonemu obowiązkowi podatkowemu uznaje się za uzyskany na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej,
-określa zasady ustalania przychodu z tytułu wniesienia wkładu niepieniężnego do spółki albo spółdzielni,
-uszczegóławia regulacje dotyczące ustalania kosztów uzyskania przychodów, w przypadku zbycia udziałów (akcji) spółki przejmującej lub nowo zawiązanej, odwołujące się do pojęcia unicestwienia praw inkorporowanych przez udziały (akcje),
-uściśla przesłanki stosowania warunku istnienia uzasadnionych przyczyn ekonomicznych jako podstawy dla zastosowania zwolnienia (wyłączenia) z opodatkowania dochodu powstałego w związku z łączeniem lub podziałem spółek oraz rozszerza możliwość stosowania tego warunku do transakcji wymiany udziałów,
-doprecyzowuje w ustawie o CIT wymóg skorzystania ze zwolnienia z opodatkowania podatkiem u źródła, zgodnie z którym spółka oraz zakład zagraniczny, otrzymujące należności licencyjne i odsetki, muszą być ich rzeczywistymi właścicielami (ang. beneficial owner).
Ustawa wejdzie w życie, co do zasady, z dniem 1 stycznia 2017 r. Wyjątkowo, z dniem następującym po dniu ogłoszenia, wejdzie z życie art. 7 nowelizacji, który wprowadza ograniczenie w stosowaniu obniżonej, 15%, stawki podatku CIT, w stosunku do podatników nowoutworzonych w wyniku działań restrukturyzacyjnych, przeprowadzanych jeszcze przed wejściem właściwych przepisów w życie, a już po ich opublikowaniu.
Źródło: http://www.prezydent.pl/prawo/ustawy/podpisane/...

MF nie pracuje nad likwidacją wspólnego rozliczenia oraz ulg na dzieci
Ministerstwo Finansów informuje, że nie prowadzi prac zakładających likwidację ulg na dzieci oraz wspólnego rozliczania się z małżonkiem.
Wypowiedź wiceministra finansów Leszka Skiby została błędnie zinterpretowana przez dziennikarza. Pan Minister odpowiadając w Sejmie na pytanie posłanki PO stwierdził, że przy konstrukcji jednolitego podatku nie zostanie wykorzystany pomysł PO dzielenia dochodu przez liczbę osób w rodzinie (czyli rodziców i dzieci). Przedstawiane dotąd rozwiązania reformy podatków przygotowywane są przez zespół międzyresortowy w KPRM. Rząd premier Beaty Szydło już wprowadził wspierający rodziny program Rodzina 500+, nie ma więc potrzeby wprowadzania nowych prorodzinnych preferencji podatkowych.
Źródło: http://www.mf.gov.pl/ministerstwo-finansow/wiad...

Które wydatki obejmuje ryczałt za samochód?
Czy wartość pieniężna nieodpłatnego świadczenia przysługującego pracownikowi z tytułu wykorzystywania samochodu służbowego do celów prywatnych, o której mowa w art. 12 ust. 2a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych obejmuje wszelkie świadczenia wynikające z tego tytułu, czyli również koszty użytkowania samochodu takie jak: paliwo, ubezpieczenie, bieżące naprawy, przeglądy itp.?
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie w wyroku z dnia 14 września 2016 r. (I SA/Kr 824/16) orzekł, że w ocenie sądu wykładnia Ministra Finansów jest wadliwa, ponieważ abstrahuje od jednoznacznego brzmienia przywołanego wyżej art. 12 ust. 2a wskazującego wszak, że otrzymanym świadczeniem jest "wykorzystywanie samochodu służbowego do celów prywatnych". Sąd podziela tym samym pogląd prawny że wykorzystywać to tyle co "posługiwać się", "używać". Świadczeniem pracodawcy nie jest więc samo udostępnienie samochodu, lecz zapewnienie możliwości prawidłowego jego używania, a zatem także ponoszenie niezbędnych wydatków umożliwiających takie używanie.
Nie ma przy tym żadnego racjonalnego uzasadnienia, aby jeden rodzaj tych wydatków, jakim są wydatki na paliwo, uznać za jakieś szczególnie odrębne świadczenie. Jest faktem notoryjnym, że nie sposób wykorzystywać samochodu bez zakupu do niego paliwa.
Dodatkowo nie można pomijać, że intencją ustawodawcy było uproszczenie obowiązków pracodawcy w zakresie ustalania przychodu. Wskazuje na to już sam tytuł ustawy nowelizującej – "o ułatwieniu wykonywania działalności gospodarczej". Słusznie zatem akcentuje skarżąca, że objęcie ryczałtem samego tylko udostępnienia samochodu lub ewentualnie kosztów stałych związanych z jego eksploatacją przy konieczności odrębnego i skomplikowanego ustalania kosztów zużycia paliwa nie realizowałoby założonego celu.
Źródło: http://orzeczenia.nsa.gov.pl/doc/6325.....

Projekt ustawy o zmianie ustawy o rachunkowości oraz ustawy o Krajowym Rejestrze Sądowym został przyjęty przez Stały Komitet Rady Ministrów
20 października 2016r. Stały Komitet Rady Ministrów przyjął projekt ustawy o rachunkowości oraz ustawy o Krajowym Rejestrze Sądowym.
Regulacje przedstawione w projekcie zmian ustawy mają przede wszystkim na celu transpozycję do krajowego porządku prawnego postanowień dyrektywy ws. rachunkowości poprzez dyrektywę 2014/95/UE w odniesieniu do ujawniania informacji niefinansowych i informacji dotyczących różnorodności przez niektóre duże jednostki oraz grupy, a także wprowadzenie dodatkowych rozwiązań zmniejszających obciążenia administracyjne w rachunkowości dla jednostek.
Najważniejsze przyjęte w projekcie regulacje obejmują:
1. w części dotyczącej transpozycji dyrektywy:
- wprowadzenie wymogu ujawniania w sprawozdaniu z działalności (w formie oświadczenia) lub w odrębnym sprawozdaniu, przez bardzo duże jednostki[1] i grupy kapitałowe kwestii środowiskowych, spraw społecznych i pracowniczych, poszanowania praw człowieka oraz przeciwdziałania korupcji i łapownictwu wraz z
- krótkim opisem modelu biznesowego jednostki, opisu polityki prowadzonej w danym zakresie, jej rezultatów oraz ryzyk i sposobu zarządzania ryzykami w kwestiach niefinansowych, przedstawieniem niefinansowych kluczowych wskaźników wyników związanych z daną działalnością;
2. w części dotyczącej zmniejszenia obciążeń administracyjnych w rachunkowości dla jednostek – w szczególności:
- umożliwienie przenoszenia treści dowodów księgowych na informatyczne nośniki danych w dowolnym momencie, a nie po zatwierdzeniu sprawozdania finansowego,
- wprowadzenie odrębnego, uproszczonego załącznika do ustawy o rachunkowości, określającego sprawozdanie finansowe dla organizacji pozarządowych, uwzględniającego specyfikę tych jednostek,
- umożliwienie stosowania uproszczonych zasad kalkulacji kosztu wytworzenia dla jednostek spełniających kryteria dla jednostek małych[2].
3. w części dotyczącej zmiany ustawy o Krajowym Rejestrze Sądowym:
- zmianę ustawy o KRS, w zakresie uzupełnienia rejestru przedsiębiorców o dodatkową wzmiankę na temat złożenia do KRS sprawozdania z płatności na rzecz administracji rządowych.

Projekt ustawy po zaakceptowaniu przez Rządowe Centrum Legislacji zostanie przedłożony Radzie Ministrów.
[1] Generalnie są to jednostki działające na rynku kapitałowym, które w roku obrotowym, za który jest sporządzane sprawozdanie finansowe oraz w roku poprzedzającym przekroczyły następujące wartości:
1. średnioroczne zatrudnienie powyżej 500 osób oraz
2. suma aktywów bilansu powyżej 85 mln zł lub przychody netto ze sprzedaży towarów i produktów powyżej 170 mln zł.

[2] Jednostki, które za poprzedni rok obrotowy nie przekroczyły co najmniej dwóch z następujących trzech wielkości:1. 17 mln zł, w przypadku sumy aktywów bilansu na koniec roku obrotowego,2. 34 mln zł, w przypadku przychodów netto ze sprzedaży towarów i produktów za rok obrotowy,3. 50 osób, w przypadku średniorocznego zatrudnienia w przeliczeniu na pełne etaty.
Źródło: http://www.mf.gov.pl/ministerstwo-finansow/wiad...

PCC od umowy sprzedaży udziałów przez zagranicznego udziałowca zawartej poza granicami kraju
W najbliższym czasie Wnioskodawca (Spółka z o.o.) zamierza kupić udziały w innej polskiej spółce (również spółka z ograniczoną odpowiedzialnością posiadająca siedzibę na terenie Polski).
Spółka jako nabywca udziałów powinna zapłacić podatek od czynności cywilnoprawnych w wysokości 1% zgodnie z ustawą o podatku od czynności cywilnoprawnych.W związku z tym, że właścicielem udziałów na dzień dzisiejszy (w kupowanej spółce) jest zagraniczna spółka, posiadająca siedzibę w innym państwie, transakcja zakupu tychże udziałów zostanie zawarta w formie aktu notarialnego poza granicami Polski.
W związku z powyższym zadano następujące pytanie:
Czy Spółka powinna zapłacić podatek od czynności cywilnoprawnych w Polsce, tzn. do polskiego Urzędu Skarbowego pomimo, że transakcja nabycia praw do udziałów kupowanej spółki zostanie zawarta w innym państwie?
Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach w interpretacji z dni 4 października 2016 r. (IBPB-2-1/4514-436/16-1/BJ) uznał, że skoro w opisanym zdarzeniu Spółka, której udziały Wnioskodawca zamierza nabyć posiada siedzibę na terytorium Rzeczpospolitej Polskiej, to prawa majątkowe (udziały spółki) w chwili jej zawarcia będą wykonywane na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej i tym samym wskazana umowa nabycia praw to udziałów tej spółki podlega opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych w świetle przywołanych przepisów o podatku od czynności cywilnoprawnych, mimo, iż zostanie zawarta poza granicami Polski. Na Wnioskodawcy będzie więc ciążył obowiązek podatkowy w podatku od czynności cywilnoprawnych z tytuły zawarcia tej umowy.
Źródło: http://sip.mf.gov.pl/faces/views/szczegoly/szcz...

Samochód firmowy sporadycznie używany do celów prywatnych przedsiębiorcy
Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach w interpretacji z dnia 27 września 2016 r. (2461-IBPB-1-1.4511.460.2016.1.WRz) uznał, że wydatek poniesiony przez Wnioskodawcę na nabycie środka trwałego w postaci samochodu Fiat Doblo podlega zaliczeniu do kosztów uzyskania przychodów z prowadzonej przez niego działalności gospodarczej - poprzez odpisy amortyzacyjne dokonywane od jego wartości początkowej. Mając jednocześnie na uwadze, że Wnioskodawca posiada samochód osobowy wykorzystywany wyłącznie do celów prywatnych należy stwierdzić, iż ewentualne prywatne wykorzystanie zakupionego samochodu Fiat Doblo będzie miało charakter sporadyczny, związany z takimi zdarzeniami, jak remont prywatnego mieszkania, zakup mebli itp. Na co dzień samochód wykorzystywany jest zaś wyłącznie do celów prowadzenia działalności gospodarczej, to też zdaniem Wnioskodawcy dozwolone jest zaliczenie tego samochodu do środków trwałych, a w konsekwencji dokonywanie odpisów amortyzacyjnych od tego środka trwałego i zaliczanie ich do kosztów uzyskania przychodów.
Źródło: http://sip.mf.gov.pl/faces/views/szczegoly/szcz...

Newsletter ogólny 10-14.10.2016 r.

Szczegóły: Utworzono: poniedziałek, 17, październik 2016 19:13

Kwota wolna od podatku: rząd zapewnia, że prace nad zmianą przepisów trwają
W jaki sposób zostanie wykonany wyrok Trybunału Konstytucyjnego sprzed roku w sprawie kwoty wolnej od podatku? Zapytał o to Ministra Finansów Rzecznik Praw Obywatelskich.
Wiceminister finansów Leszek Skiba zapewnił RPO, że prace nad stosowną zmianą przepisów trwają, a dwa projekty są już opracowywane w sejmowej podkomisji.
Pierwszy projekt to prezydencki projekt (druk nr 51), który przewiduje zwiększenie kwoty wolnej od podatku z 3091 zł do 8000 zł.
Drugi projekt złożyli posłowie Nowoczesnej (druk nr 288). Przewiduje on podwyższenie kwoty zmniejszającej podatek dochodowy od osób fizycznych, do poziomu zapewniającego zwolnienie z podatku dochodów pozwalających na zapewnienie minimum egzystencji.
Oba projekty po pierwszym czytaniu na posiedzeniu Sejmu zostały skierowane do dalszych prac legislacyjnych do Komisji Finansów Publicznych, a następnie projekty skierowano do prac w Podkomisji stałej do monitorowania systemu podatkowego.
„Mając powyższe na uwadze uprzejmie informuję, iż zagadnienie dotyczące podwyższenia kwoty wolnej od podatku jest obecnie przedmiotem prac parlamentarnych oraz analiz Rządu, także w kontekście planowanej reformy systemu podatkowego” – napisał wiceminister Skiba.
Odpowiedź MF w sprawie kwoty wolnej od podatku:
https://www.rpo.gov.pl/sites/default/files/Odpo...
Źródło: https://www.rpo.gov.pl/pl/content/kwota-wolna-o...

Minister finansów zmienił interpretację na korzyść podatników - wydatki na spotkania z kontrahentami można zaliczyć w koszty
Minister Finansów dnia 12 września 2016 r. (DD6.8221.30.2016.MNX) zmienił na korzyść podatników interpretacje dotyczące rozliczeń wydatków gastronomicznych.
Zgodnie z art. 16 ust. 1 pkt 28 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2014 r. poz. 851, z późn. zm.) nie uważa się za koszty uzyskania przychodów kosztów reprezentacji, w szczególności poniesionych na usługi gastronomiczne, zakup żywności oraz napojów, w tym alkoholowych. Za wydatki wyłączone z kosztów uzyskania przychodów na podstawie art. 16 ust. 1 pkt 28 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych należy uznać te, których wyłącznym bądź dominującym celem jest stworzenie pewnego wizerunku podatnika, stworzenie dobrego obrazu jego firmy, czy działalności, wykreowanie pozytywnych relacji z uczestnikami takich spotkań.
Dla kwalifikacji danych wydatków jako wydatków na reprezentację wykluczonych z kosztów uzyskania przychodów nie jest istotne miejsce podawania poczęstunków, świadczenia usług gastronomicznych. Nie bierze się także pod uwagę tego, czy poczęstunki odbywają się w siedzibie firmy, czy też poza nią. Dla oceny takich wydatków nie są także istotne takie cechy jak wystawność, wytworność, okazałość poczęstunków. Nie ma bowiem możliwości skonstruowania miernika dla określenia poziomu wystawności, wytworności, okazałości czy przepychu jednakowego dla wszystkich podmiotów gospodarczych.
Wydatki na zakup artykułów spożywczych w szczególności: kawy, herbaty, napojów bezalkoholowych, słodyczy itp. na poczęstunki dla kontrahentów w siedzibie Spółki oraz wydatki na zakup usług gastronomicznych podczas spotkań z kontrahentami poza siedzibą Spółki, o ile nie służą budowaniu korzystnego jej wizerunku stanowią koszty uzyskania przychodów na podstawie art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.
Podobne stanowisko w zakresie wydatków ponoszonych na poczęstunki podawane podczas spotkań z kontrahentami w siedzibie firmy jak i poza nią wynika z interpretacji ogólnej z dnia 25 listopada 2013 r. nr DD6/033/127/SOH/2013/RD-120521 (Dz. Urz. Min. Fin. 45), wydanej przez Ministra Finansów na podstawie art. 14a § 1 Ordynacji podatkowej.
W konsekwencji za prawidłowe należy uznać stanowisko Spółki, zgodnie z którym poniesione wydatki na spotkania biznesowe z kontrahentami w wynajętych salach konferencyjnych czy też w restauracji mogą zostać zaliczone do kosztów uzyskania przychodów i nie stanowią wydatków na reprezentację.
Źródło: http://sip.mf.gov.pl/faces/views/szczegoly/szcz...

Możesz dokonać kompensaty, płacić kartą płatniczą czy przez PayPal i zaliczać wydatki w koszty podatkowe – ogłosił Minister finansów na swojej stronie internetowej
Obniżenie - z obecnych 15 tys. euro do 15 tys. zł - limitu wartości transakcji między przedsiębiorcami, w ramach których płatności muszą być dokonywane (przyjmowane) za pośrednictwem rachunku płatniczego, to jedna z zasadniczych zmian przewidzianych ustawą z dnia 13 kwietnia 2016 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz ustawy o swobodzie działalności gospodarczej. Nowe rozwiązania wejdą w życie 1 stycznia 2017 r.

W ustawach podatkowych (o PIT i CIT) wprowadzono regulację, która określa skutki podatkowe po stronie kosztów uzyskania przychodów. Zmiany te polegają na:
1. wyłączeniu możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów kosztu w tej części, w jakiej kwota płatności dotycząca transakcji określonej w ustawie o swobodzie działalności gospodarczej została dokonana bez pośrednictwa rachunku płatniczego, albo
2. obowiązku dokonania zmniejszenia kosztów uzyskania przychodów (zwiększenia przychodów w przypadku braku możliwości zmniejszenia kosztów) w tej części, w jakiej kwota płatności dotycząca transakcji określonej w ustawie o swobodzie działalności gospodarczej została dokonana bez pośrednictwa rachunku płatniczego – w przypadku transakcji odnoszącej się do kosztu zaliczonego uprzednio do kosztów uzyskania przychodów. W tym przypadku zmniejszenie kosztów uzyskania przychodów (zwiększenie przychodów) będzie dokonywane w miesiącu dokonania płatności z pominięciem rachunku płatniczego.
Ministerstwo Finansów zwraca uwagę, że wprowadzane od 1 stycznia 2017 r. przepisy podatkowe odwołują się do pojęcia „płatności", wynikającej z transakcji (o której mowa w art. 22 ustawy o swobodzie działalności gospodarczej), a zatem obejmują wyłącznie wskazany w nich sposób regulowania zobowiązania, tj. poprzez dokonywanie zapłaty. Regulacje te zatem nie znajdą zastosowania do innych form regulowania (wygasania) zobowiązań, które ze swojej istoty nie mają charakteru płatności i nie są związane z rachunkiem płatniczym. W związku z tym formy uregulowania zobowiązań takie jak m.in. kompensata (potrącenie), czy wymiana barterowa nie są objęte omawianymi przepisami. Jakkolwiek dochodzi wówczas do uregulowania (wygaśnięcia) zobowiązania, to jednak strony umowy nie dokonują „płatności", które mogłyby być objęte zakresem tych regulacji.
Natomiast w przypadku płatności, które odbywają się za pomocą instrumentów płatniczych, związanych z rachunkami płatniczymi, takimi jak m.in. karty płatnicze, jak również płatności dokonywanych poprzez systemy pośredniczące w płatnościach, takie jak PayPal, PayU itp., będzie spełniony wymóg dokonania ich za pośrednictwem rachunku płatniczego.
Źródło: http://www.mf.gov.pl/ministerstwo-finansow/wiad...

Prace rozwojowe a CIT - powstanie przychodu w związku z wniesieniem w drodze aportu do spółki kapitałowej prawa własności intelektualnej, gdy podmiot jedynie rozbudował program
Czy w świetle ustawy z dnia 25 września 2015 r. o zmianie niektórych ustaw w związku ze wspieraniem innowacyjności (Dz.U. z 2015 r. poz. 1767) oraz w przedstawionym stanie faktycznym (winno być w zdarzeniu przyszłym) ustalony zostanie przychód i koszty uzyskania przychodu z tytułu objęcia udziałów w spółce w zamian za wkład niepieniężny w postaci komercjalizowanej własności intelektualnej?
Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach w interpretacji z dnia 29 września 2016 r. (IBPB-1-2/4510-622/16-2/KP) uznał, że Wnioskodawca, który nabył prawa do programu komputerowego i dokonał jego rozbudowy nie mieści się w kategorii podmiotów komercjalizujących o których mowa w art. 4a pkt 24 updop, gdyż nie jest twórcą tej własności intelektualnej, a jedynie właścicielem praw do programu komputerowego, niezależnie od tego czy dokonał modyfikacji czy też ulepszenia tego programu komputerowego. Twórcą (producentem) w języku potocznym jest bowiem podmiot, który wytworzył rzecz; lub w tym przypadku program komputerowy, nie jest nim natomiast podmiot, który dokonał jego modernizacji lub zmiany. Przykładem tutaj może być samochód, którego producentem jest koncern samochodowy, natomiast podmioty, które po jego wyprodukowaniu i nabyciu dokonały w nim zmian, modyfikacji lub przeróbek nie są jego producentami (twórcami). W niniejszej sprawie, prawa do przedmiotowego programu komputerowego były już przedmiotem obrotu gospodarczego (zostały nabyte przez spółkę prawa handlowego), w związku z czym został im nadany charakter komercyjny, a tym samym nabywca (Wnioskodawca), który nie jest jego twórcą, nie może być już podmiotem komercjalizującym prawa własności intelektualnej, skoro wcześniej doszło do ich komercjalizacji.
Zatem w niniejszej sprawie nie znajdzie zastosowania art. 13 ust. 2 ww. ustawy o zmianie niektórych ustaw w związku ze wspieraniem innowacyjności.
W związku z powyższym, w przypadku objęcia udziałów przez Wnioskodawcę w zamian za wkład niepieniężny w postaci innej niż przedsiębiorstwo lub jego zorganizowana część powstanie dla Wnioskodawcy przychód, na podstawie art. 12 ust. 1 pkt 7 updop, w wysokości objętych udziałów (akcji) objętych w zamian za wkład niepieniężny.
Źródło: http://sip.mf.gov.pl/faces/views/szczegoly/szcz...

Newsletter ogólny 03-07.10.2016 r.

Szczegóły: Utworzono: wtorek, 11, październik 2016 12:57

Usługi likwidacji szkód świadczone przez Spółdzielnię na rzecz zrzeszonych w niej TU i innych zakładów ubezpieczeń mogą korzystać ze zwolnienia, gdyż są one czynnościami, które wchodzą w skład usług ubezpieczeniowych
Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z dnia 5 października 2016 r. (I FSK 878/16) orzekł, że usługi likwidacji szkód stanowią element usługi ubezpieczeniowej, czyli są one czynnościami, które wchodzą w skład usług ubezpieczeniowych świadczonych przez zakład ubezpieczeń na rzecz ubezpieczonego, będąc świadczeniem realizowanym w przypadku wystąpienia określonego zdarzenia drogowego i mają charakter:
1/ właściwy dla usług ubezpieczenia. Pod pojęciem "właściwy" należy rozumieć za Słownikiem Języka Polskiego (http://sjp.pwn.pl) czy Nowym Słownikiem Języka Polskiego pod red. B. Dunaja s. 783 "mający typowe cechy danego gatunku, grupy przedmiotów czy zjawisk". Niewątpliwie usługi likwidacji szkody posiadają typowe cechy usługi ubezpieczenia,
2/ niezbędny dla usługi ubezpieczenia. Pojęcie "niezbędny" oznacza "koniecznie potrzebny" (Słownik Języka Polskiego - http://sjp.pwn.pl). Bez usług świadczonych przez skarżącą nie byłoby bowiem możliwe świadczenie usług ubezpieczeniowych przez zakłady ubezpieczeń. Usługi likwidacji szkody są nierozerwalnie i ściśle związane z zapewnianą przez ubezpieczycieli ochroną ubezpieczeniową. Wykonanie świadczeń spółki na rzecz klientów pozwala ubezpieczycielom na wywiązanie się z ich zobowiązań wynikających z zawartych umów ubezpieczenia. Ponadto usługi likwidacji szkody stanowią odrębną całość. Słownik Języka Polskiego (http://sjp.pwn.pl) precyzując termin "odrębny" wskazuje na znaczenie "stanowiący samodzielną całość". Z kolei za "całość" uznaje "wszystkie części czegoś wzięte razem". Wspomniane usługi stanowią z perspektywy klienta niepodzielną całość oraz o ich odrębności świadczy również fakt, że mogą być oferowane na rynku jako samodzielny produkt dla klientów indywidualnych.
Podsumowując powyższe należy stwierdzić, wbrew stanowisku Ministra Finansów zaprezentowanemu w zaskarżonej interpretacji, iż usługi polegające na likwidacji szkody świadczone przez Spółdzielnię na rzecz zrzeszonych w niej TU i innych zakładów ubezpieczeń mogą korzystać ze zwolnienia z VAT na podstawie art. 43 ust. 13 w zw. z art. 43 ust. 1 pkt 37 ustawy o VAT.
Źródło: http://orzeczenia.nsa.gov.pl/doc/8593.....

Wdrażanie Jednolitego Pliku Kontrolnego –nowa aplikacja od listopada
W pierwszym okresie sprawozdawczym kończącym się 25 sierpnia, zostało prawidłowo złożonych (tzn. zakończonych wystawieniem Urzędowego Poświadczenia Odbioru), 5770 plików JPK VAT o niepowtarzalnych numerach NIP. Są to pliki otrzymane od największych przedsiębiorców działających w Polsce, którzy od 1 lipca 2016 r mieli obowiązek comiesięcznego przekazywania danych dotyczących podatku VAT w formie Jednolitego Pliku Kontrolnego (JPK).
Od 1 stycznia 2017 obowiązkowi składania JPK będą podlegały kolejne grupy podatników- średni i mali przedsiębiorcy. Data złożenia sprawozdania za pierwszy okres będzie przypadała 25 lutego 2017. Aby ułatwić wykonywanie tego obowiązku, Ministerstwo Finansów udostępni podatnikom bezpłatną aplikację do składania sprawozdań w tym formacie. Wykonanie tego oprogramowania zostało zlecone spółce Aplikacje Krytyczne Sp. z o.o. Oprogramowanie będzie umożliwiało walidację danych wejściowych zapisanych w arkuszu kalkulacyjnym, generowanie dokumentu JPK_VAT w oparciu o tak przygotowane dane, a następnie import przygotowanego dokumentu JPK do Ministerstwa Finansów. Aplikacja zostanie udostępniona do końca listopada 2016.
Źródło: http://www.mf.gov.pl/ministerstwo-finansow/wiad...

KAS zadba o podatników i większe wpływy do kasy państwa - dalsze konsultacje projektu ustawy o KAS w Sejmie
Przyjazna dla podatników i skuteczna w działaniu – taka będzie Krajowa Administracja Skarbowa. Minister Finansów Paweł Szałamacha przedstawił szczegóły reformy służb odpowiedzialnych za pobór danin.
Projekt był przedmiotem obrad Rady Dialogu Społecznego, która powołała specjalny zespół roboczy w tej sprawie. Ponadto, od początku roku przedstawiciele Ministerstwa odbyli kilkadziesiąt spotkań z pracownikami i przedstawicielami związków zawodowych trzech służb. Efektem tych spotkań były liczne zmiany w projekcie ustawy. "Procedowanie projektu ustawy o KAS drogą poselską nie ogranicza niczyjego prawa do udziału w konsultacjach. Tak jak w przypadku każdej ustawy, podmioty społeczne mogą brać udział w posiedzeniach komisji i wyrażać na nich swoje opinie" – powiedział przewodniczący sejmowej Komisji Finansów Publicznych poseł Jacek Sasin.
Źródło: www.mf.gov.pl%2Fministerstwo-finansow%2Fwiadomo..." target="_blank">http://www.mf.gov.pl/ministerstwo-finansow/wiad...

Klauzula przeciwko unikaniu opodatkowania - powołanie Rady do Spraw Przeciwdziałania Unikaniu Opodatkowania
Minister finansów Paweł Szałamacha powołał z dniem 15 września 2016 r. Radę do Spraw Przeciwdziałania Unikaniu Opodatkowania. Będzie ona wydawać opinie dotyczące stosowania klauzuli przeciwko unikaniu opodatkowania. W skład Rady wchodzi dziewięciu ekspertów z zakresu prawa podatkowego i finansów, reprezentujących różne środowiska i posiadających fachową i zróżnicowaną wiedzę w tym obszarze.

Czym zajmie się Rada
Minister finansów powołał na czteroletnią kadencję Radę do Spraw Przeciwdziałania Unikaniu Opodatkowania na podstawie art.119n Ordynacji podatkowej. Rada jest niezależnym organem eksperckim, który będzie opiniować zasadność zastosowania klauzuli przeciwko unikaniu opodatkowania w indywidualnych sprawach. Z wnioskiem o opinię będzie mógł się zwrócić minister finansów w toku postępowania podatkowego w przypadku unikania opodatkowania. Ponadto gdy minister podejmie w danej sprawie decyzję o zastosowaniu klauzuli, zainteresowana strona będzie mogła w odwołaniu od tej decyzji złożyć wniosek o zasięgnięcie opinii Rady.
Poza stroną rządową swoich przedstawicieli w Radzie mają m.in. doradcy podatkowi, przedsiębiorcy, przedstawiciele wyższych uczelni i strona samorządowa.

Klauzula przeciwko unikaniu opodatkowania
Przepisy wprowadzające w życie klauzulę przeciwko unikaniu opodatkowania weszły w życie 15 lipca 2016 r. Klauzula ma być narzędziem, które pozwoli skuteczniej walczyć z agresywnym planowaniem podatkowym. O agresywnej optymalizacji można mówić w odniesieniu do czynności (i) dokonanych przede wszystkim lub wyłącznie w celu osiągnięcia korzyści podatkowej, (ii) jeśli sposób działania był sztuczny.
Za agresywną optymalizację podatkową, która może być objęta klauzulą, będą więc uznawane takie działania, które jednocześnie mają sztuczny/nierynkowy charakter i zostały przeprowadzone przede wszystkim w celu uzyskania korzyści podatkowej. Innymi słowy - działania optymalizacyjne są dopuszczalne, o ile są dokonywane w toku rzeczywistych działań gospodarczych.
Źródło: http://www.mf.gov.pl/ministerstwo-finansow/wiad...

Od 2017 r. niższe stawki CIT – 15% dla małych przedsiębiorców
W Dzienniku Ustaw z 27 września 2016 r. w poz. 1550 opublikowana została ustawa z dnia 5 września 2016 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.
Ustawa obniża stawkę podatku dochodowego od osób prawnych z 19% do 15% dla grupy małych podatników oraz podatników rozpoczynających działalność – w roku, w którym ją rozpoczęli.
Nowe przepisy wejdą w życie od 1 stycznia 2017 r. Wyjątkowo, z dniem następującym po dniu ogłoszenia, wszedł w życie art. 7 nowelizacji, który wprowadza ograniczenie w stosowaniu obniżonej, 15%, stawki podatku CIT, w stosunku do podatników nowoutworzonych w wyniku działań restrukturyzacyjnych, przeprowadzanych jeszcze przed wejściem właściwych przepisów w życie, a już po ich opublikowaniu.
Źródło: http://www.finanse.mf.gov.pl/cit/wyjasnienia-i-...

Newsletter ogólny 26-30.09.2016 r.

Szczegóły: Utworzono: wtorek, 04, październik 2016 07:53

Podatek bankowy nie może być kosztem
Czy Wnioskodawca może zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów Podatek Bankowy, który dotychczas został zapłacony w 2016 r.?
Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach w interpretacji z dnia 20 września 2016 r. (2461-IBPB-1-2.4510.757.2016.1.MS) uznał, że 1 lutego 2016 r. weszła w życie ustawa z dnia 15 stycznia 2016 r. o podatku od niektórych instytucji finansowych (Dz.U. z 2016 r. poz. 68). Zgodnie z ustawą o podatku od niektórych instytucji finansowych, która wprowadziła opodatkowanie podatkiem aktywów niektórych instytucji finansowych, przedmiotem opodatkowania podatkiem są aktywa podmiotów będących podatnikami podatku. Podatnikami podatku od niektórych instytucji finansowych są m.in. banki krajowe. Polski podatek od aktywów ma charakter podatku od majątku, gdyż jego źródłem jest majątek podatnika, przy czym ma on charakter nominalnego podatku majątkowego, gdyż źródłem zapłaty podatku jest dochód (zysk) podatnika.
Z dniem 1 lutego 2016 r. - mocą ustawy z dnia 15 stycznia 2016 r. o podatku od niektórych instytucji finansowych – katalog wyłączeń z kategorii kosztów uzyskania przychodów zawarty w art. 16 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych został rozbudowany poprzez wprowadzenie do ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych art. 16 ust. 1 pkt 70. Zgodnie z tym przepisem nie uważa się za koszty uzyskania przychodów podatku, o którym mowa w ustawie z dnia 15 stycznia 2016 r. o podatku od niektórych instytucji finansowych (Dz.U. poz. 68). Wydatki związane z nowym podatkiem nie mogą zatem stanowić kosztów uzyskania przychodów w świetle dodanego art. 16 ust. 1 pkt 70 do ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.
W rezultacie Wnioskodawca nie może zaliczyć Podatku Bankowego, który został zapłacony w 2016 r. do kosztów uzyskania przychodów.
Odnosząc się do wyrażonego w we wniosku stanowiska Spółki, należy zauważyć, że zmierza ono do uzyskania indywidualnej interpretacji przepisów prawa podatkowego stwierdzającej niezgodność z Konstytucją RP regulacji art. 16 ust. 1 pkt 70 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.
Zamiar uzyskania od organu podatkowego urzędowego aktu stwierdzającego niezgodność regulacji przepisów krajowego prawa podatkowego z aktami hierarchicznie wyższego rzędu nie może zostać zrealizowany w ramach postępowania w przedmiocie wydania indywidualnej interpretacji przepisów prawa podatkowego.
W konsekwencji, stanowisko Spółki, zgodnie z którym ma prawo zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów podatek bankowy, pomimo jednoznacznego brzmienia art. 16 ust. 1 pkt 70 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych wyłączającego ten podatek z kosztów uzyskania przychodów, należy uznać za nieprawidłowe.
Źródło: http://sip.mf.gov.pl/faces/views/szczegoly/szcz...

Zmiana opodatkowania aportu od roku 2017
USTAWA z dnia 5 września 2016 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz.U. 2016 poz. 1550) wprowadza zmiany w opodatkowaniu aportów innych niż przedsiębiorstwo czy zorganizowana część przedsiębiorstwa. Wartość przychodu będzie określona w ceni rynkowej, a ograniczenia kosztów zostaną uchylone. Ustalanie wartości początkowej dla celów amortyzacji zasadniczo pozostaje bez zmiany. Szczegółowo w ustawie pod poniższym linkiem
.Ustawa wchodzi w życie z dniem 1 stycznia 2017 r., z wyjątkiem art. 7, który wchodzi w życie z dniem następującym po dniu ogłoszenia.
Źródło: http://isap.sejm.gov.pl/DetailsServlet?id=WDU20...

Handel samochodami – sytuacja gdy nabycie podlega PCC, a sprzedaż podlega VAT. Zwolnienie z PPC wystąpi wtedy, gdy status podatnika VAT posiada sprzedający
W dniu 25 czerwca 2015 r. na podstawie umowy kupna Wnioskodawca zakupił samochód osobowy od osoby fizycznej za kwotę 7.000,00 PLN. Zakup został dokonany w celu dalszej odsprzedaży. Firma Wnioskodawcy zajmuje się m.in. handlem samochodami, główny przedmiot działalności to naprawa pojazdów samochodowych. Wnioskodawca jest podatnikiem podatku od towarów i usług. Podatek od czynności cywilnoprawnych opłacono 13 lipca 2015 r. według stawki 2% w kwocie 200,00 PLN.
W dniu 7 sierpnia pojazd sprzedano osobie fizycznej na podstawie faktury VAT-marża za kwotę 12.000,00 PLN. Zapłacono podatek od towarów i usług od marży: netto 4065,04, VAT 934,96, brutto 5000,00.
Według oceny Wnioskodawcy wystąpiła nadpłata w podatku w wysokości 2% podatku; w tej sytuacji akurat kwota 200,00 PLN. Podatek od tej faktury został opłacony na zasadach ogólnych czyli 18% od sprzedaży, podatek od towarów i usług od marży również.
Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach w interpretacji dnia 13 września 2016 r. (IBPB-2-1/4514-348/16-2/MZ) uznał, że przedmiotowa umowa kupna-sprzedaży, na podstawie której Wnioskodawca nabył samochód osobowy od osoby fizycznej niebędącej z tytułu tej transakcji podatnikiem podatku od towarów i usług podlegała opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych według stawki wynoszącej 2% wartości rynkowej nabywanego samochodu. Stosownie do art. 4 pkt 1 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych obowiązek zapłaty podatku ciążył na Wnioskodawcy – kupującym. Wyłączenie danej czynności cywilnoprawnej z opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych ma więc miejsce tylko w przypadku, gdy z tytułu dokonania tej właśnie czynności, jedna ze stron jest podatnikiem podatku od towarów i usług. Oznacza to, że przy zawieraniu umowy sprzedaży status podatnika podatku od towarów i usług musi posiadać sprzedający. Nie jest istotny w tym przypadku status prawnopodatkowy kupującego, gdyż z tytułu zakupu towaru nie powstaje u niego obowiązek w podatku od towarów i usług. Po stronie Wnioskodawcy nie wystąpiła zatem nadpłata w podatku od czynności cywilnoprawnych.
Jednocześnie należy nadmienić, iż umowa kupna-sprzedaży, na mocy której Wnioskodawca sprzedał zakupiony wcześniej samochód nie spowodowała u Wnioskodawcy obowiązku podatkowego w podatku od czynności cywilnoprawnych, gdyż obowiązek ten – w przypadku ewentualnego nie objęcia tej transakcji podatkiem od towarów i usług i niemożności zastosowania wyłączenia określonego w art. 2 pkt 4 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych – ciąży (ciążył) wyłącznie na stronie kupującej.
Należy również stwierdzić, iż z przyczyn powyżej wykazanych fakt uiszczenia podatku dochodowego od osób fizycznych oraz podatku od towarów i usług w związku ze sprzedażą przedmiotowego samochodu jest bez znaczenia dla powstania obowiązku podatkowego w podatku od czynności cywilnoprawnych z tytułu nabycia (zakupu) tego samochodu. Obie umowy kupna-sprzedaży, tj. umowa nabycia samochodu przez Wnioskodawcę oraz umowa nabycia samochodu od Wnioskodawcy są odrębnymi czynnościami cywilnoprawnymi. W związku z tym, obowiązek podatkowy ciążący na Wnioskodawcy z tytułu pierwszej z tych umów nie ma wpływu na obowiązek podatkowy powstały w związku z drugą umową.
Źródło: http://sip.mf.gov.pl/faces/views/szczegoly/szcz...

Korekta dochodowości Spółki dokonywana na podstawie przyjętej w grupie kapitałowej polityki cen transferowych –jest przychód, nie ma kosztów
Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach w interpretacji z dnia 5 września 2016 r. (IBPB-1-2/4510-542/16-2/KP) uznał, że korekta dochodowości Spółki dokonywana na podstawie przyjętej w grupie kapitałowej polityki cen transferowych „in plus” będzie skutkowała powstaniem dla Wnioskodawcy przychodu w momencie otrzymania z tego tytułu środków finansowych, natomiast korekta „in minus” skutkująca powstaniem zobowiązania Spółki wobec Koordynatora do zapłaty określonej kwoty pieniędzy, nie spełnia przesłanek wynikających z art. 15 ust. 1 updop. Zatem wydatek ten nie będzie stanowić dla Wnioskodawcy kosztów uzyskania przychodów. W związku z powyższym, rozstrzygnięcie kwestii momentu zaliczenia ww. wydatku do kosztów uzyskania przychodów stało się bezprzedmiotowe.
Należy przy tym podkreślić, że Organ nie kwestionuje sensu ekonomicznego poniesionego wydatku, czy też racjonalności podejmowanych przez przedsiębiorcę decyzji gospodarczych i ich efektywności, dokonuje natomiast oceny celowości wydatku w granicach wyznaczonych przez art. 15 ust. 1 updop, tj. czy konkretny wydatek został poniesiony w związku z dążeniem do osiągnięcia przychodu (zachowania lub zabezpieczenia jego źródła). Należy również podkreślić, że fakt dokonanych opisanych rozliczeń pomiędzy uczestniczącymi podmiotami jest umowną sprawą stron i nie znajduje on automatycznego przełożenia na skutki podatkowe. Ponadto w opinii tut. Organu odpowiednie kształtowanie polityki cen transakcyjnych pomiędzy spółkami grupy kapitałowej nie powodowałoby konieczności dokonywania przedstawionych we wniosku rozliczeń i miałoby bezpośrednie przełożenie na uzyskiwane przychody w związku z działalnością gospodarczą Spółki, a tym samym wywoływało inne skutki podatkowe.
Źródło: http://sip.mf.gov.pl/faces/views/szczegoly/szcz...

Korekta dochodowości Spółki dokonywana na podstawie przyjętej w grupie kapitałowej polityki cen transferowych jest poza podatkiem VAT
1. Czy korekta wzajemnych rozliczeń polegająca na wyrównaniu (w górę lub w dół) zakładanego poziomu dochodowości na sprzedaży przez Wnioskodawcę produktów zakupionych od podmiotów z Grupy, dokonywana w oparciu o dokument księgowy wystawiany przez Koordynatora stanowi zdarzenie podlegające opodatkowaniu podatkiem VAT?
2. Czy wyrównanie z tytułu cen transferowych powinno być dokumentowane fakturą VAT?

Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach w interpretacji z dnia 6 września 2016 r. (IBPP1/4512-439/16-1/AW) orzekł, że
Ad. 1.Wyrównanie dochodowości Spółki będzie pozostawać poza zakresem opodatkowania VAT zatem otrzymany w przyszłości dokument księgowy od Koordynatora nie wpłynie w jakikolwiek sposób na rozliczenie podatku VAT przez Spółkę, gdyż wyrównanie dochodowości do ustalonego poziomu (in plus/in minus) nie będzie miało związku z dokonaniem dostawy towarów lub świadczeniem usług przez Spółkę lub Koordynatora.
Ad. 2.Dokumentowanie wyrównania cen transferowych nie powinno być dokonywane poprzez wystawianie faktur VAT w związku z tym iż, przedmiotowa transakcja będzie pozostawać poza zakresem opodatkowania podatkiem VAT. Zatem, w ocenie Spółki, wystarczające będzie dokumentowanie wyrównania dochodowości z tytułu cen transferowych notami księgowymi.
Źródło: http://sip.mf.gov.pl/faces/views/szczegoly/szcz...

Wyłączenia z kosztów uzyskania przychodów nagród czy składek na PPE z dochodu po opodatkowaniu
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu w wyroku z dnia 24 sierpnia 2016 r. (I SA/Po 1105/16) orzekł, że wspomnieć należy, że jak wskazał Naczelny Sąd Administracyjny w uchwale o sygn. akt II FPS 3/15 z dnia 22 czerwca 2015 r., co potwierdził w uchwale o sygn. akt II FPS 5/15 z dnia 1 lutego 2016 r., że analiza wyłączeń zawartych w art. 16 ust. 1 u.p.d.o.p. prowadzi do wniosku, że przepisy nie przewidują wprost wyłączenia z kosztów uzyskania przychodów nagród z dochodu po opodatkowaniu.
Natomiast składki na PPE uiszczane przez Spółkę a finansowane z funduszu nagród utworzonego z zysku wypracowanego przez wnioskodawcę nie mogą zostać zaliczone do kosztów podatkowych jako zasilane środkami z zysku.
Źródło: http://orzeczenia.nsa.gov.pl/doc/13560F2B2A

Handel samochodami – sytuacja gdy nabycie podlega PCC, a sprzedaż podlega VAT. Zwolnienie z PPC wystąpi wtedy, gdy status podatnika VAT posiada sprzedający
W dniu 25 czerwca 2015 r. na podstawie umowy kupna Wnioskodawca zakupił samochód osobowy od osoby fizycznej za kwotę 7.000,00 PLN. Zakup został dokonany w celu dalszej odsprzedaży. Firma Wnioskodawcy zajmuje się m.in. handlem samochodami, główny przedmiot działalności to naprawa pojazdów samochodowych. Wnioskodawca jest podatnikiem podatku od towarów i usług. Podatek od czynności cywilnoprawnych opłacono 13 lipca 2015 r. według stawki 2% w kwocie 200,00 PLN.
W dniu 7 sierpnia pojazd sprzedano osobie fizycznej na podstawie faktury VAT-marża za kwotę 12.000,00 PLN. Zapłacono podatek od towarów i usług od marży: netto 4065,04, VAT 934,96, brutto 5000,00.
Według oceny Wnioskodawcy wystąpiła nadpłata w podatku w wysokości 2% podatku; w tej sytuacji akurat kwota 200,00 PLN. Podatek od tej faktury został opłacony na zasadach ogólnych czyli 18% od sprzedaży, podatek od towarów i usług od marży również.
Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach w interpretacji dnia 13 września 2016 r. (IBPB-2-1/4514-348/16-2/MZ) uznał, że przedmiotowa umowa kupna-sprzedaży, na podstawie której Wnioskodawca nabył samochód osobowy od osoby fizycznej niebędącej z tytułu tej transakcji podatnikiem podatku od towarów i usług podlegała opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych według stawki wynoszącej 2% wartości rynkowej nabywanego samochodu. Stosownie do art. 4 pkt 1 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych obowiązek zapłaty podatku ciążył na Wnioskodawcy – kupującym. Wyłączenie danej czynności cywilnoprawnej z opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych ma więc miejsce tylko w przypadku, gdy z tytułu dokonania tej właśnie czynności, jedna ze stron jest podatnikiem podatku od towarów i usług. Oznacza to, że przy zawieraniu umowy sprzedaży status podatnika podatku od towarów i usług musi posiadać sprzedający. Nie jest istotny w tym przypadku status prawnopodatkowy kupującego, gdyż z tytułu zakupu towaru nie powstaje u niego obowiązek w podatku od towarów i usług. Po stronie Wnioskodawcy nie wystąpiła zatem nadpłata w podatku od czynności cywilnoprawnych.
Jednocześnie należy nadmienić, iż umowa kupna-sprzedaży, na mocy której Wnioskodawca sprzedał zakupiony wcześniej samochód nie spowodowała u Wnioskodawcy obowiązku podatkowego w podatku od czynności cywilnoprawnych, gdyż obowiązek ten – w przypadku ewentualnego nie objęcia tej transakcji podatkiem od towarów i usług i niemożności zastosowania wyłączenia określonego w art. 2 pkt 4 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych – ciąży (ciążył) wyłącznie na stronie kupującej.
Należy również stwierdzić, iż z przyczyn powyżej wykazanych fakt uiszczenia podatku dochodowego od osób fizycznych oraz podatku od towarów i usług w związku ze sprzedażą przedmiotowego samochodu jest bez znaczenia dla powstania obowiązku podatkowego w podatku od czynności cywilnoprawnych z tytułu nabycia (zakupu) tego samochodu. Obie umowy kupna-sprzedaży, tj. umowa nabycia samochodu przez Wnioskodawcę oraz umowa nabycia samochodu od Wnioskodawcy są odrębnymi czynnościami cywilnoprawnymi. W związku z tym, obowiązek podatkowy ciążący na Wnioskodawcy z tytułu pierwszej z tych umów nie ma wpływu na obowiązek podatkowy powstały w związku z drugą umową.
Źródło: http://sip.mf.gov.pl/faces/views/szczegoly/szcz...

Newsletter ogólny 19-23.09.2016 r.

Szczegóły: Utworzono: wtorek, 27, wrzesień 2016 21:52

Możliwość zaliczenia do kosztów należności wypłaconych pracownikom z tytułu rezygnacji z samochodów służbowych
Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach w interpretacji z dnia 25 sierpnia 2016 r. (IBPB-1-3/4510-550/16-1/SK ) uznał, że ponoszone przez Spółkę wydatki, stanowiące formę „rekompensaty” pieniężnej, wypłacanej pracownikowi za rezygnację z samochodu służbowego, stanowią wydatek racjonalny i poniesiony w celu zabezpieczenia źródła przychodu, co z kolei implikuje prawo do zaliczenia wydatku w koszty uzyskania przychodu zgodnie z zasadami kwalifikacji wydatków do kosztów podatkowych wyrażonych w art. 15 ust. 1 w zw. z art. 16 ust. 1 ustawy CIT.
źródło: http://sip.mf.gov.pl/faces/views/szczegoly/szcz...

Korzystanie na jednakowych warunkach z kart rabatowych przez pracowników Spółki i przez inne osoby będzie neutralne podatkowo
Czy w związku z planowanym przekazaniem pracownikom Wnioskodawcy elektronicznych kart rabatowych, z których pracownicy jak i członkowie ich rodzin będą mogli dokonywać zakupu paliw z rabatem, rabaty te będą stanowiły dla pracowników i członków ich rodzin przychód jako częściowe nieodpłatne świadczenie, od których to Wnioskodawca powinien pobrać zaliczkę na podatek dochodowy od osób fizycznych? Czy przekazanie pracownikom elektronicznych kart rabatowych będzie neutralne podatkowo?
Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie w interpretacji z dnia 26 sierpnia 2016 r. (IPPB4/4511-1009/16-2/MS) uznał, że w tej sytuacji skutkiem uzyskania rabatu na podstawie karty rabatowej będzie obniżenie ceny zakupu paliwa, a nie uzyskanie nieodpłatnego świadczenia.
W konsekwencji, stwierdzić należy, że w przedmiotowej sprawie po stronie pracowników Wnioskodawcy oraz członków ich rodzin nie powstanie przychód podlegający opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych. Korzystanie na jednakowych warunkach z kart rabatowych przez pracowników Spółki i osoby niebędące pracownikami będzie neutralne podatkowo dla wszystkich uczestników.
Wobec powyższego, Spółka nie będzie zobowiązana do obliczenia i pobrania zaliczki na podatek dochodowy od osób fizycznych od udzielonych rabatów oraz do wystawienia stosownych informacji podatkowych.
Źródło: http://sip.mf.gov.pl/faces/views/szczegoly/szcz...

Zachowanie prawa do odliczenia podatku naliczonego w kontekście archiwizowania wyłącznie w formie elektronicznej faktur otrzymanych w formie papierowej
Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy w interpretacji z dni 19 sierpnia 2016 r. (ITPP3/4512-343/16/MD ) uznał, że Spółka będzie mogła przechowywać faktury otrzymane w formie papierowej tylko w postaci elektronicznej (skany zapisane w pamięci komputera), pod warunkiem: zagwarantowania autentyczności pochodzenia, integralności treści i czytelności tych faktur od momentu ich wystawienia przez kontrahentów do czasu upływu terminu przedawnienia zobowiązania podatkowego; przechowywania faktur w sposób pozwalający na łatwe ich odszukanie oraz w sposób umożliwiający na żądanie uprawnionego organu bezzwłoczny dostęp do faktur i przetwarzanie danych w nich zawartych. Potwierdzeniem tego jest fakt, że krajowy ustawodawca nie skorzystał z opcji zawartej w art. 247 ust. 2 Dyrektywy, tj. wprowadzania wymogu przechowywania faktur w oryginalnej postaci, tj. w takie w jakiej zostały przesłane lub udostępnione.
Tym samym Spółka będzie mogła skorzystać z prawa do odliczenia podatku naliczonego (i zachować to prawo) wynikającego z faktur otrzymanych w formie papierowej, ale przechowywanych tylko w formie elektronicznej, w takim zakresie, w jakim nabyte towary i usługi są (będą) wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych i nie zaistnieją okoliczności skutkujące brakiem prawa do odliczenia zawarte w art. 88 ustawy. Źródło: http://sip.mf.gov.pl/faces/views/szczegoly/szcz...

Brak numeru NIP na fakturze nie pozbawia prawa do odliczenia podatku VAT
Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy w interpretacji z dnia 19 sierpnia 2016 r. (ITPP1/4512-495/16/BK) uznał, że w sytuacji gdy na otrzymanych fakturach nie umieszczono numeru NIP, lecz na podstawie innych danych zawartych w fakturze, takich jak adres oraz dane osobowe jest możliwa identyfikacja nabywcy energii, podatnik ma prawo do odliczenia podatku naliczonego z przedmiotowych faktur w zakresie w jakim energia wykorzystywana jest do wykonywania czynności opodatkowanych pod warunkiem spełnienia przesłanek wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy o VAT, z uwzględnieniem ograniczeń wynikających z art. 88 ustawy o podatku od towarów i usług.
Źródło: http://sip.mf.gov.pl/faces/views/szczegoly/szcz...

Stanowisko wobec poselskiego projektu ustawy o Krajowej Administracji Skarbowej (druk nr 826)
Rada Ministrów zajęła stanowisko wobec poselskiego projektu ustawy o Krajowej Administracji Skarbowej (druk nr 826), przedłożone przez ministra finansów.Rząd popiera poselski projekt ustawy o Krajowej Administracji Skarbowej (KAS).
Projekt poselski zakłada powołanie KAS w miejsce obecnie funkcjonujących: administracji podatkowej, kontroli skarbowej i Służby Celnej. Chodzi o utworzenie administracji skonsolidowanej. KAS będzie podporządkowana ministrowi finansów.
Zadaniem KAS będzie ograniczenie skali oszustw podatkowych oraz zwiększenie skuteczności poboru należności podatkowych i celnych. Jej działanie umożliwi obniżenie kosztów funkcjonowania administracji skarbowej w relacji do pozyskiwanych dochodów budżetowych. Dzięki niej zwiększy się efektywność i skuteczność kontroli wywiązywania się podatników ze zobowiązań podatkowych.
Zwiększy się też dobrowolność wypełniania obowiązków podatkowych i wzrośnie standard obsługi podatnika. KAS zapewni również szybką i rzetelną weryfikację danych podawanych przez podatników w deklaracjach podatkowych i dokumentach celnych.
Ustawa o KAS, co do zasady, ma wejść w życie 1 stycznia 2017 r.
źródło: https://www.premier.gov.pl/wydarzenia/decyzje-r...

Złożenie zeznania lub zeznań CIT-CFC o wysokości dochodu z zagranicznej spółki kontrolowanej
30 września 2016 r. mija termin złożenia do urzędu skarbowego pierwszego zeznania CIT-CFC. Dokładnie chodzi o złożenie zeznania lub zeznań CIT-CFC o wysokości dochodu zagranicznej spółki kontrolowanej (zagranicznych spółek kontrolowanych) osiągniętego w poprzednim roku podatkowym tej spółki przez podatnika podatku dochodowego od osób prawnych.
Uwaga: dotyczy spółek kontrolowanych, które nie mają ustalonego roku podatkowego albo rok ten przekracza okres kolejnych, następujących po sobie 12 miesięcy (w tej sytuacji istotny będzie rok podatkowy podmiotu składającego deklaracje).
Źródło: http://bridge.gov.pl/aktualnosc/pokaz/zlozenie-...

Koszty szkolenia pracowników tymczasowych stanowią ich przychód, więc konieczne jest wystawienie informacji PIT-8C
Czy w związku z ponoszeniem przez Spółkę kosztów uczestnictwa pracowników tymczasowych w szkoleniach koniecznych do zdobycia niezbędnych kwalifikacji związanych z wykonywaną pracą Spółka zobowiązana będzie sporządzić i przesłać tym pracownikom tymczasowym oraz właściwemu organowi podatkowemu informacje PIT-8C? Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku w wyroku z dnia 26 lipca 2016 r. (I SA/Gd 560/16) orzekł, że przepis art. 21 ust. 1a u.p.d.o.f. jednoznacznie stanowi, że do przychodów pracowników tymczasowych, w rozumieniu odrębnych przepisów, otrzymanych od pracodawcy użytkownika ma zastosowanie ust. 1 pkt 11-11b, 13 i 16. Tym samym przepis, na który powołuje się Spółka, tj. art. 21 ust. 1 pkt 90 u.p.d.o.f., jako nie wymieniony w art. 21 ust. 1a u.p.d.o.f., w ogóle nie znajduje zastosowania do pracowników tymczasowych.
Podstawy do zastosowania względem tymczasowych pracowników Spółki zwolnienia, o którym mowa w przepisie art. 21 ust. 1 pkt 90 u.p.d.o.f. nie dają również przepisy ustawy o zatrudnianiu pracowników tymczasowych, na które również powołuje się strona skarżąca. Należy w tej kwestii podkreślić, że przepis art. 15 tej ustawy, dotyczący zakazu dyskryminacji pracownika tymczasowego, skierowany jest wyraźnie do pracodawców i to na nich nakłada przewidziane w nim obowiązki. Przepis ten stanowi bowiem, że pracownik tymczasowy w okresie wykonywania pracy na rzecz pracodawcy użytkownika nie może być traktowany mniej korzystnie w zakresie warunków pracy i innych warunków zatrudnienia niż pracownicy zatrudnieni przez tego pracodawcę użytkownika na takim samym lub podobnym stanowisku pracy. Wspomniany zakaz dyskryminacji dotyczy warunków pracy i innych warunków zatrudnienia, a te ustalane są wspólnie z pracodawcą. Skierowanego do pracodawcy zakazu nie można natomiast rozszerzać na ustawodawcę i stanowione przez niego zasady opodatkowania przychodu z tytułu nieodpłatnych świadczeń, do jakich bezspornie zaliczyć należy przedmiotowe szkolenia. Potwierdzenie tego stanowi przepis art. 1 ustawy o zatrudnianiu pracowników tymczasowych, zgodnie z którym wspomniana ustawa reguluje zasady zatrudniania pracowników tymczasowych przez pracodawcę będącego agencją pracy tymczasowej oraz zasady kierowania tych pracowników i osób niebędących pracownikami agencji pracy tymczasowej do wykonywania pracy tymczasowej na rzecz pracodawcy użytkownika. Oznacza to, że zasady opodatkowania przychodu pracowników tymczasowych pozostają poza zakresem przedmiotowym ww. ustawy. Opodatkowanie podatkiem dochodowym dochodów osób fizycznych reguluje natomiast ustawa o tymże podatku (art. 1 u.p.d.o.f.), która w sposób niebudzący najmniejszych wątpliwości, w przepisie art. 21 ust. 1a u.p.d.o.f., reguluje sporną w sprawie kwestię.
Podsumowując, zwolnienie z opodatkowania przychodu stanowiącego wartość świadczeń w postaci przedmiotowych szkoleń, a w konsekwencji zwolnienie z wynikającego z art. 42a u.p.d.o.f. obowiązku sporządzenia informacji PIT-8C stanowiłoby naruszenie obowiązującego w tej mierze prawa. Tym samym, zgodnie z zasadą legalizmu (art. 120 O.p.) organ interpretacyjny zasadnie uznał stanowisko Spółki za nieprawidłowe.
Źródło: http://orzeczenia.nsa.gov.pl/doc/138D22D092

Cash pooling - zwolnienie z podatku u źródła dotyczy jedynie tych odsetek wypłacanych na rzecz Pool Leadera, których będzie on rzeczywistym odbiorcą, tj. odsetek przysługujących mu jako Uczestnikowi systemu
Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z dnia 16 września 2016 r. (II FSK 2299/14) orzekł, że istotą sporu rozpoznawanej sprawy jest właściwa wykładnia przepisów dotyczących opodatkowania odsetek wypłacanych uczestnikowi cash poolingu, a więc usługi bankowej nieuregulowanej dotychczas w prawie polskim. Instytucja cash poolingu polega na gromadzeniu przez podmiot zarządzający rachunkami, to jest Pool Leadera, na zlecenie grupy powiązanych przedsiębiorców ich środków finansowych, na rachunku skonsolidowanym grupy i kompensowaniu przejściowych nadwyżek wykazywanych przez jedne podmioty z niedoborami innych podmiotów należących do takiej grupy. Od skonsolidowanego na rachunku grupowym salda bank oblicza oprocentowanie na rzecz Pool Leadera, które może być zarówno dodatnie jak i ujemne w zależności od stanu tak skumulowanego salda. Natomiast uczestnik jest uprawniony do uzyskania od Pool Leadera, bądź zobowiązany do zapłaty na jego rzecz, proporcjonalnej części odsetek w zależności od salda na rachunku transakcyjnym danego uczestnika.
W konsekwencji odstąpienie wobec podatnika, o którym mowa w art. 3 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, od opodatkowania dochodów z tytułu odsetek, na podstawie art. 11 UPO w związku z art. 21 ust. 1 i ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, nastąpi o tyle, o ile podmiot mający miejsce zamieszkania lub siedzibę w drugim Umawiającym się Państwie – w analizowanym przypadku Pool leader mający siedzibę w Norwegii – któremu odsetki te są wypłacane będzie mógł być uznany za uprawnionego do tych odsetek, jako dochodu z własnego kapitału, z tytułu udostępnienia którego odsetki te są należne, i którymi to odsetkami może swobodnie dysponować, tj. innymi słowy, gdy mają one bezpośredni związek, jako roszczenie akcesoryjne z konkretną wierzytelnością, jako roszczeniem głównym.
Reasumując, w ocenie tutejszego Sądu dokonana przez Ministra Finansów ocena stanu faktycznego przedstawionego przez skarżącego we wniosku o udzielenie interpretacji, sprowadzająca się do stwierdzenia, że Spółka będzie mogła zastosować zwolnienie określone w art. 21 ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, jedynie do tych odsetek wypłacanych na rzecz Pool Leadera, których będzie on rzeczywistym odbiorcą, tj. odsetek przysługujących mu jako Uczestnikowi systemu, była prawidłowa.
Źródło: http://orzeczenia.nsa.gov.pl/doc/33EE2984D0

Brak możliwości zastosowania ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych do przychodów z praw majątkowych, w tym także do przychodów uzyskiwanych z odpłatnego udostępniania znaku towarowego
Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z dnia 28 lipca 2016 r. (II FSK 1908/14) orzekł, że nie można podzielić poglądu Sądu pierwszej instancji, że źródłem określonym w art. 10 ust. 1 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych mogą być objęte zarówno przychody osiągane z dzierżawy rzeczy, jak i dzierżawy praw.
Po pierwsze, należy dokonać prawidłowej analizy przepisów ustawy z dnia 20 listopada 1998 r. o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne (Dz,U. Nr 144, poz. 930 z późn.zm). Ustawa ta reguluje opodatkowanie zryczałtowanym podatkiem niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne : 1. prowadzące działalność gospodarczą, 2. osiągające przychody z tytułu umowy najmu, podnajmu, dzierżawy, poddzierżawy lub innych umów o podobnym charakterze, jeżeli umowy te nie są zawierane w ramach prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej, 3. będące osobami duchownymi. Zgodnie z art. 3 tej ustawy przychodów opodatkowanych w formach zryczałtowanych nie łączy się z przychodami z innych źródeł podlegającymi opodatkowaniu na podstawie ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych.
Tak więc opodatkowaniu w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych mogą podlegać jedynie przychody uzyskiwane przez podatników (niebędących osobami duchownymi) z pozarolniczej działalności gospodarczej oraz z najmu, podnajmu, dzierżawy, poddzierżawy lub innych umów o podobnym charakterze.
Po drugie, kwalifikacji uzyskiwanych przez podatników przychodów (niezależnie od wybranej formy opodatkowania) należy dokonywać na podstawie przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.
W rezultacie stwierdzić należy, że opodatkowaniu w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych mogą podlegać, po spełnieniu innych wymogów ustawowych, jedynie te przychody uzyskiwane przez podatnika, które w świetle przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych mogą być zakwalifikowane do źródła przychodów jakim jest pozarolnicza działalność gospodarcza lub najem, podnajem, dzierżawa (...), o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 6 tej ustawy.
Brak jest zatem podstaw prawnych do opodatkowania w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych przychodów ze źródła przychodów, jakim są prawa majątkowe, w tym także przychodów uzyskiwanych z odpłatnego udostępniania znaku towarowego. Przychody te należy zakwalifikować jako przychód z praw majątkowych, podlegający opodatkowaniu według skali podatkowej, określonej w art. 27 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Oznacza to, że Minister Finansów prawidłowo przyjął w zaskarżonej interpretacji, że czynsz, które będzie otrzymywał wnioskodawca na podstawie umowy dzierżawy stanowi przychód z tytułu udzielenia prawa do używania znaku towarowego, tj. przychód z praw majątkowych, o którym mowa w art. 18 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Przychód ten nie podlega opodatkowaniu zryczałtowanym podatkiem od przychodów ewidencjonowanych.
Źródło: http://orzeczenia.nsa.gov.pl/doc/CB9CD73C15

Przychód uzyskany ze zbycia tzw. akcji wirtualnych przez prezesa
Czy przychód uzyskany ze zbycia z tzw. akcji wirtualnych przez prezesa zarządu skarżącej spółki jest przychodem z kapitałów pieniężnych, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 10 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 361 z późn. zm.) z uwagi na to, że akcje wirtualne są pochodnym instrumentem finansowym, czy też stanowi przychód z działalności wykonywanej osobiście, o którym mowa w art. art. 13 pkt 7 cytowanej ustawy.
Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z dnia 15 września 2016 r. (II FSK 1008/14) orzekł, że posiadane przez W.S. akcje wirtualne bez prawa głosu nie spełniają przesłanek umożliwiających uznanie ich za pochodny instrument finansowy. W szczególności podkreślono, że przedmiotowe akcje zostały przez prezesa spółki nabyte odpłatnie, a zatem nie wypełniają przesłanek wymienionych w przytoczonej powyżej definicji. Ponadto, ponieważ spółka wyemitowała jedynie akcje wirtualne, które zostały następnie sprzedane prezesowi, nie można porównać przedmiotowej transakcji z innymi, aby dokonać weryfikacji, czy wartość netto wydatków poniesionych przez prezesa spółki na nabycie akcji wirtualnych można określić jako "niską".
Źródło: http://orzeczenia.nsa.gov.pl/doc/F4A8DE3DB1

Newsletter ogólny do 9.9.2016

Szczegóły: Utworzono: środa, 14, wrzesień 2016 08:42

Projekt ustawy wprowadzający 50% kosztów bez ograniczeń dla wybranych twórców

Przedkładany projekt ustawy o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych stanowi realizację zmian zapowiedzianych przez Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego. Proponowane zmiany obejmują preferencje podatkowe dotyczące uprawnienia do korzystania z 50% kosztów uzyskania przychodów dla twórców z jednoczesną likwidacją ograniczeń w jego wysokości.
W projektowanym stanie prawnym na podstawie dodawanego ust 9b w art. 22 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, zwanej dalej „ustawą o PIT”, 50% koszty uzyskania przychodów będą przysługiwać w stosunku do przychodów uzyskanych przez twórców z tytułu korzystania z praw autorskich oraz z praw pokrewnych przez artystów wykonawców, w rozumieniu odrębnych przepisów lub rozporządzania przez nich tymi prawami, bez ograniczenia w postaci 1/2 kwoty stanowiącej górną granicę pierwszego przedziału skali podatkowej.
Preferencja ta będzie obejmować twórców osiągających przychody z tytułu prowadzonej działalności twórczej w zakresie architektury, architektury wnętrz, architektury krajobrazu, urbanistyki, literatury pięknej, sztuk plastycznych, muzyki, fotografiki, twórczości audiowizualnej, choreografii i lutnictwa artystycznego oraz sztuki ludowej, z tytułu działalności artystycznej w dziedzinie sztuki aktorskiej i estradowej, reżyserii teatralnej i estradowej, sztuki tanecznej i cyrkowej oraz w dziedzinie dyrygentury, wokalistyki, instrumentalistyki, kostiumografii, scenografii, a także w dziedzinie produkcji audiowizualnej reżyserów, scenarzystów, operatorów obrazu i dźwięku, montażystów i kaskaderów oraz publicystycznej, jak również z tytułu udziału w konkursach z dziedziny kultury i sztuki oraz dziennikarstwa.
Przepis art. 2 projektu precyzuje, do których dochodów projektowana ustawa będzie miała zastosowanie. Zgodnie z normą zawartą w art. 2 projektu, znowelizowane przepisy będą się odnosiły do dochodów uzyskanych od dnia 1 stycznia 2017 r. W art. 3 nowelizacji przyjęto, że projektowana ustawa wejdzie w życie z dniem 1 stycznia 2017 r., tj. z początkiem roku podatkowego dla podatników podatku dochodowego od osób fizycznych. Źródło: http://legislacja.rcl.gov.pl/projekt/12289603/k...

PIT- podatek z odpłatnego zbycia udziałów w przypadku umowy powiernictwa
Zgodnie z art. 30b ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od dochodów uzyskanych z odpłatnego zbycia udziałów, podatek dochodowy wynosi 19% uzyskanego dochodu. Dochodem, o którym mowa powyżej jest różnica między sumą przychodów uzyskanych z tytułu odpłatnego zbycia udziałów (akcji) a kosztami uzyskania przychodów określonymi na podstawie art. 22 ust. 1f oraz art. 23 ust. 1 pkt 38 i 38c. Z kolei art. 23 ust. 1 pkt 38 ustawy o podatku dochodowym stanowi, że wydatki na nabycie udziałów są kosztem uzyskania przychodu z odpłatnego zbycia tych udziałów (akcji).
W przypadku umowy powiernictwa kosztem podatkowym Zleceniodawcy będzie kwota przekazana Powiernikowi, za którą Powiernik nabył udziały na rachunek Zleceniodawcy. W ocenie Zleceniodawcy kosztem podatkowym powinna być także kwota poniesionych przez Zleceniodawcę opłat związanych z zawarciem umowy powierniczej i jej aneksowaniem, opłat podatku od cywilnoprawnych, a także kwota wynagrodzenia wypłacona Powiernikowi za nabycie udziałów na rachunek Zleceniodawcy. Wymienione wyżej kwoty zostały lub zostaną poniesione przez Zleceniodawcę w celu uzyskania przychodu z tytułu sprzedaży udziałów za pośrednictwem Powiernika.
W konsekwencji dochodem do opodatkowania przez Zleceniodawcę z tytułu sprzedaży udziałów będzie kwota stanowiąca różnicę pomiędzy kwotą przychodu (tj. 320.000,00 złotych) a kwotą kosztów obejmujących między innymi kwotę przekazaną przez Zleceniodawcę Powiernikowi, którą Powiernik wydatkował na zakup udziałów, koszty związane z zawarciem i aneksowaniem umowy powierniczej (koszty notarialne), koszty zawarcia umowy sprzedaży udziałów przez Powiernika na rzecz nabywcy wskazanego przez Zleceniodawcę, kwota podatku od czynności cywilnoprawnych, a także wynagrodzenie Powiernika za prawidłowe wykonanie umowy powierniczej.Jeżeli chodzi o dochód stanowiący podstawę opodatkowania u Powiernika, to będzie to różnica pomiędzy kwotą przychodu (wynagrodzenie w wysokości 4.000,00 złotych) a kwotą kosztów. Z uwagi na fakt, iż umowa powiernicza jest umową, do której stosuje się przepisy o umowie zlecenia, to w ocenie Powiernika powinien on zastosować ryczałtowe koszty uzyskania przychodu w wysokości 20% przychodu - co wynika z art. 22 ust. 9 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym.
Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie w interpretacji z dnia 26 sierpnia 2016 r. (IPPB2/4511-510/16-4/MG) uznał, że w świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.
Źródło: http://sip.mf.gov.pl/faces/views/szczegoly/szcz...

Zwrot podatku VAT nie należy się jeśli czynność została wykonana jedynie dla pozoru

Rozstrzygnięcie zapadło na tle następującego stanu faktycznego sprawy: w złożonej deklaracji dla podatku od towarów i usług (VAT-7) Spółka wykazała nadwyżkę podatku naliczonego nad należnym do zwrotu na rachunek bankowy w wysokości 283.817 zł.
Spółka w rejestrze zakupów VAT zaewidencjonowała oraz rozliczyła w deklaracji VAT-7 fakturę na łączną wartość netto 1.250.000 zł oraz podatek naliczony w kwocie 275.000 zł, dokumentującą nabycie dwóch lokali położonych w O., przy ulicy P., a mianowicie :lokalu nr 1 za kwotę netto 425.000 zł i VAT w kwocie 93. 500 zł oraz lokalu nr 2 za kwotę netto 825 000 zł i VAT w kwocie 181.500 zł.
W oparciu o ustalenia poczynione w toku prowadzonego wobec Spółki postępowania podatkowego organ stwierdził, że czynność sprzedaży nieruchomości została dokonana jedynie dla pozoru i służyć miała wyłącznie wygenerowaniu zwrotu podatku VAT. Organ odmówił spółce prawa do odliczenia podatku naliczonego w kwocie 275.000 zł, wynikającego z tej faktury.
Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z dnia 5 września 2016 r. (I FSK 2/15) uznał, że organy podatkowe w sposób dostateczny wykazały, że nabycie nieruchomości przez skarżącą nastąpiło w warunkach nadużycia prawa i posłużyło wyłącznie do sztucznego wygenerowania podatku naliczonego stanowiącego podstawę żądania zwrotu podatku VAT w kwocie 275.000 zł. Oceniając całokształt zebranych dowodów w ich wzajemnym powiązaniu, Sąd doszedł do przekonania, że w celu osiągnięcia nienależnej korzyści podatkowej podmioty powiązane stworzyły zorganizowany łańcuch następujących po sobie dostaw nieruchomości, począwszy od sprzedaży nieruchomości przez p. A. S., aż do nabycia nieruchomości przez skarżącą. Nie budzi także zastrzeżeń Sądu stwierdzenie, że do osiągnięcia tego celu niezbędny był pośrednik w postaci powiązanej Spółki B, której zadaniem było wyremontowanie nieruchomości za pieniądze przekazane w formie pożyczek przez A. S., a następnie wyzbycie się majątku (najpierw nieruchomości - w związku z jej sprzedażą, następnie środków z rachunku bankowego - w związku ze zwrotem pożyczek). Niepodważalny jest fakt, że na dzień wydania skarżonej decyzji, Spółka B - zobowiązana do zapłaty podatku należnego od spornej transakcji - nie posiadała majątku ani środków do jego zapłaty. Jak bowiem wskazał Dyrektor Izby w odpowiedzi na skargę, z uzyskanej informacji Pierwszego Urzędu Skarbowego w O. wynikało, że zobowiązanie podatkowe Spółki B w podatku od towarów i usług nie zostało uregulowane, a wszczęte postępowanie egzekucyjne umorzono m.in. z uwagi na nieposiadanie przez Spółkę B żadnego majątku trwałego. Sąd przy tym w pełni akceptuje ocenę organu odwoławczego, że sytuacja ta była wynikiem zamierzonych działań podmiotów biorących udział w opisanych powyżej transakcjach, które z uwagi na powiązania osobowe i kapitałowe znały sytuację swego kontrahenta. Wprawdzie organ odwoławczy nie prowadził w tym kierunku postępowania dowodowego, jednakże w świetle uzyskanej informacji o stanie prowadzonego postępowania egzekucyjnego, potwierdzającej brak w Spółce B majątku i środków finansowych na uregulowanie zobowiązania, nieprzeprowadzenie postępowania dowodowego w tym zakresie nie miało wpływu na wynik rozstrzygnięcia. Tym samym brak ten nie stanowił takiej wady, która obligowałaby Sąd, stosownie do treści art. 145 § 1 lit c) p.p.s.a., do uchylenia zaskarżonej decyzji.
Źródło: http://orzeczenia.nsa.gov.pl/doc/80CCEDB852

Wymiana udziałów – nie powstaje przychód z tytułu nabyci akcji nawet jeśli zostały wniesione przez kilku akcjonariuszy
W rozpatrywanej sprawie sp.z o.o. planuje podwyższenie kapitału zakładowego poprzez utworzenie nowych udziałów (dalej "Udziały"), które zostaną objęte przez osobę fizyczną (dalej "Akcjonariusz") posiadającą akcje w kapitale zakładowym spółki akcyjnej z siedzibą w Polsce (dalej "Spółka Akcyjna").Objęcie Udziałów może również nastąpić przez więcej niż jedną osobę fizyczną (dalej "Akcjonariusze") posiadające akcje w kapitale zakładowym Spółki Akcyjnej.
W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie: (2) Czy nabycie przez sp.z o.o. Akcji Spółki Akcyjnej będzie skutkować po stronie sp.z o.o. powstaniem przychodu podlegającego opodatkowaniu podatkiem CIT, jeżeli wskutek wniesienia Akcji Spółki Akcyjnej przez Akcjonariusza i Akcjonariuszy dokonanego jednorazowo lub w ramach więcej niż jedna transakcji, przeprowadzonych w okresie nieprzekraczającym 6 miesięcy liczonych począwszy od miesiąca, w którym nastąpi pierwsza transakcja wniesienia Akcji Spółki Akcyjnej, Wnioskodawca uzyska bezwzględną większość głosów w Spółce Akcyjnej?
W ocenie sp.z o.o., nabycie przez Nią Akcji Spółki Akcyjnej, nie będzie skutkować po jej stronie powstaniem przychodu podlegającego opodatkowaniu podatkiem CIT, jeżeli wskutek przeniesienia Akcji Spółki Akcyjnej przez Akcjonariusza i Akcjonariuszy dokonanego jednorazowo lub w ramach więcej niż jedna transakcji, przeprowadzonych w okresie nieprzekracząjącym 6 miesięcy liczonych począwszy od miesiąca, w którym nastąpi pierwsza transakcja przeniesienia Akcji Spółki Akcyjnej, Wnioskodawca uzyska bezwzględną większość głosów w Spółce Akcyjnej, albowiem będzie mieć zastosowanie przepis art. 12 ust. 4d w zw. z art. 12 ust. 11 i ust. 12 ustawy o CIT.
W interpretacji indywidualnej Minister Finansów uznał, stanowisko sp.z o.o. za nieprawidłowe.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku w wyroku z dnia 26 lipca 2016 r. (I SA/Gd 621/16) orzekł, że za nieuprawniony i wadliwy uznać należy przedstawiony przez Ministra Finansów pogląd, że zastosowanie przez prawodawcę w art. 12 ust. 4d u.p.d.o.p. zwrotu "spółka nabywa od wspólnika innej spółki udziały", a wiec liczby pojedynczej w odniesieniu do "wspólnika" oznacza, iż transakcja spełniająca wskazane w tym przepisie warunki dotyczyć może nabycia udziałów od jednego wspólnika w ramach kilku transakcji, a nie nabycia udziałów od kilku wspólników w ramach transakcji z nimi zawieranych.
W ocenie Sądu takie stanowisko jest sprzeczne zarówno z rezultatami wykładni systemowej przepisów u.p.d.o.p. jak i z ogólnymi zasadami określonymi w Dyrektywie 2009/133/WE, a tym samym celem dostosowania polskich przepisów do przepisów unijnych.W związku z powyższym Minister Finansów, wydając zaskarżoną interpretację, dokonał wadliwej wykładni art. 12 ust.4d u.p.d.o.p. uznając, że w świetle przedstawionego stanu faktycznego przepis ten nie znajdzie zastosowania.Konkludując: sp.z o.o. w tej sytuacji nie rozpoznaje przychodu z tytułu nabycia akcji.
Źródło: http://orzeczenia.nsa.gov.pl/doc/6D77E6955D

Sprzedaż wierzytelności przedawnionych – bardzo dobry sposób na ich zaliczenie w koszty
Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z dnia 23 sierpnia 2016 r. (II FSK 1958/14) oddalił skargę kasacyjną Dyrektora Izby Skarbowej i przyznał racje podatnikowi. Spółka, jest operatorem platformy telewizji cyfrowej, a także nadawcą kanałów telewizyjnych dystrybuowanych w sieciach telewizji kablowej. Wierzytelności z tytułu świadczonych przez Spółkę usług (zarówno spłacone przez abonentów jak i niespłacone), są przez Spółkę zaliczane w kwotach netto do przychodów należnych z tytułu prowadzonej działalności gospodarczej. Spółka dokonała sprzedaży wierzytelności na rzecz wybranego podmiotu zewnętrznego (nie będącego podmiotem powiązanym w rozumieniu u.p.d.o.p.), który profesjonalnie zajmuje się skupem i windykacją wierzytelności. Ma to umożliwić Spółce osiągnięcie dwóch podstawowych celów gospodarczych, tj. uzyskanie pewności co do wartości przepływów pieniężnych na rachunek Spółki oraz ograniczenie kosztów windykacji prowadzonej przez Spółkę. Spółka swoje wierzytelności sprzedaje po określonej w umowie cenie definitywnie, tj. nie zleca wspomnianemu podmiotowi prowadzenia windykacji należności Spółki. Nabywca wierzytelności zajmie się egzekucją wierzytelności wyłącznie na swoją rzecz. Cena, jaką Spółka uzyskuje od firmy windykacyjnej z tytułu sprzedaży wierzytelności, określona w umowie sprzedaży wierzytelności, jest niższa niż nominalna wartość sprzedawanych wierzytelności (przez nominalną wartość wierzytelności Spółka rozumie ich wartość brutto, czyli wartość wraz znaleźnym podatkiem VAT). Przedmiotem transakcji sprzedaży wierzytelności są wierzytelności o różnym statusie wymagalności. Z uwagi na szeroki zakres transakcji, sprzedaż obejmuje także wierzytelności przedawnione w rozumieniu Kodeksu cywilnego.
Zdaniem Spółki, straty powstałe z tytułu odpłatnego zbycia przez Spółkę własnych wierzytelności przedawnionych, które zostały uprzednio zarachowane jako przychód należny na podstawie art. 12 ust. 3 u.p.d.o.p., będą stanowić dla Spółki koszty podatkowe.
Minister Finansów w interpretacji indywidualnej z dnia [...] marca 2013 r. stanowisko Skarżącej uznał za nieprawidłowe. Organ powołał się na art. 15 ust. 1, art. 16 ust. 1 pkt 39 u.p.d.o.p. i wskazał, że postanowienia art. 16 ust. 1 pkt 20 ww. ustawy ograniczają możliwość zaliczenia do kosztów podatkowych wierzytelności, które stały się przedawnione.
W ocenie Spółki, wykładnia art. 16 ust. 1 pkt 39 u.p.d.o.p. zaprezentowana przez Ministra Finansów jest wykładnią contra legem, jest wprost sprzeczna z ustawą podatkową, a przez to nieprawidłowa. Spółka uznała, że Minister Finansów postawił warunek zaliczenia do kosztów straty ze sprzedaży wierzytelności nieznany ustawie, tj. stwierdził, że strata taka pomniejsza przychody podatkowe Spółki tylko wtedy, gdy przedmiotem sprzedaży były wierzytelności nieprzedawnione, w sytuacji gdy ustawodawca wprost wskazuje, że kosztem podatkowym może być strata ze sprzedaży jakiejkolwiek, a więc także przedawnionej wierzytelności pod warunkiem, że uprzednio wierzytelność ta została ujęta w przychodach podatkowych.
WSA mając na uwadze wady uzasadnienia interpretacji oraz, że wydając interpretację indywidualną organ dokonał nieprawidłowej wykładni art. 16 ust. 1 pkt 39 u.p.d.o.p., zaskarżoną interpretację uchylił.
Źródło: http://orzeczenia.nsa.gov.pl/doc/AC553E750B

Darowizna znaku dla przedsiębiorcy – można odliczać odpisy amortyzacyjne
Wnioskodawca jest osobą fizyczną, polskim rezydentem podatkowym. Wnioskodawca zamierza zawrzeć umowę darowizny, na podstawie której otrzyma od swojego syna Prawo na wzór wspólnotowy wraz z prawem z rejestracji tego wzoru (dalej: Prawo), zarejestrowany w Urzędzie Harmonizacji Rynku Wewnętrznego (OHIM) zgodnie z przepisami rozporządzenia Rady (WE) nr 6/2002 z 12 grudnia 2001 roku w sprawie wzorów wspólnotowych (dalej: rozporządzenie 6/2002). Umowa darowizny zostanie zawarta w formie aktu notarialnego, na terytorium Polski. Wartość otrzymanego przez Wnioskodawcę Prawa zostanie określona w umowie darowizny jako wartość rynkowa i przekroczy 3.500 zł. Wnioskodawca prowadzi pozarolniczą działalność gospodarczą.
Otrzymane tytułem darowizny Prawo Wnioskodawca wykorzysta w prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej przez okres dłuższy niż rok. Wprowadzi je do ewidencji środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych. Wnioskodawca zawrze umowy, na mocy których upoważni inne podmioty do odpłatnego korzystania z Prawa i wykaże przychody z tytułu opłat licencyjnych, na podstawie wystawianych faktur VAT. Przychody te będą stanowić dla Wnioskodawcy przychody z pozarolniczej działalności gospodarczej.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

1. W jaki sposób należy ustalić wartość początkową wartości niematerialnej i prawnej w postaci Prawa na zarejestrowany wzór wspólnotowy otrzymany w drodze umowy darowizny przez Wnioskodawcę...
2. Czy Wnioskodawca będzie uprawniony do dokonywania odpisów amortyzacyjnych od wartości początkowej wartości niematerialnej i prawnej w postaci Prawa na zarejestrowany wzór wspólnotowy nabyty w drodze umowy darowizny i zaliczania ich do kosztów uzyskania przychodów w ramach działalności gospodarczej...

Ad.1.Zdaniem Wnioskodawcy, wartość początkową Prawa nabytego w drodze umowy darowizny przez Wnioskodawcę należy ustalić według jego wartości rynkowej określonej w umowie darowizny.
Ad. 2.Zdaniem Wnioskodawcy, będzie on uprawniony do dokonywania odpisów amortyzacyjnych od wartości początkowej wartości niematerialnej i prawnej w postaci Prawa na zarejestrowany wzór wspólnotowy nabytego w drodze umowy darowizny i zaliczania ich do kosztów uzyskania przychodów w ramach prowadzonej działalności gospodarczej.
Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy w interpretacji z dnia 24 maja 2016 r. (ITPB1/4511-322/16/JŁ) uznał, że w świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.
Źródło: http://sip.mf.gov.pl/faces/views/wyszukiwarki/w...

Newsletter ogólny 29.08-02.09.2016 r.

Szczegóły: Utworzono: poniedziałek, 05, wrzesień 2016 19:11

Zmiany w kodeksie pracy weszły w życie z dniem 1 września 2016
Ustawa z dnia 13 maja 2016 r. o zmianie ustawy – Kodeks pracy wprowadza wymóg, że jeżeli umowa o pracę nie została zawarta z zachowaniem formy pisemnej, pracodawca przed dopuszczeniem pracownika do pracy potwierdza pracownikowi na piśmie ustalenia co do stron umowy, rodzaju umowy oraz jej warunków. Ponadto, pracodawca jest obowiązany zapoznać pracownika z treścią regulaminu pracy przed dopuszczeniem go do pracy. Zmiana ma na celu uszczelnienie przepisów, aby zapobiegać nielegalnym praktykom oraz aby ułatwić kontrole prowadzone przez Państwową Inspekcję Pracy.
Źródło: http://dziennikustaw.gov.pl/DU/2016/0910

Spółka udziela pracownikom pożyczki, a pożyczkobiorca nie musi płacić 2% PCC
Spółka udzieliła Wnioskodawcy – pracownikowi spółki – pożyczkę pieniężną. Pożyczka została udzielona ze środków pieniężnych Spółki wygenerowanych w ramach prowadzonej przez Spółkę działalności gospodarczej. Pożyczka udzielona Wnioskodawcy ma charakter odpłatny, czyli Spółce z tytułu udzielonych pożyczek przysługuje wynagrodzenie w postaci odsetek.
Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach w interpretacji z dnia 28 sierpnia 2016 r. (IBPB-2-1/4514-363/16-1/DP) potwierdził stanowisko Wnioskodawcy, że zawarcie przez niego umowy pożyczki nie będzie podlegało opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych w związku z art. 2 pkt 4 lit. b) ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych, gdyż udzielenie pożyczki przez Spółkę będzie podlegało regulacjom ustawy o podatku od towarów i usług i będzie korzystało ze zwolnienia z podatku od towarów i usług.
Źródło: http://sip.mf.gov.pl/faces/views/szczegoly/szcz...

Producent piwa wynajął jacht morski, ale tego wydatku nie odliczy
Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach w interpretacji z dnia 18 lipca 2016 r. (IBPB-1-2/4510-491/16/AnK) uznał, że opisane przez Wnioskodawcę wydatki, związane z wynajęciem jachtu morskiego będącego niewątpliwie synonimem luksusu, atrakcyjności, rekreacji i wypoczynku są ukierunkowane na reprezentowanie (reprezentację Spółki) oraz budowanie jej prestiżu. Pomimo umieszczenia na jachcie, logo Spółki, barw korporacyjnych, znaków towarowych i haseł reklamowych zachęcających do zakupu piwa produkowanego przez Spółkę - to efekt reprezentacji i kreowania pozytywnego wizerunku bierze górę nad faktycznym celem promocyjnym.
Również reklama piwa produkowanego przez Spółkę poprzez organizowanie imprez promocyjnych na jachcie z odpowiednią oprawą rozrywkową, muzyczną i kulturalną połączona z degustacją piwa wskazuje bardziej na reprezentacyjny charakter. Dodatkowo, analizując potencjalnych odbiorców takiej formy niestandardowej reklamy, Spółka zaznacza że nie będzie mieć wpływu na grono osób, które pojawi się na wydarzeniu promocyjnym. Jednak miejsce spotkań (jacht) ma określoną powierzchnię oraz dopuszczalną liczbę osób jaka może przebywać na jego pokładzie, więc organizatorzy imprezy będą musieli decydować o gronie osób, którym pozwolą brać udział w imprezie promocyjnej. Zachodzi uzasadniona obawa, że skala wydatków jakie Spółka poniesie w związku z podjętymi działaniami nie będzie współmierna do potencjalnych przychodów Wnioskodawcy mających powstać z tego przedsięwzięcia.
W ocenie tut. Organu planowane przez Spółkę działania będą miały na celu budowanie odpowiedniego, w pewien sposób niepowtarzalnego wizerunku i prezentacji Wnioskodawcy, zasadne jest wskazanie na ich reprezentacyjny charakter, który tym samym przesądza, że nie mogą one stanowić kosztów podatkowych w związku z wyłączeniem tego rodzaju wydatków z kosztów uzyskania przychodów na mocy art. 16 ust. 1 pkt 28 updop.
Źródło: http://sip.mf.gov.pl/faces/views/szczegoly/szcz...

Przychód ze sprzedaży akcji przed rokiem 2016 powstawał gdy był należny - czyli w terminie wymagalności
Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w wyroku z dnia 4 sierpnia 2016 r. (I SA/Wr 483/16) orzekł, że przychód z odpłatnego zbycia w 2015 r. akcji Spółki, co do których zapłata nastąpi, zgodnie z umową w 2016 r., powstanie w 2016 r.
Zasadnie też wskazuje strona skarżąca na zmianę przepisu art. 17 ust. 1 pkt 6 u.p.d.f. oraz wprowadzenie do tej ustawy przepisu art. 17 ust. 1ab. Na skutek wprowadzonych zmian, które weszły w życie od 1 stycznia 2016 r., a zatem nie mają zastosowania w niniejszej sprawie, za przychód z kapitałów pieniężnych uważa się przychody z odpłatnego zbycia udziałów (akcji) oraz papierów wartościowych (art. 17 ust. 1 pkt 6 lit. a u.p.d.f. w nowym brzmieniu). Przychód ten powstaje w momencie przeniesienia na nabywcę własności udziałów (akcji) oraz papierów wartościowych (art. 17 ust.1ab u.p.d.f w nowym brzmieniu).
Zmiany te mają niewątpliwie charakter normotwórczy, a nie jedynie doprecyzowujący. Wprowadzając te zmiany ustawodawca zdecydował, że od dnia 1 stycznia 2016 r. przychód z odpłatnego zbycia m in. akcji powstaje w momencie przeniesienia własności akcji na nabywcę, a nie jak było przed 1 stycznia 2016 r., że przychodem z odpłatnego zbycia m in. akcji jest przychód należnych choćby nie został otrzymany. Wprowadzona od 1 stycznia 2016 r. zmiana przepisów potwierdza, że dokonana przez Dyrektora Izby Skarbowej w P. wykładnia art. 17 ust. 1 pkt 6 lit. a) u.p.d.f (w brzmieniu przed dniem 1.01.2016 r.) była nieprawidłowa.
W ocenie Sądu, prawidłowe jest stanowisko Skarżącego przedstawione we wniosku o interpretację indywidualną, które łączy "przychód należny" w rozumieniu art. 17 ust. 1 pkt 6 lit. a) u.p.d.f. z wymagalnością wierzytelności, z której przychód ten wynika. Zasadnie też podnosi strona skarżąca, że organ wydający zaskarżoną interpretację indywidualną nie uwzględniał orzecznictwa sądów administracyjnych.
Źródło: http://orzeczenia.nsa.gov.pl/doc/39C5387C5F

Newsletter ogólny 22-26.08.2016 r.

Szczegóły: Utworzono: wtorek, 30, sierpień 2016 16:59

Przedłużenie terminu składania JPK_VAT wyłącznie dla sektora publicznego
Publikacja: 2016.08.23 08:29
Ministerstwo Finansów informuje, że w związku ze zgłaszanymi przez podmioty realizujące istotne zadania publiczne trudnościami w dostosowaniu się od 1 lipca 2016 r. do wymogu obligatoryjnego składania informacji o prowadzonej ewidencji w VAT (plik JPK_VAT) – pierwszy termin na złożenie tej informacji przypada na 25 sierpnia 2016 r. – na ukończeniu są prace związane z wydaniem rozporządzenia przedłużającego termin przekazania tej informacji.
Przewiduje się przedłużenie do 31 stycznia 2017 r. terminu przekazania informacji o prowadzonej ewidencji w podatku VAT za okresy od lipca do grudnia 2016 r.
Przedłużenie terminu dotyczyć będzie większości podmiotów tworzących sektor finansów publicznych, zobowiązanych do złożenia tej informacji od 1 lipca 2016 r., w tym w szczególności organów władzy publicznej, sądów i trybunałów, organów kontroli państwowej i ochrony prawa oraz urzędów obsługujących te organy, jak również jednostek samorządu terytorialnego.
Źródło: http://www.mf.gov.pl/ministerstwo-finansow/wiad...

Wyrok NSA potwierdza, że przychód z opcji i akcji powstaje w momencie ich realizacji
Naczelny Sąd administracyjny w wyroku z dnia 23 sierpnia 2016 r. (II FSK 1811/14) orzekł, że w przypadku realizacji przez Niego przyznanych w ramach Programu opcji przez objęcie / nabycie akcji Spółki fińskiej w określonym w ramach Programu czasie, jedynym momentem, w którym powstanie po stronie Skarżącego przychód do opodatkowanie będzie, zgodnie z art. 24 ust. 11 u.p.d.o.f., moment sprzedaży objętych / nabytych w ramach Programu akcji Spółki fińskiej, przy czym przychód ten będzie stanowił przychód Skarżącego z kapitałów pieniężnych z tytułu odpłatnego zbycia papierów wartościowych, zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 6 lit. a) w związku z art. 10 ust. 1 pkt 7 u.p.d.o.f.
Natomiast w przypadku sprzedaży opcji w określonym w ramach Programu czasie, jedynym momentem, w którym powstanie po stronie Skarżącego przychód z tytułu uczestnictwa w Programie podlegający opodatkowaniu będzie moment sprzedaży przedmiotowych opcji, zaś przychód ten będzie stanowił przychód z kapitałów pieniężnych z tytułu odpłatnego zbycia pochodnych instrumentów finansowych, zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 10 (co uzasadnia art. 17 ust.1b u.p.d.o.f., zgodnie z którym "Przychód określony w ust. 1 pkt 10 powstaje w momencie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych") w związku z art. 10 ust. 1 pkt 7 u.p.d.o.f.
Źródło: http://orzeczenia.nsa.gov.pl/doc/2EFA557F4C

Informatyk-przedsiębiorca może odliczyć wydatki na studia w Wielkiej Brytanii
Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy w interpretacji z dnia 9 sierpnia 2016 r. (ITPB1/4511-515/16/JŁ) uznał, że wydatki poniesione na zdalne studia licencjackie zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów z pozarolniczej działalności gospodarczej. Zakres tych studiów koresponduje w szerokim zakresie z prowadzoną działalnością gospodarczą. Wydatek na opisane zdalne studia licencjackie nie dotyczy podnoszenia ogólnego poziomu wykształcenia, lecz ma na celu zdobycie wiedzy potrzebnej w prowadzonej działalności gospodarczej.
Mając na uwadze powyższe, a w szczególności – zawarta w opisie stanu faktycznego – informację, że często wymogiem w instytucjach poszukujących programistów jest wykształcenie, a zatem decyzja o podjęciu studiów spowodowana była potrzebami firmy – stwierdzić należy, że opisane wydatki mają związek z prowadzoną działalnością gospodarczą.
Wobec tego za spełnione należy uznać kryterium celowości, wynikające z art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, co oznacza, że wydatki te mogą być zaliczone do kosztów uzyskania przychodu.
Przy czym podkreślić należy, że ciężar wykazania związku poniesionych wydatków z działalnością gospodarczą oraz ich wpływu na wysokość osiągniętych przychodów spoczywa na podatniku, zwłaszcza w sytuacji wystąpienia sporu w tej kwestii. Interpretację indywidualną wydaje się bowiem wyłącznie w oparciu o stan faktyczny/zdarzenie przyszłe przedstawiony przez Wnioskodawcę, natomiast w toku prowadzonego postępowania podatkowego lub kontrolnego właściwy organ prowadzi postępowanie dowodowe w celu dokładnego ustalenia stanu faktycznego, który rzeczywiście zaistniał.
Źródło: http://sip.mf.gov.pl/faces/views/szczegoly/szcz...

Kasy rejestrujące od 1 stycznia 2018 będą połączone z centralnym rejestrem. Rezygnacja z papierowego archiwum paragonów
Projekt rozporządzenia Ministra Rozwoju w sprawie kryteriów i warunków technicznych, którym muszą odpowiadać kasy rejestrujące ma wejść w życie od 1 stycznia 2018r. Głównym celem wydania nowego rozporządzenia, jest dostosowanie regulacji do możliwości emisji dokumentów fiskalnych i niefiskalnych w dwóch formach – elektronicznej i papierowej. Dotychczasowe przepisy umożliwiały jedynie wydruk takich dokumentów. Wobec postępu technologicznego oraz możliwości ich wykorzystania dla zwiększenia wpływów fiskalnych z transakcji ewidencjonowanych paragonami, przy jednoczesnym zapewnieniu możliwości współpracy kasy rejestrującej z terminalem płatniczym, dzięki określeniu zasad komunikacji obu typów urządzeń. Rozporządzenie znosi też możliwość archiwizacji paragonów w postaci papierowej zastępując ją przechowywaniem w pamięci chronionej i pamięci fiskalnej
Zgodnie z § 6 projektu rozporządzenia kasa musi być zbudowana, co najmniej, z następujących elementów: (…) 7) interfejsu komunikacyjnego, umożliwiającego, co najmniej, współpracę z repozytorium i repozytorium testowym, za pośrednictwem sieci Internet; 8) interfejsu komunikacyjnego umożliwiającego, co najmniej, odczyt zawartości pamięci fiskalnej i pamięci chronionej; 9) interfejsu komunikacyjnego umożliwiającego współpracę z terminalem płatniczym transakcji bezgotówkowych z wyłączeniem drukarek fiskalnych; 10) interfejsu komunikacyjnego umożliwiającego komunikację radiową zgodną ze standardami ISO/IEC 14443 typ A oraz ISO/IEC 14443 typ B;
Źródło:http://legislacja.rcl.gov.pl/projekt/12288904ht...

Minister Finansów dnia 19 sierpnia 2016 r. (120453/K) opublikował wyjaśnienia dotyczące odliczenia kosztów podroży służbowych przedsiębiorców
1. Definicja podróży służbowej
Za podróż służbową osoby prowadzącej działalność gospodarczą (przedsiębiorcy) uznać należy wykonywanie zadania w ramach prowadzonej działalności poza miejscowością, w której znajduje się siedziba przedsiębiorcy lub stałe miejsce wykonywania działalności.

2. Wydatki stanowiące koszty uzyskania przychodów
Przedsiębiorca może zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów wszelkie faktycznie poniesione i właściwie udokumentowane wydatki związane z podróżą służbową, o ile wykaże, że zostały one poniesione w celu osiągnięcia przychodu, zachowania lub zabezpieczenia źródła przychodu i nie zostały wymienione w art. 23 ust. 1 updof.

Do wydatków, które mogą zostać zaliczone do kosztów uzyskania przychodów należą:
2.1. Koszty przejazdu
-w przypadku podróży publicznym środkiem transportu - w wysokości ceny biletu za przejazd określonym środkiem transportu (pociągiem, autobusem, promem, samolotem).Nie ma ograniczeń co do rodzaju i klasy środka transportu
-w przypadku podróży samochodem będącym środkiem trwałym - kosztem będą wszelkie wydatki faktycznie poniesione np. zakup paliwa, opłaty za parking, przejazd drogami płatnymi i autostradami, mycie samochodu, naprawa, holowanie.Podstawą rozliczeń są np. faktury, rachunki, dowody opłat.
-w przypadku podróży środkiem transportu nie będącym środkiem trwałym tj. samochód osobowy używany na podstawie ewidencji przebiegu pojazdu - kosztem będą wydatki, jednak wyłącznie do wysokości wynikającej z kilometrówki (kwoty będącej iloczynem ilości przejechanych kilometrów i obowiązującej stawki za 1 km przebiegu, właściwej dla danego pojazdu). Podatnik obowiązany jest do prowadzenia ewidencji przebiegu pojazdu.
W ramach limitu kilometrówki koszty podatkowe stanowią nie tylko wydatki eksploatacyjne, ale także inne koszty związane z używaniem samochodu, np. koszty opłat parkingowych czy przejazdów płatnymi drogami i autostradami, z wyłączeniem czynszu najmu samochodu - interpretacja ogólna MF z dnia 8.11.2013 r.DD2/033/55/MWJ/13/RD-111005.
Uwaga! na wydatki związane z parkowaniem samochodu, udokumentowane biletem z parkometru, kuponem, biletem jednorazowym, które nie zawierają danych przedsiębiorcy, sporządza się dowód wewnętrzny i dołącza do niego posiadany dokument.
Uwaga! Wydatki poniesione za granicą, na zakup paliwa i olejów mogą być dokumentowane paragonami lub dowodami kasowymi. Na ich odwrocie należy wpisać dane przedsiębiorcy oraz rodzaj zakupionego towaru.
2.2. Koszty noclegu
Koszty noclegu w wysokości stwierdzonej fakturą lub rachunkiem (przedsiębiorcy nie obowiązują limity dotyczące pracowników).
2.3. Koszty dojazdu środkami komunikacji miejscowej
Koszty dojazdu środkami komunikacji miejscowej w wysokości stwierdzonej biletem za przejazd albo innym dokumentem z którego będzie wynikała kwota poniesionego wydatku na konkretny środek transportu (przedsiębiorcy nie obowiązują ryczałty dotyczące pracowników).
2.4. Inne wydatki
Inne wydatki takie jak np. koszty zakupu biletów na różnego rodzaju targi, wystawy, pokazy, koszty opłaty za bagaż w wysokości stwierdzonej fakturą lub rachunkiem.
2.5. Dieta
Poza faktycznie poniesionymi wydatkami, kosztem działalności są również przysługujące przedsiębiorcy (oraz osobie współpracującej), diety do wysokości diet przysługujących pracownikom.Zatem, wydatki na wyżywienie, mimo posiadania rachunków, nie stanowią kup, z uwagi na to że przedsiębiorcy przysługują diety. Dieta jest przeznaczona na pokrycie zwiększonych kosztów wyżywienia.Dokumentem będącym podstawą ujęcia w kosztach jest dowód wewnętrzny zwany rozliczeniem podróży służbowej. Oprócz diet przedsiębiorcy nie przysługują żadne ryczałty.

3. Przeliczanie
Jeżeli kwota wynikająca z dokumentu księgowego jest wyrażona tylko w walucie obcej przedsiębiorca obowiązany jest przeliczyć walutę na złote.
Przedsiębiorca przelicza koszty podróży służbowej w następujący sposób:- w przypadku wydatków faktycznie ponoszonych (np. opłata za przejazd autostradą, nocleg) - wg kursu średniego NBP z dnia poprzedzającego dzień wystawienia faktur (innych dowodów) dokumentujących koszty związane z podróżą,- w przypadku diety - wg kursu średniego NBP z dnia poprzedzającego dzień wystawienia dowodu wewnętrznego.
Źródło: http://sip.mf.gov.pl/faces/views/szczegoly/szcz...

Usługi adwokatów w ramach pomocy prawnej są opodatkowane VAT
Trybunał Sprawiedliwości UE w wyroku z dnia 28 lipca 2016 r. (C-543/14) orzekł, że usługi świadczone przez adwokatów w ramach krajowego systemu pomocy prawnej będące przedmiotem postępowania głównego nie są zwolnione z podatku VAT na podstawie art. 132 ust. 1 lit. g) dyrektywy 2006/112.
Źródło: http://curia.europa.eu/juris/document/document....

Opłata agenta działającego w związku z zawartą umową o kredyt
Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach w interpretacji z dnia 2 sierpnia 2016 r. (IBPB-1-3/4510-727/16/MO) uznał, że opłata za dostępność, opłata agenta oraz opłata za koordynację (za wyjątkiem części dotyczącej finansowania z kredytu wypłaty dywidendy) stanowi koszt uzyskania przychodu o charakterze pośrednim, co oznacza, że winna być rozpoznana w rachunku podatkowym jako koszt w dacie ujęcia (zaksięgowania) tej opłaty w księgach rachunkowych. Wspomniana opłata dotyczy agenta kredytu, jest płatna corocznie z góry do czasu aż wszystkie kwoty kredytu zostaną spłacone; opłata ta ponoszona jest na rzecz podmiotu wyznaczonego w ramach Konsorcjum-Kredytodawcy do wykonywania wszelkich transakcji związanych z umową kredytową, tj. wszelkich płatności związanych z udzielaniem oraz spłatą kredytu poprzez rachunek agenta. Pierwsza opłata agenta kredytu została zapłacona z lipcu 2014 r., zaś kolejne opłaty w każdą rocznicę umowy o kredyt.
Źródło: http://sip.mf.gov.pl/faces/views/szczegoly/szcz...

Newsletter ogólny 15-19.08.2016 r.

Szczegóły: Utworzono: poniedziałek, 22, sierpień 2016 20:19

Udostępnienie Aplikacji klienckiej JPK
Publikacja: 2016.08.19 16:31 Ministerstwo Finansów informuje, że w dniu 19 sierpnia 2016 roku na stronach Biuletynu Informacji Publicznej Ministerstwa Finansów w zakładce dotyczącej Jednolitego Pliku Kontrolnego została udostępniona aplikacja kliencka do wysyłania plików JPK_VAT.
Źródło: Ministerstwo Finansów Autor: Ministerstwo Finansów

Ekwiwalent dla pracownika za wykorzystywanie sprzętu korzysta ze wolnienia z PIT – uwaga tylko sprzętu
Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie w interpretacji z dnia 14 lipca 2016 r. (IPPB2/4511-401/16-3/MK1) uznał, że w przypadku gdy pracodawca wypłaca pracownikowi ekwiwalent za używanie sprzętu będącego własnością pracownika ( w szczególności: komputer stacjonarny, przenośny, telefon komórkowy, tablet), który będzie wykorzystywany do wykonywania pracy na rzecz pracodawcy, to wypłacony jednorazowo ekwiwalent będzie zwolniony od podatku dochodowego od osób fizycznych na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 13 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.
Źródło: http://sip.mf.gov.pl/faces/views/szczegoly/szcz...

Umorzenie wierzytelności a obowiązek sporządzenia dokumentacji cen transferowych
Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach w interpretacji z dnia 12 lipca 2016 r. (IBPB-1-1/4510-167/16/BK) uznał, że w przypadku umorzeń wierzytelności nie ma obowiązku sporządzenia dokumentacji cen transferowych w myśl art. 9a ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz.U z 2014 r., poz. 851, ze zm.).
Źródło: http://sip.mf.gov.pl/faces/views/szczegoly/szcz...

Oklejenie samochodu osobowego reklamami na temat firmy nie zmienia jego charakteru ani możliwości odliczenia podatku VAT
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku w wyroku z dnia 12 lipca 2016 r. (I SA/Gd 538/16) orzekł, że przepis art. 86a ust 4 pkt 1 i 2 ustawy o VAT w sposób jednoznaczny określa w jakich dwóch przypadkach (ust 5 przepisu nie dotyczy sprawy), pojazdy samochodowe są uznawane za wykorzystywane wyłącznie do działalności gospodarczej podatnika.
Natomiast opisane we wniosku o udzielenie interpretacji indywidualnej oklejenie samochodu osobowego informacjami dotyczącymi firmy oraz zakresu prowadzonych usług przez firmę, wbrew twierdzeniu strony skarżącej nie ma żadnego wpływu na konstrukcję pojazdu, a samochód ten ma takie same cechy konstrukcyjne po oklejeniu pojazdu, jak przed umieszczeniem informacji na tym pojeździe.
Zdaniem Sądu należy podkreślić, że treść przepisu art. 86a ust. 4 pkt 1 nie budzi wątpliwości interpretacyjnych w zakresie tym, że aby uznać pojazd samochodowy za wykorzystywany wyłącznie do działalności gospodarczej podatnika, to oprócz faktycznego wykorzystywania pojazdu wyłącznie do działalności gospodarczej podatnika należy spełnić warunek określenia sposobu wykorzystywania pojazdu w zasadach ich używania oraz dodatkowo potwierdzić prowadzoną przez podatnika ewidencją przebiegu pojazdu.
Źródło: http://orzeczenia.nsa.gov.pl/doc/83C92.....

Newsletter ogólny 08-12.08.2016 r.

Szczegóły: Utworzono: wtorek, 16, sierpień 2016 21:36

Uwaga – ważne dwie wiadomości z Ministerstwa Finansów – podajemy je w całości

Działania Ministerstwa Finansów związane z przeciwdziałaniem unikaniu opodatkowania
Publikacja: 2016.08.16 11:45
15 lipca 2016 weszła w życie klauzula, która ograniczy zjawisko szkodliwej „optymalizacji" podatkowej stosowanej przez część podatników, w tym firmy stanowiące spółki działające w ramach ponadnarodowych korporacji.
Priorytetem Ministerstwa Finansów jest ograniczenie tego zjawiska poprzez zwalczanie sztucznych czynności/schematów wykorzystywanych przede wszystkim przez korporacje międzynarodowe oraz aktywne ograniczenie nadużyć w ramach stosowania cen transferowych.
W związku z tym dokonano reorganizacji Departamentu Systemu Podatkowego (SP) poprzez połączenie w nim następujących zadań, które dotychczas były rozproszone w trzech innych departamentach:
• przeciwdziałanie unikaniu opodatkowania poprzez stosowanie generalnej klauzuli antyabuzywnej;
• zawieranie porozumień dotyczących uznania prawidłowości wyboru i stosowania metody ustalania cen transakcyjnych;
• nadzór nad jednolitym stosowaniem przepisów prawa podatkowego (w szczególności ukrócenie procederu „legalizacji" schematów abuzywnych przez system interpretacji).
Wzmocniony Departament SP będzie centrum kompetencyjnym w obszarze powyższych zjawisk. Departament SP będzie obsługiwał Ministra Finansów w zakresie klauzuli przeciwko unikaniu opodatkowania i porozumień w zakresie ustalania cen transferowych.
Ponadto Departament SP będzie wspomagał administrację podatkową co do jednolitości stosowania prawa podatkowego poprzez nadzór nad jednolitością wydawanych interpretacji podatkowych, w tym również w kontekście możliwości zastosowania przepisów o klauzuli przeciwko unikaniu opodatkowania.
Jednocześnie w Ministerstwie Finansów trwają prace nad powołaniem Rady do Spraw Przeciwdziałania Unikaniu Opodatkowania. Zadaniem tego organu będzie wydawanie opinii co do zasadności zastosowania klauzuli przeciwko unikaniu opodatkowania w indywidualnych sprawach (postępowaniach podatkowych).
Opinie Rady będą wydawane na wniosek Ministra Finansów w toku postępowania lub na wniosek strony (obowiązkowo) w odwołaniu od decyzji wydanej z zastosowaniem klauzuli przeciwko unikaniu opodatkowania. Rada zostanie powołana w terminie do dnia 13 września 2016 r.
Źródło: http://www.mf.gov.pl/ministerstwo-finansow, opracowanie SDP TCA Advisers Sp. z o.o.

Skuteczniejsza kontrola skarbowa - wyniki I półrocza 2016 r.
Publikacja: 2016.08.03 13:56
Pierwszych 6 miesięcy 2016 r. przyniosło wyraźny wzrost skuteczności kontroli skarbowych. Łączna wartość związanych z ustaleniami kontrolerów wpłat do budżetu oraz zatrzymanych wypłat nienależnego zwrotu VAT wyniosła w tym okresie 832 mln zł i była o 71,3 proc. większa niż w I półroczu 2015 r. To przede wszystkim efekt zmiany modelu działania, który obecnie kładzie nacisk na lepszą analizę ryzyka i skoncentrowanie się na tych obszarach, gdzie nadużycia dokonywane są najczęściej i obejmują największe kwoty.Szczegółowe dane z działań kontroli skarbowej w I półroczu 2016 r.:wydano decyzje na kwotę 9 591, 8 mln zł (wzrost o 36,6 proc. wobec I półr. 2015 r.),złożono korekty deklaracji na kwotę 336,6 mln zł (wzrost o 270,5 proc.),dokonano wpłat na kwotę 566,5 mln zł (wzrost o 35,7 proc.),zatrzymano wypłaty z budżetu nienależnego zwrotu podatku VAT na kwotę 266,1 mln zł (wzrost o 288,3 proc.).
Łączna wartość wpłat do budżetu związanych z ustaleniami kontrolerów oraz zatrzymanych wypłat nienależnego zwrotu podatku VAT wyniosła w tym okresie 832 mln zł i była o 71,3 proc. większa niż w I półroczu 2015 r. Przy czym należy pamiętać, że o ile bezpośrednie wpłaty wpływają wprost na finanse państwa, to najbardziej skutecznym sposobem walki z wypływem pieniędzy z budżetu i jednocześnie najskuteczniejszą metodą zatrzymania dalszego rozwoju nieuczciwego sposobu działania jest zablokowanie nienależnych zwrotów.
Kierunki zmian w kontroli skarbowej
Podsumowanie 6 miesięcy 2016 r. pozwala na wstępną ocenę zainicjowanych wielopłaszczyznowych zmian, zarówno w organizacji pracy kontroli skarbowej, jak i na gruncie przepisów prawa (w tym podatkowego), które wpływają na ich skuteczność. Zmiany w działalności kontroli skarbowej obejmują m.in. większy nacisk na kontrole w obszarze cen transferowych i optymalizacji podatkowej, powołanie specjalistycznych zespołów zadaniowych ds. centrów logistycznych oraz ds. paliwowych, jak również zacieśnienie współpracy z innymi służbami, np. prokuraturą czy Strażą Graniczną.
Plany związane z Krajową Administracją Skarbową
Wprowadzanie dalszych zmian organizacyjnych, które eliminują wady obecnie funkcjonujących struktur administracji podatkowej, kontroli skarbowej oraz Służby Celnej, będzie możliwe dzięki planowanemu utworzeniu z początkiem 2017 r. zintegrowanej struktury - Krajowej Administracji Skarbowej. Projektodawcy zakładają, że powstanie nowoczesna, jednolita, przyjazna dla uczciwych podatników i skuteczna w zwalczaniu przestępstw i nadużyć organizacja przynosząca korzyści budżetowi państwa i społeczeństwu, a jednocześnie dająca satysfakcję zatrudnionym w niej funkcjonariuszom i pracownikom.Zmiany w prawie
I półrocze 2016 r. to także szereg działań legislacyjnych, zakończonych lub trwających, które już mają, lub będą miały wpływ na efektywność kontroli skarbowej. Jako przykład zmian już funkcjonujących wskazać można wprowadzenie Jednolitego Pliku Kontrolnego, czy tzw. pakiet paliwowy, którego rozwiązania wprowadzono na podstawie analizy wniosków, płynących z przeprowadzonych kontroli skarbowych. Należy też podkreślić, że to dopiero początek całego szeregu nowelizacji, które w efekcie końcowym zbudują szczelny system. Ma on zapobiegać nadużyciom w obszarze paliw, co przyczyni się również do podniesienia skuteczności kontroli.
Oprócz zmian już wprowadzonych trwają prace nad nowelizacjami innych przepisów, np. w ustawie o podatku od towarów i usług (m.in. w zakresie rejestrowania i wyrejestrowywania podmiotów), w ustawie o podatku akcyzowym, jak również w kodeksie karnym skarbowym. Będą one eliminowały nadużycia i nieprawidłowości podatkowe oraz pozwolą na jak najlepsze zabezpieczenie interesów Skarbu Państwa.
Źródło: http://www.mf.gov.pl/ministerstwo-finansow, opracowanie SDP TCA Advisers Sp. z o.o.

Bardzo korzystna interpretacja dla pracowników: 50% kosztów uzyskania dla pracownika – audytora wewnętrznego
Czy do wynagrodzenia za czynności wykonywane w ramach umowy o pracę audytora wewnętrznego za lata 2013 - 2015 można zastosować 50% koszty uzyskania przychodów, o których mowa w art. 22 ust. 9 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, z uwzględnieniem limitu wynikającego z art. 22 ust. 9a tejże ustawy?
Zdaniem Wnioskodawcy do wynagrodzenia za pracę w latach 2013 - 2015 można stosować 50% koszty uzyskania przychodów, na podstawie art. 22 ust. 9 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, z uwzględnieniem limitu wynikającego z art. 22 ust. 9a tejże ustawy, ponieważ:
• w toku wykonywanej przez Wnioskodawcę pracy powstają dzieła w postaci sprawozdań z audytu, notatek oraz innego rodzaju dokumentów (listy kontrolne, kwestionariusze kontroli, protokoły, zestawienia itp.),
• wykonywana przez Wnioskodawcę praca ma charakter działalności twórczej, a więc jest przedmiotem prawa autorskiego w rozumieniu ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych (zgodnie z art. 1 ust. 1 powołanej ustawy przedmiotem prawa autorskiego jest każdy przejaw działalności twórczej o indywidualnym charakterze, ustalony w jakiejkolwiek postaci, niezależnie od wartości, przeznaczenia i sposobu wyrażenia),
• podmiotem prawa autorskiego, zgodnie z art. 8 w/w ustawy jest twórca , tj. osoba, której nazwisko w tym charakterze uwidoczniono na egzemplarzach utworu - w przypadku tworzonych przez Wnioskodawcę dokumentów nazwisko Wnioskodawcy zawsze jest umieszczone w treści tworzonych dokumentów, jako nazwisko audytora wewnętrznego.
Prezentowane w sprawozdaniach Wnioskodawcy rozwiązania, zalecenia, dokonywana ocena systemu kontroli zarządczej czy analiza ryzyka są wynikiem wyłącznie przemyśleń Wnioskodawcy, opartych na zdobytym doświadczeniu zawodowym. W swojej pracy Wnioskodawca nie korzysta z ogólnodostępnych, gotowych rozwiązań. Sposób zaplanowania i przeprowadzenia każdego audytu wynika ze specyfiki Akademii, w której Wnioskodawca prowadzi audyt oraz rodzaju audytowanych obszarów. W przypadku Wnioskodawcy są to zadania o różnej specyfice i zakresie działania. Akademia Wojskowa a zarazem Jednostka Wojskowa mająca podporządkowanie z tytułu organu założycielskiego Ministerstwo Obrony Narodowej i Uczelnia z tytułu kształcenia studentów cywilnych Ministerstwo Nauki i Szkolnictwa Wyższego. Przeprowadzanie audytu w takiej jednostce sektora finansów publicznych, w różnych obszarach wymaga indywidualnego podejścia do każdego zadania, ustalenia sposobu badania, zastosowania kryteriów oceny oraz prezentacji wyników.
Powstałe w wyniku pracy twórczej Wnioskodawcy dokumenty (sprawozdania, notatki, protokoły, listy kontrolne, kwestionariusze i inne) mają charakter praw autorskich. Dokumenty są oryginalne, indywidualne, uzależnione od koncepcji Wnioskodawcy. Wymieniane dokumenty są rejestrowane w kancelarii Akademii i akceptowane przez pracodawcę, Rektora-Komendanta Akademii. Dokumenty te są przechowywane zgodnie z „Rzeczowym wykazem akt” w archiwum Akademii i stanowią jej własność.Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie w interpretacji z dnia 2 sierpnia 2016 r. (IPPB4/4511-682/16-2/IM ) uznał, że w świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej opisanego stanu faktycznego jest prawidłowe.
Źródło: http://sip.mf.gov.pl/sip/index.php?p=1&i_smpp_s...

Korzystny wyrok NSA: Koszty dowozu pracowników jednym autokarem, gdy opłata za przewóz jest wnoszona ryczałtowo
Spółka podała, że zapewnia i zamierza zapewniać w przyszłości zatrudnionym pracownikom bezpłatny dojazd do/z miejsca pracy z/do miejscowości zamieszkania (innej od miejscowości zatrudnienia), wykupując u lokalnego przewoźnika usługę przewozu osób. Usługa ta jest wyceniona ryczałtowo jedną kwotą odniesioną do ilości dni roboczych w miesiącu, w którym autokar jest udostępniony, a nie do faktycznej liczby pracowników rozpoznanych imiennie i ilości dni, w których korzystają oni z przewozu. W praktyce bywa tak, że autobus jest codziennie (w każdym dniu roboczym) stawiany do dyspozycji wszystkich chętnych do skorzystania z takiego transportu pracowników, ale z różnych względów nie każdy pracownik korzysta z usługi codziennie lub na wszystkich trasach - np. z uwagi na pracę dwuzmianową i dostępność transportu wyłącznie dla pierwszej zmiany lub korzystanie z własnego auta, lub organizowanie wspólnego dojazdu kilku pracowników autem jednego z nich. Natomiast należność dla przewoźnika zmienia się wyłącznie w zależności od długości miesiąca wykonywania przez niego usługi przewozu. Z uwagi na dużą rotację pracowników zarówno objętych przewozami, jak i faktycznie z nich korzystających w poszczególnych dniach i godzinach oraz z uwagi na organizacyjną i techniczną trudność Spółka nie prowadzi ewidencji, z której wynikałoby, którzy pracownicy ile razy skorzystali z transportu do pracy w danym miesiącu. Spółka nie ma więc możliwości przypisania konkretnej wartości pieniężnej świadczenia przewozu pracownikowi rozpoznanemu z imienia i nazwiska.
W związku z tak przedstawionym stanem faktycznym, skarżąca zadała pytanie: Czy bezpłatne zapewnienie przez Spółkę wszystkim chętnym pracownikom transportu na trasie: miejsce pracy - miejscowość zamieszkania i z powrotem powoduje konieczność rozpoznania po stronie pracownika z tego tytułu kwoty przychodu podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych i w konsekwencji dopełnienia czynności płatnika tego podatku przez Spółkę - w sytuacji nieprowadzenia przez Spółkę ewidencji korzystania z ww. nieodpłatnego świadczenia przez pracowników?
Naczelny Sąd Administracyjny w wyrokach z dnia 9 sierpnia 2016 r. (II FSK 1920/14 i II FSK 1970/14) uznał, że choć bezpłatne udostępnianie przez Spółkę świadczeń przewozów pracowniczych stanowi przychód podlegający opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych, o którym mowa w art. 12 ust. 1 Ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, to z uwagi na niemożność ustalenia przez Spółkę wartości otrzymanego świadczenia przypadającej na konkretnych pracowników, powyższe nie powoduje powstania określonej wartości przychodu po stronie pracowników i obowiązku obliczenia, poboru i zapłaty podatku przez Spółkę od takiego przychodu.
Źródło: http://orzeczenia.nsa.gov.pl/doc/9369F26DD8

Wydatki poniesione przed rozpoczęciem pozarolniczej działalności gospodarczej – nie będą kosztami tej działalności, jeśli były ponoszone w celu uzyskania kwalifikacji
Czy wydatki poniesione przed rozpoczęciem pozarolniczej działalności gospodarczej w celu uzyskania uprawnień do wykonywania zawodu notariusza, warunkujących wykonywanie działalności gospodarczej w formie kancelarii notarialnej, mogą zostać zaliczone do kosztów uzyskania przychodów z tejże działalności gospodarczej?
Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z dnia 4 sierpnia 2016 r. (II FSK 2246/14) uznał, że wydatki związane ze szkoleniem w ramach odbywanej aplikacji notarialnej, nie zostały ujęte w katalogu wydatków nieuznawanych za koszt uzyskania przychodów, zawartym w art. 23 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Nie stanowi to jednak wystarczającej przesłanki do zaliczenia poniesionych wydatków do kosztów uzyskania przychodów. Dla uzyskania takiego statusu, konieczne jest również zaistnienie związku przyczynowego między poniesionym wydatkiem a celem, jakim jest osiągnięcie przychodu lub zachowanie albo zabezpieczenie źródła przychodów.
W ocenie Sądu prawidłowo organ interpretacyjny uznał, że skoro wydatki zostały poniesione przed rozpoczęciem prowadzenia działalności gospodarczej to brak jest związku przyczynowo - skutkowego pomiędzy ich poniesieniem a uzyskiwaniem przychodów z działalności gospodarczej prowadzonej w późniejszym okresie.
W ocenie Sądu, ponoszenie wydatków wymaganych w związku z aplikacją nie jest działaniem zdeterminowanym na uzyskanie przychodu, ale na zdobycie wymaganych ustawą uprawnień do wykonywania zawodu notariusza. Czym innym jest bowiem wydatkowanie środków osobistych na ukończenie aplikacji notarialnej i uzyskanie tytułu notariusza, a czym innym zaliczanie określonych wydatków do kosztów uzyskania przychodów w ramach prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej. Podatnik ponosząc koszty przyjmuje, że dany wydatek przyczyni się do powstania bądź możliwości powstania (zabezpieczenia, zachowania) przychodu, z tym że dokonując wydatku ponosi określone ryzyko czy w następstwie poniesionego wydatku skutek nastąpi. Nie mają takiego charakteru wydatki nakierowane na uzyskanie kwalifikacji koniecznych, aby działalność gospodarczą podjąć, nie są bowiem podejmowane w warunkach ryzyka gospodarczego, finansowego. Działaniu skarżącego towarzyszyła niepewność w sferze edukacyjnej związana z odbywaniem aplikacji prawniczej (np. zdawaniem egzaminów, zaliczeniem praktyk), a nie niepewność co do skutków podejmowanych działań w sferze gospodarczej, w tym dotyczących kosztów podatkowych. Zauważyć należy, że ustawowe sformułowanie "w celu uzyskania" (zachowania, zabezpieczenia) przychodu jednoznacznie wskazuje, iż decydujące znaczenie ma przeznaczenie wydatku i związek z przychodem z określonego źródła przychodów w dacie jego poniesienia. Skarżący natomiast wyprowadza związek poniesionych wydatków z perspektywy zdarzenia, które nastąpiło po ich poniesieniu, tj. z rozpoczęciem działalności w formie indywidualnej kancelarii notarialnej.
Źródło: http://orzeczenia.nsa.gov.pl/doc/4FA5724C9C

Wydatki na dwuletnie studia podyplomowe podjęte w celu zwiększenia przychodu z prowadzonej działalności gospodarczej zalicza się do kosztów proporcjonalnie do czasu trwania studiów, gdyż nie są to koszty bezpośrednie a są ponoszone rzez okres dłuższy niż rok
Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą. Ze względu na zakres świadczonych przez Wnioskodawcę usług doradczych, które wymagają znajomości różnorodnych zagadnień prawnych oraz zagadnień z zakresu zarządzania biznesowego, a także finansów i rachunkowości Wnioskodawca, dostrzegł potrzebę usystematyzowania i pogłębienia wiedzy z zakresu zarządzania oraz najnowszych metod działania z zakresu finansów i rachunkowości oraz marketingu.
W związku z powyższym, w celu utrzymania jak najwyższej pozycji na rynku konieczne jest stałe podnoszenie kwalifikacji, nie tylko ze względu na charakter świadczonych usług i potencjalnych klientów, ale również ze względu na prowadzenie przynoszącej jak największe zyski działalności gospodarczej i zarządzania kadrą pracowniczą. Z tej przyczyny Wnioskodawca postanowił podjąć odpłatne dwuletnie studia Executive MBA
Studia podjęte przez Wnioskodawczynię obejmują lata nauki 2016/2017 oraz 2017/2018.
Wnioskodawca wskazał również, że prowadzi podatkową księgę przychodów i rozchodów, a w zakresie sposobu ewidencji kosztów stosowana jest metoda memoriałowa.
Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie w interpretacji z dnia 13 lipca 2016 r. (IPPB1/4511-587/16-5/AM) uznał, że na podstawie tak opisanego zdarzenia przyszłego przyjąć zatem należy, że Wnioskodawca podjął studia podyplomowe w celu zwiększenia przychodu z prowadzonej przez nią działalności gospodarczej.
Wobec tego, wydatki poniesione w związku ze studiami podyplomowymi, choć trudno je przypisać konkretnym przychodom, to jako mające związek z prowadzoną działalnością gospodarczą, faktycznie poniesione i właściwie udokumentowane mogą stanowić koszty uzyskania przychodów prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej. Jednocześnie zauważyć należy, iż to na podatniku spoczywa ciężar wykazania istnienia związku przyczynowego pomiędzy ponoszonymi wydatkami, a osiąganymi przychodami oraz okoliczności, iż ich poniesienie ma wpływ na wysokość osiągniętych przychodów bądź na zachowanie lub zabezpieczenie źródła przychodów jakim jest pozarolnicza działalność gospodarcza. Wykazanie istnienia takiego związku jest warunkiem koniecznym dla uznania danego wydatku za koszt uzyskania przychodu.
Ponadto, biorąc pod uwagę, iż zdarzenia gospodarcze dotyczące prowadzonej działalności gospodarczej Wnioskodawczyni ewidencjonuje w podatkowej księdze przychodów i rozchodów, a koszty uzyskania przychodów rozlicza tzw. metodą memoriałową, moment zaliczenia poniesionych wydatków do kosztów uzyskania przychodów tej działalności winien być ustalony zgodnie z regulacją zawartą w art. 22 ust. 5–5d omawianej ustawy podatkowej.
W niniejszej sprawie wydatki ponoszone na studia podyplomowe nie są bezpośrednio związane z przychodami oraz dotyczą okresu przekraczającego rok podatkowy. Koszt ten należy zatem – zgodnie z art. 22 ust. 5c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych – rozłożyć proporcjonalnie do długości okresu, którego dotyczy – tj. proporcjonalnie do czasu trwania kształcenia – i ująć w podatkowej księdze przychodów i rozchodów w odpowiednich latach podatkowych.
Źródło: http://sip.mf.gov.pl/sip/index.phpp=1&i_smpp_s_...

VAT: Interpretacja w sprawie dwóch samochodów osobowych wykorzystywanych w jednoosobowej działalności gospodarczej
Osoba fizyczna prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą. Jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. Chciałaby w swojej działalności posiadać dwa samochody (osobowe), z których jeden byłby używany tylko do celów związanych z działalnością gospodarczą, natomiast drugi zarówno do działalności jak i dodatkowo do celów prywatnych. Oba auta maja być nabyte w leasingu.
W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie. Czy auto prywatno-służbowe może być rozliczane w 50% podatku od towarów i usług, a drugie auto, które jest tylko służbowe, może być rozliczane w 100% podatku do towarów i usług?
Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy w interpretacji z dnia 20 lipca 2016 r. (ITPP2/4512-237/16/AJ) uznał, że w przypadku samochodu osobowego, który będzie wykorzystywany zarówno do celów prywatnych jak i związanych z działalnością gospodarczą będzie przysługiwało – zgodnie z art. 86a ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług – prawo do odliczenia 50% kwoty podatku naliczonego z tytułu rat leasingowych i wydatków związanych z eksploatacją tego pojazdu.
W przypadku drugiego z samochodów organ uznał, że cyt.: „nie można obiektywnie uznać, że samochód ten będzie wykorzystywany wyłącznie do celów działalności gospodarczej. W przypadku bowiem, gdy np. samochód, który ma być wykorzystywany zarówno w działalności gospodarczej, jak i do celów prywatnych, nie będzie sprawny, nie można – w ocenie tut. organu – obiektywnie stwierdzić, że prowadząc jednoosobową działalność gospodarczą nie będzie Pan wykorzystywał ten pojazd również do celów prywatnych. Okoliczności tej nie zmieni również fakt, że złoży Pan naczelnikowi urzędu skarbowego informację o tym pojeździe VAT-26 i będzie prowadził dla tego samochodu ewidencję jego przebiegu.”
W związku z tym organ stwierdził, że przysługiwać będzie prawo do odliczenia tylko 50% podatku naliczonego przy ww. zakupach.
Źródło: http://sip.mf.gov.pl/sip/index.php?p=1&i_smpp_s...

Newsletter ogólny 01-05.08.2016 r.

Szczegóły: Utworzono: poniedziałek, 08, sierpień 2016 19:28

Komunikat ze strony Ministerstwa Finansów- Faktury zakupu nie będą przekazywane w formacie JPK. Publikacja: 2016.07.28 16:12
Podmioty, które prowadzą księgi podatkowe przy użyciu programów komputerowych, nie mają obowiązku przesyłania faktur VAT dokumentujących zakup w formacie JPK. Taki obowiązek (przekazywania plików zgodnych z formatem JPK_FA) dotyczy wyłącznie faktur sprzedaży.
Dodatkowo informujemy, że 1 stycznia 2017 r. wejdzie w życie nowelizacja ustawy o podatku od towarów i usług, która rozszerzy zakres danych zawartych w ewidencji prowadzonej dla celów podatku VAT o NIP nabywcy. Tym samym zmianie ulegnie struktura JPK_VAT - zostanie ona rozbudowana o pole NIP nabywcy.
Źródło: http://www.mf.gov.pl/ministerstwo-finansow/wiad...

Podatek od niektórych instytucji finansowych – pojęcie „instytucji pożyczkowej”, Publikacja: 2016.08.08 11:24
Ministerstwo Finansów informuje, że zgodnie ustawą z dnia 15 stycznia 2016 r. o podatku od niektórych instytucji finansowych (Dz. U. z 2016 r. poz. 68) podatnikami tego podatku są nie tylko podmioty z sektora bankowego, ubezpieczeniowego oraz spółdzielcze kasy oszczędnościowo-pożyczkowe, ale także instytucje pożyczkowe w rozumieniu ustawy z dnia 12 maja 2011 r. o kredycie konsumenckim (Dz. U. z 2014 r. poz. 1497, z późn. zm.).

W myśl przepisów ustawy o kredycie konsumenckim za instytucje pożyczkowe mogą zostać uznani przedsiębiorcy udzielający konsumentom różnych rodzajów finansowania, także w formie innej niż umowa pożyczki lub kredytu. Instytucjami pożyczkowymi mogą być, pod pewnymi warunkami, przykładowo:
• przedsiębiorca odraczający konsumentowi termin świadczenia pieniężnego, jeżeli konsument jest zobowiązany do poniesienia jakichkolwiek kosztów związanych z odroczeniem spełnienia świadczenia (art. 3 ust. 2 pkt 3 ustawy o kredycie konsumenckim),
• przedsiębiorca oddający konsumentowi rzecz do odpłatnego używania, jeżeli konsument jest zobowiązany do nabycia tej rzeczy (art. 4 ust. 1 pkt 2 oraz art. 4 ust. 4 ustawy o kredycie konsumenckim).
Ministerstwo Finansów zachęca przedsiębiorców, którzy zawierają z konsumentami podobne umowy, do przeanalizowania, czy z tego tytułu nie spełniają kryteriów kwalifikujących ich jako instytucje pożyczkowe.
Podmioty będące instytucjami pożyczkowymi w rozumieniu ustawy o kredycie konsumenckim są podatnikami podatku od niektórych instytucji finansowych. W konsekwencji mogą na nich ciążyć obowiązki wynikające z ustawy o podatku od niektórych instytucji finansowych.
Źródło: http://www.mf.gov.pl/ministerstwo-finansow/wiad...

Bank wypłacił podatnikowi przychód z odsetek, pomniejszając go o pobrany podatek. Kiedy płatnik, a kiedy podatnik ma prawo wystąpić o stwierdzenie nadpłaty?
Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z dnia 2 sierpnia 2016 r. (II FSK 2119/14) uznał, że w przypadku poboru podatku przez płatnika, aby można było mówić o podatku nienależnym lub zawyżonym, to podatek ten musi być nienależny lub zawyżony (i wpłacony) w chwili jego poboru. W niniejszej sytuacji, w chwili poboru podatku przez płatnika wystąpił przychód z odsetek. Bank wypłacił ten przychód podatnikowi, pomniejszając go o pobrany podatek. Zatem w chwili poboru podatku przez płatnika podatek od przychodu był należny i pobrany w prawidłowej wysokości. W związku z czym, nie można mówić, że podatek w chwili jego poboru był nienależny czy też został pobrany w wysokości większej od należnej. Z punktu widzenia obowiązków płatnika liczy się stan sprawy na dzień poboru podatku a nie to co miało miejsce po tym dniu. W art. 72 § 1 pkt 2 O.p. została zdefiniowana bowiem nadpłata po stronie płatnika jako kwota podatku pobrana nienależnie lub kwota pobrana w wysokości wyższej od należnej. Zatem przepis ten powiązany jest z chwilą, kiedy jest pobierany podatek. Ustawodawca dał zatem prawo płatnikowi do wystąpienia z wnioskiem o nadpłatę, w sytuacji kiedy to płatnik swoimi działaniami zawinił w poborze podatku, który w ogóle się nie należał albo pobrał go i wpłacił w kwocie zawyżonej.
Zatem nie ma decydującego znaczenia w sprawie to, kto doznał uszczerbku w majątku płatnik czy podatnik. Skoro w niniejszym stanie faktycznym mieliśmy do czynienia z działaniami podatnika (zerwanie lokaty) po pobraniu podatku, to nie można twierdzić, że doszło do pobrania podatku przez płatnika nienależnie lub w wysokości większej od należnej. W takiej sytuacji to podatnik jest podmiotem uprawnionym do wystąpienia z wnioskiem o nadpłatę a nie płatnik. Nie mogą zmienić tego, postanowienia żadnej umowy cywilnoprawnej zawieranej pomiędzy Skarżącą a jej klientem. Umowy cywilnoprawne nie decydują o tym kto posiada legitymację do występowania z wnioskiem o stwierdzenie nadpłaty a mianowicie płatnik czy podatnik.
Ponadto, w orzecznictwie sądów administracyjnych oraz w nauce prawa trwa dyskusja nad kryterium podziału, które pozwoliłoby na ustalenie, kiedy płatnik, a kiedy podatnik powinien złożyć wniosek o stwierdzenie nadpłaty podatku w ww. sytuacji. Wskazuje się, że linią podziału między grupami przypadków, dającymi uprawnienie do wystąpienia z wnioskiem o stwierdzenie nadpłaty jest fakt, która ze stron (tekst jedn.: podatnik lub płatnik) poniosła uszczerbek w swoim majątku z powodu uzyskania przez organ podatkowy świadczenia podatkowego w wyższej wysokości, aniżeli ta, która wynika z przepisów prawa podatkowego (zob. np. B. Gruszczyński, w: S. Babiarz, B. Dauter, B. Gruszczyński, A. Kabat, M. Niezgódka-Medek, Ordynacja podatkowa. Komentarz, Warszawa 2010, s. 432-433). W pierwszym przypadku (art. 75 § 2 pkt 2 lit. a) O.p.) płatnik pobrał podatek od podatnika, lecz wykazał i wpłacił więcej, więc różnica stanowi uszczuplenie majątku płatnika; w drugim i trzecim przypadku (art. 75 § 2 pkt 2 lit. b) i c o.p.) płatnik nie pobrał nic od podatnika, a całą kwotę zapłacił sam, więc cała kwota stanowi uszczuplenie majątku płatnika.
Źródło: http://orzeczenia.nsa.gov.pl/doc/F67C1C112D

Korzystna interpretacja: objęcie ubezpieczeniem NNW szerokiego kręgu osób delegowanych nie powoduje konieczności poboru podatku od wynagrodzeń
Pracownicy Spółki świadczący pracę przy zleceniach realizowanych za granicą wykonują pracę w formie przeniesienia służbowego, tj. czasowej zmiany miejsca wykonywania pracy dokonanej za zgodą pracownika (inaczej zwanego oddelegowaniem).
Ta forma oddelegowania nie stanowi podróży służbowej w rozumieniu przepisów prawa pracy, wskutek czego Spółka nie wypłaca pracownikom oddelegowanym za granicę diet ani innych należności przysługujących z tytułu podróży służbowej. Oddelegowanie pracowników następuje w celu realizowania obowiązków pracowniczych na rzecz Spółki związanych z wykonywaniem przez Spółkę zakontraktowanych usług za granicą.
Spółka posiada zawartą z przedsiębiorstwem ubezpieczeniowym, w formie polisy otwartej, umowę grupowego ubezpieczenia następstw nieszczęśliwych wypadków pracowników delegowanych wykonujących pracę za granicą – Ubezpieczenie NNW. Umowa zawierana jest na czas określony (najczęściej na jeden rok), zapewniając ochronę ubezpieczeniową otwartemu, bezimiennemu oraz nieidentyfikowanemu na dzień zawarcia umowy kręgowi osób fizycznych, który składa się z pracowników Spółki, którzy w okresie obowiązywania tej umowy, jako pracownicy fizyczni oddelegowani do pracy za granicą, zostaną zgłoszeni przez Spółkę do Ubezpieczenia NNW. Przedmiotem ochrony ubezpieczeniowej Ubezpieczenia NNW są następstwa nieszczęśliwych wypadków doznanych przez pracownika na terytorium Rzeczpospolitej Polskiej oraz za granicą w zakresie ograniczonym do wypadków podczas pracy oraz w drodze do i z pracy. Pracownicy są obejmowani Ubezpieczeniem jedynie na okres wyjazdu. Całość kosztów związanych z Ubezpieczeniem NNW pracownika ponosi Spółka.
Dyrektor Izby Skarbowej w Kotwicach w interpretacji z dnia 15 lipca 2016 r. (IBPB-2-2/4511-471/16/JG) uznał, że umowa ubezpieczenia zawierana jest na czas określony zapewniając ochronę ubezpieczeniową otwartemu, bezimiennemu oraz niezidentyfikowanemu na dzień zawarcia umowy kręgowi osób fizycznych, który składa się z pracowników Spółki, którzy w okresie obowiązywania umowy zostaną zgłoszeni do ubezpieczenia. Oznacza to, że opłacona składka ubezpieczeniowa nie stanowi przychodu do opodatkowania po stronie pracowników oddelegowanych do pracy za granicą ponieważ, nie będzie możliwe zidentyfikowanie kręgu osób objętych ubezpieczeniem.
Należy więc uznać, że objęcie pracowników umową Ubezpieczenia NNW obejmującą następstwa nieszczęśliwych wypadków w czasie oddelegowania do pracy za granicę nie generuje po stronie pracowników powstania przychodu, o którym mowa art. 12 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, skutkiem czego na Wnioskodawcy nie ciążą obowiązki płatnika z tego tytułu.
Wobec powyższego, stanowisko Wnioskodawcy, że po stronie pracowników nie powstanie przychód a na Wnioskodawcy nie będą ciążyły obowiązki płatnika należało uznać za prawidłowe.
Źródło: http://sip.mf.gov.pl/sip/index.php?p=1&i_smpp_s...

NSA: odsetki od kredytu zaciągniętego na wypłatę akcjonariuszom wynagrodzenia za umorzone akcje nie stanowią kosztu podatkowego dla Spółki
Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z dnia 4 sierpnia 2016 r. (II FSK 1921/14) orzekł, że organ prawidłowo zakwalifikował jako wydatki niestanowiące kosztów uzyskania przychodów odsetek od kredytu zaciągniętego na wypłatę akcjonariuszom wynagrodzenia za umorzone akcje. W niniejszej sprawie niesporne jest to, że wydatki mają bezpośredni związek z nabyciem przez spółkę akcji w celu ich umorzenia i wypłatą akcjonariuszowi z tego tytułu wynagrodzenia.
Podkreślenia wymaga, że w wyniku umorzenia udziałów spółka nie uzyskuje żadnego przysporzenia majątkowego, ponieważ nabyte przez nią akcje zostaną następnie umorzone, a więc przestaną istnieć (por. A. Opalski, Kapitał zakładowy. Zysk. Umorzenie, Warszawa 2002, s. 296). Trudno również doszukać się związku wskazanych wydatków z zachowaniem i zabezpieczeniem źródła przychodów. Nie można uznać, iż wystarczającą przyczyną zaliczenia ich do kosztów uzyskania przychodów jest ogólnikowe wskazanie przez spółkę na potrzebę zabezpieczenia źródła przychodów oraz konieczność zaciągnięcia kredytu z uwagi na zapewnienie płynności finansowej.
Należy również zauważyć, że wynagrodzenie za nabycie akcji nie jest należnością spółki, lecz należnością akcjonariusza, czyli podmiotu dysponującego odrębną od spółki podmiotowością prawną. Wypłata wynagrodzenia powoduje przeniesienie środków pieniężnych z majątku spółki do majątku jej akcjonariusza. Wynagrodzenie jest zatem kategorią odrębną od przychodu spółki, ponieważ jest należne innemu podmiotowi. Trzeba zgodzić się ze skarżącą, że podstawowym celem spółki jest osiąganie przez nią przychodów, lecz w rozpatrywanej sprawie strona takiego przychodu nie uzyskuje. Zaciągnięcie kredytu powoduje zwiększenie pasywów spółki, a wypłata wynagrodzenia zmniejsza jej aktywa.
Spółka podnosi także, że niezaciągnięcie kredytu, w razie braku środków z zysku, spowoduje, że spółka będzie zmuszona wycofać środki finansowe z bieżącej działalności po to, by zapewnić je na wypłatę wynagrodzenia za nabycie akcji, co finalnie będzie prowadziło do ograniczenia rozmiaru działalności, a nawet strat, a w efekcie spowoduje ograniczenie przychodów. Zdaniem Sądu, podejmując uchwałę o umorzeniu akcji jedyny wspólnik powinien wnikliwie rozważyć jak ta decyzja wpłynie na funkcjonowaniem spółki. W tym zakresie mieści się ocena czy decyzja taka nie prowadziłoby do strat, jak również utraty płynności finansowej spółki. Skarb Państwa nie może ponosić konsekwencji decyzji podejmowanych przez spółkę. Ryzyko takich decyzji ponosi podmiot gospodarczy.
Źródło: http://orzeczenia.nsa.gov.pl/doc/D74E187185

Przedsiębiorca posiada zakład w Polsce i we Włoszech oraz w obu krajach będzie zarejestrowany do podatku VAT. Wskazanie miejsce świadczenia usług czyli wskazanie kraju w którym usługa zostanie opodatkowana podatkiem VAT jest uzależnione od miejsca, z którego świadczona jest usługa i od statusu nabywcy
Wnioskodawca świadczy usługi jako radca prawny. Wnioskodawca zamierza rozpocząć wykonywanie tych usług na terytorium Włoch, gdzie będzie znajdować się siedziba działalności gospodarczej i stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej. Miejsce prowadzenia działalności będzie znajdować się również w Polsce.
Usługobiorcami usług świadczonych w Polsce będą zarówno podatnicy w rozumieniu art. 28a ustawy jak również podmioty nie będące podatnikami. Usługobiorcy mogą mieć siedzibę, stałe miejsce wykonywania działalności gospodarczej, miejsce zamieszkania lub pobytu w krajach Unii Europejskiej.
Natomiast we Włoszech Wnioskodawca będzie świadczył usługi na rzecz podatników i niepodatników z krajów Unii Europejskiej jak i z krajów trzecich, którzy mogą mieć siedzibę, miejsce stałego wykonywania działalności gospodarczej, miejsce zamieszkania lub miejsce pobytu w krajach Unii Europejskiej oraz w krajach trzecich.
Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach w interpretacji z dnia 29 lipca 2016 r. (IBPP4/4512-55/16/LG) rozstrzygnął w którym kraju te usługi podlegają podatkowi VAT.
Gdy usługi są świadczone z miejsca prowadzenia działalności zlokalizowanego na terytorium Polski, w sytuacji wykonywania usług dla podatników, to miejscem wykonywania i opodatkowania usług będzie kraj, w którym usługobiorca posiada siedzibę działalności gospodarczej lub stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej. A w przypadku gdy usługobiorca nie posiada siedziby lub stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej będzie to kraj, w którym podmiot posiada stałe miejsce zamieszkania lub zwykłe miejsce pobytu.
Gdy usługi są świadczone z terytorium Włoch miejscem opodatkowania usług świadczonych dla podatników, będzie kraj, w którym usługobiorca posiada siedzibę działalności gospodarczej lub stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej. A w przypadku gdy usługobiorca nie posiada siedziby lub stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej będzie to kraj, w którym podmiot posiada stałe miejsce zamieszkania lub zwykłe miejsce pobytu.
Mając powyższe na uwadze należy stwierdzić, że określenie miejsca świadczenia usług winno nastąpić na zasadzie przewidzianej w art. 28b ustawy.
Zatem miejsce świadczenia usług dla podatników nie jest związane z miejscem fizycznego przebywania usługobiorcy, a jest uzależnione od miejsca, z którego świadczona jest usługa i od statusu nabywcy.
Tym samym nie można podzielić poglądu Wnioskodawcy zgodnie, z którym „udzielenie porady prawnej, udzielonej klientowi przebywającemu na terenie Polski - niebędącemu konsumentem, podlegają opodatkowaniu podatkiem VAT w Polsce”.
Źródło: http://sip.mf.gov.pl/sip/index.php?p=1&i_smpp_s...

Newsletter ogólny 25-29.07.2016 r.

Szczegóły: Utworzono: wtorek, 02, sierpień 2016 11:29

Brexit- uwaga. Wyjście Wielkiej Brytanii z Unii Europejskiej pociągnie znaczące skutki w sferze opodatkowania – wszelkie unijne zwolnienia czy obniżenia przestaną obowiązywać
Dotyczy to głównie podatku u źródła (ang. withholding tax) - czyli podatku którego płatnikiem jest np. polska spółka nabywająca licencje czy wypłacająca dywidendy czy płacąca odsetki do podmiotu w Wielkiej Brytanii.
Również całkowicie mogą się zmienić zasady podatku VAT w relacjach z Wielką Brytanią – sposób jego naliczania, moment odliczenia czy wysokość stawki – minimalna stawka w Unii Europejskie wynosi 15%. Wielka Brytania po wyjściu z Unii może wprowadzić niższą stawkę.
Zaleca się aby szczególnie bacznie już też zrewidować zawarte umowy długookresowe z podmiotami z Wielkiej Brytanii.
Opracowanie: Spółka Doradztwa Podatkowego TCA Advisers Sp. z o.o.

Nie ma PCC od przeznaczenia zysku na fundusz zapasowy
Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach w interpretacji z dnia 28 lipca 2016 r. (IBPB-2-1/4514-283/16/PM) uznał, że czynność polegająca na przeznaczeniu, zgodnie z uchwałą wspólników Spółki, części wypracowanego przez tą Spółkę zysku na fundusz zapasowy nie rodzi obowiązku podatkowego na gruncie ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych przez co nie podlega opodatkowaniu tym podatkiem.
Źródło: http://sip.mf.gov.pl/sip/index.php?p=1&i_smpp_s...

Przesunięcie terminu wejścia w życie ustawy o administracji podatkowej na dzień 1 stycznia 2017
Ustawą z dnia 10 czerwca 2016 r. o zmianie ustawy o administracji podatkowej (Dz. U. z 2016 r., poz. 905) wprowadzono zmianę w art. 77 ustawy dnia 10 lipca 2015 r. o administracji podatkowej (Dz. U. poz. 1269, 1513 i 2184 oraz z 2016 r., poz. 394) wskazując, że ustawa ta wchodzi w życie z dniem 1 stycznia 2017 r.
Ustawa weszła w życie z dniem 25 czerwca 2016 roku.
Źródło: http://www.finanse.mf.gov.pl/pp/komunikaty-praw...

Projekt ustawy o zmianie ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych – zostanie wprowadzony okresu 5 lat na wydanie decyzji o zwrocie nienależnych świadczeń
W projekcie wskazano okres, w jakim ZUS i KRUS będą mogły żądać zwrotu nienależnie pobranego świadczenia, np. zasiłku chorobowego, macierzyńskiego czy opiekuńczego.Na podstawie obowiązujących przepisów należności z tytułu nienależnie pobranych świadczeń przedawniają się po 10 latach, licząc od dnia uprawomocnienia się decyzji ustalającej te należności. Oznacza to, że ZUS i KRUS nie są ograniczone jakimkolwiek terminem do wydania decyzji zobowiązującej do zwrotu nienależnie pobranych świadczeń. Dlatego dodano przepis, że w przypadku osoby, która pobrała nienależne świadczenie, decyzja zobowiązująca do jego zwrotu nie może być wydana później niż w ciągu 5 lat od ostatniego dnia okresu, za który je pobrano. Oznacza to, że ograniczono okres na wydanie decyzji o zwrocie nienależnie pobranego świadczenia do 5 lat od ostatniego dnia nienależnie pobranego świadczenia.
Rozwiązanie to będzie korzystne dla świadczeniobiorców, bo roszczenia ZUS i KRUS, dotyczące nienależnie pobranych świadczeń, zostaną ograniczone w czasie. Regulacja taka powinna poprawić zaufanie obywateli do państwa.Nowa regulacja ma obowiązywać po 14 dniach o daty ogłoszenia w Dzienniku Ustaw.
Źródło: https://www.premier.gov.pl/wydarzenia/decyzje-r...

Zakup dokonany przez firmę na aukcji internetowej podlega PCC i liczy się od wartości paczki
W złożonym wniosku o interpretację, Wnioskodawca – spółka cywilna – prowadzi działalność gospodarczą w zakresie sprzedaży klocków do składania. Wnioskodawca nabywa towary – używane klocki do składania na polskich portalach aukcyjnych od osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej.
Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach w interpretacji z dnia 20 lipca 2016 r. (IBPB-2-1/4514-257/16/PM) uznał, że jeżeli rzecz nabywana jest za pośrednictwem portali internetowych dla oceny miejsca dokonania czynności ma zastosowanie przepis art. 70 § 2 ustawy z 23 kwietnia 1964 r. – Kodeks cywilny (Dz.U. z 2016 r., poz. 380, ze zm.), zgodnie z którym jeżeli oferta jest składana w postaci elektronicznej, umowę uważa się za zawartą w miejscu zamieszkania albo w siedzibie składającego ofertę w chwili zawarcia umowy.W myśl powyższego przepisu, kryterium decydującym o miejscu zawarcia umowy sprzedaży w postaci elektronicznej jest miejsce zamieszkania albo siedziba składającego ofertę zakupu w chwili zawarcia umowy. W związku z tym, że kupującym (składającym oferty kupna) na krajowych aukcjach internetowych była spółka cywilna mająca siedzibę na terytorium RP, umowy uważa się za zawarte w Polsce.
Art. 9 pkt 6 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych wskazuje, iż zwalnia się od podatku sprzedaż rzeczy ruchomych, jeżeli podstawa opodatkowania nie przekracza 1.000 zł. Natomiast, jak wyraźnie wskazano w uzupełnieniu wniosku, zawarcie transakcji to jedna umowa sprzedaży. Skoro zatem umowa sprzedaży dotyczy określonej transakcji np. paczki klocków, a nie jej pojedynczych elementów składowych, to podstawę opodatkowania stanowi wartość nabytej paczki a nie pojedynczych klocków, których wartość jednostkowa (każdego z nich) jest niższa niż 1.000 zł.
Zatem jedynie w sytuacji gdy wartość transakcji nie przekroczyła kwoty 1.000 zł (i wartość ta jest wartością rynkową), zastosowanie znajdzie przepis art. 9 pkt 6 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych, zgodnie z którym zwalnia się od tego podatku sprzedaż rzeczy ruchomych, jeżeli podstawa opodatkowania nie przekracza 1.000 zł. W takim przypadku Wnioskodawca nie był zobowiązany do zapłaty podatku od czynności cywilnoprawnych. Jeżeli z kolei podstawa opodatkowania przekroczyła 1.000 zł na Wnioskodawcy ciążył obowiązek podatkowy w podatku od czynności cywilnoprawnych z tytułu umowy sprzedaży wg stawki 2%, jako nabycie rzeczy ruchomych. Wnioskodawca zobowiązany był również do złożenia deklaracji do właściwego urzędu skarbowego według ustalonego wzoru – PCC-3, oraz obliczenia i wpłacenia podatku w terminie 14 dni od dnia powstania obowiązku podatkowego (który zgodnie z art. 3 ust. 1 pkt 1 powstaje z chwilą dokonania czynności czyli zawarcia transakcji).
Końcowo wskazać należy, iż opisane we wniosku transakcje nie korzystały z wyłączenia z opodatkowania na podstawie art. 2 pkt 4 cyt. ustawy, gdyż jak wynika z treści wniosku towary były nabywane od osób fizycznych nieprowadzących działalności i nie były opodatkowane podatkiem od towarów i usług.
Źródło: http://sip.mf.gov.pl/sip/index.php?p=1&i_smpp_s...

Osoba fizyczna wykupiła z leasingu operacyjnego samochód osobowy na cele prywatne. Sprzedaż tego samochodu przez tą osobę po upływie 6. miesięcy nie podlega podatkowi PIT
Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu w interpretacji z dnia 4 lipca 2016 r. (ILPB1/4511-1-549/16-2/AMN) uznał, że informacji przedstawionych we wniosku wynika, że w grudniu 2012 roku Wnioskodawca, jako osoba fizyczna, wykupił z leasingu operacyjnego samochód osobowy na cele prywatne. Samochód ten nie był ujęty w składnikach majątkowych firmy, którą prowadzi Wnioskodawca. W dniu 05.04.2014 r. Wnioskodawca sprzedał ww. samochód opodatkowując go 23% stawką VAT.
Mając powyższe na względzie, stwierdzić należy, że skoro zbycie przedmiotowego samochodu osobowego wykupionego z leasingu operacyjnego na cele prywatne, miało miejsce po upływie pół roku, licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło jego nabycie i samochód ten nie był ujęty w składnikach majątkowych firmy, którą prowadzi Wnioskodawca, to kwota uzyskana ze sprzedaży tego samochodu nie podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym.
Źródło: http://sip.mf.gov.pl/sip/index.php?p=1&i_smpp_s...

Garaż wykorzystywany do działalności gospodarczej może być amortyzowany. Podatnik ma obowiązek wykazać związek przyczynowo – skutkowego pomiędzy wydatkami a prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą
Wnioskodawca jest osobą fizyczną, prowadzi działalność gospodarczą w zakresie projektowania i realizacji zabudów stałych oraz aranżacji wnętrz. Działalność ta zarejestrowana jest w województwie X, natomiast prowadzona jest w miejscowości w województwie Y, gdzie Wnioskodawca zakupił mieszkanie, z przeznaczeniem jego części do prowadzenia działalności gospodarczej oraz osobno nabył miejsce parkingowe w hali garażowej. Miejsce to stanowi odrębny od lokalu mieszkalnego przedmiot nabycia, zakupione zostało w drodze odrębnej umowy. Wykorzystywane jest wyłącznie w prowadzonej działalności gospodarczej oraz przechowywany jest tam samochód, będący środkiem trwałym działalności. Miejsce parkingowe nie zostało jeszcze wprowadzone do ewidencji środków trwałych. Nie dokonano jeszcze żadnych wpisów w ewidencji KPiR związanych z zakupem miejsca parkingowego.
Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy w interpretacji z dnia 31 maja 2016 r. (ITPB1/4511-243/16-3/JŁ) uznał, że jeżeli miejsce parkingowe spełnia definicję środka trwałego (art. 22a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych), podatnik ma prawo wprowadzić je do ewidencji środków trwałych i dokonywać odpisów amortyzacyjnych, zgodnie z art. 22 ust. 8, oraz odpisy te zaliczać do kosztów uzyskania przychodów.
W świetle powyższego, stwierdzić należy, że wydatki na zakup miejsca parkingowego będą stanowić koszty uzyskania przychodu poprzez odpisy amortyzacyjne dokonywane od jego wartości początkowej. Odpisów amortyzacyjnych można dokonać od chwili przekazania środka trwałego do użytkowania.
Wskazać przy tym należy, iż to na Wnioskodawcy, jako odnoszącym korzyść z faktu zaliczenia wskazanych we wniosku wydatków do kosztów uzyskania przychodu, ciąży obowiązek wykazania związku, jaki wydatki te mają z prowadzoną przez niego pozarolniczą działalnością gospodarczą oraz obowiązek ich właściwego udokumentowania. Istnienie ww. związku przyczynowo – skutkowego pomiędzy ww. wydatkami a prowadzoną przez Wnioskodawcę działalnością gospodarczą może być zweryfikowane w toku ewentualnego postępowania podatkowego, prowadzonego przez upoważnione do tego organy.
Źródło: http://sip.mf.gov.pl/sip/index.php?p=1&i_smpp_s...

Wydatki na przymusowy wykupu akcji spółki służą jedynie akcjonariatowi (większościowemu) tej spółki, stanowią skutek wyłącznej decyzji wspólników spółki i dlatego nie można ich zaliczyć w koszty
Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy w interpretacji z dnia 20 lipca 2016 r. (ITPB3/4510-291/16/MJ) uznał, że wydatki związane z instytucją przymusowego wykupu akcji nie wykazują związku z konkretnym a także potencjalnie możliwym do uzyskania przez Spółkę przychodem. Nie sposób doszukać się związku z zabezpieczeniem albo zachowaniem źródła przychodów. Wydatki tego rodzaju nie stanowią bowiem kosztów ogólnych funkcjonowania osoby prawnej, służących zachowaniu lub zabezpieczeniu źródła przychodów i nie wykazują tym samym związku z konkretnym przychodem. Podejmowane w ramach instytucji przymusowego wykupu akcji działania zarządu spółki służą jedynie akcjonariatowi (większościowemu) tej spółki i stanowią skutek wyłącznej decyzji wspólników spółki. Dlatego też sam fakt, iż stanowią one działania regulowane prawem handlowym (wykonawcą jest zarząd spółki), nie może przesądzać o kwalifikacji ich do kosztów podatkowych. Prawo podatkowe wprowadza bowiem swoje, niezależne od innych dziedzin prawa, kryteria uznania wydatków podatnika za koszty podlegające rozliczeniu podatkowemu. W konsekwencji, stanowisko Spółki zgodnie z którym koszty ponoszone w związku z przymusowym wykupem akcji stanowią, w przedstawionym zdarzeniu przyszłym, koszty uzyskania przychodu, należy uznać za nieprawidłowe.
Źródło: http://sip.mf.gov.pl/sip/index.php?p=1&i_smpp_s...

Obniżenie podatku dochodowego od osób prawnych dla małych firm z 19% do 15%. Projekt zmiany ustaw wpłynął do Sejmu w dniu 24 czerwca 2016 r., w dniu 6 lipca br. odbyło się I czytanie projektu
W odpowiedzi na interpelację nr 4443 Pana Posła Zbigniewa Ajchlera, w sprawie pytania o przyczyny objęcia (druk sejmowy nr 669), obniżoną stawką podatku wyłącznie podatników podatku dochodowego od osób prawnych z pominięciem, prowadzących jednoosobową działalność gospodarczą, podatników podatku dochodowego od osób fizycznych, Minister Finansów przedstawił następujące wyjaśnienie.
Istota opodatkowania podatkiem dochodowym od osób prawnych zakłada także - niewystępującą na gruncie podatku dochodowego od osób fizycznych - dwupoziomowość opodatkowania (opodatkowanie dochodu podatnika oraz dystrybucji tego dochodu do inwestora), w zasadniczy sposób różnicującą możliwość porównywania tych dwóch grup podatników.
Powyższe okoliczności, w ocenie Ministra Finansów, uzasadniają podjęcie inicjatywy wskazanej w expose Pani Premier, dotyczącej modyfikacji zasad opodatkowania dla grupy małych podatników podatku dochodowego od osób prawnych, jako pozostającej w innej sytuacji prawnopodatkowej niż podatnicy podatku dochodowego od osób fizycznych prowadzący działalność gospodarczą.
Źródło: http://orka2.sejm.gov.pl/INT8.nsf/klucz/658C47E...

Newsletter ogólny 18-22.07.2016 r.

Szczegóły: Utworzono: wtorek, 26, lipiec 2016 12:37

Testy środowiska pre-produkcyjnego do przesyłania plików JPK i nowa wersja specyfikacji interfejsu usług
Ministerstwo Finansów informuje, że w dniu 20 lipca 2016 roku na stronach Biuletynu Informacji Publicznej Ministerstwa Finansów w zakładce dotyczącej Jednolitego Pliku Kontrolnego zostały opublikowane:
• nowa wersja dokumentu „Specyfikacja interfejsów usług Jednolitego Pliku Kontrolnego wersja 1.7" opracowanego przez Departament Informatyzacji Ministerstwa Finansów,
• przykład JPK-VAT-TEST-0000.ZIP wskazany w specyfikacji.
Jednocześnie informujemy, że uruchomione zostało środowisko pre-produkcyjne e-dokumenty.mf.gov.pl, które będzie służyło do testowania przesyłania plików JPK do dnia 29.07.2016 roku.
Źródło: Departament Informatyzacji Autor: Departament Kontroli Skarbowej Publikacja: 2016.07.20 15:22 http://www.mf.gov.pl/kontrola-skarbowa/wiadomos...

Płatności za pośrednictwem rachunku płatniczego przedsiębiorcy są obowiązkowe już przy transakcji powyżej 15 tys. złotych – to oznacza, że kompensata kwot powyżej tego progu zostanie wyeliminowana
Ustawa z dnia 13 kwietnia 2016 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz ustawy o swobodzie działalności gospodarczej wprowadza zmiany w art. 22 ustawy z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej (Dz. U. z 2015 r. poz. 584, z późn. zm.) polegające na wprowadzeniu regulacji wskazującej, iż dokonywanie lub przyjmowanie płatności związanych z wykonywaną działalnością gospodarczą następuje za pośrednictwem rachunku płatniczego przedsiębiorcy w każdym przypadku, gdy jednorazowa wartość transakcji, bez względu na liczbę wynikających z niej płatności, przekracza 15 000 zł.
Dotychczas limit ten wynosi zgodnie z art. 22 ust. 1 pkt 2 ustawy o swobodzie działalności gospodarczej 15 000 euro.
Regulowane zobowiązań w inny sposób wiąże się z sankcją polegającą na tym, że koszty z tego wynikające nie stanowią kosztów uzyskanie przychodu.
Źródło: http://www.prezydent.pl/aktualnosci/wydarzenia/...

Przepisy o ograniczenie płatności gotówkowych do kwoty 15 tys. zł wchodzą w życie od 1 stycznia 2017 – na przełomie roku stosuj korzystne przepisy przejściowe
Ustawa z dnia 13 kwietnia 2016 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz ustawy o swobodzie działalności gospodarczej wprowadza regulacji wskazującej, iż dokonywanie lub przyjmowanie płatności związanych z wykonywaną działalnością gospodarczą następuje za pośrednictwem rachunku płatniczego przedsiębiorcy w każdym przypadku, gdy jednorazowa wartość transakcji, bez względu na liczbę wynikających z niej płatności, przekracza 15 000 zł.
Przedmiotowa ustawa wchodzi w życie z dniem 1 stycznia 2017 r. Zgodnie z przepisem przejściowym zmieniane regulacje ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych mają zastosowanie do płatności dokonywanych w roku podatkowym rozpoczynającym się po dniu 31 grudnia 2016 r. Jednocześnie rozwiązanie to nie będzie miało zastosowania do płatności wynikających z transakcji zawartych przed dniem 1 stycznia 2017 r., jeżeli wartość transakcji nie przekracza dotychczasowego (15 tys. euro) limitu. Dodatkowo nowych zasad związanych z korektą nie będzie stosowało się do płatności dotyczących kosztów zaliczonych do kosztów uzyskania przychodów przed dniem wejście w życie niniejszej ustawy.
W odniesieniu do ustawy o swobodzie działalności gospodarczej przyjęta ustawa wskazuje, iż postanowienia art. 22 tej ustawy w brzmieniu dotychczasowym będzie się stosować do transakcji zawartych przed dniem wejścia w życie obecnie uchwalonej ustawy.
Źródło: http://www.prezydent.pl/aktualnosci/wydarzenia/...

Rada UE wyjaśnia opodatkowanie bonów podatkiem VAT
DYREKTYWA RADY (UE) 2016/1065 z dnia 27 czerwca 2016 r. zmieniająca dyrektywę 2006/112/WE w odniesieniu do bonów na towary lub usługi wprowadza rozróżnienie bonów i od tego wywodzi ich opodatkowanie podatkiem VAT. Bon jednego przeznaczenia generalnie będzie opodatkowany już przy transferze bonu, a w przypadku bonu różnego przeznaczenia opodatkowanie wystąpi dopiero w czasie faktycznie dokonanej dostawy czy wykonanej usługi. Cyt.:
(8) W przypadku gdy sposób opodatkowania podatkiem VAT związany z odnośną dostawą towarów lub świadczeniem usług można z całą pewnością określić już w chwili emisji bonu jednego przeznaczenia, VAT powinien zostać pobrany od każdego transferu, również w chwili emisji bonu jednego przeznaczenia. Faktycznego przekazania towarów lub faktycznego świadczenia usług w zamian za bon jednego przeznaczenia nie należy uznawać za niezależną transakcję. W przypadku bonów różnego przeznaczenia konieczne jest doprecyzowanie, że VAT powinien zostać pobrany, gdy zostaną dostarczone towary lub wykonane usługi, których dany bon dotyczy. W tym kontekście ewentualny wcześniejszy transfer bonów różnego przeznaczenia nie powinien podlegać VAT.
Źródło: http://eur-lex.europa.eu/legal-content/PL/TXT/P...

Członek zarządu na kontrakcie menedżerskim, ponoszący szeroką odpowiedzialność podlega podatkowi VAT, pomimo że dla podatku dochodowego jest to działalność osobista
Członek zarządu świadczy na rzecz spółki akcyjnej usługi w zakresie zarządzania przedsiębiorstwem. Na podstawie kontraktu menadżerskiego zobowiązany jest do prowadzenia określonych spraw Spółki i jej reprezentowania. Swoje obowiązki Skarżący wykonuje w wybranym przez siebie czasie, uwzględniając przy tym potrzeby Spółki. Skarżący może też wybrać miejsce wykonywania swoich obowiązków, ale podstawowym miejscem wykonywania czynności zarządczych jest siedziba Spółki oraz te miejsca, które wymagają jego obecności ze względu na działalność Spółki. Kontrakt menadżerski zakłada, że Skarżący będzie wykonywał swoje obowiązki osobiście i nie będzie ich powierzał osobom trzecim.
W umowie zastrzeżono także, że ponosi odpowiedzialność względem Spółki i osób trzecich za szkody wyrządzone w czasie jej wykonywania. Odpowiedzialność ta jest niezależna od odpowiedzialności członka zarządu przewidzianej w ustawie z 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych (Dz. U. z 2013 r., poz. 1030 z późn. zm.) – powoływanej dalej jako "k.s.h.". Odpowiedzialność za szkody wyrządzone z winy nieumyślnej ograniczone zostały do kwoty dwunastokrotności stałego miesięcznego wynagrodzenia Skarżącego. Zgodnie z postanowieniami kontraktu Skarżący zobowiązany jest do zawarcia umowy ubezpieczenia od odpowiedzialności cywilnej.
W związku z zawarciem umowy menadżerskiej Skarżący zarejestrował działalność gospodarczą.
W tym stanie rzeczy Skarżący zadał pytanie: czy czynności realizowane na podstawie kontraktu menadżerskiego stanowią działalność gospodarczą w rozumieniu art. 15 ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r., nr 177, poz. 1054 z późn. zm.) – powoływaną dalej jako "u.p.t.u.", a tym samym jest z tego tytułu podatnikiem podatku od towarów i usług?
Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z dnia 16 czerwca 2016 r. (I FSK 83/15) przychylając się do stanowiska organu skarbowego orzekł, że chcąc ocenić, czy menadżer będący członkiem zarządu jest podatnikiem podatku od towarów i usług, należy przeprowadzić analizę kontraktu menadżerskiego w celu ustalenia, czy stosunek ten ma cechy charakterystyczne dla stosunku pracy, czy też dla umowy cywilnoprawnej pod kątem przesłanek określonych w art. 15 ust. 3 pkt 3 u.p.t.u. Przy ocenie tej należy mieć przy tym na uwadze odrębność stosunku organizacyjno-prawnego członka zarządu spółki i stosunku wynikającego z zawartego kontraktu.
Sąd pierwszej instancji przyjął, że Skarżący, działając w imieniu i na rzecz spółki, nie działa w warunkach ryzyka ekonomicznego, ponosząc przy tym ograniczoną odpowiedzialność względem osób trzecich. Tymczasem Skarżący we wniosku wyraźnie zaznaczył, że w umowie menadżerskiej zastrzeżono, że ponosi on odpowiedzialność za szkody wyrządzone w związku z wykonywaniem swoich obowiązków nie tylko wobec Spółki, ale również wobec osób trzecich. Tym samym zakres jego odpowiedzialności wykracza poza ramy odpowiedzialności członka zarządu przyjęte w Kodeksie spółek handlowych oraz granice odpowiedzialności kontraktowej wytyczone przez Kodeks cywilny. Z uwagi na powyższe kontrakt menadżerski przewidywał obowiązek zawarcia przez Skarżącego umowy ubezpieczenia od odpowiedzialności cywilnej.
Ponadto Skarżący korzysta z daleko idącej autonomii w organizacji wykonywania swoich zadań. We wniosku wyjaśnił, że realizuje je w wybranym przez siebie czasie i miejscu, uwzględniając przy tym potrzeby Spółki. Swobody tej nie można przy tym utożsamiać z tym, że Skarżący równocześnie jest członkiem zarządu. W tym względzie jego swoboda dotyczy bowiem niezależności względem walnego zgromadzenia i rady nadzorczej w sposobie zarządzania Spółką, np. wyborze kierunków jej rozwoju.
Jak słusznie wskazał Minister Finansów, w tym stanie rzeczy stosunek pomiędzy Spółką a Skarżącym ma cechy charakterystyczne dla stosunku cywilnoprawnego, a nie stosunku łączącego pracownika i pracodawcę. Pamiętać też należy, że w związku z zawarciem umowy menadżerskiej Skarżący zarejestrował prowadzenie przez siebie działalności gospodarczej.
Powyższe przemawia za stwierdzeniem, że w stanie faktycznym przedstawionym we wniosku Skarżący wykonywał działalność gospodarczą w rozumieniu art. 15 ust. 1 u.p.t.u., do której nie ma zastosowania wyłączenie przewidziane w art. 15 ust. 3 pkt 3 tej ustawy.
W art. 13 pkt 9 ustawy PIT wymienione zostały przychody między innymi z kontraktów menadżerskich lub umów o podobnym charakterze, co oznacza, że dla podatku PIT przychody te są opodatkowane jak dzielność osobista, a nie jak działalność gospodarcza.
Występuje w tym przypadku odmienne opodatkowanie.
Źródło: http://orzeczenia.nsa.gov.pl/doc/46035CF317

Newsletter ogólny 11-15.07.2016 r.

Szczegóły: Utworzono: wtorek, 19, lipiec 2016 15:58

Wyliczenie średniorocznego zatrudnienia dla ustalenia obowiązku przesyłania JPK
Od 1 lipca 2016 r. obowiązek przesyłania plików JPK dotyczy głównie dużych przedsiębiorców, tj. takich podmiotów gospodarczych, które w latach 2014-2015 średniorocznie zatrudniały co najmniej 250 osób lub które spełniają inne kryteria finansowe. Średnioroczne zatrudnieni liczy się zgodnie z ustawą z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej, cyt.:
„Art. 109.
1. Średnioroczne zatrudnienie określa się w przeliczeniu na pełne etaty.2. Przy obliczaniu średniorocznego zatrudnienia nie uwzględnia się pracowników przebywających na urlopach macierzyńskich, urlopach na warunkach urlopu macierzyńskiego, urlopach ojcowskich, urlopach rodzicielskich i urlopach wychowawczych, a także zatrudnionych w celu przygotowania zawodowego.”
Jak widać, nie wlicza się osób na zleceniach cywilnych ani osób samodzielnie prowadzących działalność.
Źródło: Ustawa z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej (t.j. Dz.U.2015.584 z dnia 2015.04.29 z późn. zm.)

Wycena wartości nieruchomości przy pomocy biegłych NIE jest właściwa w relacjach pomiędzy podmiotami powiązanymi
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku w wyroku z dnia 25 maja 2016 r. (I SA/Gd 307/16) orzekł, że
Stwierdzenie istnienia powiązań kapitałowych i osobowych pomiędzy stronami transakcji, o których mowa w art. 11 u.p.d.o.p. wyklucza zatem zastosowanie procedury wynikającej z art. 14 ust. 3 u.p.d.o.p. - z pominięciem zastosowania lub przynajmniej rozważenia możliwości zastosowania instrumentów przewidzianych w art. 11 u.p.d.o.p.
W konsekwencji nie do przyjęcia jest stanowisko uznające w istocie powiązania, o których mowa w art. 11 u.p.d.o.p., z jednoczesnym zastosowaniem procedury, określonej w art. 14 ust. 3 u.p.d.o.p. Przy ponownym rozpatrzeniu sprawy organ uwzględni wyżej prezentowane stanowisko dotyczące relacji art. 11 i art. 14 u.p.d.o.p.
W konsekwencji organy orzekające w niniejszej sprawie nie zastosowały żadnej z metod przewidzianych w art. 11 ust. 2 u.p.d.o.p., natomiast dokonały wyceny wartości nieruchomości przy pomocy biegłych, stosując zatem metodę nieznaną przepisom art. 11 u.p.d.o.p. oraz rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 10 września 2009 r. w sprawie sposobu i trybu określania dochodów osób fizycznych w drodze oszacowania oraz sposobu i trybu eliminowania podwójnego opodatkowania osób fizycznych w przypadku korekty zysków podmiotów powiązanych (Dz. U. Nr 160, poz. 1267 ze zm.).
W kontekście powyższego zwrócić trzeba uwagę na treść § 3 ust. 2 cyt. rozporządzenia, który jednoznacznie wskazuje, że w celu oszacowania dochodu, o którym mowa w ust. 1, stosuje się wyłącznie metody, o których, mowa w § 12-18, z zachowaniem zasad określonych w rozdziałach 2, 5 i 5a. Oszacowany w ten sposób dochód uznaje się za wartość rynkową.
W realiach rozpoznawanej sprawy organy, sięgając po wyceny biegłych, pominęły całe instrumentarium zawarte w art. 11 u.p.d.o.p. i przepisach cyt. rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 10 września 2009 r.
W tym zakresie należy zatem uznać za uzasadnione zarzuty skargi, co do naruszenia art. 11 ust. 1 i ust. 4 u.p.d.o.p. oraz przepisów powołanego rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 10 września 2009r., poprzez nierozważenie ich zastosowania w sprawie.
Wskazane uchybienia, w ocenie Sądu miały istotny wpływ na podjęte rozstrzygnięcie i stanowią wystarczającą podstawę do wyeliminowania zaskarżonej decyzji z obrotu prawnego.
Przy ponownym rozpatrzeniu sprawy organ powinien stosując się do wskazań Sądu, w sytuacji stwierdzonego i niespornego istnienia powiązań osobowych pomiędzy stronami transakcji, dokonać w pierwszej kolejności wszechstronnej analizy porównawczej i oceny stanu faktycznego z uwzględnieniem trybu postępowania określonego w art. 11 u.p.d.o.p. Dopiero po przeprowadzeniu takiej analizy i stosownie do jej wyników zastosować odpowiednią metodę oszacowania dochodu przewidzianą w przepisach u.p.d.o.p. oraz cyt. rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 10 września 2009 r.
Źródło: http://orzeczenia.nsa.gov.pl/doc/1945A1D859

VAT, świadczenia kompleksowe: Pakiety Konferencyjne trzeba rozdzielić i opodatkować odrębnie
W przedmiotowej sprawie organ I instancji uznał za niezasadne odliczenie przez Spółkę podatku naliczonego z faktury wystawionej tytułem organizacji szkolenia dla dystrybutorów. Stwierdzono, że usługi udokumentowane ww. fakturą faktycznie polegały na organizacji warsztatów tanecznych, warsztatów kulinarnych i pokazu barmańskiego, a zatem nie miały związku z prowadzoną przez Spółkę działalnością gospodarczą. Ponadto organ I instancji zakwestionował prawo do odliczenia podatku naliczonego z faktur VAT dokumentujących wydatki na zakup alkoholu, wskazując, że nie służyły wykonywaniu czynności opodatkowanych.
Dyrektor Izby Skarbowej zaakceptował stanowisko organu I instancji, że nabyte usługi nie stanowią kompleksowych usług organizacji szkolenia, a w rezultacie Spółce nie przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego z faktur VAT w części, w jakiej dokumentują nabycie usług noclegowych i gastronomicznych. Nie zgodził się natomiast, że Spółka nie ma prawa do odliczenia podatku naliczonego z przedmiotowych faktur w części dotyczącej dostawy alkoholu.
Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje. Analiza przedstawionych w toku sprawy okoliczności prowadzi do wniosku, że nie było podstaw aby uznawać, że nabyte od wskazanych wyżej podmiotów usługi hotelarskie, gastronomiczne czy rozrywkowe stanowiły świadczenia w pełni zależne od przeprowadzanych przez pracowników Spółki szkoleń.
Nie sposób bowiem uznać, że każda z tych usług jest zdeterminowana przez usługę główną i nie może się odbyć od niej niezależnie, a jednocześnie, że nie można wykonać lub wykorzystać należycie z usługi głównej bez tych dodatkowych usług. Argumentacja strony i okoliczności sprawy nie wskazywały, że nabyte usługi wykazywały ścisłe powiązanie z usługą szkoleniową, że w sensie gospodarczym tworzą z nią jedną całość, której rozdzielenie miałoby sztuczny charakter. Czynności te nie są nierozerwalnie związane z usługą w zakresie szkolenia. Nie są to bowiem czynności mające sens gospodarczy jedynie, gdy wykonywana jest czynność główna, jak również nie są to czynności mające taki charakter, że każda z nich jest konieczna dla wykonania określonego świadczenia, tzn. brak jednej z nich powoduje, że całość dla konsumenta nie ma gospodarczego sensu. Należało zatem zgodzić się ze stanowiskiem prezentowanym przez Sąd I instancji, że organ odwoławczy wykazał w sposób przekonujący ich niezależność, która wykluczała uznanie nabytych usług w ramach kompleksowego świadczenia usług szkoleniowych. Wyrok NSA z 11lutego 2016 r. (I FSK 1668/14).
Źródło:http://orzeczenia.nsa.gov.pl/doc/283B77F1AC

Przechowywanie faktur w formie elektronicznej
Spółka planuje wdrożenie elektronicznego systemu Perceptive, który umożliwi otrzymywanie i przechowywanie faktur elektronicznych wysyłanych jako załącznik do wiadomości e-mail, a także otrzymywanie i przechowywanie faktur papierowych w formie elektronicznej.Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach w interpretacji z dnia 7 lipca 2016 r. (IBPB-1-1/4510-150/16/BK) uznał, że dokumenty źródłowe stanowiące podstawę do zapisów w księgach rachunkowych i w konsekwencji podstawę zaliczenia wydatków do kosztów uzyskania przychodu mogą być przechowywane w dowolnej formie (z zastrzeżeniem dopełnienia warunków określonych w ustawie o VAT w odniesieniu do faktur). Skoro ustawa o CIT oraz ustawa o rachunkowości nie zawierają przepisów dotyczących sposobu przechowywania dowodów księgowych, podczas gdy ustawa o VAT co do zasady dopuszcza ich przechowywanie w formie elektronicznej to faktury otrzymywane za pomocą Systemu opisanego w treści niniejszego wniosku mogą być co do zasady dla Spółki podstawą dla potraktowania udokumentowanych nimi wydatków jako kosztów uzyskania przychodów.
Źródło: http://sip.mf.gov.pl/sip/index.php?p=1&i_smpp_s...

Skrócenie okresu przechowywania akt pracowniczych oraz ich elektronizacja
Projekt założeń z dnia 6 lipca 2016 r. ustawy o zmianie niektórych ustaw w związku ze skróceniem okresu przechowywania akt pracowniczych oraz ich elektronizacją przewiduje skrócenie obowiązkowego okresu przechowywania dokumentacji kadrowo – płacowej z 50 do 10 lat przy założeniu, że ZUS będzie gromadził informacje wystarczające do ustalenia i przyznania świadczenia z ubezpieczenia społecznego w takim zakresie, aby ubezpieczony miał zagwarantowane bezpieczeństwo otrzymania wybranego świadczenia oraz prawidłowego ustalenia jego wysokości.
Projekt zakłada, aby wszystkimi informacjami niezbędnymi do uzyskania świadczeń emerytalno-rentowych dla osób, które rozpoczęły aktywność zawodową po dniu 31 grudnia 1998 r. dysponował ZUS, gromadząc dane przekazywane przez pracodawców. Proponowane rozwiązanie umożliwi skrócenie okresu przechowywania akt pracowniczych z 50 do 10 lat od dnia zakończenia stosunku pracy. Ten czas gwarantuje możliwość korzystania ze zgromadzonych dokumentów jako dowodów w razie ewentualnego sporu sądowego. Pracodawca po zakończeniu stosunku pracy wyda pracownikowi rozszerzone świadectwo pracy, które będzie zawierało dane niezbędne dla Zakładu Ubezpieczeń Społecznych do przyznania wybranego świadczenia oraz zaświadczenie o wynagrodzeniu w poszczególnych latach pozostawania pracownika w stosunku pracy. Dane te pracodawca przekaże także do ZUS. Nowa ustawa wejdzie w życie 1 stycznia 2018 r.
Źródło: http://www.konsultacje.gov.pl/node/4228

Własna działalność i jednocześnie komandytariusz w spółce komandytowej
Wnioskodawca jest osobą fizyczną, która będzie wspólnikiem spółki komandytowej (dalej: „Spółka”) w charakterze komandytariusza. Spółka będzie prowadzić działalność gospodarczą. W Spółce będą uczestniczyć inne osoby fizyczne oraz prawne. Spółka będzie prowadzić księgi rachunkowe na podstawie ustawy o rachunkowości. W związku z tym pyta: Czy w przypadku nieprowadzenia Działalności Indywidualnej, Wnioskodawca ma obowiązek prowadzić, odrębnie od Spółki, podatkową księgę przychodów i rozchodów albo księgi rachunkowe oraz ewidencję niezbędną do obliczania wysokości odpisów amortyzacyjnych, w związku z uczestnictwem w Spółce?
Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi w interpretacji z dnia 15 czerwca 2016 r. (1061-IPTPB1.4511.244.2016.1.AG) uznał, że w przypadku nieprowadzenia działalności gospodarczej indywidualnie, w związku z uczestnictwem w Spółce, Wnioskodawca nie ma obowiązku prowadzenia, odrębnie od Spółki, podatkowej księgi przychodów i rozchodów albo ksiąg rachunkowych oraz ewidencji niezbędnej do obliczania wysokości odpisów amortyzacyjnych. Księgi rachunkowe oraz ewidencję niezbędną do obliczania wysokości odpisów amortyzacyjnych ma obowiązek prowadzić tylko Spółka.
Źródło: http://sip.mf.gov.pl/sip/index.php?p=1&i_smpp_s...

Newsletter ogólny 04-08.07.2016 r.

Szczegóły: Utworzono: wtorek, 12, lipiec 2016 10:18

Informacja o zmianie ustawy prawo bankowe – rachunki uśpione
Nowelizacja wprowadza zmiany do: ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Prawo bankowe (Dz. U. z 2015 r. poz. 128, z późn. zm.), ustawy z dnia 5 listopada 2009 r. o spółdzielczych kasach oszczędnościowo-kredytowych (Dz. U. z 2013 r. poz. 1450, z późn. zm.) oraz ustawy z dnia 24 września 2010 r. o ewidencji ludności (Dz. U. z 2015 r. poz. 388 i 1337). Ustawa wchodzi w życie z dniem 1 lipca 2016 r., z wyjątkiem przepisu nowelizującego ustawę o ewidencji ludności, który wchodzi w życie z dniem 1 stycznia 2016 r.Podstawowym celem nowelizacji jest uregulowanie problematyki rachunków nieaktywnych (tzw. rachunków uśpionych), określenie wpływu śmierci posiadacza rachunku na zawartą umowę rachunku, ułatwienie dostępu do informacji o rachunkach spadkobiercom i zapisobiercom ich posiadacza, a w konsekwencji ograniczenie problemów następców prawnych z wypłatą należnych im z tytułu spadkobrania środków pieniężnych, a także wprowadzenie stosownych narzędzi w tym zakresie.
Źródło: www.prezydent.pl/download/gfx/prezydent/pl/defa...

Obniżenia z 19 do 15 proc. stawki podatku CIT płaconego przez małe firmy
Dnia 6 lipca 2016 r. w drugim dniu 22. posiedzenia Sejmu Izba rozpoczęła prace m.in. nad rządowym projektem obniżenia z 19 do 15 proc. stawki podatku CIT płaconego przez małe firmy. Sejm przeprowadził pierwsze czytanie rządowego projektu nowelizacji ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Projekt zakłada, że od 1 stycznia 2017 r. obniżoną do 15 proc. stawkę podatkową płacić będą firmy, których roczny obrót nie przekracza równowartości 1,2 mln euro. Rozwiązanie to będzie również dotyczyć podatników rozpoczynających działalność. Preferencyjną stawką podatku nie zostaną objęte podatkowe grupy kapitałowe. Rząd szacuje, że z obniżonej 15-procentowej stawki podatku dochodowego od osób prawnych będzie mogło skorzystać ok. 90 proc. podatników CIT, czyli blisko 400 tys. firm. Celem regulacji jest wsparcie podatników, dla których utrudnienia w pozyskiwaniu kapitału na inwestycje czy zaburzone warunki konkurencji stanowią główną barierę w prowadzeniu lub rozwijaniu przedsiębiorstwa. Zaproponowane zmiany stanowią spełnienie obietnicy złożonej przez premier Beatę Szydło w exposé. Projekt uzasadnił podsekretarz stanu w Ministerstwie Finansów Leszek Skiba. Sejm skierował dokument do dalszych prac w Komisji Finansów Publicznych.
Źródło: http://www.sejm.gov.pl/sejm8.nsf/komunikat.xsp?...

Korzystanie z telefonów służbowych przez pracowników. W przypadku obciążenia pracownika za rozmowy lub braku możliwości określenia przychodu gdy stosuje się stały abonament - po stronie takiego pracownika nie powstanie przychód do opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych
Wnioskodawca zawarł umowę z operatorem sieci telefonicznej, w której określono, że jedyną opłatą za wszelkie usługi rozmów krajowych, przesyłania wiadomości i transferu danych jest stały abonament (bez limitu, czyli niezależnie od ich ilości), w związku z czym nie wycenia się zrealizowanych połączeń. Umowa wskazuje jedynie abonament w postaci wynagrodzenia ryczałtowanego, nie wskazuje natomiast stawki za 1 minutę połączenia. Umowa została podpisana w związku z koniecznością wykonywania telefonicznych rozmów służbowych i nawiązywania innych służbowych połączeń telefonicznych przez pracowników jednostki. Z każdego telefonu, za który Wnioskodawca opłaca abonament, korzysta jeden i ten sam pracownik przez cały okres. Wnioskodawca chce dopuścić możliwość okazjonalnego wykorzystania przez pracowników telefonów służbowych do celów prywatnych.
Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi w interpretacji z dnia 15 czerwca 2016 r. (1061-IPTPB1.4511.306.2016.1.MM) uznał, że podstawowym kryterium, które powinno być stosowane przy ustalaniu czy dane świadczenie nieodpłatne pracodawcy stanowi przychód ze stosunku pracy, jest wystąpienie po stronie pracownika przysporzenia, czy to w postaci nabycia wymiernej korzyści majątkowej, czy w postaci również wymiernego zaoszczędzenia wydatku. Ustawowe pojęcie nieodpłatnych świadczeń musi być zawsze interpretowane w konkretnym kontekście, a nie w oderwaniu od niego z pominięciem okoliczności realizacji pewnych uprawnień, zjawisk gospodarczych i zdarzeń prawnych.
Należy stwierdzić, że w opisanym we wniosku zdarzeniu przyszłym, o nieodpłatnym świadczeniu można rozważać tylko wówczas, gdy pracownik istotnie nie zostanie obciążony równowartością świadczeń z tytułu wykonywania rozmów prywatnych. Przy czym, w opisanym we wniosku zdarzeniu przyszłym, nawet gdy takie obciążenie nie będzie miało miejsca, to pomimo możliwości zindywidualizowania świadczenia i przypisania go do konkretnego pracownika, nie można mówić o przychodzie z nieodpłatnych świadczeń. Nie ma bowiem możliwości określenia wysokości powstałego przychodu dla danego pracownika. Z uwagi na brak określenia w umowie kosztu 1 minuty rozmowy w opcji umówionego abonamentu (ryczałt), nie jest możliwe ustalenie (na podstawie bilingu) kosztów przeprowadzonych rozmów prywatnych. Z kolei podzielenie ryczałtowej kwoty abonamentu przez ilość wykazanych w bilingu rozmów, prowadziłoby do nieuprawnionego różnicowania wartości tego samego świadczenia, bowiem w zależności od ilości przeprowadzonych rozmów wartość ta byłaby różna, podczas gdy ogólna kwota abonamentu jest taka sama. Reasumując, na tle powyższego należy stwierdzić, że w sytuacji niemożliwości jednoznacznego określenia przychodu przypadającego na konkretnego pracownika z tytułu wykonywania przez pracownika rozmów prywatnych z telefonu służbowego, po stronie takiego pracownika nie powstanie przychód do opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych. Zatem, Wnioskodawca, jako płatnik, nie jest zobowiązany do obliczenia, pobrania i odprowadzenia do właściwego urzędu skarbowego zaliczki na podatek dochodowy od osób fizycznych.
Źródło: http://sip.mf.gov.pl/sip/index.php?p=1&i_smpp_s...

Zasady garażowania samochodów służbowych obejmowały tylko sytuacje konieczne do wykonania pracy więc prawo do pełnego odliczenia podatku VAT zostaje zachowane
Zdaniem podatnika (wnioskodawcy) , w przypadku samochodu służbowego kwalifikowanego przez Spółkę jako samochodu, o którym mowa w art. 86a ust. 4 pkt 1 ustawy o VAT, dla którego prowadzona jest ewidencja przebiegu pojazdu, użytkowanego przez pracownika nie należącego do kadry kierowniczej/zarządzającej także w celu dojazdu do/z miejsca zamieszkania w związku z uczestnictwem w negocjacjach, udaniem się w podróż służbową pracownika bądź koniecznością odbioru samochodu z naprawy po pracy lub w czasie weekendu - istnieje możliwość uznania takiego pojazdu za pojazd wykorzystywany wyłącznie do działalności gospodarczej Spółki, co tym samym uprawnia Spółkę do odliczenia podatku VAT w pełnej wysokości od zakupów eksploatacyjnych oraz paliwa.
Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w wyroku z dnia 2 czerwca 2016 r. (I SA/Wr 191/16) zgodził się ze stanowiskiem podatnika.
Źródło: http://orzeczenia.nsa.gov.pl/doc/D67161771F

Gdy wspólnik świadczy na rzecz spółki usługi bez wynagrodzenia, spółka osiąga świadczenie nieodpłatne i powinna wykazać przychód
W ocenie Organu ustanowienie w umowie spółki opartych na podstawie odpowiednich przepisów kodeksu spółek handlowych obowiązków, jakie musi wypełniać wspólnik bez dodatkowego wynagrodzenia, nie stanowi nieodpłatnego świadczenia dla spółki. Powyższe wynika z faktu, że wypełnianie standardowych obowiązków wspólnika spółki kapitałowej łączy się z prawem wspólnika do udziału w zysku tej spółki.
Jednak powyższej zasady nie można zastosować do nałożonego na wspólnika obowiązku świadczenia konkretnych usług (sporządzanie opinii, prowadzenie szkoleń i doradztwo), za które to usługi wspólnik nie otrzyma żadnego ekwiwalentu.
W opinii Organu świadczenie tego rodzaju usług będzie stanowić nieodpłatne świadczenie po stronie Spółki. Według Organu nie można uznać, iż opisane we wniosku obowiązki wspólnika łączą się z jakimkolwiek ekwiwalentem. Organ zauważył, iż prawo wspólnika do udziału w zysku nie jest uzależnione od świadczenia tego rodzaju usług, a więc nie można mówić, iż to prawo stanowi ekwiwalent dla wspólnika w zamian za faktycznie wykonaną na rzecz Spółki pracę doradczo-usługową. Prawo do zysku wspólnika nabędzie bowiem po wykonaniu podstawowych obowiązków związanych z uczestnictwem w spółce. Prawo to nie może być zatem uzależnione od wykonania np. jakiejś konkretnej opinii dla kontrahenta Spółki. W świetle powyższego uznał, iż wykonywanie wymienionych w treści wniosku usług nie jest związane z otrzymaniem ekwiwalentu przez wspólnika. Tym samym po stronie Spółki powstanie nieodpłatne świadczenie, o którym mowa w ar i. 12 ust. 1 pkt 2 u.p.d.o.p.
Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z dnia 5 lipca 2016 r. (II FSK 1889/14) zgodził się z tym stanowiskiem i oddalił skargę podatnika.
Źródło: http://orzeczenia.nsa.gov.pl/doc/92AA5B7A63

Podatnik zapłacił podatek zgodnie z interpretacją, a później Minister z urzędu zmienił interpretację. Urząd zwrócił podatek, ale bez odsetek
W styczniu 2013 r. Wnioskodawca zawarł z Panią G.M. w formie aktu notarialnego umowę o dożywocie. W rozliczeniu rocznym PIT-37 za 2013 r. w oparciu o informację z Urzędu Skarbowego, jak też w oparciu o interpretację indywidualną wydaną dla Wnioskodawcy Znak: IBPBII/2/415-185/13/MM, został zapłacony wyliczony podatek.
W listopadzie 2015 r. Wnioskodawca otrzymał zmianę ww. interpretacji indywidualnej Ministra Finansów, zgodnie z którą nie należało płacić podatku, ponieważ przychód z tytułu zbycia na podstawie umowy o dożywocie lokalu mieszkalnego wraz z garażem w części udziału nabytego w spadku nie podlega opodatkowaniu.W oparciu o powyższą interpretację Ministra Finansów Urząd Skarbowy zwrócił nienależnie zapłacony podatek ale odmówił naliczenia i zwrotu odsetek ustawowych od nienależnie zapłaconego podatku.
W związku z powyższym stanem faktycznym zadano następujące pytanie:
Czy zgodnie z Ordynacją podatkową Rozdział 9 Nadpłaty, Urząd Skarbowy powinien wypłacić odsetki ustawowe od nienależnie zapłaconego podatku od umowy o dożywocie?
Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach w interpretacji z dnia 30 czerwca 2016 r. (IBPB-2-2/4518-7/16/MM) uznał, że nadpłaty podlegają oprocentowaniu jedynie w sytuacjach wyraźnie określonych w przepisach i wiążą się z enumeratywnie wymienionymi przez ustawodawcę sytuacjami, wśród których nie zostały wymienione przypadki zmiany szczególnego rodzaju aktów, jakimi są interpretacje indywidualne. Interpretacje indywidualne – odmiennie niż decyzje – nie precyzują obowiązku podatkowego w indywidualnej sprawie podatkowej poprzez dokonanie wymiaru prawidłowej wysokości zobowiązania podatkowego. Jeżeli zatem Organ podatkowy zwrócił Wnioskodawcy nadpłatę w ustawowym terminie, to Wnioskodawcy nie przysługują odsetki od nienależnie zapłaconego podatku w związku ze zmianą interpretacji indywidualnej.
Źródło: http://sip.mf.gov.pl/sip/index.php?p=1&i_smpp_s...

Skargę do sądu można wnieść najwcześniej następnego dnia, po dniu wniesienia wezwania do usunięcia naruszenia prawa, nie czekając na doręczenie odpowiedzi organu na to wezwanie
"Czy w przypadkach spraw, o których mowa w art. 52 § 3 ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2012 r. poz. 1270 ze zm.), w brzmieniu obowiązującym przed 15 sierpnia 2015 r. strona może wnieść skargę po uprzednim wezwaniu organu do usunięcia naruszenia prawa, nie czekając na doręczenie odpowiedzi organu na to wezwanie, czy też, wniesienie skargi powinno nastąpić między trzydziestym a sześćdziesiątym dniem, licząc od dnia wniesienia takiego wezwania, chyba że z uwagi na doręczenie odpowiedzi na takie wezwanie zastosowanie znajdzie termin, o którym mowa w art. 53 § 2 tej ustawy?"
Naczelny Sąd Administracyjny w uchwale z dnia 27 czerwca 2016 r. (I FPS 1/16) odpowiedział na pytanie: Przepis art. 53 § 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.) należy rozumieć w ten sposób, że w przypadku skargi na akt lub czynność, o których mowa w art. 3 § 2 pkt 4 tej ustawy, skargę można wnieść najwcześniej następnego dnia, po dniu wniesienia wezwania do usunięcia naruszenia prawa, nie czekając na doręczenie odpowiedzi organu na to wezwanie.
Źródło: http://orzeczenia.nsa.gov.pl/doc/DACA66FC78

Newsletter ogólny 20-24.06.2016 r.

Szczegóły: Utworzono: poniedziałek, 04, lipiec 2016 18:40

JPK – Jednolity Plik Kontrolny - interpretacja w kierunku rozsądku
20 czerwca 2016 r. Minister finansów wydał interpretację ogólną w sprawie wchodzących w życie przepisów o Jednolitym Pliku Kontrolnym (PK4.8012.55.2016 ). Interpretacja dotyczy fundacji, stowarzyszeń, samorządów, szpitali i wszystkich innych podmiotów, które prowadzą księgi za pomocą programów komputerowych, ale nie są przedsiębiorcami. W tej interpretacji termin wprowadzenia obowiązków dot. JPK został dla tych podmiotów odroczony na takich samych zasadach jak dla średnich, małych i mikro przedsiębiorców. Pomagaliśmy różnym organizacjom w inicjatywie mającej na celu wydanie tej interpretacji.
Źródło: http://www.mf.gov.pl/documents/764034/5123652/2...

Korzystanie z placówek prywatnych przez osoby poszkodowane w wypadkach drogowych
W dniu 18 czerwca 2015 r. Rzecznik Ubezpieczonych przedstawił Sądowi Najwyższemu zagadnienie prawne: „Czy odpowiedzialność ubezpieczyciela wynikająca z umowy obowiązkowego ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej posiadaczy pojazdów mechanicznych z tytułu roszczenia o pokrycie kosztów leczenia prywatnego na podstawie art. 444 § 1 k.c. jest uzależniona od braku możliwości skorzystania przez poszkodowanego z leczenia lub rehabilitacji w ramach uspołecznionej służby zdrowia albo wydłużonego okresu oczekiwania na takie leczenie lub rehabilitację, mającego ujemny wpływ na stan zdrowia poszkodowanego?”
Powodem tego zapytania jest rozbieżność w orzecznictwie sądów powszechnych w zakresie przesłanek dochodzenia przez poszkodowanych pokrycia wydatków związanych z leczeniem prywatnym, nierefundowanym przez Narodowy Fundusz Zdrowia.
Spory na tym tle wynikają zaś z prezentowanego przez niektóre zakłady ubezpieczeń stanowiska, iż korzystanie z placówek prywatnych przez osoby poszkodowane w wypadkach drogowych może zostać uznane za uzasadnione jedynie wyjątkowo, gdy poszkodowany w ogóle nie mógł skorzystać ze świadczenia w ramach publicznej służby zdrowia albo też gdy wydłużony czas oczekiwania na takie świadczenie powodowałby negatywne konsekwencje dla jego zdrowia.
Sąd Najwyższy w uchwale z dnia 19 maja 2016 r. (III CZP 63/15) wskazał, że świadczenie ubezpieczyciela w ramach umowy obowiązkowego ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej posiadaczy pojazdów mechanicznych obejmuje także uzasadnione i celowe koszty leczenia oraz rehabilitacji poszkodowanego niefinansowane ze środków publicznych (art. 444 § 1 k.c.).
Źródło: http://www.sn.pl/orzecznictwo/SitePages/Najnows...,
źródło: http://rf.gov.pl/pdf/zeszyt19_net.pdf

Cash pooling rzeczywisty zaliczony do umowy pożyczki wg definicji zawartej w podatku dochodowym od osób prawnych
Opisany mechanizm cash poolingu polega na tym, że kwoty sald dodatnich z rachunków transakcyjnych uczestników zostaną faktycznie przekazane na rachunek konsolidacyjny, natomiast salda ujemne rachunków transakcyjnych uczestników zostaną faktycznie pokryte z rachunku konsolidacyjnego. Następnie, na początku kolejnego dnia roboczego, zostaną dokonane transfery zwrotne.
Co istotne, Spółka wskazała, że transfery te będą transferami rzeczywistymi, tzn. bank będzie dokonywał przelewu środków między rachunkami transakcyjnymi a rachunkami konsolidacyjnymi. Saldo na rachunku będzie podlegało oprocentowaniu - w przypadku salda dodatniego liderowi będą należne od banku odsetki od tego salda, a w przypadku salda ujemnego to bankowi będą należne odsetki od lidera. Ponadto umowa cash poolingu przewiduje tzw. odsetki wewnętrzne, które są należne uczestnikom od lidera w przypadku salda dodatniego. W przypadku zaś wykazania przed zerowaniem salda ujemnego odsetki są należne liderowi od danego uczestnika.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w wyroku z dnia 17 maja 2016 r. (I SA/Ke 201/16) orzekł, że powyższy opis cash poolingu pozwala uznać, że skarżąca uczestniczy w mechanizmie, którego struktura pozwala zaliczyć go do umowy pożyczki w rozumieniu art. 16 ust. 7b u.p.d.o.p. Nie ulega bowiem wątpliwości, żew opisanym zdarzeniu przyszłym dochodzi do przekazywania środków pieniężnych pomiędzy uczestnikami systemu (w tym także liderem) przy jednoczesnej, wynikającej z logiki struktury zarządzania płynnością finansową, konieczności zwrotu danych środków oraz uzyskiwaniu w związku z tym określonego wynagrodzenia w postaci odsetek. Brak sporządzonych umów pożyczek pomiędzy uczestnikiem a liderem funkcjonującymi w ramach umowy cash poolingu, nie uniemożliwia uznania określonych transakcji w art. 16 ust. 7b u.p.d.o.p., który to przepis wprowadza własną definicję wskazanej umowy na potrzeby przepisów dotyczących tzw. cienkiej kapitalizacji (wyrok NSA z 30.09.2015 r., II FSK 3137/14).
Niewątpliwie skarżąca działa w ramach umowy cash poolingu, która literalnie, co nie ulega wątpliwości, nie została wymieniona w art. 16 ust. 7b u.p.d.o.p. Jest to umowa nienazwana, jako, że polskie prawo nie przewiduje wprost takiej instytucji. Wskazana umowa jest formą zarządzania finansami stosowaną przez podmioty należące do jednej grupy kapitałowej lub podmioty powiązane ekonomicznie w jakikolwiek inny sposób. Istota tej umowy sprowadza się do koncentrowania środków pieniężnych z jednostkowych rachunków poszczególnych podmiotów na wspólnym rachunku grupy i zarządzaniu w ten sposób kwotą, przy wykorzystywaniu korzyści skali. Podstawowym walorem wspomnianej umowy jest możliwość koncentracji środków kilku podmiotów oraz kompensowania przejściowych nadwyżek wykazywanych przez jedne z podmiotów z przejściowymi niedoborami zaistniałymi u innych podmiotów (vide: M. Zwyrtek, cash pooling po polsku, Monitor Podatkowy 8/2006, s. 25).
Źródło: http://orzeczenia.nsa.gov.pl/doc/DC8BC235A9

Projekty zmian od roku 2017 – CIT dla małych przedsiębiorców zostanie obniżony do 15%
Rada Ministrów przyjęła projekt ustawy o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, przedłożony przez ministra finansów.
Od 1 stycznia 2017 r. podatek CIT płacony przez małych przedsiębiorców zostanie obniżony z 19 do 15 proc. Rozwiązanie to stanowi spełnienie obietnicy złożonej przez premier Beatę Szydło w exposé.
Zgodnie z nowymi regulacjami, niższa stawka podatku CIT obejmie tzw. małych podatników, u których wartość przychodu ze sprzedaży (wraz z kwotą należnego podatku od towarów i usług) nie przekroczyła w poprzednim roku podatkowym równowartości w złotych 1,2 mln euro. Rozwiązanie to będzie również dotyczyć podatników rozpoczynających działalność. Preferencyjną stawką podatku nie zostaną objęte podatkowe grupy kapitałowe.
Szacuje się, że z obniżonej 15-procentowej stawki podatku dochodowego od osób prawnych będzie mogło skorzystać ok. 90 proc. podatników CIT, czyli blisko 400 tys. firm.
Regulacja ta będzie wspierać podatników, dla których utrudnienia w pozyskiwaniu kapitału na inwestycje czy zaburzone warunki konkurencji stanowią główną barierę w prowadzeniu lub rozwijaniu przedsiębiorstwa. Zachowanie większej części dochodu przez małe firmy pozytywnie wpłynie na ich rozwój, umocni pozycję rynkową względem dużych przedsiębiorstw oraz zwiększy ich konkurencyjność. W perspektywie długookresowej rozwiązanie to powinno przyczynić się do przyspieszenia tempa rozwoju gospodarczego Polski oraz stworzenia sprzyjających warunków do zwiększenia przedsiębiorczości Polaków, w tym zwłaszcza młodych i dobrze wykształconych.
Projekt zawiera także przepisy, które uniemożliwią skorzystanie z preferencyjnej stawki podatkowej przedsiębiorcom, którzy np. podzielą firmę tylko po to, aby skorzystać z obniżonej stawki CIT.
W projekcie zaproponowano również zmiany doprecyzowujące obecne przepisy, tak aby wyeliminować wątpliwości interpretacyjne mogące skutkować unikaniem opodatkowania niektórych dochodów. Proponuje się m.in. zmianę zasad ustalania przychodu z tytułu objęcia udziałów (akcji) w spółce w zamian za wkład niepieniężny w innej postaci niż przedsiębiorstwo lub jego zorganizowana część. Przewidziano także doprecyzowanie przypadków, w których dochód podatnika podlegającego ograniczonemu obowiązkowi podatkowemu uznaje się za uzyskany na terytorium Polski. Rozwiązania te stanowią element uszczelnienia prawa podatkowego.
Założono, że ubytek dochodów budżetowych w pierwszym roku obowiązywania regulacji, spowodowany stosowaniem 15 proc. stawki CIT, w wysokości ok. 270 mln zł rocznie, zostanie skompensowany dodatkowymi dochodami wynikającymi z uszczelnienia systemu podatkowego.
Wprowadzenie preferencyjnego opodatkowania w CIT z pominięciem PIT bierze pod uwagę obowiązujące zasady opodatkowania dochodów (przychodów) osiąganych z działalności gospodarczej przez osoby fizyczne. Mogą one korzystać z opodatkowania na zasadach ogólnych, czyli według skali podatkowej: 18 proc. i 32 proc. lub liniowo 19 proc. albo według uproszczonych, zryczałtowanych form opodatkowania, tj. ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych lub karty podatkowej. Podatnicy CIT nie mają takiego wyboru.
Źródło: https://www.premier.gov.pl/wydarzenia/decyzje-r...

Podatek od pracownika z tytułu bezpłatnego zakwaterowania- przez zakład pracy, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 19 ustawy PIT, należy rozumieć miejsce wykonywania pracy zgodnie z umową o pracę, czyli w przypadku pracowników oddelegowanych - miejsce ich oddelegowania
Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą w szeroko rozumianej branży budowlanej, realizując usługi budowlane (prace budowlane) na terytorium całego kraju.Minister Finansów dnia 30 maja 2016 r. (DD3.8222.2.61.2016.IMD) zmieniając korzystną interpretację warszawskiej Izby Skarbowej, uznał, że zwolnienie ma zastosowanie do pracowników, których miejsce zamieszkania jest położone poza miejscowością, w której znajduje się zakład pracy, a podatnik nie korzysta z kosztów uzyskania przychodów określonych w art. 22 ust. 2 pkt 3 i 4 ustawy PIT.
Przy czym z uwagi na brak definicji miejsca zamieszkania w ustawie PIT, pojęcie to należy rozumieć zgodnie z art. 25 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz.U. z 2016 r. poz. 380, z późn. zm.), co oznacza, że miejscem zamieszkania osoby fizycznej jest miejscowość, w której osoba ta przebywa z zamiarem stałego pobytu.
W konsekwencji na miejsce zamieszkania składają się dwa elementy: fizyczne przebywanie w danej miejscowości (corpus) i zamiar, wola stałego pobytu (animus). Jednocześnie jak wynika z internetowego komentarza do Kodeksu cywilnego - Księżak Paweł (red.), Pyziak-Szafnicka Małgorzata (red.), Kodeks cywilny. Komentarz. Część ogólna, wyd. II - opublikowanego LEX 2014 - Przebywanie to czynnik zewnętrzny (corpus); faktyczny i trwały, ale niekoniecznie ciągły. Cecha trwałości związana jest z zamiarem stałego pobytu, tj. nie tymczasowego, nie okazyjnego. Decydujące znaczenie ma ustalenie, by przebywanie w danym miejscu nosiło cechy założenia tam ośrodka, centrum osobistych i majątkowych interesów danej osoby. Na przykład osoba, która wraz z rodziną zajmuje mieszkanie w miejscowości A, a podejmuje pracę zarobkową w miejscowości B i tam korzysta dla celów noclegowych z lokalu pracodawcy, dojeżdżając do domu w dni wolne od pracy, ma miejsce zamieszkania w miejscowości A.
Z kolei przez zakład pracy, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 19 ustawy PIT, należy rozumieć miejsce wykonywania pracy zgodnie z umową o pracę, czyli w przypadku pracowników oddelegowanych - miejsce ich oddelegowania. Zatem, jeżeli miejsce zamieszkania oddelegowanego pracownika jest położone poza miejscowością, w której znajduje się zakład pracy, a podatnik nie korzysta z podwyższonych zryczałtowanych kosztów uzyskania przychodów dla osób dojeżdżających do pracy spoza innej miejscowości, niż tej w której znajduje się zakład pracy, Wnioskodawca oblicza i pobiera zaliczki na zaliczki na podatek od wartości świadczeń, jakie pracownik otrzymał z tytułu bezpłatnego zakwaterowania, stanowiącej nadwyżkę ponad kwotę korzystającą ze zwolnienia na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 19 ustawy PIT.
Z tych względów należało zmienić z urzędu interpretację indywidualną z dnia 13 października 2015 r. Nr IPPB4/4511-892/15-3/IM, gdyż stwierdzono jej nieprawidłowość.

Komentarz: w zeszłym roku Minister robił to samo tylko odwrotnie, czyli zmieniał niekorzystne interpretacje na korzyść podatników.
Źródło: http://sip.mf.gov.pl/sip/index.php?p=1&i_smpp_s...

Całkowite wystąpienie wspólnika ze spółki niebędącej osobą prawną a zmniejszenie udziałów w trakcie posiadania udziałów
W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe: E. L. w przyszłości będzie wspólnikiem spółki jawnej z siedzibą w Polsce powstałej z przekształcenia spółki komandytowo-akcyjnej. Umowa spółki jawnej będzie dopuszczać zmniejszenie udziałów kapitałowych poszczególnych wspólników po uzyskaniu zgody pozostałych wspólników.
W trakcie działalności spółki jawnej mogą wystąpić sytuacje, w których wnioskodawczyni jako wspólnik spółki jawnej, po uzyskaniu zgody każdego z pozostałych jej wspólników, dokona zmniejszenia swojego udziału kapitałowego w spółce jawnej, zgodnie z art. 54 § 1 Kodeksu spółek handlowych (dalej: K.s.h.) i odpowiednim postanowieniem umowy spółki jawnej.
Zdaniem wnioskodawczyni, przedstawiona w opisie zdarzenia przyszłego wypłata przez spółkę jawną na jej rzecz środków pieniężnych tytułem zmniejszenia udziału kapitałowego w spółce jawnej nie spowoduje po jej stronie powstania przychodu na gruncie ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz.U. z 2012 r., poz. 361, z późn. zm., dalej: u.p.d.o.f.).
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach zważył, co następuje.Art. 14 ust. 2 pkt 16 u.p.d.o.f., reguluje wyłącznie skutki podatkowe wystąpienia wspólnika ze spółki niebędącej osobą prawną. Natomiast zmniejszenie udziału kapitałowego wspólnika spółki jawnej nie oznacza wystąpienia wspólnika ze spółki jawnej.
Wypłata przez spółkę jawną na rzecz wspólnika środków pieniężnych tytułem zmniejszenia udziału kapitałowego nie spowoduje powstanie po stronie tego wspólnika przychodu w rozumieniu art. 11 ust. 1 u.p.d.o.f. Wypłacone środki pieniężne z tytułu zmniejszenia udziału kapitałowego nie powodują u wspólnika przysporzenia majątkowego, o którym mowa w tym przepisie. Wspólnik spółki jawnej odzyskuje w ten sposób część swojego majątku, wniesionego wcześniej do spółki jako jego wkład.
Skutki podatkowe zmniejszenia udziału kapitałowego wspólnika spółki jawnej nie zostały w tej ustawie uregulowane.
Treść art. 14 ust. 3 pkt 10 i 11 u.p.d.o.f. wskazuje, że zamierzeniem ustawodawcy było odroczenie opodatkowania wypłat z tytułu udziału w spółce do momentu całkowitego wystąpienia wspólnika ze spółki. W przeciwnym wypadku (tj. gdyby ustawodawca dopuszczał wcześniejsze opodatkowanie niektórych wypłat) znalazłoby to odzwierciedlenie w przepisach. Natomiast brak takiego uregulowania wskazuje na intencję ustawodawcy: wszelkie wypłaty z tytułu udziału w spółce niebędącej osobą prawną powinny być opodatkowane wyłącznie w momencie wystąpienia wspólnika ze spółki (a nie w momencie dokonania tych wypłat).
Źródło: http://orzeczenia.nsa.gov.pl/doc/D6B9D45049

Strona 4 z 7

Skontaktuj się z nami

mapa

Spółka Doradztwa Podatkowego TCA Advisers Sp. z o.o.

KRS 0000285612
NIP: 525-23-98-200
Regon: 140956595
ul. Stara 11/1
00-231 Warszawa

ul. Kościelna 20
05-510 Konstancin-Jeziorna

tel.: +48 502 405 439
e-mail: tca@tca.com.pl