Podatek od niektórych instytucji finansowych - fiskus zgodził się ograniczyć aktywa
Podatnik wystąpił o indywidulaną interpretację, w której zapytał czy dla potrzeb ustalenia podstawy opodatkowania w rozumieniu art. 5 ust. 3 ustawy z dnia 29 grudnia 2015 r. o podatku od niektórych instytucji finansowych, Wnioskodawca, który spełnia definicję instytucji pożyczkowej, jednakże którego głównym przedmiotem działalności jest inna działalność niż działalność pożyczkowa(windykacja wierzytelności), do wartości aktywów stanowiących przedmiot opodatkowania stosownie do art. 3 ww. ustawy, powinien przyjąć wartość wszystkich posiadanych aktywów, czy wyłącznie wartość aktywów odpowiednio związanych z działalnością pożyczkową?
Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach w interpretacji z dnia 5 maja 2016 r. (IBPB-1-3/4510-211/16/MO) uznał, że w niniejszej sprawie przedmiotem opodatkowania będą wyłącznie aktywa związane z działalnością pożyczkową Wnioskodawcy. Taki wniosek nie może być wyprowadzony z literalnej wykładni przepisów prawa, która to wykładnia ma podstawowe znaczenie dla odkodowania normy prawnej.
Źródło: http://sip.mf.gov.pl/sip/index.php?p=1&i_smpp_s...

Bonusy stanowią rabat i mogą być dokumentowane jedną fakturą korygującą
Firmą oferującą produkty z branży autokosmetyków planuje w roku 2016 przyznawać kontrahentom dodatkowe preferencje cenowe (Bonusy). Podstawowym kryterium naliczenia Bonusu jest osiągnięcie przez kontrahenta w okresie obowiązywania Umowy określonego wzrostu wartości zakupów w stosunku do analogicznego okresu w roku poprzednim lub/oraz osiągnięcie określonej wartości zakupów.
Izba Skarbowa w Poznaniu w interpretacji z dnia 12 kwietnia 2016 r. (ILPP2/4512-1-73/16-2/EW) uznała, że przypadku gdy kontrahent zdecyduje się na realizację przyznanych Bonusów poprzez uzyskanie dodatkowego rabatu na produkty Wnioskodawcy nabyte przez kontrahenta od Wnioskodawcy, Bonusy, o których mowa w opisie zdarzenia przyszłego stanowić będą opusty/obniżki cen udzielone po dokonaniu sprzedaży (rabaty) w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 11 marca 2004 r., będące podstawą do obniżenia podstawy opodatkowania i odpowiednio kwoty podatku.
Zgodnie zatem z art. 106j ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. Wnioskodawca uprawniony będzie do wystawienia faktury korygującej, zawierającej elementy wskazane w art. 106j ust. 2 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. Równocześnie, Wnioskodawca może wystawić jedną fakturę korygującą obejmującą łączną wartość przyznanego Bonusu, skalkulowaną w oparciu o wartości poszczególnych Bonusów w odniesieniu do wszystkich dostaw towarów dokonanych na rzecz danego kontrahenta w ustalonym okresie.
W związku z powyższym należy uznać, że w przypadku przyznania przez Wnioskodawcę Bonusów, o których mowa w opisie zdarzenia przyszłego Wnioskodawca będzie uprawniony do udokumentowania przyznanych Bonusów fakturami korygującymi, uprawniającymi Wnioskodawcę do obniżenia podstawy opodatkowania i kwoty podatku. Przy czym, obniżenie podstawy opodatkowania będzie mogło być dokonane pod warunkiem, że spełnione zostaną warunki wskazane w art. 29a ust. 13 i ust. 15 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. Tym samym, w związku z udzieleniem rabatu (Bonusu) kontrahentom powinien on dokumentować go fakturą korygującą, zgodnie z art. 106j ustawy z dnia 11 marca 2004 r.
Źródło: http://sip.mf.gov.pl/sip/index.php?p=1&i_smpp_s...

Nowe regulacje dotyczące delegowania pracowników
Dnia 18 czerwca 2016 r. weszły w życie nowe regulacje dotyczące delegowania pracowników. Ustawa określa warunki zatrudnienia pracowników delegowanych na terytorium Polski, w tym także zasady współpracy z odpowiednimi organami innych krajów członkowskich Unii Europejskiej.
Celem przedmiotowej ustawy jest implementacja do polskiego systemu prawnego dyrektywy 96/71/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 16 grudnia 1996 r. dotyczącej delegowania pracowników w ramach świadczenia usług oraz dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2014/67/UE z dnia 15 maja 2014 r. w sprawie egzekwowania ww. dyrektywy 96/71/WE.
 Ustawa wchodzi w życie z dniem 18 czerwca 2016 r., co jest zbieżne z art. 23 dyrektywy 2014/67/UE, który nakłada na państwa członkowskie UE obowiązek wprowadzenia do tego dnia niezbędnych przepisów służących do wykonania dyrektywy.
Przedmiotowa ustawa określa m.in. minimalne warunki zatrudniania pracowników delegowanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej oraz obowiązki pracodawcy delegującego pracownika na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej; ustanawia zasadę solidarnej odpowiedzialności podmiotu powierzającego wykonanie określonych prac z pracodawcą delegującym pracowników wobec pracownika delegowanego, w zakresie wynagrodzenia, a także określa nowe zadania i uprawnienia Państwowej Inspekcji Pracy.
Art.1.Ustawa określa zasady:
1) delegowania pracowników na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej w ramach świadczenia usług;
2) kontroli przestrzegania przepisów o delegowaniu pracowników oraz realizacji obowiązków informacyjnych związanych z delegowaniem pracowników;
3) współpracy z właściwymi organami innych państw członkowskich dotyczącej delegowania pracowników na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej i z tego terytorium;
4) ochrony pracowników delegowanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej i z tego terytorium;
5) postępowania związanego z realizacją wniosków o powiadomienie o decyzji w sprawie nałożenia na pracodawcę delegującego pracownika z terytorium Rzeczypospolitej Polskiej administracyjnej kary pieniężnej lub grzywny administracyjnej oraz o egzekucję takiej kary lub grzywny.
Źródło: http://orka.sejm.gov.pl/proc8.nsf/ustawy/408_u.htm

Czy samochody wykorzystywane będą wyłącznie do celów prowadzenia działalności gospodarczej?
Dyrektor Izby Skarbowa na pytanie podatnika odpowiedział, że planowany przez Wnioskodawcę odpłatny najem posiadanych samochodów nie będzie mieć wpływu na uznanie posiadanych pojazdów za wykorzystywane wyłącznie do działalności gospodarczej, z uwagi na różnorodny sposób korzystania z posiadanych pojazdów. Sposób ten będzie wykluczać stworzenie jasnych i przejrzystych reguł wykluczających użycie tych pojazdów wyłącznie do działalności gospodarczej. Również wypełnianie ewidencji przebiegu pojazdów za czas najmu komercyjnego nie będzie można przyjąć za spełnienie wymogów określonych w art. 86a ust. 4 pkt 1 ustawy i uznanie pojazdów za wykorzystywane wyłącznie do działalności gospodarczej, bowiem samo prowadzenie ewidencji przebiegu pojazdów nie stanowi wystarczającej przesłanki do takiego uznania. Prowadzona ewidencja przebiegu pojazdów stanowi jedynie potwierdzenie wprowadzonych i obowiązujących zasad wykluczających wykorzystywanie pojazdów do celów działalności gospodarczej, co w okolicznościach wskazanych we wniosku nie będzie mieć miejsca.
W związku z powyższym, z uwagi na przedstawiony sposób wykorzystywania pojazdów, wykluczonym jest przyjęcie, że samochody te wykorzystywane będą wyłącznie do celów prowadzenia działalności gospodarczej w rozumieniu przepisu art. 86a ust. 4 pkt 1 ustawy o VAT. Zatem w okolicznościach opisanych we wniosku, Spółce będzie przysługiwało prawo do odliczenia 50% kwoty podatku naliczonego z faktur dokumentujących wydatki związane z używaniem pojazdów, o których mowa w art. 86a ust. 2 pkt 3 ustawy związku z art. 86a ust. 1 ustawy o VAT, o ile nie wystąpią okoliczności wyłączające to prawo wynikające z art. 88 ustawy o podatku od towarów i usług.
Takie jest stanowisko Izby Skarbowej w Katowicach w interpretacji z dnia 16 czerwca 2016 r. (IBPP2/4512-211/16/WN).
Źródło: http://sip.mf.gov.pl/sip/index.php?p=1&i_smpp_s...

Dołożyliśmy wszelkich starań, aby informacje przekazywane w naszym Newsletter były zgodne ze źródłem ich pochodzenia. Jednocześnie nie bierzemy odpowiedzialności za ich prawidłowość, kompletność ani aktualność.

Informacja w sprawie ustawy z dnia 13 maja 2016 r. o zmianie ustawy
Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw

7 czerwca 2016 r. Prezydent podpisał ustawę o zmianie ordynacji podatkowej oraz niektórych ustaw uchwaloną przez Sejm w dniu 13 maja 2016 r.
Celem tej ustawy jest wprowadzenie do polskiego prawodawstwa generalnej klauzuli przeciwko unikaniu opodatkowania.
Co więcej, ustawa wprowadza w art. 5 ust. 4 i 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054, z późn. zm.)
klauzulę nadużycia prawa w odniesieniu do samego podatku od towarów i usług.
Nowelizacja również wprowadza zmiany dotyczące transmisji danych w ramach JPK. Zmiany te znajdą się w ustawie ordynacja podatkowa oraz w ustawie od podatku od towarów i usług.
Źródło: http://www.prezydent.pl/prawo/ustawy/podpisane/art,11,czerwiec-2016-r-.html

Dołożyliśmy wszelkich starań, aby informacje przekazywane w naszym Newsletter były zgodne ze źródłem ich pochodzenia. Jednocześnie nie bierzemy odpowiedzialności za ich prawidłowość, kompletność ani aktualność.

JPK (Jednolity Plik Kontrolny) a tajemnica bankowa i tajemnica ubezpieczeniowa
Sektor finansowy jeszcze nie uzgodnił z Ministerstwem Finansów kwestii czy przekazywanie plików JPK narusza tajemnicę bankową i ubezpieczeniową, pomimo, że obowiązek przekazywania plików JPK wchodzi już od 1 lipca 2016r. Powinno to być uzgodnione na etapie omawiania projektu ustawy, bo teraz Ministerstwo Finansów ma ograniczone możliwości. Być może konieczna będzie nowelizacja kilku ustaw, aby sytuacja stała się jasna.
Źródło: Opracowanie TCA Advisers na podstawie: Ordynacja podatkowa. Dz.U.2015.613 | ustawa z dnia 29 sierpnia 1997 r., art. 193 a

UWAGA – najnowszy wyrok NSA dotyczący podatku u źródła
NSA w wyroku z dnia 19 maja 2016r. (sygn. II FSK 1577/14 ) wskazał, że zagadnienie podatku u źródła w zależności od miejsca wykonania świadczenia czy skorzystania ze świadczenia było już przedmiotem wypowiedzi orzeczniczych Naczelnego Sądu Administracyjnego, przy czym ukształtowana linia orzecznicza nie jest jednolita.
Z jednej strony w szeregu orzeczeń przyjmowano, że objęcie polską jurysdykcją podatkową przychodów nierezydentów możliwe jest dopiero wtedy, gdy zostanie stwierdzone, że rezultat świadczonej przez niego usługi w postaci powstania lub powiększenia przychodu następuje na terytorium Polski.
Z drugiej jednak strony zapadały również orzeczenia wskazujące, że miejsce świadczenia usług, wykonywania czynności lub miejsce dokonania wypłaty nie ma dla omawianej kwestii znaczenia. NSA przychylił się do tego drugiego stanowiska.
W przedmiotowej sprawie spółka podała, że świadczy usługi remontowe i serwisowe poza granicami kraju i w tym celu wynajmuje za granicą narzędzia, elementy zaplecza technicznego oraz sanitarnego od dostawców z siedzibą na terytorium państwa, w którym wykonuje dane prace remontowe lub usługowe.
Źródło: Opracowanie TCA Advisers na podstawie wyroku NSA: http://orzeczenia.nsa.gov.pl/doc/6BE5CBF4DB

Korzystna interpretacja - zwrot PCC w przypadku odstąpienia od umowy
Wnioskodawczyni na podstawie umowy ustanowienia odrębnej własności lokalu i sprzedaży zawartej w formie aktu notarialnego, nabyła za kwotę 128.000 zł lokal mieszkalny od sprzedającego – S. Sp. z o.o. Z tytułu zawarcia tej umowy Wnioskodawczyni uiściła m.in. podatek od czynności cywilnoprawnych – wg stawki 2%, w kwocie 2.560 zł. W nabytym lokalu Wnioskodawczyni przeprowadziła remont. Jednak wkrótce po zamieszkaniu w nim okazało się, że stan lokalu znacząco odbiega od wskazanego w umowie sprzedaży i że w lokalu, mimo remontu, pojawił się grzyb zagrażający zdrowiu a nawet życiu, spowodowany nienaturalnym zawilgoceniem lokalu. W związku ze wskazanymi (ukrytymi) wadami lokalu –doszło do zawarcia stosownej umowy notarialnej odstąpienia od transakcji sprzedaży nieruchomości.
Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach w niedawnej interpretacji (IBPB-2-1/4514-123/16/MZ) uznał, że skoro w opisanej sytuacji takie uchylenie skutków oświadczenia woli miało miejsce, to zaistniała przesłanka określona w art. 11 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych, Wnioskodawczyni może więc ubiegać się o zwrot uiszczonego podatku.
Źródło: http://sip.mf.gov.pl/faces/views/szczegoly/szcz...

Interpretacja dot. niedostatecznej kapitalizacji – zawarcie aneksu po 31 grudnia 2014r.
Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy w interpretacji . wydanej dnia 18 maja 2016r. (sygn. ITPB3/4510-130/16/PS) zgodził się z wnioskodawcą, że również po zawarciu w przyszłości aneksu do odsetek od pożyczki będzie miało zastosowania ograniczenie wynikające z art. 16 ust. 1 pkt 60 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych w brzmieniu obowiązującym do dnia 31 grudnia 2014 roku.
Źródło: http://sip.mf.gov.pl/faces/views/szczegoly/szcz...

Kiedy wnosi się aportem oddział to należy wyznaczyć granice, od kiedy wydatki związane z Oddziałem obciążają nabywcę
Naczelny Sąd administracyjny w wyroku z dnia 24 maja 2016 r. (II FSK 1133/14) orzekł, że prowadzenie działalności gospodarczej, pierwotnie w ramach zorganizowanych części przedsiębiorstwa w postaci oddziałów, a następnie po wniesieniu aportu, w ramach innego podmiotu, ma charakter permanentny. Przedsiębiorca jest na bieżąco zmuszony do ponoszenia określonych kosztów w celu zapewnienia niezakłóconego funkcjonowania prowadzonego przedsiębiorstwa. Mogą to być koszty najróżniejszego rodzaju, np. o charakterze finansowym, wynikające z zawartych umów, jak również związane z eksploatacją czy utrzymaniem w ruchu przejętych materialnych składników przedsiębiorstwa. Wszystkie one pozwalają na normalne funkcjonowanie przedsiębiorstwa. Jeżeli więc określony wydatek towarzyszący działalności gospodarczej ze swej istoty i z racji rozwiązań prawnych przyjętych w ustawie podatkowej jest kosztem podatkowym (czegow rozpoznawanej sprawie organ nie kwestionuje) , to takim kosztem powinien być też u obejmującego aport, a fakt, że dana operacja gospodarcza rodząca wydatek podjęta została jeszcze przez zbywcę, sam w sobie, nie powinien mieć charakteru rozstrzygającego. Przyjęcie stanowiska organu prowadziłoby do sytuacji, że wprawdzie spółka będzie ponosiła faktycznie wydatki, ale nie będzie mogła tych wydatków uwzględnić w kosztach podatkowych. Powstałaby więc sytuacja, nie mająca w ocenie Sądu racjonalnych podstaw, iż w pierwszym okresie działania spółki skarżącej faktycznie ponoszone przez nią wydatki dotyczące wniesionych aportem oddziałów, nie mogłyby być traktowane jako koszty uzyskania przychodów, tylko z tej racji, że wywodzą się one ze zdarzeń prawnych mających miejsce u spółki wnoszącej aport.
Ze stanowiskiem organu nie można zgodzić się także z tego względu, że spółka otrzymane należności pieniężne z tytułu wierzytelności wniesionych aportem powinna zaliczyć do przychodów. W takiej sytuacji brak możliwości potrącenia przez spółkę faktycznie poniesionych wydatków będących następstwem przejęcia zobowiązań mających swe źródło w stosunkach prawnych nawiązanych przez spółkę wnoszącą, byłby sprzeczny z istotą podatku dochodowego, bowiem w spółce obciążeniu podatkowemu podlegałby nie dochód, a przychód. W konsekwencji, w ocenie Sądu, organ podatkowy naruszył też art. 15 ust. 1 u.p.d.p.
Źródło: http://orzeczenia.nsa.gov.pl/doc/5AE74AEFC5

CIT: data powstania obowiązku podatkowego z tytułu udzielania licencji na programy komputerowe – dostosuj umowę do obowiązujących przepisów
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie w wyroku z dnia 14 kwietnia 2016 r. (I SA/Kr 237/16) na bazie rozpatrywanego stanu faktycznego orzekł, że "zgodnie z obecnie obowiązującym brzmieniem przepisów ustawy o CIT, w myśl art. 12 ust. 3c, jeżeli strony ustalą, że usługa jest rozliczana w okresach rozliczeniowych, za datę powstania przychodu uznaje się ostatni dzień okresu rozliczeniowego, określonego w umowie lub na wystawionej fakturze, nie rzadziej niż raz w roku.”.
Fakt, że taki raport otrzymuje się 20-25 dni po upływie okresu rozliczeniowego, nie wpływa na zmianę powstania tego obowiązku.
Sąd stwierdził, że przepisy prawa podatkowego mają bowiem brzmienie obligujące podatników do określonego działania, nie zaś dozwalające na dowolną modyfikację ustanowionych w nich zasad bądź stosowanie ich w sposób wybiórczy, dopasowany do treści umów wiążących podatnika z kontrahentami. Wręcz przeciwnie to podatnik powinien dostosować pragmatykę swego działania do bezwzględnie obowiązujących go przepisów. Skarżący tymczasem jednocześnie chciałby korzystać z zastosowania przepisu odnoszącego się do "usług rozliczanych w okresach rozliczeniowych" a równocześnie sam w sposób dowolny - uzależniony tylko od bliżej niesprecyzowanej daty dostarczenia mu raportu – miałby określać datę końcową tego okresu rozliczeniowego, inną niż okresy rozliczeniowe w których faktycznie rozlicza się ze swym kontrahentem.
Źródło: http://orzeczenia.nsa.gov.pl/doc/FFCCA95E1B

Dołożyliśmy wszelkich starań, aby informacje przekazywane w naszym Newsletter były zgodne ze źródłem ich pochodzenia. Jednocześnie nie bierzemy odpowiedzialności za ich prawidłowość, kompletność ani aktualność.

JPK – Jednolity Plik Kontrolny
Od 1 lipca 2016 r. wchodzi w życie ustawa która nakłada na podatników, prowadzących księgi podatkowe przy wykorzystaniu programów komputerowych, obowiązek przedkładania tychże ksiąg podatkowych oraz dowodów księgowych w postaci plików o formacie strukturalnym, tzw. jednolity plik kontrolny. Obowiązek przekazywania danych w określonym formacie strukturalnym przewiduje dodany do Ordynacji podatkowej art. 193a.
Struktura logiczna postaci elektronicznej ksiąg podatkowych oraz dowodów księgowych, z uwzględnieniem możliwości wytworzenia jej z programów informatycznych używanych powszechnie przez przedsiębiorców oraz automatycznej analizy danych, jest dostępna w Biuletynie Informacji Publicznej na stronie podmiotowej urzędu obsługującego ministra właściwego do spraw finansów publicznych.
Poniżej znajduje się link do strony internetowej zawierającej najnowsze informacje z ministerstwa finansów.
Źródło: http://www.mf.gov.pl/kontrola-skarbowa/dzialaln...

Dopiero od roku 2016 korekta kosztów następuje w okresie rozliczeniowym, w którym otrzymano fakturę korygującą.
Spółka występująca o interpretację indywidualna podała poniższy stan faktyczny: Spółka jest przedsiębiorstwem specjalizującym się w prowadzeniu działalności w zakresie dystrybucji i sprzedaży paliw i produktów petrochemicznych.
Spółka w ramach swojej działalności nabywa towary z innych krajów Unii Europejskiej. Na podstawie umów podpisanych z dostawcami, w trakcie danego miesiąca cena jednostkowa towaru jest oparta o notowania z ostatnich pięciu lub dziesięciu notowań publikowanych przed dokonaniem dostawy towaru. Po zakończeniu danego miesiąca cena ta jest korygowana np. w oparciu o średnią ze wszystkich notowań publikowanych w miesiącu dostaw.
W przypadku dostaw realizowanych w grudniu 2015 r. nastąpiły następujące sytuacje :
1. Do faktur za dostawy grudniowe wystawiono faktury korygujące na plus lub na minus cenę jednostkową towaru w ostatnim dniu grudnia, tj. 31 grudnia 2015 r. - data wystawienia faktury korygującej. Korekty te Spółka otrzymała 4 stycznia 2016 r.
2. Do faktur za dostawy grudniowe wystawiono faktury korygujące na plus lub na minus cenę jednostkową towaru w styczniu 2016 r. - data wystawienia faktur korygujących w tym przypadku to XX stycznia 2016 r. Spółka otrzymała te korekty w styczniu 2016 r.
W pierwszej sytuacji Spółka będzie miała obowiązek zaliczenia do kosztów podatkowych faktury korygujące w dacie ich wystawienia, tj. w grudniu 2015 r.
W drugiej sytuacji Spółka będzie miała obowiązek zaliczenia do kosztów podatkowych faktury korygujące w dacie ich otrzymania, tj. w styczniu 2016 roku.
1 stycznia 2016 r. weszła w życie ustawa z dnia 10 września 2015 r. o zmianie niektórych ustaw w związku ze wspieraniem polubownych metod rozwiązywania sporów (Dz.U. z 2015 r. poz. 1595; dalej: „ustawa nowelizująca”). Ustawa ta dokonała nowelizacji ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz.U. z 2014 r. poz. 851 ze zm.; dalej: ‘updop”) m.in. poprzez dodanie do art. 15 ustępu 4i. Zgodnie z tym przepisem, jeżeli korekta kosztu uzyskania przychodów, w tym odpisu amortyzacyjnego, nie jest spowodowana błędem rachunkowym lub inną oczywistą omyłką, korekty dokonuje się poprzez zmniejszenie lub zwiększenie kosztów uzyskania przychodów poniesionych w okresie rozliczeniowym, w którym została otrzymana faktura korygująca lub, w przypadku braku faktury, inny dokument potwierdzający przyczyny korekty.
Przepis przejściowy (art.11) stanowi, że nowe regulacje mają zastosowanie również do korekty przychodów i kosztów uzyskania przychodów, uzyskanych lub poniesionych przed 1 stycznia 2016 r., jeżeli zdarzenie powodujące korektę wystąpi po 31 grudnia 2015 r.
Interpretacja indywidualna z 16 maja 2016 r., sygn. IBPB-1-2/4510-278/16/MM - Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach.
Źródło: http://sip.mf.gov.pl/sip/index.php,

Zmiana leasingodawcy nie ma wpływu na skutki podatkowe
Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z dnia 23 maja 2016 r. (II FPS 1/16) orzekł, że  zmiana leasingodawcy poprzez zbycie i nabycie przez inny podmiot przedmiotu trwającej umowy leasingu nie uzasadnia przeprowadzania z tego tylko powodu weryfikacji tej umowy na podstawie art. 17a pkt 1 i 2 oraz art. 17b ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn. Dz. U. z 2011 r., Nr 74, poz. 397 ze zm.) w brzmieniu obowiązującym przed 1 stycznia 2013 r. Co oznacza, że zmiana taka pozostaje bez wpływu na dotychczasową kwalifikację stosunku prawnego, a w konsekwencji i na skutki podatkowe wynikające z umowy pierwotnej.   
Źródło; http://orzeczenia.nsa.gov.pl/doc/7F6797AB70

Dołożyliśmy wszelkich starań, aby informacje przekazywane w naszym Newsletter były zgodne ze źródłem ich pochodzenia. Jednocześnie nie bierzemy odpowiedzialności za ich prawidłowość, kompletność ani aktualność.

ZUS w sprawie kosztów dojazdu członków Rad Nadzorczych
W interpretacji wydanej 3 marca 2016 r. ZUS Oddział w Lublinie stwierdził, że koszty dojazdu członka Rady Nadzorczej na posiedzenie rady nie mają charakteru podróży służbowej i dlatego nie mogą być wyłączone z podstawy wymiaru składek na ubezpieczeni społeczne. Naszym zdaniem – TCA Advisers- taka interpretacja jest błędna i powinna być skarżona.
Źródło: http://www.zus.pl/default.asp?p=1&id=5420,

WSA: Ryczałt obejmuje koszty paliwa. Podatek od paliwa od stycznia 2015r. był pobierany niesłusznie
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w wyroku z dnia5 maja 2016 r. (III SA/Wa 1925/15) orzekł, że Wnioskodawca jest zobowiązany, jako płatnik podatku PIT z tytułu przychodów uzyskiwanych przez Pracowników ze stosunku pracy, pobierać zaliczki na podatek PIT od kwoty ryczałtu z tytułu wykorzystywania Samochodów Służbowych do celów prywatnych przez Pracowników, ustalonej zgodnie z art. 12 ust. 2a-2c ustawy o PIT, która to kwota obejmuje również Koszty Eksploatacji Samochodów Służbowych. Potwierdził, że normalnym sposobem wykorzystania / użytkowania samochodu jest jeżdżenie tym samochodem, skutkujące zmniejszaniem się ilości paliwa, koniecznością dokonania pewnych napraw, tj. poniesienia Kosztów Eksploatacyjnych - związanych z normalnym, co należy podkreślić, użytkowaniem samochodu. Należy przyjąć, iż racjonalny ustawodawca tworząc system ryczałtu, który miał pozwolić uniknąć dodatkowych obowiązków m.in. w postaci ewidencji przebiegu samochodu, ryczałtem objął wszystkie koszty związane z wykorzystaniem / użytkowaniem samochodu - co wynika właśnie z przytoczonego fragmentu Uzasadnienia.
Źródło: http://orzeczenia.nsa.gov.pl/doc/2172B3D170http...

Wynagrodzenie dla prokurenta – spółka wystawia PIT-8C
W Spółce prokurent posiada 30 % udziałów i pełni swoją funkcje na podstawie uchwały zarządu. Wynagrodzenie za sprawowanie funkcji prokurenta wypłacane jest na podstawie uchwały zarządu i nie stanowi ono wynagrodzenia ze stosunku pracy.
W związku z tym, Izba Skarbowa w Katowicach w interpretacji z dnia 16 maja 2016 r. (IBPB-2-2/4511-302/16/JG) uznała, że skoro istotnie jak wskazuje Wnioskodawca tytułem do wypłaty wynagrodzenia prokurenta jest wyłącznie uchwała zarządu Spółki to oznacza że wynagrodzenie prokurenta nie może stanowić przychodu ze stosunku pracy lecz stanowi przychód z innych źródeł, o jakim mowa w art. 20 ust. 1 w związku z art. 10 ust. 1 pkt 9 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.
Podsumowując, Wnioskodawca nie będzie zobowiązany do poboru miesięcznych zaliczek na podatek dochodowy od osób fizycznych z tytułu wypłacanego prokurentowi wynagrodzenia w związku z pełnieniem tej funkcji w Spółce. Natomiast na Wnioskodawcy na podstawie art. 42a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych będzie ciążył obowiązek sporządzenia informacji o wysokości uzyskanych przez prokurenta przychodów (PIT–8C) i w terminie do końca lutego następnego roku podatkowego przekazania jej prokurentowi oraz właściwemu urzędowi skarbowemu.
Źródło: http://sip.mf.gov.pl/sip/index.php?p=1&i_smpp_s...

Przedsiębiorca musi okazać tytuł prawny do siedziby
19 maja 2016 r. weszła w życie nowela prawa o swobodzie działalności gospodarczej, która po art. 16 dodaje art. 16a w brzmieniu:
„Art. 16a. 1. Przedsiębiorca jest obowiązany posiadać tytuł prawny do nieruchomości, których adresy określone w art. 25 ust. 1 pkt 5 podlegają wpisowi do Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej. Tytuł ten nie podlega dołączeniu do wniosku o wpis do Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej i jest przedstawiany organowi ewidencyjnemu na jego wezwanie w przypadku, o którym mowa w art. 35 ust. 1a.”Oznacza to, że przedsiębiorca musi wskazać tytuł prawny do miejsca prowadzenia działalności oraz adres.
Źródło: http://www.dziennikustaw.gov.pl/du/2015/1893/1

Cienka kapitalizacja: nie pomoże zbycie udziałów przez pożyczkodawcę jeśli zadłużenie przekracza trzykrotność kapitału zakładowego
Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z dnia 19 maja 2016 r. (II FSK 1223/14) rozpatrywał następującą sprawę.
Spółka twierdziła, że pożyczki zostały udzielone przez kwalifikowanego udziałowca, ale na moment spłaty kapitału pożyczek i odsetek, podmiot który udzielił pożyczek przestał być w ogóle udziałowcem Spółki (kwalifikowanym udziałowcem). Tym samym, na moment spłaty pożyczek nie został spełniony jeden z warunków, od których spełnienia zależy zastosowanie art. 16 ust. 1 pkt 60 i pkt 61 u.p.d.o.p., tj. pożyczki nie były spłacane do kwalifikowanego udziałowca. A zatem odsetki od pożyczek udzielonych Spółce przez jedynego udziałowca, który przed spłatą pożyczek i odsetek zbył udziały na rzecz innego podmiotu i na moment spłaty tychże pożyczek i odsetek nie był już udziałowcem Spółki, będą stanowić w całości koszt uzyskania przychodów Spółki.
Zdaniem organu Spółka słusznie zauważyła, iż wartość odsetek podlegających wyłączeniu z kosztów uzyskania przychodów i wartość zadłużenia wobec udziałowców tej spółki, o którym mowa w art. 16 ust. 1 pkt 60 i 61 u.p.d.o.p. (druga przesłanka zastosowania tych przepisów), określa się na dzień zapłaty odsetek, natomiast wyciągnęła na tej podstawie błędne wnioski, co do oceny wystąpienia pierwszej z przesłanek w nich określonych. Mianowicie z literalnego brzmienia art. 16 ust. 1 pkt 60 i 61 u.p.d.o.p. wynika, zdaniem organu, że dla oceny wystąpienia przesłanek zastosowania ograniczeń wynikających z tych przepisów należy brać pod uwagę (w pierwszej z wymienionych przesłanek) status udziałowca/akcjonariusza udzielającego pożyczki, czyli pożyczkodawcy/finansującego, a więc określa się go na dzień zawarcia umowy pożyczki/kredytu.
Zdaniem WSA dla wystąpienia konsekwencji podatkowych, jakie wiążą się z omawianym przepisem (brak możliwości zaliczenia w poczet kosztów podatkowych odsetek od pożyczek), niezbędne jest wystąpienie tych dwóch okoliczności faktycznych we właściwym czasie, tj. najpierw zaistnienie po stronie pożyczkodawcy statusu podmiotu kwalifikowanego w dacie udzielenia pożyczki, a następnie odpowiedni poziom zadłużenia spółki w dacie zapłaty odsetek. Z punktu widzenia logicznego te dwa elementy tworzą więc nierozerwalną koniunkcję.
Zmiana polegająca na zbyciu przez udzielającego pożyczki udziałów jakie posiada w kapitale zakładowym pożyczkobiorcy dotychczasowy wierzyciel nie wpływa na ocenę spełnienia pierwszej z przesłanek zastosowania ograniczeń wynikających z tych przepisów, gdyż status wierzyciela oceniany jest w świetle art. 16 ust. 1 pkt 60 i 61 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych na dzień udzielenia pożyczki.
NSA podzielił zdanie organu oraz WSA.
Źródło: http://orzeczenia.nsa.gov.pl/doc/BA6E9D706E

Dołożyliśmy wszelkich starań, aby informacje przekazywane w naszym Newsletter były zgodne ze źródłem ich pochodzenia. Jednocześnie nie bierzemy odpowiedzialności za ich prawidłowość, kompletność ani aktualność.

Pracownicze plany opcyjno-akcyjne: sąd potwierdza opodatkowanie dwa razy i odmawia odliczenia w przypadku akcji od spółek z USA (spoza Unii)
Z okoliczności faktycznych przedstawionych we wniosku o wydanie interpretacji wynika, że wnioskodawca otrzymuje w ramach planu akcyjnego (jak sam go nazwał) opcje na akcje oraz zastrzeżone certyfikaty akcji (RSU), które następnie zostały lub zostaną zrealizowane. Zatem, co było miedzy stronami bezsporne, przedmiotowe prawa są pochodnymi instrumentami finansowymi w rozumieniu przepisu art. 5a pkt 13 u.p.d.o.f.
Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z dnia 13 kwietnia 2016 r. (II FSK 668/14) orzekł, że w okolicznościach faktycznych nin. sprawy najpierw opodatkowaniu podlega realizacja pochodnych instrumentów finansowych na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 10 u.p.d.o.f., a przy sprzedaży akcji opodatkowaniu podlega sprzedaż akcji zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 6a u.p.d.o.f. W ocenie Sądu nie ma żadnych prawnych podstaw, aby przychód z realizacji praw z opcji utożsamiać z przychodem ze sprzedaży akcji lub aby go przy opodatkowaniu zupełnie pomijać i poprzestać wyłącznie na opodatkowaniu zbycia akcji. W momencie realizacji praw z opcji czyli w momencie nabycia akcji należy rozpoznać przychód z kapitałów pieniężnych tak samo jak należy go rozpoznać w momencie zbycia akcji nabytych w wyniku realizacji opcji.
Ponadto, odliczenie od przychodu ze sprzedaży akcji opodatkowanego przychodu z realizacji instrumentów pochodnych nie jest możliwe. W przedmiotowej sprawie zastosować należy art. 30b ust. 1 i ust. 2 u.p.d.o.f. , a ust. 2 tego przepisu wskazuje wprost jakie przepisy należy stosować w przypadku odpłatnego zbycia papierów wartościowych, a takim niewątpliwie jest akcja. Przepis ten nie wymienia przepisu art. 21 ust. 1d i tym samym wykładnia językowa wyklucza stosowanie przepisu art. 22 ust. 1d, skoro art. 30b nie wskazuje aby w przypadku ustalenia kosztów uzyskania przychodu z odpłatnego zbycia papierów wartościowych zastosowanie znalazł art. 22 ust. 1d.
Źródło: http://orzeczenia.nsa.gov.pl/doc/ECE7FF120E

Program motywacyjny polegający na przyznaniu kluczowym pracownikom Kuponów Bonusowych stanowi przychód z innych źródeł
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie w wyroku z dnia 30 marca 2016 r. (I SA/Kr 223/16) orzekł, że jeśli Kupony Bonusowe będą przyznawane w oparciu o stosunek cywilnoprawny powstały na mocy Kontraktu Premiowego, poza stosunkiem pracy, to uznać należy, że po stronie Uczestników nie powstanie przychód ze stosunku pracy, o którym mowa w art. 12 ust. 1 ww. ustawy.
Zatem w obliczu powyższych wyjaśnień – w związku z realizacją przyznanych Uczestnikom programu motywacyjnego Kuponów Bonusowych – uczestnicy nie uzyskają przychodu ani ze źródła, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 6 lit. b) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (przychód z kapitałów pieniężnych), ani ze stosunku pracy, o którym mowa w art. 12 ust. 1 ww. ustawy, lecz przychód z „innych źródeł”, o którym mowa w art. 20 ust. 1 ww. ustawy.
Tym samym na Wnioskodawcy nie będą ciążyć obowiązki płatnika w związku z uczestnictwem osób zajmujących kluczowe stanowiska kierownicze w spółce w programie motywacyjnym polegającym na przyznaniu Kuponów Bonusowych.Wnioskodawca będzie zobowiązany – nie na mocy art. 39 ust. 3 ustawy, lecz na podstawie art. 42a ww. ustawy – do przesłania Uczestnikom programu motywacyjnego oraz odpowiedniemu organowi podatkowemu imiennej informacji o wysokości dochodu na formularzu (PIT-8C), gdyż obowiązki informacyjne uregulowane w powyższym przepisie dotyczą sytuacji, w których dany podmiot dokonuje wypłat należności lub świadczeń, o których mowa w art. 20 ust. 1 ustawy.
Źródło: http://orzeczenia.nsa.gov.pl/doc/79375DC5E4http...

Wydatki na piknik w części dotyczącej gości
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach w wyroku z dnia 30 marca 2016 r. (I SA/Gl 1230/15) nie podzielił stanowiska organu, że już na płaszczyźnie art. 15 ust. 1 u.p.d.o.p. in principio, należy zróżnicować wydatki związane z organizacją pikniku - z jednej strony, co do pracowników, ich rodzin, emerytów, zleceniobiorców i przedstawicieli korporacji, zaś z drugiej w odniesieniu do innych gości, jak członkowie ZHP, Grupy Ratownictwa PCK i Fundacja Pomocy Dzieciom.
Jednocześnie – co wymaga podkreślenia - nie oznacza to, że Sąd twierdzi, iż wydatki poniesione na udział tych wszystkich osób mogą zostać zaliczone w poczet kosztów uzyskania przychodów, mając na uwadze nie tylko art. 15 ust. 1 u.p.d.o.p. ale ponadto art. 16 ust. 1 u.p.d.o.p., szczególnie jego punkt 28, który wyłącza z kosztów wszelkie wydatki na reprezentacje.
Źródło: http://orzeczenia.nsa.gov.pl/doc/01851C72BF

Rozliczenie wydatków z kart paliwowych przy leasingu samochodów osobowych, daje prawo do odliczenia 50% podatku VAT
Z przedstawionego opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca w ramach prowadzonej działalności leasinguje samochody osobowe, które są wykorzystywane do prowadzenia opodatkowanej działalności gospodarczej jak i również prywatnego/osobistego wykorzystania przez pracowników Spółki. Spółka zawarła z leasingodawcą odrębną umowę o dostarczenie kart paliwowych na terenie Polski, które są przypisane do pojazdów będących przedmiotem umowy leasingu. Dostawca Kart wystawia faktury z tytułu rozliczenia zakupów dokonywanych za pośrednictwem Kart na Spółkę. Otrzymana przez Spółkę faktura dokumentuje zakupy dokonywane na stacjach paliw i zawiera wyszczególnienie towarów i usług rozliczonych za pomocą Kart, które Spółka zakupiła od Dostawcy.
Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach w interpretacji z dnia 12 maja 2016 r. (IBPP2/4512-129/16/KO) uznał, że na podstawie art. 86 ust. 1 w związku z art. 86a ust. 1 ustawy, od dnia 1 lipca 2015 r. Wnioskodawcy przysługuje (będzie przysługiwać) prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w wysokości 50% z faktur dokumentujących nabycie towarów (w tym paliwa) i usług przy użyciu kart paliwowych wystawionych przez Dostawcę, pod warunkiem, że jak wskazał Wnioskodawca te towary i usługi będą wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, z zachowaniem ograniczeń wynikających z art. 88 ustawy.
Źródło: http://sip.mf.gov.pl/sip/index.php?p=1&i_smpp_s...

Połączenie spółek i kontynuacja amortyzacji
Wnioskodawca planuje połączyć się z inną spółką kapitałową - spółką z ograniczoną odpowiedzialnością, której jest jedynym wspólnikiem (udziałowcem). Połączenie to nastąpi w trybie przewidzianym w art. 492 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych (t.j. Dz.U. z 2013 r. poz. 1030 ze zm., dalej jako: „k.s.h.”), czyli przez przejęcie. Połączenie nastąpi bez podwyższenia kapitału zakładowego, zgodnie z art. 492 § 1 k.s.h. Do połączenia dojdzie przez przeniesienie na Wnioskodawcę całego majątku Spółki Przejmowanej. Majątek ten obejmuje przede wszystkim wartości niematerialne i prawne, które obecnie są własnością Spółki Przejmowanej. Spółka Przejmowana dokonuje odpisów amortyzacyjnych od wartości początkowej wartości niematerialnych i prawnych, wynikającej z ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych.
Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach w interpretacji z dnia 12 maja 2016 r. (IBPB-1-2/4510-321/16/AP) uznał, że łączenie się spółek, o którym mowa w art. 492 § 1 pkt 1 k.s.h. oznacza, że na spółkę przejmującą (Wnioskodawcę) przechodzi zarówno majątek Spółki Przejmowanej, jak również przechodzą na nią wszystkie prawa i obowiązki, jakie spółka ta posiadała na dzień wykreślenia jej z rejestru sądowego. Proces łączenia się spółek przez przejęcie związany jest również z sukcesją podatkową. Zatem Spółka Przejmująca wstępuje, co do zasady, we wszystkie prawa i obowiązki Spółki Przejmowanej przewidziane w przepisach prawa podatkowego i Wnioskodawca będzie uprawniony do dokonywania (kontynuacji) odpisów amortyzacyjnych już w miesiącu połączenia Spółek i zaliczania tych odpisów przez Spółkę Przejmującą do jej kosztów uzyskania przychodów.
Źródło: http://sip.mf.gov.pl/sip/index.php?p=1&i_smpp_s...

Zawarcie spółki cichej nie podlega podatkowi PCC
W dniu 20 lipca 2015 r. X Sp. z o.o. (dalej: Spółka) zawarła z Wnioskodawcą (Spółką akcyjną) umowę, na podstawie której Wnioskodawca zobowiązał się wnieść do przedsiębiorstwa Spółki wkład pieniężny w kwocie z góry ustalonej, celem sfinansowania wspólnego przedsięwzięcia gospodarczego. W zamian za wniesiony wkład Wnioskodawca uzyskał udział w potencjalnych zyskach Spółki.
Jednocześnie Wnioskodawca nie uczestniczy w ewentualnych stratach Spółki oraz nie ponosi odpowiedzialności za zobowiązania Spółki, czy to związane ze wspólnym przedsięwzięciem, czy też inne zobowiązania Spółki. Wnioskodawca nie ma ponadto wpływu na podejmowane przez Spółkę działania gospodarcze. Wnioskodawcy zostały jedynie przyznane uprawnienia kontrolne wobec Spółki w postaci możliwości przeglądania dotyczących go dokumentów oraz żądania wyjaśnień co do podejmowanych działań.
Umowa została zawarta na czas nieoznaczony i może zostać wypowiedziana przez każdą ze stron w każdym czasie z zachowaniem umownego terminu wypowiedzenia. Strony przewidziały także przypadki, w których dopuszczalne jest natychmiastowe rozwiązanie umowy. Niezależnie jednak od przyczyny rozwiązania umowy, Wnioskodawca jest zawsze uprawniony do żądania zwrotu wniesionego wkładu pieniężnego w terminie 14 dni od dnia tego rozwiązania.
W związku z powyższym zadano następujące pytanie: Czy w przedstawionym stanie faktycznym zawarcie umowy spółki cichej, o której mowa wyżej podlega podatkowi od czynności cywilnoprawnych zgodnie z art. 1 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych...
Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach w interpretacji z dnia 14 kwietnia 2016 r. (IBPB-2-1/4514-63/16/MZ) uznał, że zawarcie umowy spółki cichej, uznanej w świetle przepisów Kodeksu cywilnego za umowę nienazwaną, nie należy do katalogu czynności cywilnoprawnych wymienionych w art. 1 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych. Czynności tego typu nie można również zakwalifikować, np. jako umowy pożyczki czy też umowy spółki (np. cywilnej), wymienionych w tym katalogu. A zatem przedstawiona we wniosku umowa spółki cichej nie podlegała opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych.
Źródło: http://sip.mf.gov.pl/sip/index.php?p=1&i_smpp_s...

Dołożyliśmy wszelkich starań, aby informacje przekazywane w naszym Newsletter były zgodne ze źródłem ich pochodzenia. Jednocześnie nie bierzemy odpowiedzialności za ich prawidłowość, kompletność ani aktualność.

Exit Tax: Wynagrodzenie dla spółki belgijskiej za zakończenie produkcji liczone od przychodów wypracowanych przez spółkę w Polsce
Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z dnia 5 kwietnia 2016 r. (II FSK 308/14) orzekł, że zapłata wynagrodzenia za zaprzestanie działalności produkcyjnej przez inny podmiot nie realizuje celu w postaci uzyskania przychodu skarżącej, ale bezpośrednio zabezpiecza i chroni interesy osoby trzeciej, w tym przypadku spółki belgijskiej.
Wypada przy tym zwrócić uwagę, że zarówno sposób ustalenia wysokości wynagrodzenia w oparciu o szacunkowo zakładany wzrost przychodów skarżącej ze sprzedaży wyrobów, dotychczas produkowanych przez spółkę belgijską, jak i faktyczna podstawa świadczenia związana z zaprzestaniem działalności produkcyjnej wskazuje na to, że wypłacone wynagrodzenie w swoim charakterze zbliżone jest do rekompensaty za zaprzestanie produkcji i w następstwie tego utratę źródła przychodów. Tego rodzaju wydatki w rzeczywistości rekompensujące straty z tytułu zaprzestania produkcji i utracone w związku z tym korzyści przez inny podmiot, nie mogą zostać ocenione jako poniesione w celu uzyskania przez skarżącą przychodu ze źródła, jakim jest prowadzona działalność produkcyjna (tak również NSA w wyroku z dnia 16 października 2012 r., II FSK 430/11, który przy użyciu częściowo odmiennej nomenklatury w ujęciu faktycznym i prawnym - wbrew twierdzeniu skarżącej – dotyczy tożsamego zagadnienia). Z tych względów WSA w Bydgoszczy naruszył wskazany w podstawie kasacyjnej przepis prawa materialnego, tj.: art. 15 ust. 1 u.p.d.o.p., wadliwie przyjmując, że poniesione przez spółkę wydatki, przeznaczone na wypłatę wynagrodzenia spółce belgijskiej za zaprzestanie działalności produkcyjnej, stanowią dla wnioskodawcy koszt uzyskania przychodu w rozumieniu tego przepisu.
Źródło: http://orzeczenia.nsa.gov.pl/doc/683D69E059

Zapłata na konto hakera-oszusta: wydatek może być księgowany jak koszt
Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach w interpretacji z dnia 27 kwietnia 2016 r. (IBPB-1-2/4510-271/16/AK) uznał, że Spółka padła ofiarą oszustwa: doszło do włamania hakerskiego do serwera dostawcy (tj. złamania/wykradzenia przez inny podmiot hasła umożliwiającego logowanie się do jego poczty mailowej i wysyłanie wiadomości z jego adresu, a także zablokowanie możliwości otrzymywania wiadomości od Spółki na ten adres), w wyniku czego korespondencja mailowa kierowana przez Spółkę na adres mailowy Dostawcy nie docierała do niego, lecz była przechwytywana przez inny podmiot, który z kolei wysyłał z konta mailowego dostawcy (jak się okazało, z innego adresu IP, tj. z komputera nienależącego do dostawcy) odpowiedzi do Spółki, wprowadzając ją w błąd co do numerów rachunków do zapłaty za dostawy. Dostawca potwierdził włamanie na jego serwer pocztowy i dokonanie na nim powyższych zmian. W związku z zaistniałą sytuacją Spółka niezwłocznie powiadomiła zarówno policję w Hong Kongu, jak i Prokuraturę w Polsce o popełnionym przestępstwie. W lutym 2015 r. Spółka otrzymała z Prokuratury postanowienie o umorzeniu śledztwa w sprawie z uwagi na niewykrycie sprawcy przestępstwa. Niezależnie od powyższego, Spółka wystąpiła do towarzystwa ubezpieczeniowego o wypłatę odszkodowania z tytułu poniesionej straty.
Ww. zdarzenie może być uznane za zdarzenie losowe, niezależne od woli Wnioskodawcy, a powstała strata niewątpliwie wiąże się z całokształtem prowadzonej działalności gospodarczej oraz została właściwie udokumentowana. Zatem strata w środkach obrotowych spowodowana przez wpłatę na konto wskazane przez oszusta stanowi pośrednie koszty uzyskania przychodu.
Tym samym w ocenie tut. Organu ustawodawca przesądził, że koszty uzyskania przychodów, rozpoznawane są nie na zasadzie kasowej (a więc z momentem faktycznego poniesienia danego wydatku lub kosztu przez podatnika skutkującego uszczupleniem majątku podatnika), lecz na zasadzie memoriałowej (a więc z momentem księgowego poniesienia danego wydatku lub kosztu przez podatnika). Jak już wcześniej wskazano podstawą do ujmowania kosztu w rachunku podatkowym są dokumenty potwierdzające definitywne poniesienie wydatku. W przedstawionym stanie faktycznym, będzie to otrzymane przez Wnioskodawcę postanowienie o umorzeniu śledztwa, wtedy bowiem urzędowo zostało poświadczone, że odzyskanie wpłaconych środków nie jest możliwe (wobec niewykrycia sprawcy Spółka nie może podejmować działań zmierzających do odzyskania utraconych środków pieniężnych).
Źródło: http://sip.mf.gov.pl/sip/index.php?p=1&i_smpp_s...

PIT: przychód z odpłatnego udostępniania praw do korzystania ze znaku stanowi przychód z praw majątkowych i jest opodatkowany wg skali
Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie w interpretacji z dnia 18 kwietnia 2016 r. (IPPB1/4511-338/16-2/MT) uznał, że przychód z korzystania przez podatnika z posiadanego znaku towarowego (w tym także ze znaku, na który udzielono prawa ochronnego), a zatem także z odpłatnego udostępniania praw do korzystania z tego znaku innym podmiotom, stanowi przychód z praw majątkowych, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 7 w zw. z art. 18 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Brak jest podstaw prawnych do opodatkowywania w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych, przychodów ze źródła przychodów, jakim są prawa majątkowe, w tym także przychodów uzyskiwanych z odpłatnego udostępniania znaku towarowego. Przychody te, pomniejszone o ewentualne koszty uzyskania przychodów, podlegają opodatkowaniu według skali podatkowej, określonej w art. 27 ust. 1 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.
Brak będzie zatem możliwości zakwalifikowania przychodu osiągniętego z ww. tytułu do przychodów z najmu i dzierżawy, tj. do źródła przychodów, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 6 ww. ustawy, a tym samym do opodatkowania tego przychodu zryczałtowanym podatkiem dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne wg stawki 8,5%. Przychody te podlegają bowiem opodatkowaniu według skali podatkowej, określonej w art. 27 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.
Źródło: http://sip.mf.gov.pl/sip/index.php?p=1&i_smpp_s...

Wydatki związane z zakwaterowaniem i dowozem pracowników do miejsca pracy mogą być odliczone
Izba Skarbowa w Katowicach w interpretacji z dnia 22 kwietnia 2016 r. (IBPB-1-1/4511-232/16/SG) uznała, że wydatki w zdarzeniu przyszłym opisanym we wniosku związane z zakwaterowaniem i dowozem pracowników do miejsca pracy, będą mogły zostać zaliczone do kosztów podatkowych Wnioskodawcy. Wydatki te są bowiem niezbędne dla zagwarantowania przez pracodawcę bezpiecznych i higienicznych warunków pracy, umożliwiają prawidłowe wykonywanie pracy, a realizacja przez pracowników powierzonych zadań i obowiązków w zakresie świadczenia usług dla zakładów mięsnych w zakresie rozbioru mięsa, produkcji wędlin itp. usług jest niezbędna w celu utrzymania dalszej współpracy z Usługobiorcami.
Źródło: http://sip.mf.gov.pl/sip/index.php?p=1&i_smpp_s...

Wydatki na studia z język angielskiego mogą być odliczone przez notariusza
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi uchwalając niekorzystną interpretację fiskusa, dnia 21 kwietnia 2016 r. (I SA/Łd 81/16) orzekł, że w okresie gdy sporne wydatki były i będą ponoszone, skarżąca prowadzi działalność gospodarczą, wykonując zawód notariusza. Skoro z prawa o notariacie wprost wynika, że notariusz może przetłumaczyć akt lub inny dokument osobiście, za błędne należy uznać stanowisko organu interpretującego, że sporne wydatki służą wyłącznie podnoszeniu ogólnego poziomu wiedzy i wykształcenia podatnika, i nie są związane z prowadzeniem kancelarii notarialnej.
Źródło: http://orzeczenia.nsa.gov.pl/doc/BDE3DF5874

Przy sprzedaży środka trwałego część pokryta dotacją może stanowić koszt uzyskania przychodu
Podatnik zamierza sprzedać środek trwały wykorzystywany prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej, który został nabyty ze środków otrzymanych z dotacji. Minister Finansów zmieniając interpretację indywidualną w dniu 14 marca 2016 r. (DD9/033/495/BRT/2013/RD-124989) uznał, że kosztem uzyskania przychodu jest różnica między wartością początkową środka trwałego, a sumą dokonanych odpisów amortyzacyjnych (art. 23 ust. 1 pkt 1 lit. b ustawy). Na sumę odpisów amortyzacyjnych składają się odpisy amortyzacyjne zaliczone do kosztów uzyskania przychodu, jak i te niestanowiące kosztów podatkowych, o których mowa w art. 22h ust. 1 pkt 1 ustawy. Czyli część wartości pokryta dotacją przy sprzedaży stanowi koszt podatkowy.
Źródło: http://sip.mf.gov.pl/sip/index.php?p=1&i_smpp_s...

Dołożyliśmy wszelkich starań, aby informacje przekazywane w naszym Newsletter były zgodne ze źródłem ich pochodzenia. Jednocześnie nie bierzemy odpowiedzialności za ich prawidłowość, kompletność ani aktualność.

Obniżenie limitu płatności gotówką do kwoty 15 tys. PLN - posiedzenie senackiej komisji budżetu - argumenty przeciwko tej zmianie
27 kwietnia 2016 r. senacka komisja budżetu obradowała nad ustawą o wprowadzeniu limitu 15 tys. zł płatności gotówką pomiędzy przedsiębiorcami uchwalonego przez sejm 13 kwietnia b.r.. Przedstawiciele ministerstwa finansów uzasadniali obniżenie limitów koniecznością walki ze szarą strefą. Przedstawiciele społeczni – osoby z ramienia KIDP, KIBR, Cechu Rzemiosł, BCC oraz Stowarzyszenia Libertas udowadniali, że obniżenie progów nie zmniejszy szarej strefy, ani ukrywania sprzedaży, ani wystawiania pustych faktur, a tylko ją powiększy . Bo jeśli karą za płatność gotówką będzie wykluczenie tej kwoty z kosztów, tzn. że ta kara jest adresowana do przedsiębiorców już obecnie prowadzących ewidencje, czyli tych wykazujących transakcje. A jeśli zajdzie konieczność zapłaty gotówką, wtedy ta kara w postaci braku zaliczenia w koszty zmusi obecnie legalnie działających przedsiębiorców do ukrycia tej transakcji, gdyż podatek wyjdzie więcej niż marża brutto. Nie będzie z czego zapłacić podatku, więc będzie zmuszony ukryć transakcję
Przykład:
Przedsiębiorca kupuje za 100zł, sprzedaje za 110zł, podatek dochodowy równa się 10x19%= 1,9zł. Jeśli kupi za gotówkę to podatek wyniesie 110x19%=20,9zł, czyli ponad 2 razy więcej niż jego zarobek brutto , który wyniósł 10 zł. Jak widać efektywna stopa karnego podatku od dochodu brutto wynosi : 20,9/10 *100%=209% ! To już nie jest podatek dochodowy tylko bardzo surowa kara. Zastanawia, czy dopuszczalny jest przepis, który by nakładał tak surowe kary za posługiwanie się legalnie zarobionymi i legalnie wydrukowanymi banknotami NBP? Bo na pewno nie jest dopuszczalny podatek dochodowy w wysokości 209% dochodu brutto.
Następnie Senatorowie zwrócili uwagę na konieczność uszczelniania systemu podatkowego. Ponownie przedstawiciele społeczni podkreślali, że luka budżetowa powstaje w podatku VAT i CIT, a nie PIT na co wyraźnie wskazuje raport Międzynarodowego Funduszu Walutowego z stycznia 2015r. dot. administracji podatkowej w Polsce.
Przedstawiciele społeczni podkreślali, że wyłudzenia na podstawie pustych faktur dokonywane są zazwyczaj z wykorzystaniem przelewu bankowego - bo jest to jeszcze jeden dokument do zakrycia oszukańczego charakteru tego procederu. I dodawali, że regulacja ta doprowadzi do upadku drobnych przedsiębiorców. I tak dalej.. Przedstawiciel NBP powiedział, że na świecie te limity są jeszcze niższe, np. w Hiszpanii i Portugalii. Na koniec Komisja Budżetu przychyliła się do wniosku Ministerstwa Finansów i przegłosowała zmiany w niezmienionym kształcie.
Opinia praktyka
Zmniejszenie limitu nie zmniejszy szarej strefy. Szara strefa operuje tylko płatnościami gotówkowymi, bez względu na limit. Problem pojawi się dla tych którzy będą chcieli płacić przelewem, PKO BP realizuje przelewy do 2 dni, czy przedsiębiorca ma czekać pod hurtownią aż jego pieniądze spłyną z banku? A jak przelew już przejdzie to dostawca ulotni się z towarem. Ta zmiana powiększy szarą strefę ponieważ przedsiębiorcy będą woleli ukryć całą transakcję niż czekać na realizację przelewów i płacić w hurtowniach drożej.Sporo hurtowni udziela rabatu za płatność gotówką, zwykle około 2%. To duża strata drobnego przedsiębiorcy.
Strata również dla banków
Banki same strącą na tej regulacji. Jeśli drobne firmy będą musiały płacić gotówka (a w naszych realiach muszą) to karą jest wykreślenie tego wydatku z kosztów - czyli dotychczas przedsiębiorcy deklarujący rzetelnie transakcje, będą musieli je ukryć - będą musieli przejść do szarej strefy albo będą bankrutować – w tej sytuacji jest to klient stracony dla banku. Po drugie ustawa zakazuje również przyjmowania gotówki powyżej 15 tys. zł – kupcy przyjeżdżający ze Wschodu płacą tylko gotówką. Przedsiębiorcy przyjmują gotówkę i wpłacają ją do banku i wykazują transakcje w księgach, bo chcą mieć zwrot podatku VAT w eksporcie. Kiedy wprowadzi się ten zakaz przyjmowania w gotowce, to banki nigdy już tych pieniędzy nie zobaczą.
Banki zyskują na współpracy z drobnymi przedsiębiorcami, więc powinni dbać o ich rozwój lub pomagać im promocyjnie nabywać urządzenia do płatności kartami.
Źródło: Projekt ustawy o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz ustawy o swobodzie działalności gospodarczej (druk senacki nr 150, druki sejmowe nr 322, 381 i 381-A);

Jeśli bank wypłacił sobie nieuprawnionej to właściciel konta może wnieść akt oskarżenia
Sąd Najwyższy w uchwale z dnia 28 kwietnia 2016 r. (I KZP 3/16) orzekł, że wypłata środków pieniężnych osobie nieuprawnionej, niekorzystna dla banku, może być uznana in concreto za rozporządzenie niekorzystne, w rozumieniu art. 286§1 k.k., także dla posiadacza rachunku. Jego dobro prawne, mające źródło w umowie rachunku bankowego, zostaje bezpośrednio naruszone wtedy, gdy uprawnienie do uzyskania zwrotu zdeponowanych środków pieniężnych na każde żądanie nie zostanie zrealizowane przed skorygowaniem przez bank stanu konta. Do tego czasu posiadacz rachunku nie dysponuje środkami, które wypłacono osobie nieuprawnionej, co może pociągnąć określone ujemne następstwa w jego majątku, także w zakresie lucrum cessans. Nie ma więc podstaw, by odmówić posiadaczowi rachunku statusu pokrzywdzonego w rozumieniu art. 49§1 k.p.k., a w konsekwencji legitymacji do wniesienia aktu oskarżenia w trybie art. 55§1 k.p.k. wtedy, gdy osoba nieuprawniona, działając w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, doprowadziła do wypłaty środków pieniężnych z jego konta przez wprowadzenie w błąd przedstawiciela banku.
Źródło: http://www.sn.pl/sprawy/SitePages/Zagadnienia_p...

Podatek od nieruchomości: tablice reklamowe są trwale związane z gruntem, gdy tablica opiera się czynnikom atmosferycznym (definicja oparta na prawie budowlanym a nie kodeksie cywilnym)
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku w wyroku z dnia 31 marca 2016 r. (I SA/Gd 158/16) orzekł, że będące przedmiotem sporu tablice reklamowe stanowią budowle i jako związane z prowadzeniem działalności gospodarczej podlegają opodatkowaniu podatkiem od nieruchomości, który winna uiszczać spółka. Wyjaśnił, że opodatkowaniu podlegają bowiem zarówno budowle będące częścią składową gruntu, jak również nią niebędące. Należy w tym miejscu jeszcze raz wyraźnie podkreślić, iż "trwałe związanie obiektu budowlanego z gruntem" może być w niniejszej sprawie rozpatrywane jedynie w kontekście przepisów prawa budowlanego i prawa podatkowego a nie na gruncie prawa cywilnego, jak to forsuje strona. Dla przyjęcia trwałego związku obiektu budowlanego z gruntem w rozumieniu ustawy podatkowej i ustawy Prawo budowlane nie jest ani konieczne ani celowe ustalenie istnienia "trwałego związku z gruntem" w rozumieniu art. 48 k.c. Autor skargi wskazuje, ze pojęcie to występuje w przepisach kodeksu cywilnego; w jego ocenie na gruncie art. 46 i 48 K.c. powinny determinować znaczenie tego pojęcia w rozpoznawanej sprawie. Z powyższymi wywodami skargi nie sposób się zgodzić, bowiem pojęcia omawianych urządzeń reklamowych nie można utożsamiać z rzeczą i jej częściami składowymi w rozumieniu przepisów ustawy Kodeks cywilny. Prawo budowlane nie odwołuje się bowiem do art. 45, art. 47 oraz art. 191 K.c. (por. orzeczenie Naczelnego Sądu Administracyjnego z 22 sierpnia 2013 r., II OSK 794/1).
W konkluzji stwierdzić należy, że trwałe związanie z gruntem polega na tym, iż posadowienie reklamy jest na tyle trwałe, że opiera się czynnikom mogącym zniszczyć ustawioną na nim konstrukcję.
Źródło: http://orzeczenia.nsa.gov.pl/doc/69A48465DC

Zbycie akcji w spółce komandytowo-akcyjnej powstałej ze spółki cywilnej – koszt stanowią wydatki poniesione na wkłady do spółki cywilnej
Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z dnia 6 kwietnia 2016 r. (II FSK 800/14) orzekł, że kosztem uzyskania przychodu ze zbycia akcji w S.K.A. otrzymanych w wyniku przekształcenia spółki cywilnej będą wydatki poniesione na wkłady w spółce cywilnej. Słusznie również Sąd pierwszej instancji wskazał, że z przepisu art. 23 ust. 1 pkt 38 u.p.d.f. (w zakresie mającym znaczenie w niniejszej sprawie) wynika, że wydatki na papiery wartościowe (tu akcje) inne niż udziały lub wkłady w spółdzielni, udziały (akcje) w spółce mającej osobowość prawną, stanowią koszty uzyskania przychodu przy ustalaniu dochodu z odpłatnego zbycia tych papierów wartościowych. Ustawodawca nie zdefiniował pojęcia "wydatki na objęcie lub nabycie papierów wartościowych". Nie wymienił również, chociażby przykładowo, wydatków mogących być zaliczonymi do tej kategorii kosztów. W orzecznictwie przyjmuje się, że przez wydatki na nabycie udziałów (akcji), innych papierów wartościowych należy rozumieć dokonane przez podatnika wydatki bezpośrednio związane z nabyciem udziałów (akcji), innych papierów wartościowych, w szczególności zaś cenę nabycia, opłaty notarialne, prowizje biura maklerskiego itp. (por. wyrok WSA w Warszawie z dnia 21 października 2010 r. sygn. akt III SA/Wa 2329/09.
Źródło: http://orzeczenia.nsa.gov.pl/doc/27D7106944

Kiedy wspólnik spółki cywilnej świadczy dla niej usługi to s.c. ma prawo do uwzględnienia ich w kosztach również w odniesieniu do tego wspólnika
Wnioskodawczyni prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą (Gabinet Lekarski), polegającą na świadczeniu usług praktyki lekarskiej. Zgodnie z ustawą o swobodzie działalności gospodarczej indywidualna praktyka zyskała status przedsiębiorstwa, a prowadzący ją lekarz stał się przedsiębiorcą. Równocześnie Wnioskodawczyni jest wspólnikiem Spółki cywilnej, Niepublicznego Zakładu Opieki Zdrowotnej, której przedmiotem działalności są usługi lecznicze. Spółka została założona przez trzech wspólników. Wkłady są równe, tj. po 33%. Prawo do udziału w zyskach, obowiązek pokrycia straty mają wszyscy wspólnicy i jest on skorelowany z wysokością wkładów. Na wykonanie usług leczniczych w ww. placówce (spółce, która posiada kontrakt z NFZ) składa się praca wielu osób, zarówno lekarzy, personelu, jak i sprzętu. Aby zrealizować kontrakt konieczne jest dokonywanie zakupu usług u podwykonawców. Wnioskodawczyni, jako przedsiębiorca (właściciel jednoosobowej działalności gospodarczej) podpisała umowę zlecenia ze spółką, której jest jednym ze wspólników. Umowa ta, dotyczy świadczenia usług leczniczych (tj. lekarza medycyny pracy i lekarza medycyny rodzinnej). W ostatnim dniu każdego miesiąca Wnioskodawczyni wystawia fakturę za wykonywane usługi lecznicze.W związku z powyższym zadano następujące pytania:
Czy wydatki wynikające z wystawionej przez Wnioskodawczynię (jako przedsiębiorcę), na rzecz spółki faktury za wykonanie usług medycznych (zachodzi bezpośredni związek przyczynowo-skutkowy pomiędzy wykonaniem usługi, a wygenerowanym przychodem Spółki) stanowi w całości koszt wyżej wymienionej Spółki cywilnej... Czy ww. wydatki są kosztem Wnioskodawczyni proporcjonalnie do jej udziałów w spółce...
Izba Skarbowa w Katowicach w interpretacji z dnia 20 kwietnia 2016 r. (IBPB-1-1/4511-133/16/ZK) uznała, że wydatki spółki cywilnej na nabycie usług świadczonych przez Wnioskodawczynię w ramach prowadzonej przez nią działalności gospodarczej mogą stanowić koszty uzyskania przychodów tej spółki, której jest wspólnikiem, o ile w istocie wydatki te spełniać będą przesłanki wskazane w art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Przy czym, dla Wnioskodawczyni, jako wspólnika spółki cywilnej ww. wydatki będą mogły stanowić koszty podatkowe, proporcjonalnie do jej udziału w zysku tej spółki. Zgodnie bowiem z art. 8 ust. 1 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przychody z udziału w spółce niebędącej osobą prawną (…) u każdego podatnika określa się proporcjonalnie do jego prawa do udziału w zysku (udziału) oraz, z zastrzeżeniem ust. la, łączy się z pozostałymi przychodami ze źródeł, z których dochód podlega opodatkowaniu według skali, o której mowa w art. 27 ust. 1. W przypadku braku przeciwnego dowodu przyjmuje się, że prawa do udziału w zysku (udziału) są równe. W myśl art. 8 ust. 2 pkt 1 ww. ustawy, zasady wyrażone w ust. 1 stosuje się odpowiednio do rozliczania kosztów uzyskania przychodów, wydatków niestanowiących kosztów uzyskania przychodów i strat.
Źródło: http://sip.mf.gov.pl/sip/index.php?p=1&i_smpp_s...

W przypadku czasowego braku najemcy, za ten okres również uwzględniasz koszty
Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy w interpretacji z dnia 31 marca 2016 r. (ITPB1/4511-103/16/PSZ) uznał, że właściciel lokalu mieszkaniowego (dochody z najmu opodatkowane będą na zasadach ogólnych) w przypadku czasowego braku najemcy lokalu, jeżeli udowodni, że czynił starania dla pozyskania najemcy, czyli nie zrezygnował z najmu i lokal nie służył zaspakajaniu własnych potrzeb, odpisy amortyzacyjne w okresie, w którym lokal mieszkalny nie będzie wynajmowany w związku z utrzymaniem tego lokalu mogą być uznane za koszty uzyskania przychodów.
Źródło: http://sip.mf.gov.pl/sip/index.php?p=1&i_smpp_s...

Dołożyliśmy wszelkich starań, aby informacje przekazywane w naszym Newsletter były zgodne ze źródłem ich pochodzenia. Jednocześnie nie bierzemy odpowiedzialności za ich prawidłowość, kompletność ani aktualność.

Grupowe ubezpieczenie na życie i zdrowie tzw. pakiet medyczny z firmą ubezpieczeniową podlega ZUS, jeśli zbiorowa umowa nie wypełnia wszystkich kryteriów
Zakład Ubezpieczeń Społecznych oddział w Lublinie w decyzji z dnia 18 stycznia 2016 r. (WP1//200000/43/1472/2015) uznał, że przedstawionego we wniosku z dnia 3 grudnia 2015 r. zdarzenia przyszłego wynika, że obowiązujący u wnioskodawcy Zakładowy Układ Zbiorowy Pracy będzie przewidywał finansowanie przez pracodawcę dodatkowych świadczeń medycznych, natomiast brak jest w nim jednoznacznego wskazania, iż pracownicy uzyskają prawo do świadczeń medycznych po cenach niższych niż detaliczne (nie odnosi się do obowiązku współfinansowania tych świadczeń przez pracowników). Podobnie obowiązujące u wnioskodawcy do czasu rejestracji Protokołu Dodatkowego do ZUZP porozumienie w powyższej kwestii pomiędzy zarządem a organizacjami związkowymi nie pozwala na wyłączenie ww. świadczenia z podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne na podstawie wskazanego przepisu.
Aby móc zastosować wyłączenie, dana korzyść musi stanowić:
-przychód pracownika z tytułu zatrudnienia w ramach stosunku pracy oraz dodatkowo
-prawo do uzyskania korzyści musi wynikać z przepisów układów zbiorowych pracy, regulaminów wynagradzania lub przepisów o wynagradzaniu, przewidujących partycypację pracownika w poniesieniu kosztów nabycia tych świadczeń ponadto, ponadto
-dana korzyść musi przybrać formę niepieniężna (formę zakupu po cenach niższych niż detaliczne artykułu lub usługi).
Jednocześnie należy zauważyć, że w sytuacji, gdy świadczenie przyznane pracownikowi jest w całości finansowane przez pracodawcę, stanowi ono podstawę wymiaru składek na ubezpieczenia.
Źródło: www.zus.pl/bip/get.asp?idw=73328&typ=1

Rodzice przelewają kwoty na konto niepełnoletnich dzieci - wymagana jest duża ostrożność, aby nie wpaść w pułapkę podatkową
Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach w interpretacji z dnia 23 marca 2016 r. (IBPB-2-1/4515-193/15/HK) uznał, że wpłaty środków pieniężnych, dokonywanych przez rodziców na konto założone na imię małoletniego dziecka, mieszkającego z rodzicami, nieuzyskującego żadnych dochodów, dokonywane w wykonaniu obowiązku alimentacyjnego wynikającego z Kodeksu rodzinnego, nie podlegają opodatkowaniu podatkiem od spadków i darowizn, skoro nie mieszczą się w przedmiocie opodatkowania wymienionym w art. 1 tej ustawy.Ani dziecko ani rodzice nie traktowali tych środków jako stanowiących własność dziecka, jedynie jako gromadzenie środków na utrzymanie dziecka.
Źródło: http://sip.mf.gov.pl/sip/index.php?p=1&i_smpp_s...

Interpretacja ogólna Ministra Finansów o podatku od niektórych instytucji finansowych
Minister Finansów w interpretacji ogólnej z dnia 3 marca 2016 r. (PK1.8201.1.2016) wyjaśnił jak stosować przepisy ustawy w zakresie:
• sposobu określenia podstawy opodatkowania,
• definicji podatnika,
• ustalania powiązań między podatnikami będącymi zakładami ubezpieczeń lub zakładami reasekuracji,
• ustalania powiązań między podatnikami będącymi instytucjami pożyczkowymi.
Tezy:
1) Przy ustalaniu podstawy opodatkowania podatkiem od niektórych instytucji finansowych powinny być uwzględnione wartości aktywów ustalone na podstawie sald wszystkich kont.
2) Podatnik udzielający pożyczki własnym pracownikom nie może zostać uznany za instytucję pożyczkową, która będzie podlegała podatkowi od niektórych instytucji finansowych.
3) Kwota wolna od podatku powinna być przypisana i rozliczana proporcjonalnie do posiadanych przez nie aktywów, składających się na łączną podstawę opodatkowania, po uwzględnieniu proporcjonalnego udziału aktywów każdego z podatników w ogólnej kwocie aktywów do opodatkowania.
Źródło: http://sip.mf.gov.pl/sip/index.php?p=1&i_smpp_s...

Koszty wierzytelności otrzymane w wyniku likwidacji spółki osobowej
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku w wyroku z dnia 9 marca 2016 r. (I SA/Gd 139/16) orzekł, że Skarżąca jako wspólnik likwidowanej spółki osobowej otrzyma składniki majątku tej spółki, w tym wierzytelności, które zamierza zbyć, a przy ustaleniu kosztów uzyskania przychodu zastosowanie będzie miał zatem sposób przewidziany w art. 16 ust. 1 pkt 8f w zw. z art. 15 ust. 1 t pkt u.p.d.o.p. Bez znaczenie pozostaje przy tym okoliczność, że wydatki na nabycie czy wytworzenie zbywanego składnika majątku otrzymanego w wyniku likwidacji spółki poniósł poprzedni wspólnik spółki osobowej. Zasady ustalania kosztów uzyskania przychodu pozostają bowiem niezmienione bez względu na to, czy zmienił się wspólnik w spółce, czy też nie. Nie przewiduje takiej zmiany żaden przepis u.p.d.o.p. Podkreślić przy tym trzeba, że ewentualne problemy z ustaleniem wysokości wydatków poniesionych na nabycie zbywanego składnika majątku, czy też uwzględnienia tych wydatków we wcześniejszych odliczeniach, pozostają bez wpływu na sposób ustalenia kosztów uzyskania przychodu z tytułu zbycia tego składnika majątku, który wspólnik spółki osobowej otrzymał w wyniku likwidacji tej spółki.
W przypadku sprzedaży przez Skarżącą wierzytelności, które otrzyma w wyniku rozwiązania spółki osobowej, kosztem uzyskania przychodów będzie kwota wydatków poniesionych na ich nabycie przez wnoszącego wkład do spółki osobowej lub wartość nominalna udzielonych pożyczek, niezaliczonych dotychczas do kosztów uzyskania przychodów w jakiejkolwiek formie.
Źródło: http://orzeczenia.nsa.gov.pl/doc/C36BB1C834

Dołożyliśmy wszelkich starań, aby informacje przekazywane w naszym Newsletter były zgodne ze źródłem ich pochodzenia. Jednocześnie nie bierzemy odpowiedzialności za ich prawidłowość, kompletność ani aktualność.

Wyjazd pracowników na narty nie stanowi nieodpłatnego świadczenia
Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy w interpretacji z dnia 26 lutego 2016 r. (ITPB2/4511-1194/15/IB ) uznał, że udział w organizowanych przez firmę wyjazdach na narty dofinansowywanych z Zakładowego Funduszu Świadczeń Socjalnych, mających na celu integrację pracowników, która wpływa na efektywność ich pracy oraz wzajemne relacje nie stanowi dla pracownika przysporzenia majątkowego, a tym samym świadczenia, o którym mowa w art. 11 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. W konsekwencji po stronie pracownika nie powstaje przychód ze stosunku pracy na podstawie art. 12 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.To oznacza, że na Wnioskodawcy nie będzie ciążył obowiązek płatnika określony w art. 31 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.
Źródło: http://sip.mf.gov.pl/sip/index.php?p=1&i_smpp_s...

Kto reprezentuje spółkę kapitałową w razie składania rezygnacji z funkcji członka zarządu?
Poszerzony skład Sądu Najwyższego dnia 31 marca 2016 r. (III CZP 89/15) rozpatrzył kwestię: Czy przy składaniu przez członka zarządu oświadczenia woli o rezygnacji z pełnienia tej funkcji spółka kapitałowa, w razie braku odmiennego postanowienia umownego (statutowego), jest reprezentowana przez jednego członka zarządu lub prokurenta (art. 205 § 2 oraz art. 373 § 2 k.s.h.), radę nadzorczą lub pełnomocnika powołanego uchwałą zgromadzenia wspólników lub walnego zgromadzenia akcjonariuszy (art. 210 § 1 oraz art. 379 § 1 k.s.h.), przez organ uprawniony do powoływania członków zarządu, czy - w braku rady nadzorczej - przez zgromadzenie wspólników (walne zgromadzenie)?
Uchwała składu 7 sędziów Sądu Najwyższego z dnia 31 marca 2016 r.Oświadczenie członka zarządu spółki kapitałowej o rezygnacji z tej funkcji jest składane - z wyjątkiem przewidzianym w art. 210 § 2 i art. 379 § 2 k.s.h. - spółce reprezentowanej w tym zakresie zgodnie z art. 205 § 2 lub 373 § 2 k.s.h. – czyli przez innego członka zarządu lub prokurenta . A jeśli to jedyny członek zarządu składa rezygnację, to wyłączną właściwą formą jest akt notarialny.
źródło: http://www.sn.pl/sprawy/SitePages/Zagadnienia_p...

Zorganizowana cześć przedsiębiorstwa musi posiadać więcej składników niż tylko udział w znaku towarowym
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Rzeszowie w wyroku z dnia 23 lutego 2016 r. (I SA/Rz 19/16) orzekł, że składnik w postaci udziału w znaku towarowym oraz jeden pracownik wyodrębniony z przedsiębiorstwa skarżącego do obsługi umowy najmu tego znaku, nie stanowią zespołu składników materialnych i niematerialnych, który mógłby samodzielnie realizować określone zadania gospodarcze. Brak bowiem elementów takich jak środki trwałe, należności, środki finansowe do prowadzenia działalności itp. Tak określony przedmiot aportu nie spełnia przesłanki do uznania go za zorganizowaną część przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 2 pkt 27e ustawy o VAT. W konsekwencji, do czynności wniesienia aportu nie ma zastosowania wyłączenie z opodatkowania wynikające z art. 6 pkt 1 ustawy o VAT.
Źródło: http://orzeczenia.nsa.gov.pl/doc/00E49704CF

Jednak zapłacisz PIT, nawet jeśli wydatki na wyżywienie w podróży służbowej potwierdzone są rachunkiem
Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z dnia 5 kwietnia 2016 r. (II FSK 416/14) orzekł, że dieta nie przysługuje, jeżeli pracownikowi zapewniono bezpłatne całodzienne wyżywienie (§ 4 ust. 3 pkt 2 ww. rozporządzenia). Za nocleg w hotelu lub innym obiekcie świadczącym usługi hotelarskie pracownikowi przysługuje zwrot kosztów w wysokości stwierdzonej rachunkiem (§ 7 ust. 1 rozporządzenia).
Zdaniem NSA należy przypisać jako przychód pracownika wydatki ponoszone przez pracodawcę na jego wyżywienie w czasie podróży służbowej, jeżeli przekraczają one limity z właściwych rozporządzeń.
Źródło: http://orzeczenia.nsa.gov.pl/doc/7DD241AD3D

Wierzytelności stanowią koszt podatkowy do wysokości netto jeśli uprzednio zarachowany przychód był w wysokości netto
Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z dnia 16 lutego 2016 r. (II FSK 421/14) orzekł, że do kosztów podatkowych może być zaliczona wyłącznie należność, która uprzednio na podstawie art. 12 ust. 3 u.p.d.o.p. została zarachowana jako przychód należny. Uznano, iż w sytuacji, gdy wierzytelności uprzednio zostały zarachowane jako przychody należne w kwocie netto z pominięciem należnego podatku od towarów i usług to te same wierzytelności odpisane jako nieściągalne będą stanowiły koszty uzyskania przychodów również w kwocie netto.
Źródło: http://orzeczenia.nsa.gov.pl/doc/D2B2A2AFE1

Odsetki od zaliczki nie stanowią ani przychodu ani kosztu, bo sama zaliczka nie stanowi przychodu
Ze stanu faktycznego wynika, że zleceniobiorca świadczy usługi finansowe na rzecz podmiotu, który przekazuje jej na poczet usług, które będą świadczone w kolejnych okresach rozliczeniowych – zaliczki. Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z dnia 9 marca 2016 r. (II FSK 2861/13) orzekł, że przychód w postaci zaliczki nie jest przychodem w rozumieniu art. 15 ust. 1 u.p.d.o.p., a w związku z tym wydatki z tą zaliczką związane nie stanowią kosztów uzyskania przychodów. Skoro przekazana przez zleceniodawcę na rzecz zleceniobiorcy zaliczka na poczet usług pośrednictwa finansowego, które zostaną wykonane w następnych okresach rozliczeniowych – nie stanowią dla zleceniobiorcy przychodu, to jest rzeczą oczywistą, że odsetki od przekazanej zaliczki nie stanowią kosztów uzyskania przychodów. W tej sytuacji odwoływanie się do przepisów dotyczących pożyczki (kredytu) nie znajduje uzasadnienia. Ustawodawca podatkowy w sposób wyraźny odróżnia pożyczkę (kredyt) od "wpłat dokonanych na poczet dostaw towarów i usług, które zostaną wykonane w następnych okresach sprawozdawczych". W kategoriach nieporozumienia należy traktować wywód naruszenia przepisu art. 16 ust. 1 pkt 11 u.p.d.o.p. i doszukiwania się analogii oprocentowania otrzymanej zaliczki do odsetek od pożyczki lub kredytu. Jak trafnie wskazał Sąd pierwszej instancji, nie można nadawać zaliczce i pożyczce lub kredytowi tożsamego charakteru. Podobnie nie ma uzasadnionych podstaw do twierdzenia, że zaliczka jest świadczeniem ze swojej istoty – zwrotnym.
Zaliczka, jak wcześniej wyjaśniono, jest kwotą, która stanowi część ceny za dostarczany towar lub wykonaną usługę, która jest wpłacona na poczet przyszłych należności, wynikających z zawartej umowy.
Źródło: http://orzeczenia.nsa.gov.pl/doc/2EC688A699

Dołożyliśmy wszelkich starań, aby informacje przekazywane w naszym Newsletter były zgodne ze źródłem ich pochodzenia. Jednocześnie nie bierzemy odpowiedzialności za ich prawidłowość, kompletność ani aktualność.

Płatnik nie ponosi odpowiedzialności, jeśli podatnik sam uregulował podatek
Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w wyroku z dnia 25 lutego 2016 r. (I SA/Wr1873/15) orzekł, że jeżeli podatek został zapłacony, ale bezpośrednio przez podatnika (z jakichkolwiek przyczyn), płatnik za podatek ten odpowiedzialności ponosić nie może, gdyż zobowiązanie podatkowe, za które mógłby odpowiadać, wygasło. Tak też zdarzyło się w rozpoznawanej sprawie, gdzie P. Z. sam zapłacił ciążące na nim z mocy prawa zobowiązanie podatkowe, do którego obliczenia, pobrania i odprowadzenia obowiązany był płatnik. Skoro zatem zobowiązanie podatkowe podatnika (P. Z.) ostatecznie zostało uregulowane, orzekanie o odpowiedzialności płatnika za to zobowiązanie było wykluczone, a prowadzone w tym przedmiocie postępowanie jest bezprzedmiotowe. Również orzeczenie w trybie art. 30 § 5 O.p. o odpowiedzialności podatnika za płatnika, który nie wywiązał się ze swoich obowiązków, możliwe jest tylko wtedy, gdy podatek nie został zapłacony. Obowiązki płatnika, do których należy obliczenie, pobranie, a następnie wpłacenie podatku, obrazują etapy efektywnego wykonywania zobowiązań podatkowych, z których etapem najistotniejszym, bo prowadzącym do wygaśnięcia zobowiązania podatkowego przez zapłatę (art. 59 § 1 pkt 1 O.p.) lub wpłatę (art. 59 § 2 pkt 1 O.p.), jest etap ostatni, to jest wpłacenie podatku. Jeżeli ten etap wykonania zobowiązania podatkowego został zrealizowany, bezprzedmiotowe jest powracanie do etapów wcześniejszych (obliczenia podatku i jego poboru), które mają znaczenie tylko techniczne i przygotowawcze. Skoro zatem zobowiązanie podatkowe skarżącego zostało zapłacone, bezcelowe byłoby wracanie do etapów wcześniejszych, a tym bardziej orzekanie o odpowiedzialności podatnika za jego własne zobowiązanie, które już wygasło przez zapłatę. Rzecz jasna z zapłatą podatku przestaje istnieć podmiot zobowiązany do zapłaty podatku, a w sensie przedmiotowym - ustaje prawnopodatkowy stan zaległości (por. ww. wyrok NSA z dnia 24 kwietnia 2015r. sygn. akt II FSK 858/13, publ. CBOSA).
Źródło: http://orzeczenia.nsa.gov.pl/doc/3325B5DF62

SSE: Zniesienie praw nabytych a zgodność z Konstytucją
Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z dnia 31 marca 2016 r. (II FSK 90/14) orzekł, że zgodnie z brzmieniem pierwotnych przepisów, w 2011r. skarżącej Spółce przysługiwałoby całkowite zwolnienie z podatku dochodowego od osób prawnych dochodów uzyskanych z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej, natomiast od 2012r. do dnia 14 listopada 2017r. (tj. końca okresu, na jaki ustanowiona została strefa) - zwolnienie w części nieprzekraczającej 50% dochodów. Wskutek jednak wejścia w życie z dniem 1 maja 2004 r. ustawy z dnia 2 października 2003r. o zmianie ustawy o specjalnych strefach ekonomicznych i niektórych ustaw, sytuacja Spółki zmieniła się w ten sposób, że prawo do zastosowania zwolnienia wynikającego z art. 12 ustawy z dnia 20 października 1994r. o specjalnych strefach ekonomicznych (Dz.U. nr 123, poz. 600 ze zm.), wygasło z dniem 31 grudnia 2010r., co wynika z art. 5 ust. 1 pkt 2 tej ustawy. Sąd nie podziela zarzutów Spółki co do sprzeczności powyższej regulacji z wynikającymi z art. 2 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 2 kwietnia 1997 r. (Dz.U. z 1997r., Nr 178, poz. 438) zasadami ochrony praw nabytych oraz ochrony interesów w toku. Zasada ochrony praw nabytych zakazuje arbitralnego znoszenia lub ograniczania praw podmiotowych przysługujących jednostce lub innym podmiotom prywatnym występującym w obrocie prawnym. Ochrona praw nabytych nie oznacza jednak nienaruszalności tych praw i nie ma ona charakteru absolutnego. Odstąpienie od zasady ochrony praw nabytych jest dopuszczalne w szczególnych okolicznościach, gdy przemawia za tym inna zasada prawnokonstytucyjna. Chodzi tutaj o sytuacje nadzwyczaj wyjątkowe, gdy ze względów obiektywnych zachodzi potrzeba dania pierwszeństwa określonej wartości chronionej bądź znajdującej oparcie w przepisach Konstytucji. (por. orzeczenia Trybunału Konstytucyjnego z dnia 29 stycznia 1992 r., sygn. akt K 15/91, opublik. OTK 1992/1/8 i z dnia 24 października 2000 r., sygn. akt SK 7/00, publik. OTK 2000/7/256, Dz.U. z 2000 r., Nr 92, poz. 1024). Ocena dopuszczalności wyjątków od zasady ochrony praw nabytych wymaga rozważenia, na ile oczekiwania jednostki, że prawa uznane przez państwo będą realizowane, jest usprawiedliwione. Zasada ochrony praw nabytych chroni wyłącznie oczekiwania usprawiedliwione i racjonalne. Istnieją dziedziny życia i sytuacje, w których jednostka musi liczyć się z tym, że zmiana warunków społecznych lub gospodarczych może wymagać zmian regulacji prawnych, w tym również zmian, które znoszą lub ograniczają dotychczas zagwarantowane prawa podmiotowe (por. wyrok Trybunału Konstytucyjnego z dnia 4 stycznia 2000 r., sygn. akt K 18/99, opublik. OTK 2000/1/1, Dz.U.2000, nr 2, poz. 26).
Źródło: http://orzeczenia.nsa.gov.pl/doc/DB7103860B

Spółka chce zapłacić podatek za wspólnika – zobowiązanie podatkowe wygaśnie jeśli „kwota wpłaty nie przekroczy 1000 zł”
Z przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawca jest wspólnikiem spółki komandytowej. Zaliczki na podatek dochodowy od osób fizycznych Wnioskodawcy uiszczane będą przez spółkę z jego środków finansowych, tj. z zaliczek wypłacanych na poczet zysku. Wspólnicy spółki będą podejmować uchwały dotyczące wypłaty zaliczek na poczet zysków, a także regulowania zaliczek na podatek dochodowy wspólników. Przy czym, kwota przyznanej zaliczki na poczet zysku pomniejszona zostanie m.in. o kwotę zaliczki na podatek dochodowy od osób fizycznych Wnioskodawcy płatnej w miesiącu wypłaty zaliczki. Właścicielem środków pieniężnych, z których opłacane będą zaliczki na podatek dochodowy od osób fizycznych będzie Wnioskodawca, a nie spółka. Spółka będzie tylko pośredniczyć w zapłacie zaliczek.Izba Skarbowa w Katowicach w interpretacji z dnia 3 marca 2016 r. (IBPB-1-1/4511-788/15ZK) uznała, że w świetle treści będącego przedmiotem niniejszej interpretacji indywidualnej art. 62b Ordynacji podatkowej, zapłata zaliczki Wnioskodawcy na podatek dochodowy od osób fizycznych, z rachunku spółki komandytowej, której jest on wspólnikiem, spowoduje skuteczne wygaśnięcie zobowiązania podatkowego Wnioskodawcy z tytułu zaliczek na podatek dochodowy, o ile kwota wpłaty z tego tytułu nie przekroczy 1.000 zł, a treść dowodu wpłaty nie będzie budzić wątpliwości, co do przeznaczenia wpłaty.
Źródło: http://sip.mf.gov.pl/sip/index.php?p=1&i_smpp_s...

Nabycie udziałów za pieniądze – nagła zmiana stanowiska fiskusa: teraz fiskus widzi przychód wg wartości nominalnej udziałów jak i przychód z innych źródeł
Izba Skarbowa w Poznaniu w interpretacji z dnia 3 lutego 2016 r. (ILPB2/4511-1-63/16-2/BC) uznała, że w momencie objęcia nowo powstałych udziałów po wartości nominalnej, niższej niż wartość rynkowa, u Podatnika powstanie obowiązek podatkowy z tytułu uzyskania przychodu w myśl ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Wnioskodawca uzyska przychód w momencie objęcia udziałów w spółce – skoro poniesione przez Wnioskodawcę wydatki będą niższe od wartości rynkowej tych udziałów. Stanowisko takie potwierdza treść art. 24 ust. 11 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, który wyłącza z opodatkowania dochód stanowiący nadwyżkę pomiędzy wartością rynkową akcji objętych (nabytych) przez osoby uprawnione na podstawie uchwały walnego zgromadzenia a wydatkami poniesionymi na ich objęcie (nabycie). Owo wyłączenie, jak wskazuje treść przepisu, dotyczy jedynie akcji, co oznacza, że nabycie w takich warunkach udziałów nie korzysta z wyłączenia od opodatkowania.
Zdaniem Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu przyjęty przez Wnioskodawcę argument, że skoro przepis art. 17 ust. 1 pkt 9 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych stanowi, że za przychody z kapitałów pieniężnych uważa się nominalną wartość udziałów (akcji) w spółce albo wkładów w spólczie1nj objętych za wkład niepieniężny to a contrario przyjąć należy, że ustawodawca ze zdarzeniem w postaci objęcia udziałów w spółce z ograniczoną odpowiedzialnością w zamian za wkład pieniężny nie wiąże skutków podatkowych wydaje się zbyt daleko idącą interpretacją prawa podatkowego. Wnioskowanie a contrario z normy przepisu określonej w art. 17 ust. 1 pkt 9 ustawy ww. ustawy, nie może wyłączać normy określonej w art. 11 ustawy PIT. Zauważyć należy, że przepis art. 17 ust. 1 pkt 9 cyt. ustawy dotyczy przypadku gdy następuje objęcie udziałów za wkład niepieniężny to przychodem jest nominalna wartość otrzymanych udziałów w spółce z ograniczoną odpowiedzialnością. Natomiast norma zawarta w art. 11 ust. 1, 2 i 2b ww. ustawy stanowi, że gdy następuje otrzymanie świadczeń (w przedstawionych we wniosku okolicznościach) w postaci udziałów poniżej ich wartości pieniężnej – określonej na podstawie cen rynkowych stosownych w obrocie udziałami tego samego rodzaju - to przychodem jest różnica pomiędzy wartością tych udziałów a wydatkami poniesionymi na ich nabycie.
Końcowo wyjaśnić należy, że – wbrew opinii Wnioskodawcy – w przypadku opodatkowania przychodu z tytułu objęcia udziałów, a następnie opodatkowania przychodu uzyskanego ze zbycia tychże udziałów nie dojdzie do podwójnego opodatkowania tego samego dochodu. O powstaniu przychodu – w przedmiotowej sprawie – należy bowiem mówić zarówno w momencie objęcia udziałów po wartości nominalnej, która jest niższa niż wartość rynkowa, jak również w momencie zbycia udziałów.
Źródło: http://sip.mf.gov.pl/sip/index.php?p=1&i_smpp_s...

Dołożyliśmy wszelkich starań, aby informacje przekazywane w naszym Newsletter były zgodne ze źródłem ich pochodzenia. Jednocześnie nie bierzemy odpowiedzialności za ich prawidłowość, kompletność ani aktualność.

CFC- controlled foreign company – obowiązek prowadzenia rejestru i ewidencji rachunkowej

Podatnicy z Polski, posiadający udziały w kontrolowanych przez siebie spółkach za granicą mają obowiązek prowadzić rejestr oraz ewidencję działalności swoich zagranicznych spółek wg zasad określonych w polskich przepisach. Oznacza to konieczność dwukrotnego księgowania – raz przez samą spółkę, a drugi raz przez jej udziałowca. Ewidencja rachunkowa ma być gotowa w terminie złożenia zeznania rocznego CIT-CFC, tj. do końca 9 miesiąca po zakończeniu roku podatkowego.
Źródło: ustawa o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz. U. z 2014r. poz. 851 z późn. zm.).

Ryczałt od usług informatycznych świadczonych przez przedsiębiorcę
Izba Skarbowa w Poznaniu w interpretacji z dnia 3 marca 2016 r. (ILPB1/4511-1-14/16-2/AA) uznała, że co do zasady, przychody uzyskiwane przez podatnika ze świadczenia usług związanych z projektowaniem i rozwojem technologii informatycznych dla sieci i systemów komputerowych sklasyfikowanych wg PKWiU pod symbolem 62.01.12.0, będą mogły być opodatkowane 8,5% stawką ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych. Jednakże w sytuacji gdyby usługi były związane z oprogramowaniem, to przychody uzyskiwane ze świadczenia tych usług, podlegałyby opodatkowaniu 17% stawką ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych, o której mowa w art. 12 ust. 1 pkt 2 lit. g) ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne.
Zauważyć przy tym należy, że grupowanie PKWiU 62.01.1, o którym m.in. jest mowa w ww. przepisie obejmuje również usługi, sklasyfikowane pod symbolem 62.01.12.0, jednakże znajdujące się przy nim oznaczenie „ex” oznacza, że 17% stawkę ryczałtu należy stosować wyłącznie do przychodów uzyskiwanych ze świadczenia usług związanych z oprogramowaniem.
Źródło: http://sip.mf.gov.pl/sip/index.php?p=1&i_smpp_s...

Projekty: VAT w uproszczonej formie dla podatników o przychodach poniżej 150 tys. zł
Analizy przeprowadzane w Ministerstwie Finansów (MF) wykazują, że przedsiębiorcy o przychodach do 150 tysięcy PLN rocznie stanowią aż 51% liczby podatników VAT (880 tysięcy), ale generują jedynie 0,84% łącznego obrotu podatników VAT. Per saldo ci podatnicy wpłacają do budżetu 121 mln zł z tytułu podatku VAT (dane za 2014 rok). Status podatnika VAT wiąże się z koniecznością prowadzenia rozliczeń, które dla wielu podatników mogą być uciążliwe. W związku z tym faktem, Ministerstwo Finansów rozważa wprowadzenie uproszczonej, ryczałtowej formy opodatkowania dla tych podatników (ryczałt kwotowy lub procentowy od obrotu).
Kolejną rozważaną zmianą, jest podniesienie progu podlegania podatkowi VAT z obecnych 150 tys. zł do 200 tys. zł. W krajach UE limit zwolnienia kształtuje się na różnym poziomie. W Polsce wynosi 150 tys. zł tj. ok 37.333 euro. W szeregu krajach limit ten jest niższy, ale np. we Francji wynosi od 82.200 do 32.900 euro (w zależności od rodzaju działalności), w Irlandii 75.000 lub 37.500 euro rocznie. W ramach podwyższonego limitu podatnicy także płaciliby VAT w uproszczonej formie.
Powyższe zmiany wymagają uzyskania derogacji od ogólnych zasad VAT ze strony Komisji Europejskiej. Zdaniem MF odpowiadają one art. 395 dyrektywy VAT, na podstawie którego kraj członkowski może uzyskać odstępstwo od stosowania ogólnych reguł dyrektywy.„Nowe reguły realizowałyby zasadę uproszczenia i uszczelniania którą kieruje się MF. Dzięki uwolnieniu setek tysięcy podatników od wymogów administracyjnych, można by skoncentrować działania administracji podatkowej na monitoringu podatników o większych obrotach, czyli tam gdzie powstaje zasadnicza część luki VAT" - mówi minister finansów Paweł Szałamacha.
Źródło: http://www.mf.gov.pl/ministerstwo-finansow/wiad...

Podatek VAT od zysku wypłacany przez konsorcjum
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Rzeszowie w wyroku z dnia 9 lutego 2016 r. (I SA/Rz 7/16) orzekł, że w sytuacji, gdy zysk jest niepewny i nie można go określić w chwili zawierania konsorcjum i określenia poszczególnych obowiązków stron oraz określania cen za poszczególne usługi lub dostawy to wówczas podział tego zysku nie może podlegać opodatkowaniu VAT.
Inaczej można by ocenić sytuację, jeżeli pod postacią zapłaty "zysku" ukrywałoby się jedynie obniżenie podstawy opodatkowania, gdzie zapłata zysku stanowiłaby w istocie zapłatę części ceny za wykonane świadczenie, - wówczas jego wypłata jako ściśle związana z wykonanym świadczeniem powinna być uznana za wchodząca w skład podstawy opodatkowania.
Źródło: http://orzeczenia.nsa.gov.pl/doc/4E72011142

Premie i nagrody wypłacane z czystego zysku mogą stanowić koszt podatkowy
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku w wyroku z dnia 1 marca 2916 r. (I SA/Gd 1675/15) biorąc pod uwagę wskazaną przez NSA w wyroku z dnia 1 lutego 2016r., II FPS 5/15 wykładnię gospodarczą reasumuje:
1/ skoro pracownicy swoją pracą przyczyniają się do wypracowania jak największego zysku przedsiębiorstwa, to wypłacone im w nagrodę z tego zysku wynagrodzenie jest ekonomicznie elementem kosztu wypracowania tego zysku;
2/ prawo podatkowe nie stawia expresis verbis żadnych przeszkód, aby tego rodzaju wypłata stanowiła koszt uzyskania przychodów w ujęciu prawnopodatkowym.

Na zakończenie Sąd wskazuje na uchwałę NSA z 1 lutego 2016r., II FPS 5/15, w której postawiono tezę następującą: w świetle art. 7 ust. 2 i art. 15 ust. 1 oraz art. 16 ust. 1 pkt 40 i art. 15 ust. 4g ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2011 r. Nr 74, poz. 397 ze zm.) wypłacane pracownikom nagrody i premie z dochodu po opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób prawnych mogą stanowić koszty uzyskania przychodów w tym podatku w miesiącu ich wypłaty.
Źródło: http://orzeczenia.nsa.gov.pl/doc/0EE7E3B532

Dołożyliśmy wszelkich starań, aby informacje przekazywane w naszym Newsletter były zgodne ze źródłem ich pochodzenia. Jednocześnie nie bierzemy odpowiedzialności za ich prawidłowość, kompletność ani aktualność.

VAT od usług likwidacji szkód świadczonych na rzecz ubezpieczyciela
Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej dnia 17 marca 2016 r. (C-40/15) dał odpowiedź na pytanie: czy art. 135 ust.1 lit. a dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej należy interpretować w ten sposób, że usługi takie jak w niniejszej sprawie, świadczone na rzecz zakładu ubezpieczeń przez podmiot trzeci, w imieniu i na rzecz ubezpieczyciela, który to podmiot nie pozostaje w żadnym stosunku prawnym z ubezpieczonym, objęte są zwolnieniem, o którym mowa w tym przepisie? Jego zdaniem przepisy unijne nie pozwalają na zwolnienie z VAT usług likwidacji szkód świadczonych na rzecz ubezpieczyciela.
Źródło: http://curia.europa.eu/juris/document/document....

Dokumentacja cen transferowych konieczna także w przypadku objęcia udziałów
Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z dnia 8 marca 2016 r. (II FSK 4000/13) stwierdził, że pomiędzy Spółką, a podmiotami, z którymi dokonano poszczególnych transakcji, zachodzi związek o charakterze powiązań kapitałowych oraz majątkowych, który spełnia dyspozycję art. 11 ust. 1 i 4 u.p.d.o.p. W konsekwencji objęcie udziałów (akcji) w podwyższonym kapitale podmiotu powiązanego w rozumieniu art. 11 u.p.d.o.p. za środki pieniężne, w tym także w formie potrącenia wzajemnych wierzytelności, czy też za wkład niepieniężny (aport), podlega obowiązkowi sporządzania dokumentacji podatkowej, zgodnie z treścią art. 9a u.p.d.o.p., w przypadku przekroczenia progu, o którym mowa w art. 9a ust. 2 tej ustawy.
Źródło: http://orzeczenia.nsa.gov.pl/doc/25E2ACEF5F

Otrzymanie faktur korygujących w 2016 r. dotyczących kosztów poniesionych w 2015 roku
Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy w interpretacji z dnia 15 lutego 2016 r. (ITPB3/4510-699/10/PW) uznał, że w przypadku otrzymania przez Spółkę faktur korygujących w 2016 r. dotyczących kosztów poniesionych w 2015 r., do korekty kosztów powinna ona stosować przepisy obowiązujące od 1 stycznia 2016 r., tj. art. 15 ust. 4i i następne ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Oznacza to, że koszty te powinny być skorygowane „na bieżąco”. Powyższe jest niezależne od daty wystawienia faktury korygującej przez dostawcę towarów, gdyż ww. art. 15 ust. 4i wiąże moment korekty z otrzymaniem faktury korygującej przez podatnika.
Natomiast w przypadku, gdyby Spółka otrzymała faktury korygujące jeszcze w 2015 r. dotyczące kosztów uzyskania przychodów poniesionych w tym roku, to powinny być one rozpatrywane na podstawie stanu prawnego obowiązującego do 31 grudnia 2015 r., tj. będą rozpoznawane ze skutkiem „wstecz” (ex tunc). Należy bowiem podkreślić, że przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, w stanie prawnym obowiązującym do 31 grudnia 2015 r., nie określały szczególnych zasad dokonywania korekt kosztów uzyskania przychodów. Nie może budzić wątpliwości, że bez względu na to, czy poniesiony koszt ma charakter kosztu bezpośredniego, czy też kosztu pośredniego wystawiona faktura korygująca nie zmienia momentu poniesienia i potrącenia kosztu, a jedynie jego wysokość. W takim przypadku korekta kosztów powinna być odniesiona do momentu, w którym koszty te zostały potrącone.
Źródło: http://sip.mf.gov.pl/sip/index.php?p=1&i_smpp_s...

Licencja na program komputerowy uzależniona od wielu czynników
W wyniku przeprowadzonego postępowania kontrolnego w zakresie podatku dochodowego od osób prawnych Dyrektor Urzędu Kontroli Skarbowej określił Spółce wysokość straty w podatku dochodowym od osób prawnych za okres od 1 lipca 2004 r. do 30 czerwca 2005 r. w kwocie 1.539.125,95 zł. Z akt sprawy wynikało, iż Spółka w 2000 r. zawarła z firmą "G. LTD (dalej jako "G.") w ramach jednej grupy kapitałowej umowę licencyjną, na podstawie której nabyła dostęp do pewnych typów oprogramowania.
Organ podatkowy pierwszej instancji nie zgodził się ze stanowiskiem Skarżącej dotyczącym bezpośredniego ujęcia przez Spółkę w kosztach uzyskania przychodów wydatków z tytułu opłat za korzystanie z oprogramowania komputerowego oraz bieżących usług związanych z tym oprogramowaniem, tj. obsługi i konserwacji w kwocie 2.114.950,94 zł, a tym samym uznał zawyżenie o tę kwotę kosztów uzyskania przychodów przedmiotowego roku podatkowego. W ocenie organu podatkowego pierwszej instancji Skarżąca powinna przyjąć wysokość kosztów uzyskania przychodów z uwzględnieniem regulacji dotyczących amortyzacji.
Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z dnia 14 marca 2016 r. (II FSK 4005/13) orzekł, że ze względu na brak możliwości ustalenia wartości początkowej przekazanych wartości niematerialnych i prawnych Spółka może zaliczyć koszt jednorazowo, tym bardziej, że koszty tego programu dotyczyły okresu rocznego.
Źródło: http://orzeczenia.nsa.gov.pl/doc/41D81B07DA

Przepisy o wymianie udziałów gwarantujące neutralność transakcji a ilość transakcji
Minister Finansów zmieniając interpretację Izby Skarbowej w Warszawie dnia 22 lutego 2016 r. (DD9.8220.2.46.2016.KZU) uznał, że jeżeli w wyniku wniesienia przez wspólnika aportu, spółka nabywająca nie uzyska bezwzględnej większości praw głosu w spółce, której udziały były przedmiotem aportu, albo spółka nabywająca przed dokonaniem transakcji wniesienia wkładu niepieniężnego, nie posiadała bezwzględnej większości praw głosu w spółce, której udziały są nabywane, do przychodów takich nie stosuje się przepisów art. 24 ust. 8a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. W myśl tego przepisu przychód u wnoszącego udziały nie powstaje, gdy spółka nabywająca udziały w drodze zamiany, uzyskuje bezwzględna większość głosów.
Z opisanego zdarzenia przyszłego wynika, że samodzielne wniesienie przez Wnioskodawcę udziałów nie zapewni Spółce Holdingowej bezwzględnej większości głosów w D., gdyż udziały żadnego ze Wspólników (w tym udziały Wnioskodawcy) nie reprezentują więcej niż 50% praw głosu w spółce cypryjskiej. Dopiero w wyniku nabycia od Zainteresowanego oraz Innych Wspólników udziałów w spółce cypryjskiej Spółka Holdingowa uzyska bezwzględną większość praw głosu w D.
Zatem przedmiotowa transakcja nie spełnia warunków wymiany udziałów neutralnej podatkowo, uregulowanej w art. 24 ust. 8a – 8b ustawy.
Należy ponadto zauważyć, że na podstawie art. 24 ust. 8c ustawy, który wszedł w życie w dniu 01 stycznia 2015 r., przepisy o wymianie udziałów mają zastosowanie również w przypadku dokonania więcej niż jednej transakcji nabycia udziałów (akcji), przeprowadzonych w okresie nieprzekraczającym 6 miesięcy, jeżeli w wyniku tych transakcji są spełnione warunki określone w art. 24 ust. 8a i 8b ustawy. Jak z powyższego wynika, cel w postaci uzyskania bezwzględnej większości głosów w spółce, której udziały (akcje) są wnoszone może być osiągnięty także w wyniku więcej niż jednej transakcji nabycia udziałów (akcji) w okresie nieprzekraczającym 6 miesięcy, przy zachowaniu pozostałych warunków określonych w art. 24 ust. 8a i 8b ustawy. Zatem przepis art. 24 ust. 8c ustawy ma również zastosowanie do wspólnika określonego w art. 24 ust. 8a i ust. 8b pkt 2 ustawy, biorącego udział w więcej niż jednej transakcji nabycia udziałów (akcji), jeżeli w wyniku tych transakcji spółka nabywająca uzyska bezwzględną większość praw głosu w spółce, której udziały (akcje) są nabywane, albo posiadając bezwzględną większość praw głosu w innej spółce, zwiększa ilość udziałów (akcji) w tej spółce.
Tym samym, stosownie do art. 17 ust. 1 pkt 9 ustawy, na moment dokonania przedstawionej w zdarzeniu przyszłym transakcji u Wnioskodawcy powstanie przychód z kapitałów pieniężnych. Dochód do opodatkowania określa się na podstawie art. 30b ust. 2 pkt 5 ustawy. Od dochodu z tytułu objęcia udziałów (akcji) za wkład niepieniężny podatek dochodowy wynosi 19% uzyskanego dochodu (art. 30b ust. 1 ustawy).
Źródło: http://sip.mf.gov.pl/sip/index.php?p=1&i_smpp_s...

Dokonanie zapłaty za umorzone udziały w formie rzeczowej
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach w interpretacji z dnia 4 lutego 2016 r. (I SA/Gl 874/15) orzekł, że umorzenie udziałów i dokonanie zapłaty za umorzone udziały w formie rzeczowej nie może także być traktowane jako przychód z odpłatnego zbycia rzeczy lub praw majątkowych w rozumieniu art. 14 u.p.d.o.p. Przepis ten reguluje sposób ustalenia przychodu z odpłatnego zbycia rzeczy lub praw majątkowych, ale podstawą jego zastosowania jest jedynie sytuacja, w której nastąpiło odpłatne zbycie rzeczy lub praw. W sytuacji umorzenia udziałów i przekazania wynagrodzenia wspólnikom za umorzone udziały w formie rzeczowej, nie dochodzi do odpłatnego zbycia rzeczy lub praw. Zapłata za umorzone udziały nie jest równoznaczna z odpłatnym zbyciem, nie jest to bowiem czynność odpłatna, gdyż świadczeniu dokonanemu przez spółkę, nie odpowiada żadne świadczenie ze strony wspólnika. Taki był stan prawny do 1 stycznia 2015r.
Źródło: http://orzeczenia.nsa.gov.pl/doc/6A6F36E942

Dołożyliśmy wszelkich starań, aby informacje przekazywane w naszym Newsletter były zgodne ze źródłem ich pochodzenia. Jednocześnie nie bierzemy odpowiedzialności za ich prawidłowość, kompletność ani aktualność.

Samochód przeznaczony na cele prywatne bez podatku PIT
Minister Finansów w interpretacji ogólnej z dnia 25 lutego 2016 r. (DD9.8220. 2.56.2016 . KZU) uznał, że sprzedaż po upływie pół roku na podstawie art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. d samochodu, który został wykupiony po zakończeniu umowy leasingu i przestał być wykorzystywany w działalności gospodarczej a ma zostać przeznaczony do celów prywatnych (bez wprowadzenia do ewidencji środków trwałych) nie rodzi przychodu podlegającego opodatkowaniu.
Źródło: http://sip.mf.gov.pl/sip/index.php?p=1&i_smpp_s...

Koszty samochodu wynajętego dla pracownika odliczysz w całości
Czy ponoszone przez Spółkę wydatki związane z przemieszczaniem się jej pracowników wynajętymi samochodami podczas odbywanych podróży służbowych (tj. opłaty za przejazd autostradami, mostami, opłaty parkingowe), mogą być zaliczane do kosztów uzyskania przychodów w całości, bez uwzględnienia limitu wynikającego z pomnożenia liczby kilometrów faktycznego przebiegu pojazdu dla celów podróży służbowej oraz stawki za jeden kilometr przebiegu określonej w odrębnych przepisach?
Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z dnia 9 marca 2016 r. (II FSK 3986/13) orzekł, że wydatki z tytułu opłat ponoszonych za parkingi oraz przejazdami autostradami i mostami wynajętymi samochodami, którymi przemieszczają się pracownicy skarżącej spółki podczas odbywanych podróży służbowych, jako opłata za możliwość korzystania z rzeczy, mieści się w pojęciu wydatków z tytułu kosztów używania użytym w art. 16 ust. 1 pkt 51 u.p.d.o.p., a tym samym podlega ograniczeniu wynikającemu z tego przepisu. Ograniczenie wynikające z art. 16 ust. 1 pkt 51 u.p.d.o.p. obowiązuje, ale dotyczy tylko wydatków ponoszonych z tytułu używania samochodu, a więc wydatków o charakterze eksploatacyjnym. Ograniczenie to nie odnosi się natomiast do wydatków innego typu, poniesionych na uzyskanie możliwości używania samochodu w postaci nabycia określonego tytułu, uprawniającego do jego używania; takim wydatkiem może być, między innymi, czynsz najmu samochodu. Z mocy art. 16 ust. 1 pkt 51 u.p.d.o.p. nie uważa się za koszty uzyskania przychodów wydatków, z zastrzeżeniem pkt 30 ust. 1 art. 16 u.p.do.p., z tytułu kosztów używania, dla potrzeb działalności gospodarczej, samochodów osobowych niestanowiących składników majątku podatnika - w części przekraczającej kwotę wynikającą z pomnożenia liczby kilometrów faktycznego przebiegu pojazdu dla celów podatnika oraz stawki za jeden kilometr przebiegu, określonej w odrębnych przepisach wydanych przez właściwego ministra; podatnik jest obowiązany prowadzić ewidencję przebiegu pojazdu.
Źródło: http://orzeczenia.nsa.gov.pl/doc/411F54EE72

Uchwała Sądu Najwyższego z dnia 10 marca 2016 r. w sprawie ważności uchwały, która jest sprzeczna z umową spółki
SN rozpatrywał następujące pytanie: czy w świetle art. 249 k.s.h. sprzeczność uchwały wspólników spółki z ograniczoną odpowiedzialnością z umową spółki stanowi samodzielną przesłankę powództwa o jej uchylenie?
SN w drodze uchwały stwierdził, że sprzeczność uchwały wspólników spółki z ograniczoną odpowiedzialnością z umową spółki nie jest samodzielną przesłanką uzasadniającą uwzględnienie powództwa o uchylenie tej uchwały (art. 249 § 1 k.s.h.).
Źródło: http://www.sn.pl/sprawy/SitePages/Zagadnienia_p...

Podatek od instytucji finansowych : Minister Finansów wydał interpretację ogólną
Od 1 lutego 2016 r. po wejściu w życie podatku bankowego, pojawiły się wątpliwości, czy podatnikami w rozumieniu ustawy są pracodawcy niebędący instytucjami pożyczkowymi, którzy udzielają pożyczek swoim pracownikom ze środków obrotowych lub środków z zakładowego funduszu świadczeń socjalnych.
Minister Finansów w interpretacji ogólnej z dnia 3 marca 2016 r. (PK1.8201.1.2016) uznał, że intencją ustawodawcy nie było objęcie opodatkowaniem przedsiębiorstw udzielających pożyczek własnym pracownikom, a podatnikami w tym przypadku są przedsiębiorstwa/instytucje pożyczkowe działające na polskim rynku.
W przedmiotowym zakresie zasadne jest odwołanie się do ww. ustawy o kredycie konsumenckim, w której szczegółowo określono formę i zasady funkcjonowania instytucji pożyczkowych. Podkreślić należy sformułowany ww. ustawie wymóg zachowania odpowiedniej formy prawnej (sp. z o. o., spółka akcyjna - art. 59a ust. 1) i złożenie oświadczenia, że podmiot zamierza prowadzić działalność gospodarczą w zakresie udzielania kredytów konsumenckich jako instytucja pożyczkowa. Ponadto, zgodnie z art. 4 ust. 1 pkt 5 ww. ustawy o kredycie konsumenckim, ustawy nie stosuje się m.in. do umów o kredyt udzielany wyłącznie pracownikom zatrudnionym u danego pracodawcy w ramach działalności dodatkowej, w której pracownik nie jest zobowiązany do zapłaty oprocentowania lub jest zobowiązany do zapłaty rzeczywistej rocznej stopy oprocentowania niższej od powszechnie stosowanych na rynku. Stanowi to więc uzupełnienie zapisu art. 5 pkt 2a ustawy o kredycie konsumenckim. Tym samym z kręgu podatników wyłączono przedsiębiorstwa udzielające pożyczek pracownikom np. w ramach przepisów o Zakładowym Funduszu Świadczeń Socjalnych. Jednocześnie, istniejące w ustawie o kredycie konsumenckim odwołanie do definicji kredytodawcy w rozumieniu ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks Cywilny (Dz. U. z 2014 r. poz. 121, z późn. zm.) precyzuje, że za kredytodawcę uważa się przedsiębiorcę, który w zakresie swojej działalności gospodarczej lub zawodowej, udziela lub daje przyrzeczenie udzielenia konsumentowi kredytu.
Podatnik udzielający pożyczki własnym pracownikom nie spełnia więc powyższych wymogów, dlatego nie może zostać uznany za instytucję pożyczkową, która będzie podlegała podatkowi od niektórych instytucji finansowy.
Źródło: http://sip.mf.gov.pl/sip/index.php?p=1&i_smpp_s...

Wydatki na ubrania z najnowszych kolekcji bez logo firmy nie stanowią kosztu podatkowego
Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z dnia 2 marca 2016 r. (II FSK 3620/13) uznał, że wydatki na ubrania z najnowszych kolekcji przeznaczone zgodnie z podziałem wnioskodawcy dla pracowników zatrudnionych na stanowiskach kierowników sklepów (kadra managerska) oraz pracowników biurowych (zajmujących się obsługą działalności Spółki pod względem operacyjnym, administracyjnym, prawnym, finansowym, itp.), którzy nie zajmują się bezpośrednia sprzedażą i ".. a także w niektórych przypadkach przeznaczonych do wykorzystania poza godzinami pracy (np. w drodze do pracy)" nie mogą być kosztem uzyskania przychodów, gdyż nie ma żadnej pewności, że osoby wskazane przez wnioskodawcę ubrane w najnowszą kolekcję będą kojarzone z marką i bezpośrednio przyczynią się do zwiększenia sprzedaży.
Ubrania nie zawierają charakterystycznych cech takich jak naszywki, odmienny kolor, napisy reklamowe, a są one oznaczone logo Spółki umieszczonym na metce produktu, co wyklucza charakter reklamowy. W opinii Sądu Spółka nie przedstawiła żadnych podstaw ponoszenia wydatków, które można uznać za działanie w celu osiągnięcia przychodu (zachowania lub zabezpieczenia jego źródła), a więc o tych, o których stanowi art. 15 ust. 1 updop. Wydatki ponoszone przez Spółkę na zakup strojów dla pracowników nie będą zatem stanowiły kosztów uzyskania przychodów.
Źródło: http://orzeczenia.nsa.gov.pl/doc/BC9A2D2D90

Zbycie wydzielonych działek nie musi oznaczać, że jest to handel nieruchomościami – konieczny jest równie odpowiedni stopień zorganizowania tej działalności
Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z dnia 9 marca 2016 r. (II FSK 1423/14) orzekł, że dokonanie zbycia wydzielonych działek z zyskiem, nie jest wystarczającą przesłanką do uznania, że prowadził on działalność gospodarczą, a jedynie potwierdzeniem, że podejmował próby wyprzedaży majątku osobistego z zyskiem, co należy uznać za racjonalny z ekonomicznego punktu widzenia sposób działania. Ponadto osiągnięcie określonego przysporzenia majątkowego nie może definitywnie przesądzać o prowadzeniu działalności gospodarczej w zakresie handlu nieruchomościami. Potwierdzeniem powyższego może być fakt, iż przesłanki decydujące o uznaniu danych czynności za prowadzenie działalności gospodarczej powinny być spełnione kumulatywnie. Zatem, rozpatrywanie jednej z nich (charakter zarobkowy danej transakcji) w oderwaniu od pozostałych stoi w sprzeczności z zasadami wykładni prawa, w tym prawa podatkowego. Skarżący podkreślał, że w toku postępowania ustalono bezspornie, że korzystał z usług pośrednika w obrocie nieruchomościami. W takich okolicznościach, za całkowicie nieuzasadnione należy uznać stanowisko, zgodnie z którym korzystanie z usług pośrednika w obrocie nieruchomościami stanowi przejaw zorganizowanych działań podjętych przez samego Skarżącego w ramach prowadzonej przez niego działalności gospodarczej. Fakt korzystania z usług profesjonalnego podmiotu jednoznacznie wskazuje, że podejmowanych Skarżącego działań nie charakteryzował żaden stopień zorganizowania. W ocenie Skarżącego nie sposób przyjąć, że powierzenie podmiotowi zewnętrznemu prowadzenia działań zmierzających do zbycia nieruchomości samo w sobie stanowi prowadzenie działalności gospodarczej. Prowadziłoby to bowiem do niemożliwego do zaakceptowania wniosku, iż dwa niezależne podmioty (agencja pośrednictwa i Skarżący) prowadzą w odniesieniu do tej samej nieruchomości zorganizowaną działalność gospodarczą co z przyczyn oczywistych nie miało miejsca. Gdyby bowiem Skarżący prowadził pozarolniczą działalność gospodarczą charakteryzującą się dostatecznym stopniem zorganizowania, to nie korzystałby w tym samym zakresie z usług wyspecjalizowanego podmiotu.
Źródło: http://orzeczenia.nsa.gov.pl/doc/F94427E2E6

Dołożyliśmy wszelkich starań, aby informacje przekazywane w naszym Newsletter były zgodne ze źródłem ich pochodzenia. Jednocześnie nie bierzemy odpowiedzialności za ich prawidłowość, kompletność ani aktualność.

PIT: Jak opodatkować odsetki za nieterminową zapłatę za zbyte akcje
Naczelny Sąd Administracyjny dnia 2 marca 2016 r. (II FSK 412/15) przedstawił składowi siedmiu sędziów Naczelnego Sądu Administracyjnego do rozstrzygnięcia zagadnienie prawne budzące poważne wątpliwości: " Czy odsetki za nieterminowe uiszczenie ceny za zbyte akcje powinny zostać zaliczone do przychodów ze źródła kapitały pieniężne, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 7 w związku z art. 17 ust. 1 pkt 6 lit. a ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2000 r., Nr 14, poz. 176 ze zm.), czy do przychodów z innych źródeł, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9 w związku z art. 20 ust. 1 tej ustawy?"
Źródło: http://orzeczenia.nsa.gov.pl/doc/9D8EFA9BDD

Gratisowy egzemplarz dla autora podlega PIT
Minister Finansów zmieniając z urzędu interpretację Bydgoskiej Izby Skarbowej dnia 5 lutego 2016 r. (DD3.8222.2.451.2015.IMD) uznał, że otrzymanie egzemplarzy autorskich stanowi przychód podlegający opodatkowaniu w rozumieniu ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych. Jego zdaniem podstawową zasadą podatku dochodowego od osób fizycznych jest zasada powszechności opodatkowania, która wynika z treści art. 9 ust. 1 ustawy. Przepis ten stanowi, iż opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.
Z kolei z postanowień art. 58 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz. U. z 2006 r. Nr 90, poz. 631), zwanej dalej „ustawą o prawie autorskim” wynika, że jeżeli publiczne udostępnienie utworu następuje w nieodpowiedniej formie albo ze zmianami, którym twórca mógłby słusznie się sprzeciwić, może on po bezskutecznym wezwaniu do zaniechania naruszenia odstąpić od umowy lub ją wypowiedzieć. Twórcy przysługuje prawo do wynagrodzenia określonego umową.
Przepis ten wprowadza rozwiązanie pozwalające twórcy na odstąpienie od umowy (lub wypowiedzenie jej) w przypadku naruszenia autorskich praw osobistych przez udostępnianie utworu w nieodpowiedniej formie lub ze zmianami, którym twórca mógłby się słusznie sprzeciwić.
Jednak ustawa o prawie autorskim nie wymaga, aby dla realizacji tego prawa twórca otrzymywał choćby jeden egzemplarz autorski. Ponadto dla sprawdzenia, czy udostępnienie utworu nastąpiło w odpowiedniej formie lub ze zmianami, nie jest konieczne posiadanie własnego egzemplarza danego dzieła. Sprawdzenia takiego można dokonać przeglądając egzemplarz w wydawnictwie, czy też w punktach, w których dokonywana jest sprzedaż dzieła.
Źródło: http://sip.mf.gov.pl/sip/index.php?p=1&i_smpp_s...

Sprzedaż Jednostek Bitcoin jest zwolniona z VAT
Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie w interpretacji z dnia 15 lutego 2016 r. (IPPP3/4512-1005/15-2/RD) uznał, że transakcja sprzedaży Jednostek Bitcoin na rzecz podmiotu niebędącego albo będącego podatnikiem podatku VAT oraz mającego miejsce zamieszkania lub siedziby na terytorium Polski jest czynnością podlegającą opodatkowaniu jednocześnie zwolnioną z podatku VAT w myśl art. 43 ust. 1 pkt 7 ustawy.
Źródło: http://sip.mf.gov.pl/sip/index.php?p=1&i_smpp_s...

Przepadek kaucji podlega opodatkowaniu VAT w części jakiej stanowi niewywiązanie się kontrahenta z umowy
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku w wyroku z dnia 27 stycznia 2016 r. (I SA/Gd 1601/15) orzekł, że w okolicznościach sprawy zasadne jest jednoznaczne rozróżnienie kwoty otrzymanej kaucji przez wnioskodawcę na część podlegającą zwrotowi w sytuacji spełnienia świadczenia przez nabywcę towaru i część podlegającą przepadkowi w sytuacji nie spełnienia świadczenia. W tej ostatniej sytuacji uznać należy, że kwota kaucji otrzymanej od nabywcy i zatrzymana następnie w związku z niewywiązaniem się przez kontrahenta z jego obowiązków wobec Wnioskodawcy (tu: niespełnienia stosownego świadczenia – dostarczenia zużytych części) stanowi wynagrodzenie tytułem dokonanej dostawy. Dlatego też prawidłowo nie podzielił poglądu wnioskodawcy w kwestii uznania, iż przepadek kaucji nie podlega opodatkowaniu VAT.
Źródło: http://orzeczenia.nsa.gov.pl/doc/B815775F2E

Zapłata za bilety lotnicze pośrednikowi z siedzibą w Polsce
Spółka na potrzeby prowadzonej działalności gospodarczej, dokonuje zakupu biletów lotniczych zagranicznych przedsiębiorstw żeglugi powietrznej od pośredników mających siedziby na terytorium RP - polskich spółek, bądź polskich biur podróży. Zakup biletu potwierdzany jest fakturą wystawioną przez pośrednika, a kwota wskazana na fakturze przelewana jest na rachunek bankowy pośrednika. W treści zadanego pytania, wnioskodawca akcentuje również fakt wypłacania wynagrodzenia (zapłaty za bilet) na rzecz pośredników - spółek bądź biur podróży mających siedzibę na terytorium RP. Spółka zapytała, czy będzie zobowiązana do poboru i odprowadzenia zryczałtowanego podatku dochodowego od osób prawnych od wynagrodzenia (zapłaty za bilet) wypłacanego na rzecz pośredników - spółek bądź biur podróży, mających siedzibę na terytorium RP w związku z zakupem biletów lotniczych, których loty odbywają się na trasach opisanych w stanie faktycznym.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w wyroku z dnia 28 stycznia 2016 r. (I SA/Rz 1162/15) orzekł, że nie sposób uznać, iż wnioskodawca uiszczając równowartość ekonomiczną ceny biletu lotniczego, powiększoną o należną pośrednikowi prowizję, spełnia desygnaty normy prawnej z art. 26 ust. 1 pdop., która uzależnia obowiązek pobrania podatku u źródła tj. funkcję płatnika, od faktu dokonywania wypłaty, czyli przekazania środków na rzecz zagranicznego przedsiębiorstwa żeglugi powietrznej, która to transakcja powoduje uzyskanie ewentualnych przychodów na terytorium RP. Wnioskodawca ponosi bowiem ekonomiczny ciężar świadczenia, jednakże nie dokonuje wypłaty środków z tytułu określonego w treści art. 21 ust. 1 pkt 4 pdop., a jedynie w związku z nim - bezpośrednich wypłat z tytułów o których mowa, dokonuje pośrednik.
Sąd podziela, przy tym reprezentowany w orzecznictwie pogląd, że podmiotem, który dokonuje wypłat i który, kierując się miejscem siedziby podatnika, może zastosować postanowienia odpowiedniej umowy międzynarodowej odnośnie określenia właściwej stawki podatku, czy też w ogóle od tego opodatkowania odstąpić, jeżeli dana umowa zawiera takie regulacje, pod warunkiem posiadania certyfikatu rezydencji podatkowej uzyskanego od podatnika - jest pośrednik, profesjonalnie zajmujący się tego rodzaju transakcjami. To on bowiem zaspokaja roszczenia podatnika mającego siedzibę za granicą i dysponuje bądź nie, certyfikatem rezydencji podatkowej tego podatnika, uprawniającym go, zgodnie z umową w sprawie unikania podwójnego opodatkowania, do niepobrania podatku.
Źródło: http://orzeczenia.nsa.gov.pl/doc/E0B2EFBA43

Dołożyliśmy wszelkich starań, aby informacje przekazywane w naszym Newsletter były zgodne ze źródłem ich pochodzenia. Jednocześnie nie bierzemy odpowiedzialności za ich prawidłowość, kompletność ani aktualność.

Odsetki od pożyczek zaciągniętych od zagranicznego udziałowca przed rokiem 2005 nie podlegają ograniczeniom wynikającym z cienkiej kapitalizacji
Wnioskodawca w latach 1996 – 2004 otrzymał kilka pożyczek od swojego duńskiego udziałowca (posiadającego 100 % kapitału zakładowego spółki) i aż do 2013 roku odsetki od tych pożyczek były jedynie naliczane, ale nie były spłacane. W 2014 roku odsetki zostały częściowo zapłacone. Na dzień poprzedzający zapłatę odsetek zadłużenie z tytułu pożyczek przekroczyło trzykrotność kapitału udziałowego spółki. Duński udziałowiec jest rezydentem podatkowym na terenie Danii.
Czy zapłacone odsetki od pożyczek udzielonych przez udziałowca przed 1 stycznia 2005 roku podlegają ograniczeniom wynikającym z przepisu art. 16 ust. 1 pkt 60 i 61 u.p.d.o.p., jeśli chodzi o zaliczenie ich w koszty uzyskania przychodu?
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach w wyroku z dnia 28 stycznia 2016 r. (I SA/Gl 714/15) orzekł, że w sprawie nie miał zastosowania wyjątek, przewidziany w art. 9 ust. 1 umów o unikaniu podwójnego opodatkowania(wykorzystanie powiązań w celu zaniżenia dochodu) , a tym samym, z mocy art. 23 Konwencji (zada niedyskryminacji) i art. 91 ust. 2 Konstytucji RP ograniczenia dotyczące możliwości zaliczania odsetek od pożyczek do kosztów uzyskania przychodu w stosunku do umów pożyczek zawartych przed 1 stycznia 2005 r., wynikające z art. 16 ust. 1 pkt 60 i pkt 61 nie miały zastosowania w stosunku pożyczek udzielonych przez udziałowców (akcjonariuszy) mających siedzibę w Danii.
Źródło: http://orzeczenia.nsa.gov.pl/doc/AD9B053249

Diety w podróży dla kierowników – posiłki ponad limit podlegają opodatkowaniu
Czy w związku ze zmianą postanowień regulaminu, w ten sposób, że pracownikom zatrudnionym na stanowiskach kierowniczych zamiast diet będzie przysługiwało bezpłatne całodzienne wyżywienie, wnioskodawca będzie zobowiązany do pobierania i odprowadzania, jako płatnik, zaliczek na podatek dochodowy od osób fizycznych od wartości zapewnianego pracownikom zatrudnionym na stanowiskach kierowniczych całodobowego, bezpłatnego wyżywienia w okresach odbywania przez te osoby podróży służbowych, w szczególności gdy dobowy koszt tego wyżywienia będzie wyższy od stawki diety krajowej lub diety dla państwa docelowego.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku w wyroku z dnia 19 stycznia 2016 r. (I SA/Gd 1739/15) orzekł, że niezależnie od sposobu finansowania wyżywienia - czy to w formie zapłaty kartą należącą do wnioskodawcy czy też poprzez zwrot poniesionych przez pracownika wydatków - ewentualna nadwyżka poniesionych przez wnioskodawcę kosztów wyżywienia ponad kwotę diety określonej w przepisach rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia 29 stycznia 2013 r. w sprawie należności przysługujących pracownikowi zatrudnionemu w państwowej lub samorządowej jednostce sfery budżetowej z tytułu podróży służbowej na obszarze kraju oraz poza granicami kraju w odniesieniu do podróży krajowych oraz nadwyżka poniesionych przez wnioskodawcę kosztów wyżywienia ponad kwotę diety w wysokości obowiązującej dla docelowego państwa podróży zagranicznej, stanowi przychód pracownika ze stosunku pracy, o którym mowa w art. 12 u.p.d.o.f., podlegający opodatkowaniu, od którego wnioskodawca, jako płatnik, jest obowiązany obliczyć, pobrać i odprowadzić do właściwego urzędu skarbowego zaliczkę na podatek dochodowy stosownie do postanowień art. 31, 32 i 38 ustawy.
Źródło: http://orzeczenia.nsa.gov.pl/doc/085437CAA5

Wygrane w konkursach promocyjnych : Internet jest zaliczany do "środków masowego przekazu", ale spółka nie jest zaliczana do środków masowego przekazu, więc zwolnienie nie stosuje się.
Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z dnia 4 lutego 2016 r. ( II FSK 3140/13) orzekł, że do wygranych w konkursach organizowanych przez Spółkę (tj. konkursach, które nie są zarówno organizowane jak i ogłaszane przez środki masowego przekazu, jak również nie są konkursami z dziedziny nauki, kultury, sztuki, dziennikarstwa i sportu), nie ma zastosowania zwolnienie z art. 21 ust. 1 pkt 68 u.p.d.f., czyli zwolnienie wygranych do wysokości 760 zł. Tego rodzaju wygrane podlegają opodatkowaniu 10% zryczałtowanym podatkiem dochodowym, o którym mowa w art. 30 ust. 1 pkt 2 u.p.d.f..
NSA wskazał, że w niniejszej sprawie organizatorem konkursów jest Spółka, która nie jest instytucją zaliczaną do środków masowego przekazu. Spółka prowadzi bowiem działalność polegającą na sprzedaży hurtowej i detalicznej napojów alkoholowych i w ramach tej działalności zamierza przeprowadzać konkursy, wykorzystując w tym celu współczesne narzędzie komunikowania się, jakim jest Internet (informacja o konkursach będzie emitowana na ogólnodostępnych stronach internetowych pod adresami domen należących do Spółki).
Źródło: http://orzeczenia.nsa.gov.pl/doc/FCD489BB8F

Przegrany proces sądowy, ale koszty procesu fiskus pozwoli odliczyć
Wnioskodawca, w związku z postępowaniem sądowym, dotyczącym niezapłaconego wynagrodzenia na rzecz firmy świadczącej na jego rzecz kompleksowe usługi sprzątania, transportu wewnątrzszpitalnego i pomocy przy pacjencie, poniósł m.in. wydatki związane z kosztami postępowania sądowego. Przyczyną niedokonania zapłaty wynagrodzenia za ww. usługi, według Wnioskodawcy, było wystawienie przez firmę świadczącą usługi faktury niezgodnej z treścią zawartej umowy. W opisie własnego stanowiska Wnioskodawca wskazał, że przedmiotowe koszty z tytułu udziału w procesie sądowym stanowią koszty uzyskania przychodów i pomimo tego, że nie można ich powiązać z konkretnym przychodem, to jednak wiążą się one z prowadzoną przez niego działalnością oraz zostały poniesione w celu ochrony jego interesów.
Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach w interpretacji z dnia 1 lutego 2016 r. (IBPB-1-3/4510-634/15/APO) uznał, że poniesione przez Wnioskodawcę koszty sądowe, w związku z przegranym procesem sądowym dot. niezapłaconego przez Wnioskodawcę wynagrodzenia na rzecz firmy świadczącej kompleksowe usługi sprzątania, transportu wewnątrzszpitalnego i pomocy przy pacjencie, mogą zostać zaliczone do kosztów uzyskania przychodów na podstawie art. 15 ust. 1 updop. Poniesienie kosztów sądowych miało bowiem na celu ochronę źródła przychodu Wnioskodawcy tj. majątku wykorzystywanego do działalności gospodarczej oraz zabezpieczenie źródła przychodów, jakim jest działalność gospodarcza.
Źródło: http://sip.mf.gov.pl/sip/index.php?p=1&i_smpp_s...

Oszczędność na podatku VAT: opłaty sądowe i inne nie podlegają podatkowi VAT, nawet gdy wnosi je prawnik
Opłaty i wpisy wniesione przez Prawnika nie podlegają opodatkowaniu podatkiem VAT i potraktowanie ich jako elementu podstawy opodatkowania na wystawianej fakturze bezpodstawnie zwiększyłoby cenę świadczonych przez Wnioskodawcę usług.
Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi w interpretacji z dnia 11 luty 2016 r. (IPTPP3/4512-533/15-3/JM) uznał, że usługi wykonywane przez Prawnika, polegające na świadczeniu pomocy prawnej na rzecz swoich klientów, w szczególności pomocy prawnej w dziedzinie prawa własności przemysłowej, zastępstwie klienta przed Urzędem Patentowym RP, sądami administracyjnymi w sprawach z zakresu ochrony własności przemysłowej, Urzędem ds. Harmonizacji Rynku Wewnętrznego oraz Biurem Międzynarodowym Światowej Organizacji Ochrony Własności Intelektualnej, monitorowaniu znaków towarowych należących do klienta są niezależne od dokonania przez Wnioskodawcę opłat i wpisów. Wprawdzie opłaty i wpisy są czynnościami niezbędnymi, bez których zgłoszenia nie zostaną przyjęte, jednakże mają one charakter administracyjny a nie charakter wynagrodzenia za wykonywane usługi. Wnioskodawca nie ma interesu prawnego w uiszczeniu tych opłat i wpisów a dokonuje ich jedynie na rzecz podmiotu trzeciego.
Źródło: http://sip.mf.gov.pl/sip/index.php?p=1&i_smpp_s...

SSE: usługi doradcze nie korzystają ze zwolnienia
Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach w interpretacji z dnia 2 lutego 2016 r. (IBPB-1-3/4510-689/15/APO) uznał, że wynagrodzenie, które zostanie otrzymane przez Spółkę z tytułu świadczenia usług doradczych w zakresie produkcji płytek ceramicznych na rzecz nowo utworzonego podmiotu, funkcjonującego w SSE, będzie stanowiło przychód z tytułu działalności niewymienionej w zezwoleniu, a zatem, dochód z tego tytułu nie będzie korzystał ze zwolnienia wynikającego z art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy o pdop.
Źródło: http://sip.mf.gov.pl/sip/index.php?p=1&i_smpp_s...

Dołożyliśmy wszelkich starań, aby informacje przekazywane w naszym Newsletter były zgodne ze źródłem ich pochodzenia. Jednocześnie nie bierzemy odpowiedzialności za ich prawidłowość, kompletność ani aktualność.

5 luty 2016 r. - ponowne ogłoszenie komunikatu w sprawie kontroli cen transferowych
18 grudnia 2015 r. MF poinformowało o jednym z priorytetów na 2016 r. jakim będzie badanie cen transferowych. Zgodnie z tym komunikatem MF zachęca podatników do złożenia korekt za lata ubiegłe do końca I kwartału 2016 r. W I kwartale br. MF skoncentruje się na rozbudowie własnych zasobów osobowych i pogłębieniu wiedzy na temat tych zjawisk. Natomiast w II kwartale 2016 r. zostaną przeprowadzone kontrole skoncentrowane na podmiotach, które w ubiegłych latach nie zapłaciły w ogóle podatku CIT, pomimo znacznej dynamiki przychodów, co wskazuje na zaprojektowaną strukturę nakierowaną na obniżenie podstawy opodatkowania w RP do zera.
Jednocześnie MF informuje o doświadczeniach wynikłych z praktyki poprzednich miesięcy.
W wyniku zakończonych postępowań w obszarze cen transferowych i optymalizacji podatkowej Kontrola Skarbowa zidentyfikowała szereg technik ustalenia warunków transakcji w ramach grup kapitałowych skutkujących nie wykazywaniem dochodów albo wykazywaniem dochodów niższych od tych jakich należałoby oczekiwać, gdyby takie powiązania nie występowały. Ujawnione nieprawidłowości, potwierdzone w toku kontroli instancyjnej i sądowej oraz w postaci korekt deklaracji podatkowych, dotyczyły m.in.:

• transakcji sprzedaży posiadanych udziałów w spółce z.o.o w łańcuchu podmiotów powiązanych - w celu sztucznego podwyższenia księgowej wartości tych udziałów do wysokości ceny uzyskanej ze sprzedaży podmiotowi niezależnemu, tym samym uniknięcia powstania dochodu podatkowego. Zaniżenie zobowiązania w podatku dochodowym od osób prawnych za jeden rok podatkowy wyniosło z powyższego tytułu blisko 500 mln zł,

• jednorazowej dużej umowy - zawartej z większościowym akcjonariuszem dotyczącej przyszłych przepływów finansowych, której faktycznym celem było zapewnienie zagranicznej spółce matce udziału w zysku ze sprzedaży akcji innej spółki, a dla kontrolowanego - powstaniem straty podatkowej. W wyniku kontroli zakwestionowano stratę podatkową w wysokości prawie 300 mln zł,

• nierynkowej wysokość opłaty licencyjnej, jaką na podstawie umowy licencjobiorca (podmiot kontrolowany) zobowiązał się uiszczać na rzecz licencjodawcy, tj. zagranicznego udziałowca, której zmniejszenie tylko o 1% spowodowało korektę deklarowanych kosztów podatkowych za 4 lata podatkowe o ok. 25 mln zł,

• nieprawidłowego klucza podziału kosztów/alokacji zysków w podmiocie krajowym - na skutek nieprawidłowego przyporządkowania funkcji i ponoszonych ryzyk przez centralę i polski oddział. Określony w wyniku kontroli nowy współczynnik podziału zysków pomiędzy centralę i oddział z uwzględnieniem faktycznie pełnionych funkcji w transakcji skutkował zwiększeniem podatku CIT o kwotę prawie 2 mln zł,

• udzielanie pożyczek lub gwarancji pomiędzy podmiotami powiązanymi na warunkach korzystniejszych niż obowiązujące na rynku, tj. bez należnego wynagrodzenia pożyczkodawcy oraz z okresem spłaty kilkudziesięciu lat. Efektem kontroli była decyzja, w której określono podatek do wpłaty w kwocie powyżej 7 mln zł.
Źródło: http://sip.mf.gov.pl/sip/index.php?p=1&i_smpp_s_dok_nr_sek=460596&i_smpp_s_strona=1&i_smpp_s_pozycja=1&i_smpp_s_stron=1

Wydatki poniesione w związku ze studiami doktoranckimi
Minister Finansów dnia 29 stycznia 2016 r. (DD9.8220.2.147.2015.BRT) zmieniając interpretację indywidualną Izby Skarbowej w Łodzi uznał, że udokumentowane wydatki poniesione w związku ze studiami doktoranckimi, jako podnoszące kwalifikacje zawodowe Wnioskodawcy w zakresie prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej, mogą stanowić koszty uzyskania przychodów z tej działalności. A zatem do stwierdzenia, czy poniesiona przez Wnioskodawcę opłata za studia doktoranckie może zostać zaliczona do kosztów uzyskania przychodów z tytułu prowadzonej działalności gospodarczej, istotnym jest czy wydatek ten związany jest z podnoszeniem kwalifikacji zawodowych, zdobywaniem wiedzy i umiejętności, które są potrzebne w prowadzonej działalności gospodarczej i które mają z nią związek.
Źródło: http://sip.mf.gov.pl/sip/index.php?p=1&i_smpp_s...

Podatek VAT od 1 stycznia 2016r.
Od 1 stycznia 2016 r. obowiązują przepisy o stosowaniu wstępnej proporcji dotyczą podmiotów, które oprócz opodatkowanej działalności gospodarczej wykonują też inne czynności.Przy wyborze sposobu określenia proporcji można wykorzystać w szczególności następujące dane:

1) średnioroczną liczbę osób wykonujących wyłącznie prace związane z działalnością gospodarczą w ogólnej średniorocznej liczbie osób wykonujących prace w ramach działalności gospodarczej i poza tą działalnością;

2) średnioroczną liczbę godzin roboczych przeznaczonych na prace związane z działalnością gospodarczą w ogólnej średniorocznej liczbie godzin roboczych przeznaczonych na prace związane z działalnością gospodarczą i poza tą działalnością;

3) roczny obrót z działalności gospodarczej w rocznym obrocie podatnika z działalności gospodarczej powiększonym o otrzymane przychody z innej działalności, w tym wartość dotacji, subwencji i innych dopłat o podobnym charakterze, otrzymanych na sfinansowanie wykonywanej przez tego podatnika działalności innej niż gospodarcza;

4) średnioroczną powierzchnię wykorzystywaną do działalności gospodarczej w ogólnej średniorocznej powierzchni wykorzystywanej do działalności gospodarczej i poza tą działalnością.

W celu obliczenia kwoty podatku naliczonego w przypadku, o którym mowa powyżej,  przyjmuje się dane za poprzedni rok podatkowy.
źródło: http://isap.sejm.gov.pl/DetailsServlet?id=WDU20...

Koszty spotkań biznesowych z kontrahentami
Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z dnia 16 lutego 2016 r. (II FSK 3772/13) orzekł, że zarówno wydatki poniesione na spotkania biznesowe (narady) w O. (i okolicach) i W. z kontrahentami zaangażowanymi w realizację projektu inwestycyjnego (gastronomia, noclegi), jak i wydatki związane z pobytem w Polsce architekta amerykańskiego (koszty hotelu, przelotu, narad odbytych w restauracjach, w tym koszty posiłków), nie są wydatkami o charakterze reprezentacyjnym, lecz są to koszty ściśle związane z inwestycją, bez poniesienia których dalsze działania inwestycyjne byłyby niemożliwe lub bardzo utrudnione. Wydatki te nie mają wywołać na kontrahentach jak najlepszego wrażenia, lecz wynikają z bieżącej współpracy z kontrahentami, przy czym obowiązek ponoszenia części z nich wynika z zawartych umów.
Źródło: http://orzeczenia.nsa.gov.pl/doc/616BEF82FE

Faktury korygujące przed 1 stycznia 2016 r korygują wcześniejsze zdarzenia
Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z dnia 19 stycznia 2016 r. (II FSK 709/14 ) orzekł, że przed 1 stycznia ustawodawca nie określił żadnych reguł dotyczących korekty wartości należnego przychodu podatkowego w danym okresie rozliczeniowym.Faktura korygująca przed 1 stycznia powinna mieć wpływ na przychody należne określone w fakturze podstawowej, bowiem dotyczy uprzednio wykazanych przychodów, a nie jakichkolwiek innych przychodów. Istotne jest, że udzielenie rabatu, czy skonta nie należy traktować jak odrębne zdarzenie gospodarcze, ale jak skorygowanie mającej wcześniej miejsce czynności prawnej.
źródło: http://orzeczenia.nsa.gov.pl/doc/F5E95BC1F0

Sprzedaż udziałów przez osobę fizyczną – przychód należny powstaje w dniu poszczególnej raty płatności
Wnioskodawca jest wspólnikiem polskiej spółki z ograniczoną odpowiedzialnością i zamierza zawrzeć umowę na podstawie, której sprzeda wszystkie udziały w spółce osobie trzeciej. Zgodnie z postanowieniami umowy termin płatności pierwszej raty wynoszącej 10% ceny sprzedaży będzie wynosił 3 dni od dnia zawarcia umowy, a termin pozostałej 90% ceny sprzedaży będzie przypadał w następnym roku podatkowym. Cena sprzedaży będzie wyrażona w złotówkach, będzie płatna przelewem bankowym w euro. Kwota płatności ma zostać przeliczona na euro według średniego kursu NBP ogłoszonego w dniu dokonania płatności.
Czy obowiązek podatkowy w zakresie dochodu z odpłatnego zbycia udziałów powstanie z chwilą zawarcia umowy – w wysokości od całej ceny sprzedaży, czy od każdej z rat osobno, z chwilą ich wymagalności?
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach w wyroku z dnia 12 stycznia 2016 r. (I SA/Gl 754/15) orzekł, że przychód z tytułu sprzedaży udziałów w spółce z ograniczoną odpowiedzialnością należy zaliczyć do przychodów z kapitałów pieniężnych, o których mowa w art. 17 ust. 1 pkt 6 lit a) ustawy z 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r., poz. 361 ze zm.; dalej w skrócie: “u.p.d.o.f." lub “ustawa podatkowa"). Przepis ten – zdaniem wnioskodawcy – stanowi wyjątek od tzw. kasowej definicji przychodu, wyrażonej w art. 11 ust. 1 u.p.d.o.f. Biorąc pod uwagę powyższe, w przypadku zbycia udziałów w spółce z ograniczoną odpowiedzialnością za przychód uznaje się kwoty należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane.  
Z uwagi na brak odmiennej definicji w ustawie podatkowej, w ocenie podatnika, kwoty należne w rozumieniu art. 17 ust. 1 pkt 6 tej ustawy należy utożsamiać z wymagalnymi świadczeniami - "przychody należne", to inaczej przychody wymagalne w rozumieniu prawa cywilnego, w szczególności na gruncie art. 455 i 353¹ K.c. Minister Finansów, stosując wykładnię językową, uważa natomiast, że "przychody należne" to przychody przysługujące podatnikowi, które się należą i nie ma znaczenia, że nie zostały otrzymane. Sąd zgodził się ze stanowiskiem podatnika.
Źródło: http://orzeczenia.nsa.gov.pl/doc/5C6F49525B

Dołożyliśmy wszelkich starań, aby informacje przekazywane w naszym Newsletter były zgodne ze źródłem ich pochodzenia. Jednocześnie nie bierzemy odpowiedzialności za ich prawidłowość, kompletność ani aktualność.

Zaliczki na CIT w uproszczonej formie – bardzo polecamy – termin upływa 22 lutego

Decyzję o wpłatach zaliczek w uproszczonej formie trzeba zgłosić do 22 lutego.Ustawa z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych ( z późn. zm.): Art.25 ust 6. Podatnicy mogą wpłacać zaliczki miesięczne w danym roku podatkowym w uproszczonej formie w wysokości 1/12 podatku należnego wykazanego w zeznaniu, o którym mowa w art. 27 ust. 1, złożonym w roku poprzedzającym dany rok podatkowy. Jeżeli w tym zeznaniu podatnicy nie wykazali podatku należnego, mogą wpłacać zaliczki miesięczne w wysokości 1/12 podatku należnego wynikającego z zeznania złożonego w roku poprzedzającym dany rok podatkowy o dwa lata. Jeżeli również w tym roku podatnicy nie wykazali podatku należnego, nie są możliwe wpłaty zaliczek w uproszczonej formie. Jednak zgodnie z art.27 ust.8 ustawy o CIT uproszczona forma wpłacania zaliczek nie jest osiągalna dla podatników, którzy po raz pierwszy podjęli działalność w roku poprzedzającym rok podatkowy lub w roku podatkowym.
Źródło: http://isap.sejm.gov.pl/Download;jsessionid=186...

Członkowie Rady Nadzorczej bez wynagrodzenia
Spółka prowadzi działalność w zakresie świadczenia kompleksowych usług dla firm z sektora finansowego, w tym m.in. usług agenta transferowego, księgowości funduszy i spółek. Spółka należy do grupy kapitałowej A. Spółką dominującą w Grupie i jednocześnie jedynym wspólnikiem Spółki jest Bank. Do grupy kapitałowej A. należą również inne spółki z sektora finansowego, w tym m.in. Spółka C., której jedynym akcjonariuszem jest Bank.
Zgodnie z ustawą z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych (Dz. U. 2013.1030), w umowie Spółki został ustanowiony organ nadzoru – Rada Nadzorcza, która składa się z pięciu członków. Członkowie Rady Nadzorczej są powoływani oraz odwoływani przez Bank w drodze pisemnego oświadczenia. Funkcje członków Rady Nadzorczej pełnią osoby wskazane przez Bank. Obecnie są to osoby będące pracownikami grupy kapitałowej A., a w szczególności jedynego wspólnika Spółki, czyli Banku (czterech członków Rady Nadzorczej jest pracownikami Banku a jeden Spółki C.). Członkom Rady Nadzorczej nie przysługuje wynagrodzenie z tytułu pełnionej funkcji.
W ocenie Spółki osoba wskazana przez spółkę dominującą spośród pracowników grupy kapitałowej do sprawowania funkcji w Radzie Nadzorczej spółki zależnej, nie realizuje świadczeń na rzecz nadzorowanego podmiotu (tu: Spółki), a wykonuje nadzór właścicielski na rzecz spółki dominującej.
Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie zgodził się ze Spółka i potwierdził, że w interpretacji z dnia 29 stycznia 2016 r. (IPPB6/4510-487/15-2/AK), że sytuacja, w której członkowie rady nadzorczej pełnią swoją funkcję nieodpłatnie (bez wynagrodzenia), nie stanowi świadczenia nieodpłatnego ze strony Banku.
Źródło:http://sip.mf.gov.pl/sip/index.php?p=1&i_smpp_s...

Świadczenia w postaci zapewnienia noclegów oraz transportu z siedziby Spółki do miejsca zakwaterowania
Izba Skarbowa w Łodzi w interpretacji z dnia 13 stycznia 2016 r. (IPTPB/4511-709/15-2/RK) uznała, że skorzystanie przez pracowników ze świadczenia w postaci zapewnienia im noclegów oraz transportu z siedziby Spółki do miejsca zakwaterowania i z powrotem niewątpliwie następować będzie za zgodą pracownika, niemniej świadczenie to nie będzie spełnione w interesie pracownika, ale w interesie pracodawcy oraz nie przyniesie pracownikowi korzyści w postaci powiększenia aktywów lub uniknięcia wydatków, które musiałby ponieść. Zapewnienie pracownikom noclegów w czasie wykonywania pracy poza siedzibą Spółki leżeć będzie wyłącznie w interesie pracodawcy, a nie samych pracowników, którzy – gdyby nie konieczność wywiązania się z obowiązków służbowych – nie mieliby powodu do korzystania z ww. świadczeń. W konsekwencji, przyjąć należy, że mimo bardzo szerokiego ujęcia w art. 12 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych przychodów ze stosunku pracy, nie każde świadczenie spełnione przez pracodawcę na rzecz pracownika podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.
Źródło: http://sip.mf.gov.pl/sip/index.php?p=1&i_smpp_s...

Wydatki związane z publiczną emisją akcji
Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z dnia 19 stycznia 2016 r. (II FSK 2993/13) orzekł, że jeżeli wydatki, nawet związane z publiczną emisja akcji, są ponoszone także w innym celu, służąc funkcjonowaniu spółki jako organizmu gospodarczego, do kosztów uzyskania przychodów mogą być zaliczone. Wydatki związane z nabyciem usług doradczych, audytorskich, prawnych, konsultingowych i marketingowych, a także pozostałe wydatki, stanowiące koszty funkcjonowania spółki kapitałowej, są na mocy art. 15 ust. 1 u.p.d.o.p. kosztami uzyskania przychodów.
Źródło: http://orzeczenia.nsa.gov.pl/doc/AECEE6837B

NSA: Zaliczanie przez podatników kosztów rzeczywiście poniesionych
Wojewódzki Sąd Administracyjny w wyroku z dnia 17 grudnia 2015 r. (I SA/Po 931/15) orzekł, iż sprzedaż obligacji otrzymanych tytułem wynagrodzenia za umorzenie udziałów w Spółce zagranicznej jest odrębnym od umorzenia udziałów w Spółce zagranicznej zdarzeniem gospodarczym. Dlatego też umorzenia udziałów w Spółce zagranicznej nie można odnosić do sprzedaży obligacji otrzymanych tytułem wynagrodzenia za umorzenie udziałów w Spółce zagranicznej.Ogólną zasadę stanowi zaliczanie przez podatników kosztów rzeczywiście poniesionych; nie podlegają zaś takiemu zaliczeniu koszty oparte na bieżącej rynkowej wycenie zbywanych składników majątku. Wprowadzone od tej zasady wyjątki są wyraźnie wskazane w ustawie podatkowej. Skarżący nie wskazał na żaden z tych wyjątków w opisie zdarzenia przyszłego. Zatem skoro dla składników majątkowych nabywanych w drodze umorzenia sposób (tj. określenie wielkości kosztu wg wartości przychodu) nie został przez ustawodawcę określony i wprost wskazany, to obowiązuje zasada ogólna.
Źródło: http://orzeczenia.nsa.gov.pl/doc/217A78EF61

Sposoby podziału spółki i różne konsekwencje podatkowe
Minister Finansów w interpretacji ogólnej z dnia 22 stycznia 2016 r. (DD5.8201.15.2015.KSM) uznał, że w przypadku podziału spółki, w której podatnik posiada udziały (akcje), dochodzi do modyfikacji w tym do zmniejszenia praw tego podatnika inkorporowanych przez posiadane przez niego udziały (akcje) tej spółki. Podział spółki powoduje bowiem, iż własność całości lub części majątku takiej dzielonej spółki przechodzi na własność innej lub innych spółek. Jeżeli podział dotyczy całości majątku spółki dzielonej, spółka ta podlega rozwiązaniu i wykreśleniu z rejestru (art. 530 § 1 Ksh). Konsekwencją tego jest zaś to, że wygasają (ulegają unicestwieniu) wszelkie prawa inkorporowane przez udział lub udziały (akcje) takiej spółki. W takiej jednak sytuacji, wspólnik taki ma - co do zasady - prawo do uzyskania majątkowej „rekompensaty” w postaci praw udziałowych w spółce (w spółkach) przejmującej majątek spółki dzielonej. Dokonując następnie odpłatnego zbycia tak uzyskanych udziałów (akcji), podatnik - zgodnie z treścią art. 16 ust. 1 pkt 8c lit. a) i b) updop, albo odpowiednio art. 24 ust. 8 pkt 1 i 2 updof - może zaliczyć do swoich kosztów uzyskania przychodów poniesione przez niego koszty na nabycie (objęcie) udziałów (akcji) w spółce podzielonej.
Nieco jednak inne skutki wystąpią wówczas, kiedy podział spółki dokonywany jest przez wydzielenie (art. 529 § 1 pkt 4 Ksh). W takiej bowiem sytuacji u wspólnika spółki dzielonej przez wydzielenie pozostaną udziały (akcje) spółki dzielonej, których wartość nominalna lub zsumowana wartość nominalna - z zastrzeżeniem art. 542 § 4 Ksh - będzie niższa niż przed podziałem.
Źródło: http://sip.mf.gov.pl/sip/index.php?p=1&i_smpp_s...

Dołożyliśmy wszelkich starań, aby informacje przekazywane w naszym Newsletter były zgodne ze źródłem ich pochodzenia. Jednocześnie nie bierzemy odpowiedzialności za ich prawidłowość, kompletność ani aktualność.

Koszty ponoszone w grupie kapitałowej przez spółkę dominującą

Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z dnia 02 lutego 2016 r. (II FSK 3270/13) orzekł, że ponoszone przez spółkę dominująca koszty arbitrażu dotyczącego odszkodowania dla spółki zależnej w grupie kapitałowej, mogą stanowić koszt uzyskania spółki dominującej. Nie można zgodzić się z organem, że skoro odszkodowanie wiąże się z innym podmiotem, tj. spółką córką, to spółka dominująca nie może ich sobie zaliczyć. Spółka córka nie była stroną umowy, z niewykonania której wywodziła swoje uprawnienia spółka dominująca.
Źródło: http://orzeczenia.nsa.gov.pl/doc/5B5D845...

Kontrakt menadżerski zawsze opodatkowany według skali: do 32%
Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy w interpretacji z dnia 12 stycznia 2016 r. (ITPB4/4511-503/15/MS) orzekł, że przychody uzyskane na podstawie umów o zarządzanie przedsiębiorstwem, kontraktów menedżerskich lub umów o podobnym charakterze, stanowią przychody z działalności wykonywanej osobiście, nawet jeżeli tego rodzaju umowy zawierane są w ramach prowadzonej przez podatnika pozarolniczej działalności gospodarczej. Wystawianie faktur VAT przez prowadzącego działalność gospodarczą nie stanowiło przeszkody dla zakwalifikowania przedmiotowych przychodów do przychodów z działalności wykonywanej osobiście oraz nie zwalniało spółki – jako płatnika, od obowiązku pobierania zaliczek na podatek dochodowy.
Źródło: http://sip.mf.gov.pl/sip/index.php?p=1&i_smpp_s...

Przekazane pracownikom wypłaty z podziału wyniku finansowego netto
Naczelny Sąd Administracyjny w uchwale z dnia 1 lutego 2016 r. (II FPS 5/15) uznał, że w świetle art. 7 ust. 2 i art. 15 ust. 1 oraz art. 16 ust. 1 pkt 40 i art. 15 ust. 4g ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (u.p.d.o.p) wypłacane pracownikom nagrody i premie z dochodu po opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób prawnych mogą stanowić koszty uzyskania przychodów w miesiącu ich wypłaty.Sędzia nie miał wątpliwości, że są to świadczenia ze stosunku pracy, a nie wypłata dywidendy czy z innego funduszu, o którym mowa w art. 16 ust. pkt 40 u.p.d.o.p.
Źródło: http://orzeczenia.nsa.gov.pl/doc/79E50E90..

WSA w sprawie cienkiej kapitalizacji – stare przepisy stosujesz tylko do odsetek uregulowanych w danym roku
Z dniem 1 stycznia 2015 r. weszły w życie przepisy wprowadzające istotne zmiany w zasadach podatkowego rozliczania odsetek od pożyczek. Zmiany te polegają na modyfikacji istniejących przepisów dotyczących tzw. cienkiej kapitalizacji. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu w wyroku z dnia 10 grudnia 2016 r. orzekł, że do odsetek zapłaconych/skapitalizowanych przez Spółkę przed końcem roku podatkowego rozpoczynającego się w roku 2014, Spółka powinna stosować przepisy o cienkiej kapitalizacji - tj. art. 16 ust. 1 pkt 60 i 61 u.p.d.o.p., w brzmieniu obowiązującym do dnia 31 grudnia 2014 r.. Czyli decyduje terminu zapłaty lub kapitalizacji tych odsetek. Sąd zgodził się ze stanowiskiem organu, który powołując regulacje art. 7 ust. 1 oraz art. 12 ustawy zmieniającej stwierdził, że w rozpatrywanej sprawie do odsetek od pożyczek przepisy o niedostatecznej kapitalizacji w brzmieniu dotychczasowym stosowane będą tylko do końca bieżącego roku podatkowego Spółki. Natomiast do odsetek od pożyczek spłacanych po tym roku zastosowanie znajdą przepisy o niedostatecznej kapitalizacji w brzmieniu nadanym ustawą zmieniającą.
Źródło: http://orzeczenia.nsa.gov.pl/doc/DC7B69A...

Dotacja czy umorzenie pożyczki?
Dotacja będąca nieodpłatnym świadczeniem może korzystać ze zwolnienia z podatku dochodowego od osób prawnych na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 21 u.p.d.o.p. Natomiast umorzenie pożyczki nie stanowi nieodpłatnego świadczenia i dlatego nie mieści się w dyspozycji zwolnienia. Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z dnia 19 stycznia 2016 r. (II FSK 2778/13) orzekł, że kwota umorzonej pożyczki nie będzie stanowić przychodu z tytułu nieodpłatnych świadczeń, o którym mowa w art. 12 ust. 1 pkt 2 u.p.d.o.p. Wartość umorzonej pożyczki stanowi bowiem przychód, o którym jest mowa w art. 12 ust. 1 pkt 3 u.p.d.o.p. (wartość umorzonych zobowiązań). Sąd zaaprobował stanowisko organu, że przychód uzyskany z umorzenia pożyczki z WFOŚiGW, pod warunkiem przeznaczenia określonych środków na przedsięwzięcie związane z ochroną środowiska, nie powoduje, że mamy do czynienia z nieodpłatnym świadczeniem bądź dotacją na zakup środka trwałego.
Źródło: http://orzeczenia.nsa.gov.pl/doc/856B0F22F1

Dołożyliśmy wszelkich starań, aby informacje przekazywane w naszym Newsletter były zgodne ze źródłem ich pochodzenia. Jednocześnie nie bierzemy odpowiedzialności za ich prawidłowość, kompletność ani aktualność.

Podatek od instytucji finansowych obowiązuje już od lutego 2016
Od 1 lutego 2016 r. weszła w życie ustawa o podatku od niektórych instytucji finansowych, która nakłada tzw. podatek bankowy w wysokości 0,0366 proc. miesięcznie. Podstawą opodatkowania są aktywa przekraczające 4 mld dla sektora bankowego. Dla sektora ubezpieczeń 2 mld zł, a dla instytucji pożyczkowych 200 mln zł. Wartość tę oblicza się łącznie dla wszystkich podatników zależnych lub współzależnych pośrednio lub bezpośrednio od jednego podmiotu lub grupy podmiotów powiązanych ze sobą - w przypadku sektora ubezpieczeń oraz instytucji pożyczkowych. Zgodnie z art. 14 ustawy wprowadzenie podatku nie może stanowić podstawy do zmiany warunków świadczenia usług finansowych i ubezpieczeniowych wykonywanych na podstawie umów zawartych przed dniem wejścia w życie ustawy.Pierwsza deklaracja będzie za miesiąc luty 2016 r., a termin złożenia deklaracji i płatność jest do 25 marca 2016r. Podstawą obliczenia podatku będzie obrotówka za luty, sporządzona na ostatni dzień lutego.
Źródło: http://www.dziennikustaw.gov.pl/DU/2016/68/D201....

Gdy bank zwalnia z długu, klient ma przychód do opodatkowania
Przedsiębiorca dokonał rozliczenia zawartych z bankiem umów opcji walutowych oraz jednocześnie, na mocy podpisanej umowy bank zobowiązał się do zwolnienia wnioskodawcy z części długu oraz jego umorzenia z chwilą wywiązania się wnioskodawcy z ustalonych w ww. umowie zobowiązań. Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z dnia 21 stycznia 2016 r. (II FSK 2805/13) orzekł, że u Przedsiębiorcy powoduje to powstanie przychodu z innych nieodpłatnych świadczeń.
Źródło: http://orzeczenia.nsa.gov.pl/doc/8208FAC...

Program motywacyjny dla kluczowych pracowników oparty na instrumentach pochodnych
Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy w interpretacji z dnia 08 stycznia 2016 r. (ITPB4/4511-501/15/KK) uznał, że udział w programie motywacyjnym spowoduje powstanie po stronie Uczestników przychodu, który będzie podlegał opodatkowaniu dopiero w momencie rozliczenia Kontraktu terminowego. Przychód ten należy zakwalifikować jako przychód z kapitałów pieniężnych w rozumieniu art. 17 ust. 1 pkt 10 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podlegający opodatkowaniu z zastosowaniem 19% stawki podatkowej zgodnie z art. 30b ustawy.
W konsekwencji na Spółce nie ciąży obowiązek naliczenia, pobrania i odprowadzenia podatku (zaliczki na podatek) zarówno w związku z przyznaniem, jak i realizacją praw wynikających z udziału Uczestników w programie motywacyjnym. Spółka będzie natomiast zobowiązana na mocy art. 39 ust. 3 ustawy do przesłania podatnikowi oraz odpowiedniemu organowi podatkowemu imiennej informacji o wysokości dochodu z kapitałów pieniężnych (PIT-8C).
Źródło: http://sip.mf.gov.pl/sip/index.php?p=1&i_smpp_s...

Nagrody związane ze sprzedażą premiową – bardzo korzystna interpretacja dla organizatorów konkursów
Minister Finansów dnia 11 stycznia 2016 r. (DD9.8220.2.130.2015.JQP) zmienił z urzędu interpretację w sprawie rozliczenia konkursów.
Nagrody związane ze sprzedażą premiową otrzymane przez osoby fizyczne nieprowadzące pozarolniczej działalności gospodarczej oraz osoby fizyczne prowadzące pozarolniczą działalność gospodarczą, nabywające towary z oferty Wnioskodawcy na cele osobiste niezwiązane z prowadzoną przez te osoby działalnością gospodarczą, są objęte zwolnieniem z art. 21 ust. 1 pkt 68 ustawy o podatku dochodowym. W tym przypadku spełnione są bowiem wszystkie przesłanki warunkujące zastosowanie przedmiotowego zwolnienia. Konsekwencją powyższego jest brak obowiązku sporządzania przez Wnioskodawcę informacji PIT-8C o wysokości przekazanej nagrody oraz brak obowiązku obliczania, poboru i odprowadzania od tych nagród podatku dochodowego.
Odmienna sytuacja wystąpi natomiast w przypadku nagród związanych ze sprzedażą premiową uzyskiwanych przez osoby fizyczne prowadzące pozarolniczą działalność gospodarczą, nabywające towary w ramach i na cele prowadzonej działalności gospodarczej. Zgodnie z literalnym brzmieniem art. 21 ust. 1 pkt 68 ustawy, tego rodzaju nagrody wyłączone są z zakresu omawianego zwolnienia. Jednocześnie nie są objęte innym zwolnieniem przedmiotowym.
Tym samym – w myśl art. 9 ust. 1 ustawy – podlegają opodatkowaniu. Na gruncie ustawy są kwalifikowane do źródła przychodu wymienionego w art. 10 ust. 1 pkt 3 tej ustawy, tj. pozarolnicza działalność gospodarcza. Nagrody te podlegają opodatkowaniu według tych samych zasad, jak dochód podatnika z prowadzonej przez niego działalności gospodarczej (art. 9a ust. 1 i 2 ustawy). Również w ich przypadku na Wnioskodawcy nie ciążą obowiązki płatnika podatku dochodowego od osób fizycznych oraz obowiązki informacyjne, o których mowa w art. 42a ustawy.
Źródło: http://sip.mf.gov.pl/sip/index.php?p=1&i_smpp_s...

Umowa o współpracy, podobna do umowy konsorcjum nie podlega podatkowi VAT
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach w wyroku z dnia 15 grudnia 2015 r. (III SA/Gl 1493/15) orzekł, że skoro z przyjętego w rozpoznawanej sprawie stanu faktycznego wynika, że Lider nie działa wyłącznie we własnym imieniu, lecz w ramach zawartej umowy o współpracy, której konsekwencją było także ubieganie się i to skuteczne, stron umowy, na zewnątrz reprezentowanych przez Lidera o finansowanie wspólnego przedsięwzięcia z funduszy unijnych i nie odsprzedawał usług na rzecz Partnera, lecz obciążał go częścią kosztów, to nie może być mowy o refakturowaniu usług świadczonych przez wykonawcę na rzecz stron porozumienia reprezentowanych na zewnątrz przez Lidera.
Działań podjętych w ramach umowy o współpracy nie można dla celów podatku od towarów i usług oceniać jednostkowo, lecz z uwzględnieniem ich charakteru jako działania złożonego i wspólnego, tworzącego w aspekcie gospodarczym jedną całość.
Pomiędzy usługami świadczonymi przez wykonawców na rzecz partnerów umowy o współpracy, reprezentowanych na zewnątrz przez Lidera, z przeniesieniem na partnerów proporcjonalnej części kosztów, brak jest takiego stosunku prawnego, z którego wynikałaby wzajemność świadczenia Lidera wobec Partnera. Jest to umownie określony obowiązek "rozdziału" kosztów całego przedsięwzięcia z uwzględnieniem finansowania ze środków własnych stron umowy i przyznanych środków finansowych z funduszy unijnych. Lider nie pozostaje jednak dłużnikiem partnerów z tytułu świadczenia na ich rzecz usługi rozdziału kosztów. Rozdział ten w odpowiednich proporcjach wynika z mocy samej umowy, a nie w wyniku jakiegoś świadczenia wzajemnego, do którego zobligowany został jego lider.
Rozliczenia pieniężne między uczestnikami wspólnego przedsięwzięcia, jeśli nie towarzyszy im świadczenie usługi, nie mogą być bowiem same przez się potraktowane jako czynności podlegające opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.
Źródło: http://orzeczenia.nsa.gov.pl/doc/F0F8045...

Dołożyliśmy wszelkich starań, aby informacje przekazywane w naszym Newsletter były zgodne ze źródłem ich pochodzenia. Jednocześnie nie bierzemy odpowiedzialności za ich prawidłowość, kompletność ani aktualność.